Morgunblaðið - 16.10.2004, Blaðsíða 20

20 LAUGARDAGUR 16. OKTÓBER 2004 MORGUNBLAÐIÐ
MINNSTAÐUR
„VIÐ Aðalheiður sömdum lag til
að flytja á árshátíð Gerðaskóla í
vor. Við fengum Aron til að hjálpa
okkur á bassa en ætluðum ekkert
að stofna hljómsveit,“ segir Nanna
Bryndís Hilmarsdóttir, nemandi í
tíunda bekk Gerðaskóla í Garði.
Úr varð hljómsveitin Pointless
sem náð hefur nokkrum vinsæld-
um á Suðurnesjum.
Nanna og vinkona hennar, Að-
alheiður Arna Björgvinsdóttir, eru
upphafsmenn hljómsveitarinnar
ásamt Aroni Friðrik Jónssyni,
kærasta Nönnu og bassaleikara
bandsins. Þær syngja og Nanna
leikur á gítar. Síðar kom Ragnar
Veigar Helgason trommuleikari til
liðs við þau en hann er ári eldri og
er á fyrsta ári í Fjölbrautaskóla
Suðurnesja.
Hljómsveitin fékk strax tölu-
verða athygli eftir að hafa leikið á
árshátíð Gerðaskóla. Þau spiluðu í
Keflavík og nýstofnuð fékk hljóm-
sveitin tækifæri til að koma fram í
þættinum Ísland í bítið á Stöð 2.
Hápunkturinn var síðan þegar þau
voru fengin til að leika við hátíð-
arhöldin 17. júní í Garði.
Fræg í Danmörku
Lítið var að gera í sumar en nú í
haust er mikið um að vera hjá
þeim í Pointless. Þau komu fram á
Sandgerðisdögum og hafa leikið
víða í félagsmiðstöðvum og fyrir
ungt fólk við ýmis tækifæri.
Í september tóku nemendur í tí-
unda bekk Gerðaskóla á móti
dönskum jafnöldrum sínum úr
Lem St. skole. Aðalheiður og
Nanna tóku þátt í verkefninu og
komu meðal annars fram á sam-
eiginlegu skemmtikvöldi í skól-
anum. Með dönsku krökkunum var
kvikmyndatökumaður sem er að
gera heimildarmynd um ferðina og
samstarf skólanna. Danirnir hrif-
ust af tónleikaflutningi þeirra,
samkvæmt upplýsingum Ernu M.
Sveinbjarnardóttur, skólastjóra
Gerðaskóla, og óskuðu eftir að fá
að nota tónlist þeirra í myndinni
sem ætlunin er að sýna í sjónvarpi
í Danmörku og gefa út á mynd-
bandi. Þetta varð til þess að
Pointless fékk tækifæri til að taka
upp nokkur lög í hljóðveri Geim-
steins í Keflavík. Tóku þau upp
fjögur lög sem þau höfðu samið.
Ragnar segir að þau eigi nokkur
lög til viðbótar sem ekki eru alveg
tilbúin. Aðalheiður segir að þau
séu að reyna að koma lögunum í
spilun á útvarpsstöðvum og langi
að gefa þau út á smáskífu.
„Þetta er rokk, pokk, pönk,“
segir Aron þegar hann er spurður
hvaða tónlist hljómsveitin flytji en
Ragnar hallast heldur að því að
kalla hana hreint pönk.
„Er það ekki 700 þúsund á mán-
uði og plata á hverju ári?“ spyr
Aron þegar han er spurður um
framtíðardrauma Pointless í tón-
listinni. Aðalheiður dregur úr
þessu og segir að peningarnir
skipti ekki öllu máli, aðalatriðið sé
að fá tækifæri til að koma fram og
leika tónlist sína fyrir sem flesta.
Orðin leið á verkfalli
Þrír meðlimir hljómsveitarinnar
eru í fríi úr skóla vegna verkfalls
grunnskólakennara. Þau segjast
vera búin að fá nóg af aðgerð-
arleysinu. „Ég sef og geri ekki
neitt, hangi með vinum mínum og
fer út á kvöldin,“ segir Aðalheiður.
Aron segist æfa sig á bassann og
fara á körfuboltaæfingar en sofi
þess á milli. Ragnar er í fram-
haldsskóla og er hissa á orðum
hinna um að þau séu búin að fá
nógu langt frí. „Ég trúi þessu
ekki. Ég er í skólanum allan dag-
inn og væri alveg til í að vera í
verkfalli,“ segir hann.
Verkfallið nýtist hljómsveitinni
ekki eins vel og efni standa til
vegna þess að þau hafa ekki fast
æfingahúsnæði og vegna þess að
Ragnar er í skólanum fram eftir
degi. Þau segjast vera að vinna í
því að fá húsnæði en það hafi ekki
gengið til þessa.
Er þetta sérstaklega bagalegt
fyrir þau vegna þess að þau koma
úr sitthverri áttinni. Nanna og Að-
alheiður eru úr Garðinum, Aron úr
Keflavík þar sem hann stundar
nám við Heiðarskóla og Ragnar er
úr Sandgerði en þau hafa mest æft
í bílskúrnum heima hjá honum.
Þau verða því að treysta á að for-
eldrar þeirra skutli þeim á milli
staða eða að þau geti húkkað sér
far. Þau vonast til að úr rætist
með húsnæðið og þau fái þar fast-
an punkt í tilveru hljómsveit-
arinnar.
Hljómsveitin Pointless vekur athygli á Suðurnesjum og hefur fengið tækifæri til að taka upp lög
„Ætluðum ekkert að stofna hljómsveit“
Morgunblaðið/Helgi Bjarnason
Saman í hljómsveit Í Suðurnesjahljómsveitinni Pointless eru f.v. Aron Friðrik Jónsson úr Keflavík, Nanna Bryn-
dís Hilmarsdóttir úr Garði, Aðalheiður Arna Björgvinsdóttir úr Garði og Ragnar Veigar Helgason úr Sandgerði.
Hólmavík | „Það sér hver heilvita
maður, þó hann hafi ekki nema ann-
að augað opið, hversu hagkvæmt
þetta er,“ segir Strandamaðurinn
Guðmundur Björnsson sem í fjöru-
tíu ár hefur haft áhuga á að vegur
um Arnkötludal og Gautsdal, milli
Stranda og Gilsfjarðarbrúar, verði
að veruleika sem helsta vegtenging
norðurhluta Vestfjarða við höfuð-
borgarsvæðið.
Síðasta áratuginn hefur sá mögu-
leiki að leggja veg um Arnkötludal
verið mjög í umræðunni á norður-
svæði Vestfjarða og hafa sveitar-
félögin á svæðinu sent frá sér álykt-
anir þess efnis að vegurinn njóti
forgangs.
Guðmundur var um árabil flutn-
ingabílstjóri og þekkir því vegina
eins og lófann á sér. „Ég eignaðist
minn fyrsta flutningabíl 1971 og
hætti sjálfur með flutningana 2001.
En ég er ennþá að keyra, strákarnir
hafa tekið við þessu.“
Hann er afar sannfærður um að
engar samgöngubætur kæmu svæð-
inu frá Bolungarvík til Hólmavíkur
betur en vegur um Arnkötludal.
Hagkvæmnin myndi meðal annars
skila sér í lækkun flutningskostn-
aðar og telur Guðmundur að slíkt
gæti numið um 1,5 til 2 milljónum
króna á hvern flutningabíl á ári.
Blóðugt að geta ekki
farið dalinn
Sjálfur hefur Guðmundur komið
að vegagerð á Tröllatunguheiði sem
liggur ofan við umrætt vegarstæði.
„Þá var ruddur vegur yfir heiðina
og ég horfði niður í þennan dal og
fannst það blóðugt að ekki væri
hægt að fara þar um. En þarna þarf
að byggja upp veginn, sem ekki var
gerlegt á þeim tíma.“ Guðmundur
segir að umræðan hafi hafist af al-
vöru fyrir um tíu árum og þetta sé
afar vel framkvæmanlegt nú. Það
myndi taka um það bil eitt ár að
byggja upp veg tilbúinn undir mal-
bik og sé heldur minna verk en t.d.
vegurinn um Klettsháls. Um er að
ræða um 25 kílómetra leið frá þjóð-
vegi 61, Djúpvegi í Steingrímsfirði á
Ströndum, yfir að Gilsfjarðarbrú.
„Málið hefur alltaf verið svæft þó
að þingmenn allra flokka hafi lýst
áhuga á þessu. Það sér hver heilvita
maður, þó hann hafi ekki nema ann-
að augað opið, hversu hagkvæmt
þetta er. Það myndi spara ríkinu
fleiri milljónir og verða gífurleg
samgöngubót því styttingin er rúm-
ir 40 kílómetrar fyrir tiltölulega lít-
inn pening. Ég efast um að það finn-
ist hagkvæmari kostur í vegagerð á
Íslandi,“ segir Guðmundur.
En óttast menn þá ekki vond veð-
ur í Arnkötludal, Gautsdal og suður
Dali? Guðmundur neitar því ekki að
þar geti gert vond veður eins og alls
staðar annars staðar. „Ég hef ekki
enn komið á þann stað þar sem ekki
getur gert vond veður, það verður
þá að hætta að fara undir Hafn-
arfjallið og á Kjalarnesið, veit nú
ekki annað en þar geti gert vond
veður líka.“
Að því hefur verið látið liggja að
sundurlyndi heimamanna geti tafið
fyrir framkvæmdum af þessu tagi.
Guðmundur telur að samstaðan sé
komin þó að það sé alltaf til einn og
einn sem er að mótmæla. „Það er
allt annað mál, það er ekki hægt að
hlusta á það, ég álít að þegar það er
7000 manna byggð sem á í hlut þá
verði það að ráða.“
Vantar happdrættisvinning
Ekki verður hjá því komist að
spyrja Guðmundur um önnur hugð-
arefni og kemur í ljós að hann hefur
upp á sitt einsdæmi ráðist í að bora
eftir heitu vatni í nágrenni Hólma-
víkur. „Ég segi að þarna sé heita
vatnið. Það er enginn spámaður í
sínu föðurlandi en ég er sannfærður
um það.“ Guðmundur fékk Árna
Kópsson með sér og lét bora 160
metra holu og þar mældust 3-5 sek-
úndulítrar af 13,5 gráða heitu vatni.
Í þetta verk lagði Guðmundur eina
milljón króna úr eigin vasa og segist
mundu setja meiri peninga í verkið
ef hann ynni í happdrætti.
Guðmundur er bjartsýnismaður
og telur að á Hólmavík ætti að geta
þrifist 4000 manna byggð sem er um
tífaldur sá íbúafjöldi sem nú er. Að-
stæður séu þannig frá náttúrunnar
hendi og ógnir eins og snjóflóða- eða
skriðuhætta ekki fyrir hendi.
Hólmavík sé raunar miðpunkturinn
fyrir þetta svæði hér norðvestan-
lands. „Það er nóg land hérna og ég
tel að það yrði lyftistöng að fá veg-
inn og þá verða menn líka að hætta
þeim steinaldarhugsunarhætti sem
hefur verið. Ef ekkert verður gert í
vegbótum má túlka það þannig að
unnið sé að því að leggja niður
byggð.“
Guðmundur Björnsson hefur í fjóra áratugi barist fyrir vegi um Arnkötludal
Morgunblaðið/Kristín Sigurrós Einarsdóttir
Baráttumaður Guðmundur Björnsson berst fyrir lagningu vegar úr Stein-
grímsfirði yfir á Gilsfjarðarbrú enda telur hann að það sé mesta hags-
munamál norðurhluta Vestfjarðar og Stranda í samgöngumálum.
Þetta sér hver
heilvita maður
SUÐURNES
LANDIÐ
Fréttasíminn
904 1100