Heimilistíminn - 12.12.1974, Blaðsíða 29

18. desember
Þii hefur ahlaöandi persónuleika, sem
dregur aö sér fólk frá öllum heimshorn-
um. Einmitt þess vegna væri skynsam-
legt aB þii færir Ut i stjórnmál, þar sem þú
höföar til fólks, og ert góður ræöumaöur
aö auki. Þú byrjar á hlutunum án þess aö
ræöa um þaö viö aðra, og þegir þar til þú
ert búinn. Þessi hæfileiki mun koma þér
vel i starfi.
Þar sem þú ert réttlátur og blátt áfram
hvaö annað fólk varöar, geturöu ef til vill
oröið góður kaupmaöur. Auk þess hefuröu
visindalega hæfileika og getur skrifaö.
Minni þitt er frábært og ályktunarhæfi-
leikarnir skarpir. Þú hefur auga fyrir
spennu og veizt, hvernig á aö setja fram
hlutina til þess aö þeir haldi spennunni til
enda. Oft feluröu boðskap sögunnar svo
vel, að erfitt getur veriö aö finna hann, en
i flestum tilfellum nær hún tilgangi sin-
um.
Ef til vill veluröu þér lifibrauö á leik-
sviöi eöa skrifar fyrir sjónvarp og útvarp.
Ef þú gerir ekkert af þessu veröur hver
dagur I lifi þinu fullur af einhverju spenn-
andi.
Þú veröur hamingjusamastur, ef þú
giftist*á unga aldri, m.a. vegna þess, aö
þá hefuröu alltaf áheyranda aö sjálfum
þér. Þar sem þú höfðar mjög til gagn-
stæöa kynsins, lendiröu vafalitiö i mörg-
um ástarævintýrum, áöur en þú festir ráö
þitt.
Leikfimi við
sjónvarpið
LIGGIÐ á maganum og styöjiö höfuöiö
meö höndunum, næst þegar þiö þurfið aö
eyöa einhverjum tima framan viö sjón-
varpiö. Þaö er gott fyrir bæöi bak- og
kviövöðva, miklu betra ..en aö sitja eins
og hrúgald i ruggustólnum eöa mjúkum
hægindast^l.
Og ef þiö skylduö muna eftir þvi fyrir
áhuga á sjónvarpinu, þá lyftiö fótunum til
skiptis og hafiö hnén bein. Þetta er
prýðilegt gegn „púðunum” sem hafa
tiihneigingu til aö safnast saman á
mjöömunum.
— Þú ert fyrsta stúlkan, sem ég verö
ástfanginn af, sagöi læknastúdentinn á
háskólaballinu viö ungu stúlkuna.
— Hvernig ætlaröu aö sanna þaö?
spuröi hún.
— Jú, ég skal rannsaka þig eftir balliö,
aveg ókeypis.
— Flýttu þér, bUlinn kostar 200 krónur
á kortériö!
Hann sat I strætisvagninum og horföi
beint fram fyrir sig. Annar farþegi
áræddi þó aö segja þaö: — Skóreimin
yöar er laus.
— Nú og hvað með það. Buxurnar yöar
hafa veriö aö sviöna siöan þér stunguö
pipunni I vasann, en ég þurfti þó ekki
aö skipta mér aö þvf.
Jónatan var eitthvaö dapur og þegar
vinur hans spurði, hverju þaö sætti,
sagöi Jónatan, aö konan sln væri farin
að vinna hjá tryggingafélagi.
— Er þaö nokkuð til aö vera dapur
yfir?
— Nei, ekki i sjálfu sér. En hún
gengur I hús og selur tryggingar og
einn daginn bankaöi hún hjá ungri
stúlku, og þá vildi svo illa til að ég kom
til dyra.
29