Íslendingaþættir Tímans - 27.06.1970, Síða 22

t
Mér býflur í grun, að Matt'hías
Matthíasson mvndi glotta í kamp-
inn og iafnvol hnussa í honum,
ef hann ctap*’ hér fyrir aftan mig
og laesi yf’v öxi mér.
Mér vir«íst af beim kynnum,
sem é? haffii af honum, aff vmmni
eða skiaii vaeri honum ekki afi
skapi. T>rátf fvrir baö langar mig
til alð senit^ hnmim nokkrar lín-
ur, en leitast viö a?5 forfíast skíail-
ið. Þess vegna sezt ég nú niður og
set saman nokkur kveðiuorð til
hans.
Leiðir okkar Matthíasar lágu
saman, booar ákveðið var að eefa
út tímarit fvrir hestamenn. Seeia
má um bað revintvri að timari+íð
„Hesturinn okkar“ sá daesins liós,
að þar bpti ón in<?t til bíartsvnína
en Matthías kiöifestuha. Fvrir bað
verk ve?t é? að ég fékk bakkir.
sem Matfhfas átti ekki siður Hf
hans eóðii ráð oe mikla duenaðar
hefði ekk! ’w4;,i víð. er ég hrædd-
ur um. að líf „Hestsins okkar“
hefði ekk’ orð’ð ianet.
Mér fannst Matthías gæddur öli-
um beztu kostum mikils hesta-
manns. en bað vill nú svo til, að
góður hestamaður verður enginn,
sem ekki er búinn miklum mann
kostuim. Hógværð og lipurð. sam-
fara ákvoðnum vilja og traustu
ta-umhaldi. virtust mér einkenni
Matthfasar. Hann var alla jafna
ekki orðmareur, en hann talaði
heidur eneri tæpitungu, hegar
hann tók til máls. Það fór ensinn
i neinar grafvöt.ur um bað hvað
hann ætti við Hann var ekkert að
fjasa um hlutina eða slá úr og í,
segja eitt f dae og annað á morg-
un. Hann var f öllum málum
hrelnskitvtinn oe heiðarlegur. Það
gat staðífs af Matthíasi gustmikill
norðanea’-ður, en bað kól enean
f bei®) srtormi. Baknag eða brieð-
mælgi átti hann ekki til. Stórbn'öar
gusuna fékkstu vel útilátna, ef bú
áttlr hana skilið. En öll hans hret
stytti tmo ftv há var eaman að
vera tti«* hftwim f cóckininu.
Seint mnn mér gleymast heim-
sókn er é® átti til Matthíasar aust-
ur að Arr’o-r<>ni við Þinevanavntn.
Þðtt þaw lffsörlög Matfhtasar
að evða ævinni innan fiöeurra
veggja skrifstftf” held ée að bónd
inn hafí míög ofarleea f bon-
um. Og einmitt þessi eðlishvöt
hans féfcfe fullnægingu I hesta-
MINNING
GÍSLI SVEINSSON
Fæddur: 15. janúar 1943.
Dáinn: 16. máí 1970.
Nú vegir skiljast, vinur elskulegi,
því völt er gæfan, sárt ég finn það
nú,
að erfitt verður, án þín feta veginn,
því á þér festi ég elsku, von og
trú.
Þig kveðja Iitlu börnin þín og
blessa
og biðja guð að vernda þína sál,
og leiða þig og hugga big og
hressa,
við himmeskt ljós og trúar sinnar
mál.
mennsíkunni. Ekki einasta átti Matt
hías frábæra hesta sjálfur, heldur
hafði hann ekki minni ánægju af
að sinna hestum fél *rrn "ina og
vina. Einstök lagni hans og linurð
gerði það að verkum, að menn
fengu hann til að þiálfa fvrir sig
hesta sína og slípa bá. Og það var
alveg sama hveriu Mattíhías snerti
á. Allt fór honum vel úr hendi.
Og nú er Mtatihfas allur. Ein-
hvern veginn finnst mér eins og
hann hafi bara skroppið austur í
Arnarfell. Og raunar er það svo,
þvf góður drengur deyr aldrei vin-
um sínum.
Mér kernur i hug kveðjuvisa,
sem háaldraður hestamaður kvað
er hann sá á bak síðasta gæðingn-
um sínum.
Afbur seinna eg þig finn
þá úti er lífsins brvna.
FéTögum bfnum fákurinn
færðu kveðju mína.
Þótt vísan sé ekki mikill skáld-
skapur, felur bún f sér bæði trð
og biarta og fagra vissu.
Nú þefur helsi siúkdóms verið
ipvvt af ívrflttVitflc? Mflttbíaccvni og
nú fer hann friálc um fl ollasall
eiHfðflrinnar. Nú petnr hann lagt
á best — og nviar sióðir.
Við, sem eftir sítium. óskum
honnm af hiarta góðrar ferðar.
Vlgnlr Guðmundsson.
Við áttum saman yndislegar
stundir.
sem ylja mér til hinzta sólarlags,
hjá guði verða góðir endurfundir,
þá gengin leið er síðasta ævidags.
Þú vildir ætíð blóm á veg minn
brelða,
og bættir allt, sem snerti okkar
hag,
nú bið ég drottinn götu þína að
greiða,
með grátnu hjarta þakka liðinn
dag.
Kveðja frá
elginkonu og dætrum.
Við kveðjum þig, því
tímans klukkur kalla,
með kærri minning
liðins gleðihags.
Og þökkum, vinur, ástúð
þína alla, frá efstu kynnum
til þíns hinzta dags.
Far nú vel að friðar
biörtu ströndum,
þar fær þinn andi hvfld,
við ljóssins stðl
þig leiði guð. úr hels
og harm a böndum
í himin þar, sem ljómar
eilíf sól.
Kveðja frá tengdaforcldrum.
ÍSLENDINGAÞÆTTIR
22