Morgunblaðið - 07.02.2005, Síða 9

MORGUNBLAÐIÐ MÁNUDAGUR 7. FEBRÚAR 2005 9
MINNSTAÐUR
60% afsláttur
eða meira
Opið virka daga frá kl. 10-18 Laugardaga frá kl. 10-16
• Engjateigi 5
• Sími 581 2141
Lagersala 1. - 12. febrúar
40-70% afsláttur
Hverfisgötu 6, 101 Reykjavík, sími 562 2862
Stykkishólmur | Í Stykkishólmi hef-
ur verið rekið bakarí frá því árið
1904, þegar innréttað var bakarí í
Svarta pakkhúsinu. Í 100 ár hafa
Hólmarar vanist því að geta farið út í
bakarí og keypt glóðvolgt bakkelsi.
Það voru vonbrigði í haust þegar bak-
aríinu var lokað og KB banki keypti
eignir þess og kveið fólk fyrir því að
þessum kafla í verslunarsögu Stykk-
ishólms væri lokið.
Í miðjum jólaundirbúningi og með
bjartsýni í poka ákváðu hjónin Arnar
Hreiðarsson og Hrefna Gissurar-
dóttir að kaupa bakaríið og hefja þar
rekstur að nýju. Þau opnuðu laugar-
daginn 5. febrúar breytt og mikið
endurbætt bakarí og fengu þau strax
hlýjar móttökur bæjarbúa.
„Mig langaði til að breyta til. Ég
hef verið sjómaður í 19 ár og þar af
kokkur á Ársæli SH 88 í 18 ár og
fannst vera komið nóg af sjó-
mennsku,“ segir Arnar er hann var
spurður um ástæðu þess að hefja eig-
in atvinnurekstur.
„Ég ætlaði mér aldrei að vera sjó-
maður, en árin hafa liðið ansi fljótt.
Ég sagði í gríni við Hrefnu konu mína
hvort við ættum ekki að kaupa bak-
aríið þegar það fréttist að það væri
komið í eigu bankans. Svo gerðist
ekkert fyrr en Hrefna hringdi í mig
út á sjó og spurði hvort ég hefði verið
að meina eitthvað með þessum orð-
um, því hún hafði frétt að tilboð væru
farin að koma í bakaríið. Við náðum
samningum um kaupin og tókum við
húsinu um áramót. Það sannast að
öllu gríni fylgir einhver alvara.“
Arnar segir að það hafi ekki verið
nóg að taka við lyklunum og byrja
rekstur. „Bakaríið var mjög illa farið
og ég hef smíðað nánast allt nýtt inn-
andyra. Það má heita að aðeins út-
hliðin hafi sloppið. Frá áramótum hef
ég hef unnið alla daga vikunnar fram
að miðnætti eða lengur, því markmið-
ið var að opna fyrir bolludaginn og
það tókst. Hrefna hefur haft nóg að
gera við að þrífa húsið og foreldrar
Arnars frá Tálknafirði hafa lagt þeim
mikið lið við að koma rekstrinum af
stað.“
Þau hjón voru spurð hvort ekki
væri erfitt að ætla sér að reka bakarí
við hliðina á Bónusverslun í ekki
stærra bæjarfélagi. Þau sögðust eng-
ar áhyggjur hafa af Bónusi. „Með
Bónusversluninni kemur fleira fólk í
bæinn og fleiri líta inn hjá okkur. Ef
til vill verður eitthvert samstarf, en
þeir hafa ekki talað við okkur og við
ekki við þá, enn sem komið er,“ segir
Arnar.
Bakaríið heitir Nesbrauð og verð-
ur sambland af bakaríi og kaffihúsi.
Boðið verður upp á súpu og brauð,
pasta og salöt og kökur. Þau hafa
ráðið til sín bakara. Hann er ekki af
verri endanum því um er að ræða
Guðmund Teitsson sem rak hér bak-
arí í áratugi. Hann er kominn aftur á
sinn gamla stað og tekinn við að baka
eftir nokkurra ára frí.
Bakarí hefur verið opnað á nýjan leik í Stykkishólmi
Það sannast að öllu gamni
fylgir nokkur alvara
Morgunblaðið/Gunnlaugur Árnason
Nýir eigendur Hrefna Gissurardóttir og Arnar Hreiðarsson eru hér ásamt
Guðmundi Teitssyni bakara, sem er aftur byrjaður af baka af kappi.
Akranes | Margrét
Gunnarsdóttir er fædd
og uppalin á Akranesi
og sem lítil stúlka gekk
hún í hús í bænum og
safnaði servíettum.
Einnig áskotnuðust
henni servíettur með
ýmsum öðrum hætti.
Hún safnar enn og nú
er hluti safnsins sýnd-
ur í Bókasafni Akra-
ness.
„Margar stelpur
söfnuðu servíettum á
þessum árum, en fáar
hafa enst í þessu jafn-
lengi og ég,“ segir
Margrét. Hún geymdi uppáhalds-
servíetturnar í fallegum konfekt-
kössum, en ekki skókössum eins og
algengt var. „Ég geymdi bara
servíetturnar sem ég vildi skipta í
skókössum. Ennþá geymi ég serví-
etturnar í konfektkössum. Ég vinn
á Sjúkrahúsi Akraness og þar eru
margir sem hugsa til mín. Sjúkling-
arnir fá gjarnan konfekt og starfs-
fólkið veit hvert kassarnir eiga að
fara þegar konfektið er búið.“
Gamlar servíettur
í miklu uppáhaldi
En það eru margir sem hugsa til
Margrétar og gefa henni servíett-
ur. Hún hefur tvisvar fengið gefna
bunka af gömlum servíettum, en
þær eru í mestu uppáhaldi hjá
henni. „Þessar gömlu voru úr harð-
ara efni og ég held að manni þætti
ekki gott að þurrka sér með þeim
núna. En þær eru miklu fallegri en
þær nýju. Gamlar barnaservíett-
urnar eru í sérstöku uppáhaldi hjá
mér. Þessar með myndum til dæm-
is af Ferdinand og Plútó og Andr-
ési önd. Annars er mest gaman að
eiga servíettur sem eru til í mis-
munandi litum og eiga þá helst
stóra og litla í hverjum lit. Hring-
servíetturnar þóttu líka alltaf flott-
ar.“
Gömlu servíetturnar eru ótrú-
lega vel farnar og segist Margrét
strauja þær ef á þarf að halda. Hún
straujaði til dæmis
servíetturnar sem eru
á sýningunni. Hún
segist ekki safna öll-
um servíettum, en á
síðari árum hafi hún
farið að kaupa serví-
ettur. Hún hefur þó
minnkað það mikið
vegna þess hversu
mikið pláss safnið
tekur.
„Mér þykir líka
skemmtilegra að
skipta við aðra safn-
ara. Ég komst í sam-
band við konur á svip-
uðum aldri sem enn
safna og skipti svolítið við þær. Ég
tími þó alls ekki að skipta flottum
servíettum ef ég á ekki aðrar eins,
nema helst ef ég fæ ennþá flottari í
staðinn.“
Safnari af lífi og sál
Margrét safnar ekki bara serví-
ettum. Hún á líka safn af pennum,
spilum, macintoshdósum, glans-
myndum og teskeiðum. Hún tók
þátt í safnaradegi í Kolaportinu
fyrir nokkrum árum þar sem fólk
gat komið og skipt á ýmsum hlut-
um við aðra safnara.
„Ég hef alltaf verið safnari og
gamlir hlutir höfða mjög sterkt til
mín. Ég á fullt af alls konar dóti, en
auðvitað er vandamál hvað þetta
tekur mikið pláss. Það er alltaf
gaman að skoða söfnin og fletta til
dæmis í gegnum servíettusafnið, en
ég geri það ekki nógu oft lengur.
Nú á ég tæplega 7000 servíettur,
svo það tekur tíma.“
Halldóra Jónsdóttir bæjarbók-
arvörður er með Margréti í sauma-
klúbb og hafði lengi reynt að fá
hana til að sýna servíettusafnið sitt.
Það tókst að lokum og er nú hluti
þess til sýnis í anddyri Bókasafns
Akraness. Halldóra segir að af
miklu sé að taka og líklegt að skipt
verði út servíettum á meðan á sýn-
ingunni stendur.
Morgunblaðið/Ásdís
Safnari Gamlar barnaservíettur eru í miklu uppáhaldi hjá Margréti.
Hefur safnað hlutum
svo lengi sem hún man
Margrét Gunnarsdóttir
asdish@mbl.is
VESTURLAND