Íslendingaþættir Tímans - 03.01.1976, Side 14

Halldór
iþróttakennari
F. 1(>. marz 1919.
I). 14. október 1975.
Halldór Erlendson vinur minn
andaðist á Landakotsspitalanum 14.
okt. s.l. eftir langvarandi veikindi. Ot-
för hans fór fram 23. okt. frá Foss-
vogskirkju kl. 15.00.
Andlát Halldór kom mér ekki á
óvart. Ég hafði fylgzt með hetjulegri
baráttu hans við þann ólæknandi
sjúkdóm, sem varð hans banamein.
Fyrir um það bil fimm og hálfu ári
veiktistHalldór, og þá þegar varð hon-
um ljóst hvert stefndi. öll þessi ár bar
hann veikindi sin af slíkri karl-
mennsku og æðruleysi, að enginn, sem
ekki þekkti til gat merkt annað hér
færi fullfriskur maður.
Það er sárt að missa sinn bezta vin
ogerfitt til þessað hugsa aðhitta hann
ekki oftar. Halldór var aðeins 56 ára,
er hann lézt.
Kynni okkar Halldórs hófustnorður i
Miðfirði á fögrum sumardegi árið
1962, þar sem við vorum saman við
laxveiðar, ég sem byrjandi, en hann
sem leiknasti ef ekki færasti maður
þessa lands i þessari iþrótt.
Mörg sameiginleg áhugamál drógu
okkur saman. Veiðiferðir i ýmsar ár,
þó oftast i Sogið, en það var uppá-
haldsá Halldórs. Halldór .var mikill
náttúruunnandi, og þessar ferðir
okkar voru ekki eingöngu farnar til
veiða, ekki siður til að njóta hvíldar i
fögru umhverfi. Margar ánægju-
stundir á ég úr þessum feröum og
gott er að eiga þær minningar.
Halldór var mjög góður félagi, sem
miðlaði af sinni reynslu og miklu
þekkingu á eðiil. hátt. Dramb eða
hroka átti hann ekki til. Ég man
hversu hann gladdist, er mér gekk vel
við veiðarnar. Hann lagði sig fram við
að kenna mér að kasta flugu, en það
var sú veiðiaðferð, sem hann mat
mest. Það var gaman að vera i návist
Halldórs við veiðar. Ég naut þess að
horfa á þennan stælta og spengilega
mann, hve fimlega hann fór með stöng
og linu. Það var fullkomið samspil.
Hann var öllum mönnum fisknari, en
yfir þvi var hann ekki áð miklast.
Ógleymanlegar eru mér þær
ánægjustundir, sem við áttum saman
á heimilum hvors annars, þar sem við
Erlendsson
röktum minningar frá liðnum sumrum
og ræddum ýmis önnur áhugamál.
Halldór hafði frábæra frásagnarhæfi-
leika svo að maður lifði sig inn i frá-
sögnina. Athygli hans og minni var
einstakt. Þessát stundir voru þvi
miður alltof fáar vegna anna okkar
beggja.
Halldór Erlendsson fæddist á tsa-
firði 16, marz 1919. Hann var sonur
hjónanna Erlends Jónssonar
skósmiðs og Gestinu Guðmundsdóttur.
Gestina er á lifi. Hann var elztur 8
systkina. Halldór var snemma fram-
gjarn og fljótt komu i ljós hæfileikar
hans og dugnaður. Á þeim árum var
ekki auðvelt fyrir fátækan pilt að
koma sér áfram. Halldór lauk prófi frá
Kennaraskóla íslands 1938, þá 19 ára.
Sama ár fór hann til Kaupmanna-
hafnar til náms við Statens Gymna-
stik-Institut. Þaðan lauk hann prófi
sem iþróttakennari. Að námi loknu
kenndi Halldór leikfimi við Kgl.
Blindeinstitut. Þá kenndi hann einnig
sund. Árið 1940 fór Halldór aftur heim
til tslands og gerðist kennari við
barnaskólann á tsafirði 1940-1945. Árið
1945 flytur hann svo til Reykjavikur og
gerðist kennari við Miðbæjarbarna-
skólann. Þar kenndi hann smiðar og
leikfimi. Siðar kenndi Halldór við
ýmsa skóla leikfimi og smiðar, og til
dauðadags var hann kennari við
Alftamýrarskólann. Starfi sinu sem
kennari gegndi hann af þeirri ástund-
un og samvizkusemi, sem honum var i
blóð borin.
18. október árið 1942 giftist Halldór
Arndisi Asgeirsdóttur frá Blönduósi.
Foreldrar hennar voru hjónin Asgeir
Þorvaldss. múrarameistari og Hólm-
friður Zóphoniasdóttir. Þau eru bæði
látin. Arndís og Halldór eignuðust
fjögur mannvænleg börn, þau Ásgeir,
Sigriði, Erlend og Asu. Þá var Halldór
stjúpsyni sinum Hrafni, sem faðir.
Hjónaband þeirra Arndisar og
Halldórs var mjög farsælt og voru þau
hjón I hvítvetna mjög samhent, enda
bæði frábærar manneskjur. Þau
eignuöust fagurt heimili að Mávahlið
41, og þangað var gott að koma. Gest-
risni og hlýtt viðmót löðuðu mann að
heimilinu. Halldór var mikill áhuga-
maður um veiðiskapeinsogfyrr getur
og fór snemma að lagfæra sinar eigin
veiðistengur, siðan einnig veiðistengur
vina sinna. Þetta varð upphafið aö
Sportvörugerðinni. Um 11 ára bil
hefur Halldór starfrækt það fyrirtæki
heima hjá sér jafnhliða sinu kennara-
starfi. Oft var vinnudagurinn langur,
þvi unnið var af alhug. Halldór
kappkostaði að vera með sem beztar
vörur. Hann fékk umboð fyrir ýmis
heimsfræg sportvörufý'rirtæki. Þá
framleiddi hann ýmsar sportvörur
sjálfur, en þó mest af veiðistöngum.
Mjög vandaði hann stengur sinar og
voru þær honum mikið metnaðarmál.
Enda hafði hann þá reynslu til að ná
góðum árangri. 1 þetta lagði hann
mikla vinnu og þolinmæði. Og hann
uppskar laun erfiðis sins, þvi Hercon
stengur, en þvi nafni nefndi hann þær,
eru afbragðs veiðistengur. Mikið ann-
riki var oft á heimilinu vegna þessa
fyrirtækis og oft vann öll fjölskyldan i
framleiðslu eða við afgreiðslu. Margur
veiöimaðurinn hefur lagt leið sina upp
I Mávahliö til að verzla eða fá góðar
ráðleggingar hjá Halldóri. Þeim
ráðleggingum var óhætt að treysta.
Erfitt heföi allt þetta verið fvrir
islendingaþættir
14