Íslendingaþættir Tímans - 03.01.1976, Page 23

jafnt á sviði andlegra mennta sem
verklegrar kunnáttu.
Snemma mun Benedikt hafa ákveð-
ið að helga sveitalifinu krafta sina og
gerast bóndi, enda er Staðarbakki á-
kjósanleg bújörð og vel i sveit komið,
góð til ræktunar og hlunnindi nokkur
af laxveiðum i Miðfjarðará. Til að
fullnægja sem best hinni fjölbreyttu og
merku starfsemi og stöðu bóndans,
stundaði Benedikt nám við bændaskól-
ann á Hvanneyri og lauk þaðan bú-
fræðiprófi með lofsamlegum vitnis-
burði.
Að undanteknum námstima Bene-
dikts á Hvanneyri hefur hann verið
þar heima á Staðarbakka, fyrst i skjóli
sinna ágætu foreldra og siðar sem
bóndi, ásamt með bræðrum sinum
Gisla og Magnúsi.
.A vordögum 1945 kvongaðist Bene-
dikt Ásdisi, einkadóttur Guðfinnu og
Magnúsar, sem lengi bjuggu á Torfu-
stöðum i Núpsdal, gáfaðri konu og
i alla staði hinni ágætustu húsfreyju.
Börn þeirra hjóna eru fjögur, vandað
fólk og vel gefið, en þau eru: Margrét,
gift Ólafi Jóhannssyni, Ingimundur,
kvongaður Matthildi Sverrisdóttur,
Jón, og er hans kona borbjörg Ólafs-
dóttir, öll búsett i Reykjavik og yngsti
sonurinn, Rafn, heitbundinn Ingi-
björgu Þórarinsdóttur, enn i föður-
garði og liklegur að taka þar við búi,
áður langir timar liða, og er það alltaf
gleðiefni landi og lýð, er óðöl ganga
þannig að erfðum frá einni kynslóð til
annarrar.
Auk þess sem þau hjón, Ásdis og
Benedikt, hafa um þrjá tugi ára setið
jörð sina með miklum myndarskap,
stuðlað að gæfu og gengi barna sinna
heima og að heiman, hefur á þeim
tima verið i mörg horn að lita, hvað
opinber störf snertir, og tekur það
jafnan eigi siður til húsfreyjunnar en“
bóndans, þó hann sé til starfans kos-
inn eða skipaður. En það ætla, ég, að
Benedikt hafi gegnt flestum þeim
trúnaðarstörfum sem til falla i hrepps-
félagi, þóeigi verði þau öll talin hér, en
neftia má hreppsnefnd og þar með
talin oddv.störf um mörg ár, einnig
sýslunefnd i Vestur-Húnavatnssýslu
og nú um nokkurra ára skeið hrepp-
stj. Ytri-Torfustaðahrepps. 011 þessi
störf, sem og þau önnur, sem Benedikt
hefur verið til kjörinn, hefur hann af
hendi leyst af samvizkusemi og allri
alúð, enda sist liklegur til neinna
flausturverka eða litt hugsaðra á-
kvarðana, hvort heldur verið hefur i
opinberum málum eða einkalifi. A
þessum merku timamótum færi ég
þeim hjónum og þeirra nánustu minar
beztu hamingjuóskir og þar undir veit
ég að sveitungar okkar taka heilshug-
ar.— Guðmundur Björnsson.
Jón Árnason
Um það leyti sem Sambandið byrj-
aði starfsemi sina hér i Reykjavík
voru stofnuð mörg samvinnufélög i
landinu og leituðu flest atbeina um
stuðning þess og fengu hann þótt all-
erfitt væri um vik. Viðskiptaárferðið
var erfitt fyrstu árin eftir heimsstyrj-
öldina, sem endaði 11. nóv. 1918, þó að
undanskildu árinu 1919. Snjóavetur
1920, sá mesti á þessari öld hér sunn-
anlands, varð bændum og um leið
kaupfélögunum, sem mjög voru fjár-
vana, mjög þungur i skauti og veitti þá
Sambandið mikla aðstoð og skipti þá
miklu að hafa við stýrið góðviljaða
menn og ötula eins og forstöðumenn
Sambandsins reyndust og I minnum
má hafa.
A erfiðleikatimum eins og voru
nokkur ár eftir 1919 er gott að geta
minnst þess að hafa átt i fararbroddi
menn eins og Hallgrim Kristinsson og
Jón Arnason.sem áttuisérþann þrótt,
sem almenningur naut og virti i orði og
verki.
Að loknu hinu mikla og mikilvæga
starfi hjá Sambandi isl. samvinnufé-
laga við árslok 1945 gerðist Jón banka-
stjóriLandsbanka tslandsog hafðiþað
starf á hendi næstu tiu árin eða fram á
árið 1954, en frá þvi 1928 hafði hann
veriö formaður bankaráðsins og allan
þann tima fylgst með öllum meiri-
háttar störfum þar.
í lok heimsstyrjaldarinnar siðari
var gjaldeyrisstaða þjóðarinnar sterk
og miklar erlendar innstæður fyrir
hendi, en þær höfðu óðfluga minnkað
næstu árin og hagur bankanna gagn-
vart útlöndum versnað i verulegum
mæli. Mun þá varkárni og aðgæzla
Jóns hafa komið sér vel, er hann
gegndi bankastjórastörfum. Seinni ár
Jóns i Landsbankanum var stofnaður
Seðlabanki Islands og var Lands-
bankastjórnin þá einnig stjórn Seðla-
bankans. Störfin i stjórn Landsbank-
ans hafa þvi verið umfangsmikil og
krafist mikillar vinnu.
Þegar kemur fram á árið 1954 varö
það að ráði að störfum Jóns lyki i
Landsbankanum en hann tæki að sér
bankastjórastörf i Alþjóðabankanum i
Washington næstu tvö árin eða til loka
ársins 1956. Var hann þar bæði fyrir
hönd tslands og Norðurlandanna.
Hann dvaldi þvi vestan hafs i höfuð-
borg Bandarikjanna þau árin en flutti
eftir það heim til Islands. Siöan hefur
hann ekki haft opinber störf á hendi,
en notið heimilis sins upp frá þvi.
Auk þeirra starfa sem hér hafa verið
talin hefur hann haft á hendi margs-
konar önnur störf, oftsinnis verið i
samninganefndum fyrir rikisstjórn-
ina. Hann átti frá 1923 sæti i stjórn
Eimskipafélags íslands, lengst af
skipaður af rikisstjómum, en eftir það
kosinn af hluthöfum, þangað til hann
baöst undan endurkosningu.
Jón Arnason er mikill áhugamaður
um almenn mál og tók mikinn þátt i
þjóðmálastarfsemi, lengi og vel, allt
frá yngri árum og fram yfir miðjan
aldur. Veittu menn þvi jafnan mikla
athygli, hvað hann lagði til mála, bæði
þeir er sammála honum voru og hinir,
ogvar þesssaknaðaf mörgum erhann
lagði árar I bát og hætti þátttöku sinni
á þvi sviði. Reynslan og hæfileikarnir
gátu svo mörgu gagnlegu miðlað öðr-
um, þeim er á vildu hlýða.
Jón Arnason kvæntist 8. jan. 1925 á-
gætri konu, Sigriðifrá Kornsá I Vatns-
dal, dóttur Bjarnar Sigfússonar al-
þingismanns og bónda þar og konu
hanslngunnar Jónsdóttur frá Melum i
Hrútafirði, systur séra Jóns prófasts
hins fróða á Stafafelli i Lóni. Heimili
Sigriðar og Jóns á Laufásvegi 71 hefur
verið og er með hinum mesta myndar-
brag bæði utan húss og innan, þar sem
gestir njóta hlýju og nærgætni beggja
húsráðenda og allrar fjölskyldunnar.
Synir þeirra hjóna eru tveir, Björn
og Ami, og gegna báðir störfum hjá
Sambandifsl. samvinnufélaga. Dóttur
áttu þau eina, en hún lézt af slysförum
á fermingaraldri. Var hún bæði dáð og
syrgð af öllum er til hennar og
heimilisins þekktu.
Eftir að Jón lét af opinberum störf-
um og raunar allt frá þvi fyrsta, hefur
hann verið maður heimilisins, þ.e. lát-
ið sér mjög annt um heill þess og heið-
ur og viljað njóta nærveru fjölskyld-
unnar og sinnt sem bezt óksum hennar
og þörfum. Hann hefur lengst af notið
góðrar heilsu, andlegrar og likamlegr-
ar, þrátt fyrir mikil störf og margþætt,
en svo hefur farið um hann sem aðra,
er ellin heimsækir, að fæstir geta
varnarvopnum við komið til lengdar.
Jóni hefurdaprastsjón ög heyrn. Lest-
ur góðra bóka var honum til unaðar og
sálarheilla, en erhonum orðinn erfiður
og saknar hann þeirrar iðju mjög sem
vonlegt er.
Við þessi timamót i ævi hans vil ég
færa honum einlægar þakkir fyrir á-
gæt kynni, margs konar leiðbeiningar
ogholl ráð á þeim rúmlega fimmtiu og
fimm árum sem við höfum þekkt
hvorn annan. Ég veit einnig að margir
starfsbræður minir tækju undir þau
orö, mættu þeir mæla við þetta tæki-
færi.
Ég óska konu hans, sonum þeirra og
fjölskyldunni allri þeirrar farsældar,
sem hverjum einstökum má til mestra
heilla teljast. Jón tvarsson.
islendingaþættir
23