24 stundir - 08.07.2008, Blaðsíða 12

12 ÞRIÐJUDAGUR 8. JÚLÍ 2008 24stundir
24stundir
Útgáfufélag:
Ritstjóri:
Fréttastjórar:
Ritstjórnarfulltrúi:
Árvakur hf.
Gunnhildur Arna Gunnarsdóttir
Björg Eva Erlendsdóttir
Magnús Halldórsson
Þröstur Emilsson
Elín Albertsdóttir
Auglýsingastjóri: Gylfi Þór Þorsteinsson Ritstjórn & auglýsingar: Hádegismóum 2, 110 Reykjavík
Aðalsími: 510 3700 Símbréf á fréttadeild: 510 3701 Símbréf á auglýsingadeild: 510 3711
Netföng: frettir@24stundir.is, auglysingar@24stundir.is, 24stundir@24stundir.is,
Prentun: Landsprent ehf.
Yfirgnæfandi meirihluti presta íslensku kirkjunnar brást hratt og vel við
könnun 24 stunda í síðustu viku á afstöðu til staðfestrar samvistar homma
og lesbía. Prestarnir voru spurðir hverju þeir myndu svara ef samkyn-
hneigt par bæði þá að staðfesta samvist sína í kirkjum þeirra.
Þrír af hverjum fjórum prestum treysta sér til að gefa saman samkyn-
hneigð pör og líka til þess að lýsa skoðun sinni á opinberum vettvangi. Það
er gott.
Níu prestar treysta sér ekki til að staðfesta samvist. Trúarleg sannfæring
þeirra leyfir þeim ekki að gefa saman fólk af sama kyni. Enginn efast um
rétt þeirra til að trúa því sem þeir trúa. Þessir prestar flýja ekki sannfær-
ingu sína þótt mannréttindi samkynhneigðra séu orðin viðurkenndari í
þjóðfélaginu en trú prestanna leyfir. Þeir eru orðnir minnihlutahópur sem
lætur ekki kúga sig til hlýðni. Það er líka gott, þótt deila megi um hvort
þeir eigi að vera á launum hjá ríkinu.
Nokkur hópur presta er óákveðinn. Þeir hljóta að taka afstöðu fyrr en
síðar. Sóknarprestur getur ekki sagt: „Ég veit ekki,“ ef samkynhneigt par
óskar eftir þjónustu hans við tiltekið prestverk. Óákveðinn prestur getur
kannske leyft sér að víkja í einhver skipti, fara í frí, skrá sig veikan eða fá
fyrir sig staðgengil á öðrum forsendum, meðan óvissan nagar hann. En
ekki til lengdar.
Sorglegasti minnihlutahópurinn og jafnframt sá minnsti er sjálfur bisk-
upinn yfir Íslandi. Hann lét ekki ná í sig og hafði þó þrjá daga til að svara
einfaldri spurningu. Furðu sætir ef biskupinn þarf
langan umhugsunartíma um eigin afstöðu í máli sem
hefur verið rætt í þaula innan kirkjunnar í mörg ár.
Það er leitt að biskupinn skuli velja að koma ekki út
úr skápnum með afstöðu sína til staðfestrar samvistar,
eftir allan þennan tíma. Flótti biskups verður enn
ónotalegri þegar rifjaður er upp ferill málsins og fyrri
ummæli hans um hjónabandið og mannréttindi sam-
kynhneigðra. Biskup Íslands ætti að leita sér hjálpar
fagfólks eða fólks með reynslu af mannréttindabar-
áttu, svo hann geti staðið með sjálfum sér. Því það er
vont að höfuð kirkjunnar sé í felum. Og það er vont
fyrir biskupinn sjálfan, eins og aðra menn, að þora
ekki út úr skápnum. Skápalífið er erfitt, jafnvel þótt
skápurinn sé skrúðhús.
Biskupinn
í skápnum
Hestamennskan er svo sérstök að
því leyti að hún sameinar marga
kosti í senn. Þarna mætist fólk úr
öllum stéttum, á
öllum aldri, af báð-
um kynjum og úr
sveit og borg og
menn eiga það
sameiginlegt að
unna íslenska hest-
inum.
Síðan er það skipu-
lag slíks móts. Það
kostar engan smá-undirbúning að
taka á móti 12 þúsund manns, svo
vel sé, eða sjá til þess að allur þessi
mikli fjöldi hesta sé sýndur við
góðar aðstæður.
Sjálfur átti ég þess kost að ríða í
kjölfar fánaberanna þegar Lands-
mótið var sett sl. fimmtudag. Þetta
var hátíðleg stund.
Einar K. Guðfinnsson
ekg.blog.is
BLOGGARINN
Hátíðleg stund
Að fela sig á bak við það að kona
á síðustu vikum meðgöngunnar
skuli ekki hafa skutlast til Sví-
þjóðar á þriggja
mánaða fresti til
að vera lögleg í
landinu er bæði
staðlaust og lít-
ilmannlegt.
Hvort forstjórinn
gerir það í póli-
tísku umboði síns
æðsta yfirmanns
væri forvitnilegt að vita. Allt
þetta mál er okkur Íslendingum
til skammar. Minnir óþægilega
mikið á Falun Gong og leit sér-
sveita í bílum útivistarfólks á há-
lendinu. Enda skammast stærstur
hluti Íslendinga sín niður í tær
yfir meðferðinni á þessari ken-
ísku fjölskyldu.
Dofri Hermannsson
dofri.blog.is
Til skammar
Eigendur Kersins í Grímsnesi geta
ekki lokað fyrir rútum. Samkvæmt
Járnsíðu og lögum frá 1999 er
bannað að loka
aðgangi að landi.
Ef Óskar Magn-
ússon lokar bíla-
plani, sem ríkið
hefur borgað, par-
kera rútur bara í
vegkantinum. Ef
yfirvöldum um-
ferðar finnst þær
trufla umferðina þar, geta þau tal-
að við Óskar. Sagt honum, að þau
eigi bílastæðin og vilji fá þau opn-
uð að nýju. Málið er milli yfirvalda
og landeigenda, sem hafa tekið op-
inber bílastæði í gíslingu. Rútu-
menn eiga ekki að gefast upp.
Betra er að láta reyna á, hvað Ósk-
ar vill fara langt í ólögum sínum.
Jónas Kristjánsson
jonas.is
Ólög Óskars
Björg Eva
Erlendsdóttir
beva@24stundir.is
Það er einkum þrennt sem vekur um-
hugsun varðandi nýja lagasetningu sem
heimilar trúfélögum að staðfesta samvist samkyn-
hneigðra og að meginþorri presta þjóðkirkjunnar er
tilbúinn að staðfesta samvist.
Í fyrsta lagi þá er athyglisvert að meirihluti þingheims
hafi ekki tekið af skarið og heimilað trúfélögum að
staðfesta samvist fyrr en fyrir lá ákvörðun þjóðkirkj-
unnar. Þetta er einkum umhugsunarefni í ljósi yfirlýs-
inga nokkurra trúfélaga um að þau myndu staðfesta
samvist og að engar kröfur hafa verið uppi um að
þingið skikkaði þjóðkirkjuna til að feta sömu braut.
Þjóðkirkjunni var þannig gefið neitunarvald á laga-
setningu þjóðkjörins þings. Þetta sýnir glöggt ítök
kirkjunnar á þingi og heigulshátt þeirra sem farið hafa
með þessi mál af hendi ríkisvaldsins.
Í öðru lagi þá er umhugsunarvert að prestar þjóðkirkj-
unnar geti hafnað því að staðfesta samvist. Hvers kon-
ar kirkja er það sem gefur prestum formlega heimild
til þess að vísa eigin safnaðarmeðlimum úr húsi? Þetta
er eins og að heimila prestum að neita því að gifta
svartan mann og hvíta konu eða Árnesing og Hún-
vetning. Það er hins vegar gleðiefni að flestir prestar
kirkjunnar bjóða samkynhneigða velkoma. Það er ár-
angur starfs fjölda fólks sem hefur náð ótrúlegum ár-
angi í réttindabaráttu innan kirkjunnar á skömmum
tíma.
Í þriðja lagi þá eru lögin um staðfesta samvist tíma-
skekkja. Þau voru í upphafi sett til að koma á til-
teknum réttarbótum en fela nú í sér öll réttindi hjú-
skaparlaga. Allt eins mætti hugsa sér að enn giltu
sérlög um kosningarétt kvenna. Lögin um staðfesta
samvist og kosningarétt kvenna bera
vott um þá aðskilnaðarstefnu sem var
ríkjandi í samfélaginu. Hún heyrir nú
sögunni til nema í formi laganna um
staðfesta samvist. Enn á ný reynir á
þingmenn. Stjórnarflokkarnir kenna
sig við frelsi og jafnrétti. Þeim hlýtur
því að vera fulltreystandi til að hrinda
úr vegi þessum síðasta farartálma
sem kemur í veg fyrir fullt jafnrétti.
Höfundur er prófessor í stjórnmálafræði við
Háskóla Íslands
Reynir á flokka frelsis og jafnréttis
ÁLIT
Baldur
Þórhallsson