Morgunblaðið - 11.03.2005, Síða 38

38 FÖSTUDAGUR 11. MARS 2005 MORGUNBLAÐIÐ
MINNINGAR
Elsku amma mín. Ég
trúi ekki að nú sé kom-
ið að kveðjustund. Að
þú sért farin og ég geti
aldrei farið og heimsótt þig aftur á
Sunnubrautina. Ég er búin að vera
að rifja upp allar góðu stundirnar
sem við áttum saman. Og þegar ég
gisti hjá ykkur þegar pabbi, mamma,
Bjarni og Magga fóru til Danmerk-
ur. Það var grátið aðeins fyrsta dag-
inn en svo gleymdi ég mér alveg því
það var svo gaman að vera hjá ykk-
ur. Þó að við værum þarna í Kópa-
SIGRÍÐUR SÓLVEIG
RUNÓLFSDÓTTIR
✝ Sigríður SólveigRunólfsdóttir
fæddist á Dýrfinnu-
stöðum í Skagafirði
23. nóvember 1925.
Hún lést á heimili
sínu á Sunnubraut 48
í Kópavogi 1. mars
síðastliðinn og var
útför hennar gerð
frá Kópavogskirkju
8. mars.
voginum fannst mér ég
vera í sveitinni því að
þarna var hægt að fara
um allt í feluleikjum,
fara í fjöruferðir og
margt fleira. Oft fórum
við í sund og þegar við
komum heim fengum
við alltaf hjá þér ristað
brauð og kókómalt. Og
ég mátti alltaf setja
eins mikið kókómalt og
ég vildi þangað til að
mjólkin var orðin dökk-
brún.
Ég var eitt af mörg-
um barnabörnum þín-
um sem fengu húsaskjól hjá þér á
Sunnubrautinni þegar við þurftum
að fara til borgarinnar og fara í
framhaldsskóla. Ég veit ekki um
betri stað sem ég hefði getað verið á.
Það gerði mér miklu auðveldara fyr-
ir að þurfa að fara að heiman. Þarna
var alltaf margt um manninn og öll
herbergi full. Við sátum saman mörg
kvöld og spiluðum og þú varst alltaf
eins og ein af stelpunum. Ég og þú
horfðum svo alltaf saman á alla
landsleiki í handbolta sem þú hafðir
svo gaman af. Mér fannst þú alltaf
svo mikil gella þegar þú klæddir þig í
pelsinn góða og við frænkurnar fór-
um með þér að versla og þú eldaðir
alltaf eins og þú værir enn þá með 15
börn í heimili. Hjá þér skorti okkur
aldrei neitt. Sunnubrautin var mitt
annað heimili þá fjóra vetur sem ég
var hjá þér. Alltaf gat ég leitað til þín
ef eitthvað amaði að og þú hafðir
jafnan ráð við öllu. Enginn hefði get-
að átt betri ömmu. En núna ertu
komin til afa sem þú misstir fyrir svo
löngu síðan, það hafa verið fagnaðar-
fundir. Ég á eftir að sakna þín svo
sárt, elsku amma mín. Ég mun alltaf
bera nafnið þitt með stolti og geyma
minninguna um þig í hjarta mínu að
eilífu.
Sigríður Sólveig Runólfsdóttir.
Það fá engin orð lýst því hversu
sárt það var að missa þig. Þú varst
alltaf svo góð og hlý og það var svo
gaman að heyra þig hlæja. Þú spil-
aðir óteljandi marga Ólsen Ólsen við
okkur, jafnvel þó að við kynnum spil-
ið ekki almennilega til að byrja með,
og varst alltaf tilbúin að kenna okkur
ný spil.
Sunnubrautin, þar sem þú og afi
óluð upp börnin ykkar fimmtán, var
okkur sem griðastaður og var ætíð
opin gestum og gangandi. Það var
sjálfsagt að sjá þig sitja í stól og taka
á móti okkur eftir að við höfðum
skokkað upp stigann þegar við kom-
um í heimsókn og verður skrýtið að
það eigi ekki eftir að gerast aftur.
Þú og afi skilduð eftir ykkur stóra
arfleifð og munum við ætíð halda
minningu ykkar á lofti.
Elsku amma, við kveðjum þig með
trega og hryggð en það er huggun að
vita að nú ertu hjá afa og þið eigið
eftir að vaka yfir okkur. Takk fyrir
allar góðu stundirnar sem við áttum
saman og takk fyrir að hafa verið
amma okkar. Þangað til við hittumst
á ný.
Þú brostir við brosi sólar
- það bros kom frá göfugu hjarta
- svo sagði þú: „En sá ylur
ég elska sólskinið bjarta.
Þú elskaðir allt hið góða
og það allt sem blessun veitir
og hjartnanna harma stillir
og hatri í kærleik breytir.
Við þökkum þér alla ástúð
á umliðnu tímans safni.
Við kveðjum með klökkum huga
og kveðjum í drottins nafni.
(H. H.)
Þínar dótturdætur
Sunna Rós og Steinunn María.
Elsku amma Sigga. Við munum
sakna þess að geta ekki lengur labb-
að eða hjólað í heimsókn til þín. Það
var alltaf gaman að koma á Sunnu-
brautina þegar haldið var upp á af-
mælisdaga þína eða afa Ingólfs því
það var alltaf svo mikið af frændum
og frænkum til að leika við. Það var
líka alltaf hægt að tala við þig þegar
við áttum að gera verkefni um Kópa-
vog í skólanum.
Vonandi líður þér vel á himnum.
Ingólfur Árni og Einar Páll.
Það er skrítið hvernig þetta er, ég
var að spyrja mömmu út í lífið og til-
veruna þegar amma Gréta kom og
sagði okkur að þú værir farin til Ing-
ólfs langafa að hvíla þig. Ég hlakkaði
svo til að fara með nýfædda systur
mína í heimsókn til þín og segja þér
frá henni.
Elsku Sigga langamma, ég er búin
að segja litlu systur allt um þig og
hvað það var gaman að koma og
heimsækja þig og þegar þú sagðir
mér sögur frá því í gamla daga. Það
var sko margt öðruvísi þá en er í dag.
Ég lofa að segja henni þetta allt aft-
ur þegar hún verður eldri og ég veit
að þú og langafi fylgist með okkur á
himninum og sjáið okkur stækka á
hverjum degi.
Vertu, Guð faðir, faðir minn,
í frelsarans Jesú nafni,
hönd þín leiði mig út og inn,
svo allri synd ég hafni.
(Hallgr. Pét.)
Elsku Sigga langamma við syst-
urnar kveðjum þig með söknuði, lof-
aðu að hvíla þig hjá langafa.
Þín barnabarnabörn
Tinna Rán og litla systir.
Mig langar til að minnast ömmu
minnar, hennar ömmu Siggu. Mér
finnst alltaf jafn gaman að segja
fólki frá því að amma mín hafi eign-
ast fimmtán börn. Flestum bregður
við að heyra töluna og margir hvá og
spyrja hvort það hafi ekki örugglega
verið nokkrir tvíburar, en það eru fá-
ir sem geta toppað þetta. Eftir að
hafa sjálf eignast barn geri ég mér
grein fyrir því hvað þetta var mikil
vinna og hvað hún amma Sigga var
ótrúlega dugleg að koma öllum þess-
um börnum til manns.
Ég minnist helst ömmu minnar
frá árunum sem ég fékk að búa hjá
henni í Kópavoginum þegar ég var í
menntaskóla og einnig að hluta til í
háskólanum. Amma Sigga leyfði
okkur frænkunum að búa hjá sér í
stóra húsinu sínu í Kópavoginum.
Hún þurfti að leggja heilmikið á sig
með því að fá aftur unglinga inn á
heimilið, miklu meira en ég gerði
mér grein fyrir þá. En hún naut þess
líka að kynnast okkur enn betur og
henni fannst líka virkilega skemmti-
legt að hafa líf og fjör í kringum sig.
Oftar en ekki spiluðum við vist eða
kana og amma Sigga var virkur þátt-
takandi í spilaklúbbnum á Sunnu-
brautinni. Árin í Kópavoginum voru
skemmtileg og alltaf var fjör og fullt
af fólki, sem gerði það að verkum að
það var einfaldlega langskemmtileg-
ast að vera heima hjá ömmu Siggu
en að hanga annars staðar.
Þó heimsóknirnar yrðu færri með
árunum þá hugsa ég til þess með
söknuði að geta ekki lengur kíkt til
þín í Kópavoginn og spjallað við þig í
smástund.
Elsku amma Sigga, ég kveð þig
með söknuði en veit að þú ert komin
á góðan stað.
Lilja Bjarklind Kjartansdóttir.
Þegar ég frétti að Sigríður væri
látin, komu upp í hugann margar
góðar minningar frá æskudögum.
Þær voru margar stundirnar sem ég
og systir mín eyddum á heimili
hennar og Ingólfs með börnunum
þeirra, alltaf var tekið á móti okkur
sem aufúsugestum. Þó margt væri í
heimili var alltaf pláss fyrir okkur,
ég hef oft hugsað til þessara daga og
ylja minningarnar mér um hjarta-
rætur. Það er merkilegt að hugsa til
þess hversu yfirveguð þessi kona var
og glaðlynd alla daga með sinn stóra
barnahóp, aldrei man ég eftir því að
hafa heyrt frá henni annað en falleg
orð og fengið frá henni hlýtt viðmót.
Eftir að maður fullorðnaðist og
stofnaði fjölskyldu, er manni enn
betur ljóst hversu merkilegt þetta
heimili var, allir virtust hafa sitt verk
að vinna annaðhvort inni á heimilinu
eða við hænsnabúið og fengum við
stundum að taka þátt í að hreinsa
egg og fengum þá laun fyrir. Stund-
um er talað um að þegar fólk sé orðið
mjög fullorðið finnist því að það hafi
alltaf verið sól í æsku, en einmitt
svoleiðis líður mér þegar ég hugsa til
þeirra stunda sem ég átti inni á
heimili Sigríðar og Ingólfs eða utan,
því oft lékum við okkur í fjörunni eða
úti á sjó á bátum sem þau áttu og við
fengum að leika okkur á svo oft sem
okkur langaði. Það var gaman að
sigla út í Arnanes til að tína ber og
þá höfðum við með okkur nesti, það
voru skemmtilegar stundir. Ég man
líka eftir því að áður en það kom
sjónvarp heim til okkar, vorum við
alltaf velkomnar inn til þeirra til að
horfa á sjónvarpið og í þá daga var
ekki sjónvarp á hverju heimili eins
og er í dag. Ég man líka mjög vel eft-
ir öllum sumarblómunum sem plant-
að var á hverju vori í garðinn í hring
um húsið, morgunfrúnum og hádeg-
isblómunum, þetta var eins og
augnakonfekt, ég man þegar dæt-
urnar Katrín og Elísabet, sem voru
vinkonur okkar, voru að lýsa fyrir
okkur hvernig hádegisblómin hegð-
uðu sér. Okkur fannst þetta rosalega
merkilegt og við biðum stundum eft-
ir því að þau opnuðu sig, bara til að
sjá þetta undur. En fyrst ég er farin
að tala um blómin verð ég að minn-
ast á öll litlu börnin sem fæddust eft-
ir að við kynntumst fjölskyldunni,
því þegar það fæddist lítið barn
fengum við stundum að fara með á
fæðingarheimilið til að sækja Sigríði
og litla barnið sem komið var í heim-
inn. Þar sem við vorum yngstar í
okkar fjölskyldu fannst okkur þetta
stórmerkilegt og gátum við setið
löngum stundum með barnið eða
horft á það.
Ég hef nú stiklað á stóru í minn-
ingum okkar um þessa merkilegu
konu og fjölskyldu, en við eigum
margar fleiri minningar, góðar
minningar um æskuárin sem tengj-
ast þessari fjölskyldu sem eru okkur
dýrmæt eign, en við vildum með
þessum fátæklegu orðum þakka fyr-
ir okkur og votta börnum Sigríðar og
Ingólfs samúð okkar. Takk fyrir allt
og allt.
Kveðja frá Ellu systur minni og
móður okkar, Önnu Margréti Vest-
mann.
Anna Jóna Guðjónsdóttir.
Á einu andartaki breytist lífið.
Að missa ástvin er ólýsanlegt,
ég segi þér vinur, tilveran hrynur,
sorgin óendanleg
Ég finn tárin koma,
ég fæ verk í hjartað.
Það vantar svo margt,
það vantar stóran part.
Farin í friði.
farin á fund englanna,
farin í ferðalagið,
farin að hitta afa
Fallega sál þín lifir að eilífu.
Anna María og Guðni Páll.
HINSTA KVEÐJA
Ástkær eiginkona mín, móðir, tengdamóðir,
amma og langamma,
INGIRÍÐUR JÓNASDÓTTIR BLÖNDAL,
Stóragerði 38,
Reykjavík,
lést á Landspítalanum við Hringbraut þriðju-
daginn 8. mars.
Magnús Blöndal,
Jónas Blöndal, Sigríður G. Blöndal,
Arnþór Blöndal, María G. Blöndal,
Sigurður Blöndal, Berglind Bjarnadóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
Morgunblaðið birtir minningar-
greinar alla útgáfudagana.
Skil Minningargreinar skal
senda í gegnum vefsíðu Morg-
unblaðsins: mbl.is (smellt á
reitinn Morgunblaðið í flip-
aröndinni – þá birtist valkost-
urinn „Senda inn minningar/af-
mæli“ ásamt frekari
upplýsingum).
Undirskrift Minningargreina-
höfundar eru beðnir að hafa
skírnarnöfn sín en ekki stutt-
nefni undir greinunum.
Minningar-
greinar