Morgunblaðið - 05.09.2005, Blaðsíða 28

Morgunblaðið - 05.09.2005, Blaðsíða 28
28 MÁNUDAGUR 5. SEPTEMBER 2005 MORGUNBLAÐIÐ MINNINGAR Atvinnuauglýsingar Lager- og sendisveinn óskast Þarf að geta hafið störf sem fyrst. Mjög fjölbreytt starf í boði. Nánari upplýsingar sendist á netfangið bjarni@ri-verslun.is ✝ Anna MaríaSigurbjörns- dóttir fæddist á Féeggstöðum í Barkárdal 17. sept- ember 1913. Hún lést á Heilbrigðis- stofnuninni á Blönduósi 30. júlí síðastliðinn. For- eldrar hennar voru hjónin Sigurbörn Ingimar Þorleifs- son bóndi, f. 16. apríl 1875, d. 9. maí 1924, og Guðrún Margrét Guðmundsdóttir, f. 15. apríl 1886, d. 25. september 1927. Systkini Önnu voru Herbert, Kári, Þorleifur, Þráinn og Sig- urbjörn, sem allir eru látnir, og Kristín, sem er 96 ára gömul á Dvalarheimilinu Hlíð á Akureyri. eldrar hans voru Pétur Guðjóns- son, f. 7. sept. 1860, d. 19. febrúar 1919, og Guðrún Friðriksdóttir, f. 2. nóvember 1877, d. 7. mars 1934. Börn Önnu og Valdimars eru: 1) Reynir Steingrímur lækn- ir, kvæntur Ingu Sigurpálsdótt- ur, 2) Halla Björg sjúkraliði í Bandaríkjunum, gift Ronald Smith, 3) Gunnbjörn flugstjóri, var kvæntur Margréti Magnús- dóttur, látin. 4) Gunnar Valdimar framkvæmdastjóri, sambýliskona Soffía Jónasdóttir. Fyrrverandi eiginkona er Vigdís Óskarsdóttir. Anna og Valdimar ráku brauð- gerð og verslun víða um landið, s.s. í Hrísey, á Blönduósi, Akur- eyri, í Reykjavík og Stykkis- hólmi. Í Reykjavík vann hún í 9 ár við sælgætisgerð, lengst af sem verkstjóri. Síðustu æviárin voru þau hjón búsett á Blönduósi, en eftir andlát Valdimars vistað- ist hún á sjúkradeild Heilbrigð- isstofnunarinnar á Blönduósi. Útför Önnu fór fram í kyrrþey frá Höfðakapellu á Akureyri 10. ágúst. Hálfsystkini Önnu, börn Sigurbjörns og fyrri konu hans, Jón- ínu Bjarnadóttur, f. 15. sept. 1878, d. 23. des. 1904, voru Sig- ríður, Þorleifur og Jónas, þau létust öll úr tæringu af völd- um bráðaberkla. Fjölskylda Önnu Maríu bjó í Bauga- seli í Barkárdal þeg- ar faðir hennar lést og heimilið leystist upp vegna veikinda móðurinnar. Framtíðarheimili Önnu varð í Auðbrekku í Hörg- árdal hjá hjónunum Önnu Ein- arsdóttur og Valgeiri Árnasyni. Anna giftist Valdimari Péturs- syni bakarameistara, f. 10. ágúst 1911, d. 22. október 1994. For- Elskuleg tengdamóðir mín hefur lokið jarðvist sinni í hárri elli, þau nálguðust 92 árin er hún lést. Faðir minn og hún voru þremenningar en sjálf þekkt ég hana lítið fyrr en ég varð tengdadóttir hennar. Þá tókst með okkur góð vinátta og við deild- um sama heimili nokkur ár í Reykja- vík – sorg sem gleði. Þar var Reynir eiginmaður minn við nám í lækn- isfræði. Anna var þá verkstjóri í sæl- gætisgerð. Starf sem hún kunni vel við. Hún var virt og vinsæl meðal samstarfsfólks og vinnuveitenda. Anna María hafði átt glaða og góða bernskudaga hjá foreldrum og systkinum og sterkar rætur undir háum fjöllum Hörgárdals og Bark- ársdals. Þegar hún var aðeins 10 ára að aldri dó faðir hennar og mikil veikindi móðurinnar urðu til þeirrar miklu ógæfu að heimilið leystist upp. Þá var „næsta framtíðarheimili“ Önnu Maríu hjá hjónum í Auð- brekku í Hörgárdal, þeim Önnu Ein- arsdóttur og Valgeiri Árnasyni. Voru þá að alast þar upp synirnir Stefán, Þorsteinn, Þórir og Guð- mundur. Anna fluttist síðan til Akureyrar 18 ára gömul. Skömmu eftir það skref á lífsbrautinni kynntist hún mannsefni sínu, unga og fallega bak- aranemanum, honum Valdimari Pét- urssyni, sem síðar varð bakara- meistari og mjög fær iðnaðarmaður sinnar greinar. Saman hófu þau síð- an baráttu fyrir tilverunni, sem oftar en ekki varð barátta erfiðis og átaka, til dæmis þegar þau stofnsettu fyrsta iðnfyrirtækið á Blönduósi árið 1936. Brauðgerð Valdimars Péturs- sonar, þvílíkt hugrekki og framsýni og það á kreppuárunum miklu, og jafnframt „úti í dreifbýlinu“. Samhliða stóru heimili gekk Anna að verulegu leyti inn í ýmsa vinnu tilheyrandi brauðgerð og verslun. Einnig voru þau hjón með þónokk- urn veitingarekstur á stríðsárunum og gekk vel. Eftir 12 ára starfsemi á Blönduósi fluttu þau hjón til Akur- eyar og 6 árum síðar til Reykjavíkur gagngert til þess eins og auka menntunarmöguleika barna sinna. Ung hafði Anna María þráð að menntast en aðstæður leyfðu ekki slíkan munað. Sú dapurlega stað- reynd varð til þess að hún hvatti þeim mun kröftugar börn sín og barnabörn til náms. Það munu hafa verið hennar gleðilegustu stundir er þau luku góðum náms- og starfsár- angri, sum með „láði“. Þótt Anna hefði margvíslegum störfum að sinna gætti þessi ekki á útliti hennar frá degi til dags, því hún var alltaf vel snyrt og aðlaðandi, svo athygli vakti. Hagsýn húsmóðir, gestrisin og góð heim að sækja. Maturinn úr hennar höndum var frábær, að allra mati. Ekki var hún stór að vexti til en stórbrotin persónuleiki, skapmikil og ákveðin, þrátt fyrir viðkvæma sál. Margvíslegur sársauki frá æskuár- unum bjó alla tíð með henni hið innra. Dauði foreldra, aðskilnaður við systkini og missir heimilis. Hug- urinn dvaldi tíðum við Baugasel. Er hún sjálf hafði stofnað til heimilis voru það gleðistundir miklar að hafa systkini sín í heimsókn. Afar frænd- rækin var Anna María. Þessi kvenskörungur var orðin 48 ára er hún tók bílpróf og eftir það ók hún mikið um landið sitt og hafði af því ómælt yndi. Fossar og fjöll voru hennar uppáhald í landslaginu. Hún var mjög áhugasöm um bridge-spila- mennsku, tók þátt í keppnum og náði vinningsárangri á stundum. Síðar á ævinni þá bæði komin á áttræðisaldurinn, fluttu Anna og Valdimar aftur til Blönduóss. Keyptu þar hluta af húseign Gunnars sonar síns. Þá fóru sjúkdómar og ellihrum- leiki að segja til sín og var gott að njóta aðstoðar Gunnars og fjölskyldu hans, heilsugæslunnar og hjúkrunar- fólks. Eftir andlát Valdimars árið 1994 fór Anna til fastrar dvalar á hjúkrunardeild Heilbrigðisstofnun- arinnar á Blönduósi. Hafði heilabilun með sinni þokukenndu ásókn þá ver- ið að færast yfir hana í nokkur ár. Á nefndri stofnun naut hún afburða góðrar aðhlynningar og á starfsfólkið þar miklar þakkir skildar frá fjöl- skyldu Önnu Maríu. Einnig Gunnar, sonurinn sem hafði umsjón með hennar málum. Hinn 10. ágúst 1961, á fimmtugs- afmæli Valdimars tengdaföður míns, fæddist mér sonur sem hlaut nafnið Valdimar. 10. dag ágústmánaðar kom enn, og þá þriðja sinnið, við sögu er nú 44 árum síðar var dag- urinn sá útfarardagur tengdamóður minnar. Kæra tengdamóðir. Ég veit að þú trúðir staðfastlega á framhaldslíf fyrir frelsiverk Drottins Jesú Krists. Því er það ekki hvað síst að ég kveð þig með þakklæti fyrir mig og mitt fólk, minnug orða Jesú er Hann sagði: Ég lifi og þér munuð lifa! Þótt hinsta hvíla sé hulin moldu, þá Jesús enn lifir ofar foldu. Inga Sigurbjörg Sigurpálsdóttir, Akureyri. Mig langar að minnast Önnu vin- konu minnar og mágkonu móður minnar með nokkrum orðum. Anna var yngst sjö systkina frá Végeirs- stöðum í Fnjóskadal. Þegar ég kynntist þeim hjónum Önnu og Valdimar Péturssyni fyrst 1939 bjuggu þau á Blönduósi. Valdimar var bakarameistari og ráku þau bak- arí á staðnum. Þau eignuðust fjögur börn. Svo liðu árin og bakarahjónin fluttust til Akureyrar og þaðan seinna til Reykjavíkur. Þá kynntist fjölskylda mín Valda móðurbróður mínum og hans fólki enn betur. Anna var falleg kona, dugleg og skemmtileg. Við Valgeir, maðurinn minn, fórum oft út að skemmta okk- ur með Önnu og Valda, Unu móður minni, sem Valdi kallaði alltaf frænku, og Ingþóri, manni hennar. Svo vorum við Anna duglegar að fara saman á spilakvöld til að spila félagsvist. Við vorum báðar á bílum og skiptumst á að keyra. Anna kom oft til mín í Sigtúnið og stundum þrifum við saman bílana okkar og þá ákváðum við oft að skella okkur á spilakvöld. Svo eftir kvöldmat kom Anna sallafín, alltaf glöð og í góðu skapi. Við gerðum að gamni okkar og fórum oft með vísur sem við höfð- um lært. Elsku Anna mín, ég veit að Guð hefur tekið vel á móti þér og þú hitt Valda þinn aftur. Ég bið Almættið að varðveita þig og blessa, mín góða vinkona. Þakka þér öll fallegu jóla- kortin sem ég geymi vel. Hlakka til að hitta þig aftur. Þín vinkona og frænka, Ragna (Agga). ANNA MARÍA SIGUR- BJÖRNSDÓTTIR Ástkær móðir okkar, tengdamóðir, amma, langam- ma og langalangamma MARGRÉT GÍSLADÓTTIR Hólmgarði 12, Reykjavík, lést á Landspítalanum í Fossvogi 3. september. Ingibjörg Þorvaldsdóttir, Jens Kristjánsson, Kristín María Þorvaldsdóttir, Sigurður Halldór Ólafsson, Jón Þorvaldsson, Karen Þorvaldsdóttir, Jakob Steingrímsson, Ásgeir Þorvaldsson, Halldóra Ásgeirsdóttir, Ragnar Þorvaldsson, Sólveig Guðmundsdóttir, Sigurður Frímann Þorvaldsson, Sigríður Þ. Ingólfsdóttir, Hildur Þorvaldsdóttir, Baldur Hreinsson og fjölskyldur. Elskuleg eiginkona mín, móðir okkar, tengda- móðir, systir og amma, UNNUR EINARSDÓTTIR, Nesbala 70, Seltjarnarnesi, lést á líknardeild Landspítalans í Kópavogi fimmtudaginn 25. ágúst sl. Útför hennar fer fram frá Dómkirkjunni í Reykjavík þriðjudaginn 6. september kl. 13.00. Þeim, sem vilja minnast Unnar, er bent á Barnaspítalasjóð Hringsins. Sigurður K. Brynjólfsson, Einar Sigurðsson, Jarþrúður Guðnadóttir, Auður G. Sigurðardóttir, Tryggvi Svansson, Guðrún Einarsdóttir og barnabörn. Ástkær eiginmaður, faðir, tengdafaðir, afi og langafi, ÓLAFUR RAGNAR KARLSSON málarameistari, Núpalind 8, Kópavogi, lést á Landakotsspítala aðfaranótt sunnudagsins 4. september. Fyrir hönd aðstandenda, Hrefna Einarsdóttir. Elskuleg eiginkona mín, móðir okkar, tengda- móðir og amma, HAFDÍS MATTHÍASDÓTTIR Leirubakka 14, Reykjavík, andaðist á Landspítalanum laugardaginn 3. september. Jarðarförin auglýst síðar. Bjarki Friðgeirsson, Friðgeir Bjarkason, Ingibjörg Zoëga, Ísabella Björk Bjarkadóttir, Reynir Þorsteinsson, Viktor Elvar Bjarkason og barnabörn. Móðir mín, HELGA EIRÍKSDÓTTIR Eskihlíð 14a, Reykjavík, lést á Landspítalanum í Fossvogi laugardaginn 3. september. Margrét J. Stefánsdóttir. Morgunblaðið birtir minningar- greinar alla útgáfudagana. Skil Minningargreinar skal senda í gegnum vefsíðu Morgunblaðs- ins: mbl.is (smellt á reitinn Morg- unblaðið í fliparöndinni – þá birt- ist valkosturinn „Senda inn minningar/afmæli“ ásamt frekari upplýsingum). Skilafrestur Ef birta á minning- argrein á útfarardegi verður hún að berast fyrir hádegi tveimur virkum dögum fyrr (á föstudegi ef útför er á mánudegi eða þriðjudegi). Ef útför hefur farið fram eða grein berst ekki innan hins tiltekna skilafrests er ekki unnt að lofa ákveðnum birting- ardegi. Þar sem pláss er tak- markað getur birting dregist, enda þótt grein berist áður en skilafrestur rennur út. Lengd Minningargreinar séu ekki lengri en 2.000 slög (stafir með bilum - mælt í Tools/Word Co- unt). Ekki er unnt að senda lengri grein. Hægt er að senda örstutta kveðju, HINSTU KVEÐJU, 5-15 línur, og votta þeim sem kvaddur er virðingu sína án þess að það sé gert með langri grein. Ekki er unnt að tengja viðhengi við síð- una. Formáli Minningargreinum fylgir formáli, sem nánustu aðstand- endur senda inn. Þar koma fram upplýsingar um hvar og hvenær sá, sem fjallað er um, fæddist, hvar og hvenær hann lést, um foreldra hans, systkini, maka og börn og loks hvaðan útförin fer fram og klukkan hvað athöfnin hefst. Ætlast er til að þetta komi aðeins fram í formálanum, sem er feitletraður, en ekki í minning- argreinunum. Undirskrift Minningargreinahöf- undar eru beðnir að hafa skírn- arnöfn sín en ekki stuttnefni und- ir greinunum. Myndir Ef mynd hefur birst í til- kynningu er hún sjálfkrafa notuð með minningargrein nema beðið sé um annað. Ef nota á nýja mynd er ráðlegt að senda hana á myndamóttöku: pix@mbl.is og láta umsjónarmenn minningar- greina vita. Minningar- greinar

x

Morgunblaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.