Morgunblaðið - 16.10.2004, Qupperneq 4

4 LAUGARDAGUR 16. OKTÓBER 2004 MORGUNBLAÐIÐ
FRÉTTIR
Kraftur – stu›ningsfélag fyrir ungt fólk sem greinst hefur me› krabbamein og a›standendur.
Mottó göngunnar er „Lífi› er núna“
flau ykkar sem greinst hafa me› krabbamein, a›standendur og vinir!
Dagurinn í dag, 16. október, er ykkar dagur.
fiátttaka flín skiptir máli – hlökkum til a› sjá flig
Á Ingólfstorgi ætlum vi› a› sleppa 1000 blö›rum og um lei› leitast vi› a›
sleppa takinu á óttanum vi› krabbamein.
Anna Pálína Árnadóttir flytur ávarp og Hulda Gestsdóttir og hljómsveitin
Tilflrif flytja lag.
Eftir gönguna b‡›ur Kraftur öllum sem vilja fliggja í afmæliskaffi í Rá›húsi
Reykjavíkur. fiátttakendur í göngunni fá happdrættismi›a og dregi› ver›ur
um veglega vinninga í Rá›húsinu.
Gu›n‡ Gu›jónsdóttir, félagi í Krafti flytur ávarp og Gu›rún Gunnarsdóttir
söngkona syngur lög af n‡rri plötu sinni.
Andlitsmálun og sælgæti fyrir börnin.
Gó›ir Íslendingar
Göngum saman „sólarmegin“ frá Hallgrímskirkju a› Ingólfstorgi flegar
klukkan slær tvö.
„STAÐAN hjá okkur er gjörsamlega óviðunandi,“ segir
Ingibjörg Óskarsdóttir, formaður Félags CP á Íslandi.
Fimm meðlimir félagsins, ásamt börnum sínum sem öll
eru bundin við hjólastól, hittu Eirík Jónsson, formann
Kennarasambands Íslands, fyrir utan hús sambandsins í
gær til að ræða hvers vegna undanþágubeiðnir vegna
barnanna hafi ekki verið samþykktar.
CP er hugtak sem notað er yfir þær gerðir fötlunar sem
koma fram á fyrstu æviárunum og einkennast af af-
brigðilegum og seinkuðum hreyfiþroska, en skammstöf-
unin stendur fyrir enska heitið Cerebral Palsy.
Ingibjörg segir að skilaboðin sem þau fluttu fulltrúa
Kennarasambandsins hafa verið einföld. „Það þarf að
veita börnunum okkar undanþágu svo þau komist í skól-
ann.“ Hún segir foreldra og börn orðin þreytt á ástandinu.
Hún segir að í samtali sínu við formann Kennarasam-
bandsins hafi hann í raun vísað þessu máli til sveitarfélag-
anna, og segist Ingibjörg vonast til þess að hópurinn geti
hitt forsvarsmenn launanefndar sveitarfélagana til að
ræða þessi mál.
Eyðir mestum tíma fyrir
framan sjónvarpið
Sonur Ingibjargar heitir Óskar Óli Erlendsson og er 11
ára nemandi í Ölduselsskóla. „Strákurinn minn er orðinn
mjög leiður á ástandinu. Honum fannst það ágætt til að
byrja með, fá að sofa út og horfa á sjónvarpið, en þegar
það er búið að vara í fjórar vikur er það orðið mjög leið-
inlegt. Hann fer ekki í pössun. Ég sendi hann ekki til ná-
grannanna til að leika sér. Þótt hann eigi góða vini eru þeir
ekki margir, og það eru ekki margir sem koma að heim-
sækja hann, og erfitt fyrir okkur að dandalast út um bæ-
inn. Svo hann eyðir tímanum mest fyrir framan sjón-
varpið,“ segir Ingibjörg. Til að leysa þetta vandamál hefur
Ingibjörg þurft að taka sér frí úr vinnu, og hún hefur að-
eins unnið þrjá daga síðan verkfall hófst, með tilheyrandi
tekjumissi.
Ingibjörg segir að Félag CP á Íslandi sé ekki að gagn-
rýna kennara, þeir þurfi að sjálfsögðu mannsæmandi laun.
„En gagnvart okkar málum finnst mér málflutningur
þeirra hafa einkennst af algeru þekkingarleysi.“ Sem
dæmi um þetta segir hún tilvísanir á úrræði sem ekki séu
möguleg, eins og skammtímavistanir og sambýli fatlaðra.
Rök kennara um að verið sé að aðgreina nemendur í því
sem eigi að heita skóli án aðgreiningar með því að veita
sumum undanþágu en öðrum ekki segir Ingibjörg ekki
standast. „Þó að börnin okkar stundi nám í skóla án að-
greiningar þýðir það ekki að sérþarfir þeirra breytist eitt-
hvað, minnki eða verði öðruvísi. Þau verða ekki ófötluð við
það.“
Auður Sigurðardóttir er meðlimur í Félagi CP á Íslandi,
og kom ásamt syni sínum, Gunnari Loga Tómassyni, til
fundar við formann Kennarasambandsins. Hún segir að
hún hafi hingað til komist í gegnum þetta verkfall með því
að leita til fjölskyldu og vina.
„Ég á góða að og vinnan hefur sýnt mér skilning. Það er
bara það sem hefur reddað manni. Það fólk sem er í kring-
um okkur hefur sýnt þann skilning sem þarf til að geta
staðið í þessu. Þetta er náttúrulega mjög stressandi líka
fyrir fjölskylduna,“ segir Auður.
Hún segir þetta þó ekki geta gengið til lengdar. „Alls
ekki, manni finnst maður vera að ganga á þessa hjálpsemi
á hverjum degi. Þetta finnst mér farið að verða komið
ágætt, ég vil fara að sjá eitthvað gerast.“
Boltinn hjá launanefnd
Eiríkur Jónsson, formaður KÍ, sagði í samtali við Morg-
unblaðið eftir fund með foreldrunum að þegar kemur að
undanþágum vegna fatlaðra barna sé boltinn hjá launa-
nefnd sveitarfélaganna. Hann segir ljóst af fenginni
reynslu að kennarar fáist ekki inn í skólana til að kenna í
undanþágutilvikum nema laun þeirra séu tryggð. Hann
segir að ekki komi til greina annað en allir kennarar sem
kenndu þeim sem undanþága er veitt fyrir komi aftur til
starfa, annars séu þeir að ganga í störf kennara í verkfalli.
Þeir kennarar sem kenni á undanþágu þurfi að fá trygg-
ingu fyrir því að þeir fái full laun, burtséð frá því hvort þeir
kenna mikið eða lítið. Ekki komi til greina að kennarar fái
eingöngu borgað tímakaup fyrir þá tíma sem þeir kenna.
„Þarf að veita börnunum
okkar undanþágu“
Morgunblaðið/Golli
Ingibjörg Óskarsdóttir hjálpar Óskari Óla að húsi KÍ.
Óviðunandi staða hjá foreldrum fatlaðra barna
FORELDRAR fatlaðra barna sem
njóta aðstoðar stuðningsfulltrúa í
skóla eru ósáttir við að fá ekki að
njóta þessarar aðstoðar á meðan á
verkfalli grunnskólakennara stend-
ur, og segja sveitarfélögin bera
ábyrgð á því að börnin fái dagvistun
og umönnun.
Ólafur Hilmar Sverrisson er faðir
Kjartans, sjö ára drengs í Folda-
skóla sem er með downs-heilkenni,
þroskaskerðingu og sykursýki.
Stuðningsfulltrúi, sem ekki er kenn-
ari, aðstoðar Kjartan allan daginn
þegar kennt er í skólanum, en síðan
verkfall hófst nýtur Kjartan ekki
þessarar aðstoðar. Búið er að sækja
um undanþágu fyrir Kjartan í tví-
gang, en í báðum tilvikum hefur því
verið hafnað.
„Kjartan hefur stuðningsmann
með sér allan daginn sem er ekki í
verkfalli, ég er að sækja um það að
stuðningurinn fái að vera áfram. Að
hann fái að vera í skólanum, ekki
endilega skólastofunni,“ segir Ólaf-
ur. Hann segir að svipuð mál hafi
verið leyst þannig á Akureyri í sam-
ráði við verkfallsstjórnina þar í bæ.
„Ég er ekki að fara fram á að son-
ur minn fái nokkra kennslu. Mér er
bara alveg sama þótt hann fái enga
kennslu, hann þarf enga kennslu
frekar en aðrir. Honum fer bara aft-
ur og við verðum einhvern tíma að
vinna það upp. Hans forsendur til að
vera í grunnskóla eru náttúrulega
allt aðrar en forsendur annarra
barna. Ég reikna ekki með því að
hann ljúki grunnskólaprófi og fari í
menntaskóla. Hann er í skólanum
og þarf að læra ákveðna hluti. Það
kemur í ljós hvernig það gengur.
Vonandi verður hann læs, hugs-
anlega fer hann að reikna og skrifa,
en markmiðin með hans grunnskóla-
veru eru bara allt önnur en hjá
„venjulegum“ börnum. Þó að
kennslufræðilegi þátturinn detti
niður í fjórar, sex eða átta vikur, það
er bara eins og á sumrin,“ segir
Ólafur.
Umönnun og vistun
falli ekki niður
Kjartan sækir grunnskóla eins og
önnur börn í svipaðri stöðu, en fær
stuðningsfulltrúann sér til aðstoðar
vegna fötlunar sinnar. „Það er þessi
umönnunarþáttur og vistunarþáttur
sem ég er ekki sáttur við að falli nið-
ur í verkfallinu. Mér finnst að sveit-
arfélögin, sem er Reykjavíkurborg í
þessu tilviki, hafi tekið að sér að
leysa þessa dagvistun og þessa
umönnun, og mér finnst verkfall
grunnskólakennara ekki koma því
neitt við,“ segir Ólafur.
Sveitarfélögin
bera ábyrgð á vist-
un og umönnun
Á FUNDI samstarfsnefndar há-
skólastigsins hinn 15. október var
fjallað um verkfall grunnskólakenn-
ara og eftirfarandi ályktun sam-
þykkt:
„Rektorar íslenskra háskóla lýsa
þungum áhyggjum vegna yfirstand-
andi verkfalls kennara í grunnskól-
um landsins. Það er ótækt að íslensk
skólabörn fari á mis við kennslu og
nám vikum saman. Slíkt er vanvirð-
ing bæði við börn landsins og
menntakerfið og ber vott um óviðun-
andi mat samfélagsins á gildi mennt-
unar. Fundur Samstarfsnefndar há-
skólastigsins, haldinn 15. október
2004, skorar á deiluaðila að leysa
kennaradeiluna nú þegar til þess að
íslensk börn fái lögboðna fræðslu.“
Rektorar íslenskra háskóla: Páll
Skúlason, rektor Háskóla Íslands,
Þorsteinn Gunnarsson, rektor Há-
skólans á Akureyri, Ólafur Proppé,
rektor Kennaraháskóla Íslands,
Hjálmar H. Ragnarsson, rektor
Listaháskóla Íslands, Guðfinna
Bjarnadóttir, rektor Háskólans í
Reykjavík, Stefanía K. Karlsdóttir,
rektor Tækniháskóla Íslands, Run-
ólfur Ágústsson, rektor Viðskiptahá-
skólans á Bifröst, Magnús B. Jóns-
son, rektor Landbúnaðarháskólans á
Hvanneyri, Skúli Skúlason, rektor
Hólaskóla, og Sveinn Aðalsteinsson,
rektor Garðyrkjuskóla ríkisins,
Reykjum.
Rektorar háskóla
lýsa áhyggjum
NÝR og fullkominn línuhraðall var í
gær tekinn formlega í notkun á
geislameðferðardeild krabbameins-
lækninga á Landspítala – háskóla-
sjúkrahúsi af Jóni Kristjánssyni heil-
brigðisráðherra.
Línuhraðallinn kemur í stað eldra
tækis sem notað hefur verið við
geislameðferð krabbameinssjúk-
linga frá árinu 1989. Í fréttatilkynn-
ingu frá Landspítalanum kemur
fram að tækið var keypt í kjölfar
átaks Lions-hreyfingarinnar á Ís-
landi sem safnaði fyrir því með sölu
rauðrar fjaðrar árið 1985. Nýja tæk-
ið kostar um 170 milljónir.
Á hverju ári þurfa nokkur hundr-
uð sjúklingar á geislameðferð að
halda og eru miklar vonir bundnar
við tækið. Í fyrra komu 449 sjúkling-
ar á spítalann vegna slíkrar með-
ferðar og undirbúnings hennar.
Morgunblaðið/Kristinn
Garðar Mýrdal, forstöðumaður geislaeðlisfræðideildar, sýnir Jóni Krist-
jánssyni línuhraðalinn. Á milli þeirra má sjá Þórarin E. Sveinsson yfirlækni.
Fullkominn línuhrað-
all tekinn í notkun