Heimilistíminn - 12.12.1974, Blaðsíða 24
kílómetrum af gaddavir á dag. Og hún
var aðeins ein af mörgum verksmiðjum.
Akafir sölumenn tóku gaddavirinn með
sér vestur til Texas og Nýju Mexikó.
Landeigendur og bændur pöntuðu heilu
lestirnar af þessum nýju girðingum, sem
setja mátti upp á mettima.
Það var mikið um nautgripi i villta
vestrinu. Risastórar hjarðir hálfvilltra,
hornalangra gripa voru á beit á opnum
sléttunum, sem enn voru veiðilendur
Indiána. Tvisvar á ári smöluðu kúrekar
hjöröunum og eigendurnir flokkuðu dýrin.
Arlega voru siðan stórar hjarðir reknar
norður á bóginn eftir föstum ieiðum,
hundruð kólómetra að næstu járnbrautar-
stöð og flutt I sláturhúsin i Chicago.
Landið var algjörlega opið,og engar
girðingar milli hinna ýmsu landareigna.
Þegar gaddavirinn kom á markaðinn,'
tóku eigendur hjarða og lands að girða
eigur sinar af. Gripirnir voru aðskildir
með miklum girðingum. Gaddavirs-
girðingarnar teygðust milu eftir milu yfir
sléttuna, og villta vestrið var ekki lengur
öllum frjálst og opið.
Annan daginn var hægt að riða eftir
gömlu slóðunum, hinn daginn rekast á
gaddavir. Girðingarnar voru slegnar
niður en menn og hestar særðust iðulega
við að reyna að forðast gaddana. Striðið
stutta en harða, sem brauzt út um allt
vestrið, var milli kúrekanna og annarra,
sem flökkuðu um, annars vegar, og hins
vegar bænda og landeigenda. Vellauðugir
landeigendur settu oft rammgerðar
girðingar umhverfis eina vatnsbóliö i
grenndinni, þannig að fólk neyddist til að
flytja brott.
Litið var á gaddavirinn sem eitthvað
óeðlilegt og ómannúðlegt, en samt sem
áður breytti hann ekki aðeins öllu yfir-
bragði villta vestursins, heldur allra land-
búnaðarsvæða heimsins.
Aðeins fáum árum eftir striðið á
sléttunni, var hann notaður i raunveru-
legri styrjöld, Búastriðinu i S-Afriku.
1 fyrri heimsstyrjöldini létu milljónir
ungra manna lifið viö gaddavirsgirðingar
á vigvöllunum og hrúgur af ryðguðum
gaddavir liggja enn viða um lönd eins og
óhugnanlegir minjagripir um
styrjaldirnar.
t Canyon i Texas er gaddavirssafn, þar
sem sjá má á þriðja hundrað mismunandi
gerðir af gaddavir. Til er fólk, sem safnar
gaddavirsbútum af ýmsum gjerðum af
álika ástriðu og aðrir safna frimerkjum
og greiða háar fjárhæðir fyrir sjaldgæfa
og ryögaða búta.
ERU ÞÆR EINS?
— Getið þið ekki beðið aðeins? Það er knatt-
spyrna i sjónvarpinu.
t fljótu bragði virðast myndirnar eins, en sjö atriðum hefur verið
breytt á þeirri neðri. Lausnin birtist eins og venjulega I næsta
blaði.
HI^GIÐ
— Hvernig væri að slaka svolitið á,
Jónatan?
— Addi, vorum við ekki sammála um
að þú ætlaðir að hætta að reykja?
24