Íslendingaþættir Tímans - 28.10.1970, Page 19

Hjónin frú Anna Magnúsdóttir og
Björn Jóhannsson skólastjóri
Holti, Vopnafjarðarkauptúni
Deyr fé,
deyja frændur
deyr sjálfr et sama.
En orðstírr
deyr aldrigi
hveims sér góðan getr.
Anna Magnúsdóttir var fædd í
Hjarðarhaga í Jökuldal N—Múl.
19.des. 1892 og andaðist 17. októ
ber 1967.
Björn Jóhannsson var fæddur
á Valdastöðum í Húnavatnssýslu
9.sept, 1891 og andaðist 28.júní
1968.
Hér verður að engu rakin ætt
hjónanna frú Önnu og Björns
skólastjóra, þar sem það hefur
áður verið gert í sama blaði af
mér færari og kunnugri mönnum.
Það var napurt haustkvöld í
byrjun október er m.s. Esja lagð-
ist að bryggju á Vopnafirði. Ferð
inni var heitið hingað og ekki
lengra að sinni — ferð til nýs
starfs til ókunnugs staðar. Ég
hafði ráðizt kennari til Vopnafjarð
ar. Dvalarstaður hafði verið ákveð
inn hjá skólastjórahjónunum. Mér
er emrþá í fersku minni hinar hlý
legu móttökur hjónanna og þeirra
ágæta heimilisfólks þetta kvöld.
Slíkt var engin tilviljun, engin
sýndarmennska, það átti ég svo
oft eftir að reyna þá fjóra vetur
sem ég átti eftir að búa á þessum
stað. Umhyggja og alúð var eitt
af sterkum einkennum hjónanna í
Holti. Það var ákveðið, að þessi
vetur yrði síðasti starfsvetur
Björns sem skólastjóri aldurs
vegna. Þar var því að ljúka ára
tuga farsælu kennslu og skóla
stjórastarfi, lengst af í
Vopnafjarðarkauptúni. Ávallt
mun ég álíta mig mjög lánsaman
að fá tækifæri að starfa nieð
Birni þennan vetur. Byrjanda í
starfi er það dýrmætt að sjá fyrir
sér fordæmi sem er til eftirbreytni
í hvívetna.
Þrátt fyrir háan aldur og
nokkra vanheilsu stjórnaði Björn
skóla sínum vel. Honum lék einkar
vel að hafa stjórn á nemendum án
alls hávaða og fyrirgangs. Björn
var ágætur kennari sem nemend
ur elskuðu og virtu — og fundu
að hann var hinn trausti og góði
félagi, sem gat jafnvel tekið þátt
í leikjum þeirra og glensi ef svo
bar undir. En þetta var ekki ein
ungis sprottið upp hjá nemendun
um sjálfum, heldur heimilunum,
foreldrum barnanna sem Björn
hafði einnig flestum kennt á
sínum tíma. Vinátta var því byggð
á traustum grunni.
Björn stóð ekki einn uppi um
dagana — hann átti mikilhæfa og
glæsilega konu. Ung að árum
kynntust þau Anna og Björn í
Reykjavík þar sem bæði stunduðu
þá nám, Anna í ljósmóðurfræðum
en Björn kennaranám. Þetta nám
þeirra átti eftir að notast svo vel
og fjölmargir áttu eftir að njóta
starfskrafta þeirra.
Á fyrstu hjúskaparárum sínum
gerðust hjónin ábúendur á Vetur
húsum á Jökuldalsheiði, en þar
voru nokkur býli sem nú eru öll
fyrir löngu í auðn. Á Veturhúsum
voru húsakynni léleg fyrir menn
og málleysingja, meira að segja
á þeirra tíma mælikvarða. Landið
var víðáttumikið og grösugt en
tún lítið og lélegt. Bústofn var
Iítill sem víðar á þessum árum.
Fyrir hagsýni og dugnað fór allt
vel. Bæði voru hjónin alin upp við
mikla vinnu í æsku við hin marg
breytilegu vei'kefni sveitanna.
ÍSLENDINGAÞÆTTIR
19