Morgunblaðið - 12.08.2005, Blaðsíða 35

MORGUNBLAÐIÐ FÖSTUDAGUR 12. ÁGÚST 2005 35
MINNINGAR
✝ Þórhalla Egg-ertsdóttir fædd-
íst í Hraungerði í
Álftaveri í V-Skaft.
29. janúar 1948.
Hún lést á krabba-
meinsdeild Land-
spítalans 2. ágúst
síðastliðinn. For-
eldrar hennar voru
Pálína Pálsdóttir, f.
1.11. 1919, d. 2.5.
2003, og Eggert
Oddsson bóndi í
Hraungerði, f. 21.5.
1905, d. 27.6. 1981.
Systkini Þórhöllu eru: a) Málfríð-
ur, f. 10.10. 1943, maki Högni
Klemensson, f. 12.12. 1924, þau
eiga tvö börn, sjö barnabörn og
tvö barnabarnabörn. b) Svanhild-
ur, f. 1.2. 1945, hún á tvær dætur
og fjögur barnabörn. c) Þórar-
inn, f. 23.7. 1946, maki Kristín
Jónsdóttir, f. 26.6. 1943, þau eiga
fjögur börn. d) Halldór, f. 23.7.
1946, maki Anna Friðjónsdóttir,
hún á einn son og þrjú barna-
börn. e) Oddur, f. 12.10. 1949, d.
27.7. 1994, maki Ágústa Sigurð-
ardóttir, þau eiga tvær dætur og
eitt barnabarn. f) Páll, f. 5.4.
1951, maki Margrét Harðardótt-
ir, f. 17.9. 1960, þau eiga tvö
börn. g) Hafdís, f. 19.9. 1953,
maki Sveinn Þorsteinsson, f.
14.10 1950, þau eiga fjögur börn
og þrjú barnabörn. h) Gott-
sveinn, f. 21.5. 1955, maki Svana
Sigurjónsdóttir, f.
10.2. 1963, þau eiga
þrjú börn. j) Jón, f.
21.11. 1956.
Þórhalla giftist
26. desember 1976
Elinóri Herði Mar,
f. 30.11. 1950. Þau
eiga þrjú börn, 1)
Árna Eggert, f. 4.2.
1978, dóttir hans er
Snædís Birna, f.
14.2. 2001, 2) El-
inóru Ósk, f. 10.9.
1979, í sambúð með
Gunnari Valgeirs-
syni, f. 25.9. 1968, eiga þau einn
son, f. 13.7. 2005, og 3) Halldór
Þór, f. 4.2. 1983.
Þórhalla gekk í barnaskóla á
Herjólfsstöðum og lauk barna-
skólaprófi þaðan. Hún vann öll
almenn sveitastörf í æsku, og var
í sveitinni meira og minna fram
yfir tvítugt og vann þar ýmis
störf sem til féllu. Veturinn
1967–1968 fór hún í Húsmæðra-
skólann á Varmalandi. Haustið
1971 fór hún að vinna við versl-
unarstörf í Reykjavík. Eftir að
fjölskyldan stækkaði varði hún
mestum tíma sínum á heimilinu
ásamt því að vinna á leikskólan-
um Fálkaborg. Seinna starfaði
hún við heimaþjónustu aldraðra
á meðan heilsan leyfði.
Útför Þórhöllu fer fram frá
Bústaðakirkju í dag og hefst at-
höfnin klukkan 13.
Elsku mamma, margs er að minn-
ast og mikið að þakka. Undanfarna
daga hef ég hugsað mikið um þær
stundir sem við áttum saman, sem
eins og gerist og gengur voru mis-
jafnar á köflum. Þú hugsaðir alltaf
fyrst og fremst um aðra, fjölskyldu,
vini og kunningja. Þú varst alltaf
tilbúin að sendast eitthvað fyrir mig
í Reykjavík ef það var eitthvað sem
mig vantaði og það var svo sent með
rútunni eða með fyrstu ferð.
Mikið varst þú búin að bíða eftir
því að fá barnabarn, ég man vel eftir
því að þú spurðir mig stundum, und-
ir rós auðvitað, um mín ástamál en
ég áttaði mig á því seinna að það
voru barnabörnin sem þú varst að
spá í. Þetta breyttist aðeins eftir að
Snædís fæddist en þegar ég flutti að
Fossi var strax farið að spá í þetta
aftur. Mikið varstu svo glöð þegar
ég sagði þér að það færi að fjölga á
Fossi í sumar. Ég mun aldrei
gleyma því þegar þú komst á spít-
alann að heimsækja okkur og þið
áttuð smástund saman þú og litli
kúturinn. Hann missir mikið að hafa
ekki hana ömmu sína til að leita til
en ég veit að þú átt eftir að hafa
auga með honum. Mitt á hryggðar
dimmum degi dýrlegt oss hún kveik-
ir ljós, mitt í neyð á vorum vegi vaxa
lætur gleðirós.
Þín er sárt saknað. Þín
Elinóra.
Í dag kveðjum við góða konu
langt fyrir aldur fram. Hún var eig-
inkona, móðir þriggja barna og
amma tveggja barna. Eldra barna-
barnið hún Snædís hefur alist upp
hjá afa og ömmu frá fæðingu, svo
segja má að Þórhalla hafi bæði verið
mamma hennar og amma. Snædís
kemur til með að sakna ömmu sinn-
ar sárt. Þórhalla kenndi henni vísur
og vers á kvöldin. Eitt kvöldið þegar
Snædís átti bágt með að sofna sagði
hún við ömmu sína: „Kenndu mér að
sofna eins og fullorðnir sofna.“ Snæ-
dís litla á góðar minningar um góða
ömmu, sem hún treysti á. Nokkrum
dögum fyrir andlátið fór Þórhalla
austur til Elinóru dóttur sinnar og
gat faðmað að sér nýfæddan son
hennar öllum til mikillar ánægju.
Þórhalla vann með mér í mörg ár
á Fálkaborg svo ég þekkti hana vel,
hún var vandvirk, samviskusöm,
ráðagóð og hafði góða nærveru. Eft-
ir að hún hætti var alltaf svo nota-
legt að spjalla við hana. Það er sárt
til þess að vita að ekki skuli enn vera
hægt í öllum tilfellum að lækna
krabbamein.
Margs er að minnast,
margt er hér að þakka.
Guði sé lof fyrir liðna tíð.
Margs er að minnast,
margs er að sakna.
Guð þerri tregatárin stríð.
(V. Briem.)
Hörður, Árni, Elinóra, Halldór,
Snædís og litli nýfæddi drengurinn.
Guð blessi ykkur öll.
Laufey Sophusdóttir.
ÞÓRHALLA
EGGERTSDÓTTIR
✝ Ása SigríðurIngvarsdóttir
var fædd í Keflavík
í Rauðasandshreppi
í V-Barðastrandar-
hreppi 9. maí 1919.
Hún lést á Hrafn-
istu í Hafnarfirði 6.
ágúst síðastliðinn.
Foreldrar hennar
voru hjónin Bjarn-
ey Valgerður Ólafs-
dóttir frá Keflavík í
Rauðasandshreppi,
f. 1.11. 1885, d.
27.1. 1959, og Þórð-
ur Ingvar Ásgeirsson frá Mýrum
í Borgarfirði, f. 30.3. 1890, d.
11.12. 1977. Ása var í hópi sjö
systkina, hin eru: Ólafía Sigríð-
ur, f. 1916, dó
tveggja daga göm-
ul, Sigurjón, f.
1918, d. 1942, Þor-
valdur Keran Stuel-
and, f. 1920, d.
1962, Guðrún Ást-
ríður, f. 1923, Ásta
Jónína, f. 1926 og
Óli Ágúst, f. 1928,
d. 1999.
Eiginmaður Ásu
er Gunnar Helgi
Ólafsson skipherra,
f. 1928 og bjuggu
þau öll sín búskap-
arár í Reykjavík.
Útför Ásu verður gerð í dag
frá Fossvogskirkju og hefst at-
höfnin klukkan 11.
Mig langar í örfáum orðum að
minnast Ásu frænku sem í dag verð-
ur borin til hinstu hvílu. Þegar ég
hugsa um hana koma margar góðar
minningar upp í hugann.
Ég man þegar ég var lítil og von
var á henni og Gunnari í heimsókn
vestur að Gili, þá var mikil tilhlökk-
un tengd því. Ása kom aldrei tóm-
hent í sveitina, alltaf leyndist í poka
sælgæti og ávextir sem voru sjald-
séðar kræsingar í þá daga og vakti
mikla lukku hjá smáfólkinu. Ása var
rausnarleg heim að sækja. Þar var
alltaf allt sett á borð sem til var fyrir
gestina, hvort sem það var bakkelsi
eða matur. Hún spáði mikið í upp-
skriftir úr dönsku blöðunum og
þýddi gjarnan ef svo bar undir. Hún
átti orðið ansi gott safn af „Hendes
Verden“ og „Hjemmet“ en Ása var
líka mikil handavinnukona þannig
að alltaf var gott að grípa í dönsku
blöðin, þar leyndist ýmislegt.
Sem krakki dvaldist ég í nokkur
skipti hjá henni og Gunnari á Hjarð-
arhaganum. Eitt þessara skipta er
mér minnisstætt þegar ég var 6 ára
og nágrannakona Ásu af næstu hæð
kom og Ása kynnti mig sem bróð-
urdóttur sína. Þetta þótti mér ákaf-
lega mikið til um, mér fannst ég
vera meira tengd henni en bara
frænka. Það var alltaf óskaplega
gaman að dveljast hjá henni. Alltaf
séð um að mér leiddist ekki. Það var
farið ótal bíltúra á Þingvelli, Hvera-
gerði, út að Garðskagavita, Þjóð-
minjasafnið skoðað og jafnvel farið á
listasýningu Erró eða bara ekið um
höfuðborgina og ég frædd um það
sem fyrir augu bar. Þetta voru
ómetanlegar stundir og er ég þakk-
lát fyrir þær.
Ása var mjög minnug kona og átt-
um við ófáar spjallstundir saman um
það hvernig lífið var í gamla daga
þegar hún og pabbi voru að alast
upp fyrir vestan. Hún var með alla
hluti á hreinu, hvernig allt var þó
svo að liðin væru 60–70 ár. Hún var
óþreytandi að fræða mig um fjar-
skylda ættingja og spekúleraði mik-
ið í Kollsvíkurættinni enda var sú
bók sjaldan langt undan og oft
gluggað í hana.
Ása frænka var afar hreinskilin
kona og sagði það sem henni fannst
um menn og málefni. Það féll nú
kannski ekki alltaf í kramið hjá fólki
en hún lét það ekkert á sig fá. Skoð-
anir hennar komu manni oft til þess
að sjá hlutina í réttu ljósi.
Samband okkar Ásu varð mun
meira eftir að pabbi dó 1999 og við
hringdum reglulega í hvor aðra.
Hún vildi alltaf fá fréttir af okkur á
Suðurnesjunum, hvað við værum að
aðhafast og hvernig dætur okkar
hefðu það. Við litum eins oft og kost-
ur var í heimsókn til hennar og
Gunnars á Hrafnistu eftir að þau
fluttu þangað. Gjarnan hringdi ég
áður en við vorum væntanleg til
þess að athuga hvort ég gæti gert
eitthvað fyrir hana en hana vantaði
aldrei neitt. Reyndar sagði hún oft í
lok símtalsins „æ, þú mátt kaupa
eitthvað með kaffinu“ því það var
hennar hjartans mál, að eiga alltaf
eitthvað með kaffinu handa gestun-
um.
Mig langar að lokum að þakka
Ásu fyrir allt sem hún gerði fyrir
mig og mína, allar góðu stundirnar
og samtölin.
Ég og fjölskylda mín vottum
Gunnari okkar dýpstu samúð. Megi
minningin um Ásu ylja okkur um
ókomin ár.
Þórey.
ÁSA SIGRÍÐUR
INGVARSDÓTTIR
✝ SkarphéðinnAgnars fæddist í
Skagafirði 26. mars
1919. Hann lést á
Garðvangi, Garði, 8.
ágúst síðastliðinn.
Foreldrar hans voru
hjónin Árný Jóns-
dóttir og Agnar
Baldvinsson. Systir
Skarphéðins er
Guðbjörg Helga.
Bræður hans eru
Jón og Ingólfur, en
þeir eru báðir látn-
ir.
Skarphéðinn kvæntist 27. maí
1950 Ólöfu Björnsdóttur, f. 29.
ágúst 1915, d. 8. janúar 2005. Dæt-
ur Skarphéðins og Ólafar eru: a)
Birna, f. 29. mars 1950, sonur
hennar er Ríkarður Schmidt. b)
Margrét, f. 28. apríl 1951, gift
Þórði Ingimarssyni.
Börn Margrétar og
fósturbörn Þórðar
eru Sigurður Skarp-
héðinn, f. 1971, Her-
dís Kristjana, f.
1975 og Ólafur
Freyr, f. 1987. c)
Jónína, gift Ólafi
Viðari Gunnarssyni.
Sonur Jónínu er
Carl Jóhann, f.
1978. Dóttir Jónínu
og Ólafs er Dagný
Silva, f. 1994.
Skarphéðinn og
Ólöf bjuggu allan sinn búskap í
Keflavík. Hann vann hin ýmsu
störf en lengst af var hann yfir-
síldar- og fiskmatsmaður.
Útför Skarphéðins verður gerð
frá Keflavíkurkirkju í dag og
hefst athöfnin klukkan 14.
Þú varst mér vinur á raunastund
þú varst mér faðir góður
þú gengur nú á guðs þíns fund
við hlið minnar ástkæru móður.
Faðir minn, ég bið þér nú
blessunar og hvíldar
hjá móður minni unir þú
þið eigið stundir mildar.
Far í friði, elsku pabbi minn.
Margrét.
Elsku afi minn, þá ertu farinn. Nú
ertu kominn á betri stað. Ég man svo
vel eftir því þegar við fórum að rúnta
niður á bryggju og þegar þú varst að
gefa mér frímerki. Þú safnaðir frí-
merkjum, og áttir líka alveg fullt af
þeim. Ekki má gleyma öllum mál-
verkunum sem þú málaðir. Ég skil
ekki að þú sért farinn. Alltaf þegar
mér leið illa, þá komst þú mér alltaf í
gott skap með ýmsum leiðum. Svo
varstu alltaf svo góður. Þú komst allt-
af með pening og sagðir við mig: „Get-
ur þú nokkuð notað þetta?“ Þú vildir
vera góður við alla sem þér voru ná-
komnir. Um daginn þegar við vorum
að flytja dótið þitt úr herberginu á
Garðvangi þá sá ég bikar sem á stóð:
Skákmeistari Suðurnesja. Þú varst
meistari í öllu.
Elsku afi, ég kveð þig með söknuði.
Þinn afastrákur,
Ólafur Freyr.
SKARPHÉÐINN
AGNARS
LEGSTEINAR
Steinsmiðjan MOSAIK
Hamarshöfða 4 • 110 Reykjavík
sími 587 1960 • www.mosaik.is
Innilegar þakkir sendum við öllum þeim sem hafa
auðsýnt okkur samúð og vinarhug vegna andláts
og útfarar eiginkonu minnar, móður okkar,
tengdamóður, ömmu og langömmu,
GUÐRÚNAR TORFADÓTTUR,
Miðtúni 12,
Tálknafirði.
Sérstakar þakkir viljum við færa læknum og
hjúkrunarfólki á Sjúkrahúsinu á Patreksfirði og á A-deild Sjúkrahúss
Akraness.
Fyrir hönd aðstandenda,
Björgvin Sigurbjörnsson.
Innilegar þakkir fyrir hlýhug og vináttu við andlát
og útför móður okkar, tengdamóður, ömmu og
langömmu,
SVANDÍSAR GUÐMUNDSDÓTTUR
frá Kleifastöðum,
Norðurbrún 1.
Eyþór G. Jónsson, Bryndís Gísladóttir,
Sveinn Jónsson,
Sigríður Jónsdóttir,
Margrét Magnúsdóttir,
ömmubörn og langömmubörn.
Innilegar þakkir til allra þeirra sem sýndu okkur
samúð og hlýhug við andlát
BERGS SIGURBJÖRNSSONAR,
Háalundi 6,
Akureyri.
Sérstakar þakkir viljum við færa starfsfólki deild-
ar 2N á hjúkrunarheimilinu Eir fyrir einstaka um-
hyggju og alúð.
Arnljót Eysteinsdóttir,
Hjördís Guðný Bergsdóttir,
Fríða Britt Bergsdóttir,
Björn Bergsson, Gerður Kristinsdóttir,
Þórunn Guðlaug Bergsdóttir, Jóhann Þorsteinsson,
Arnljótur Bjarki Bergsson,
Sigrún Dóra Bergsdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.