Morgunblaðið - 12.09.2005, Blaðsíða 17

MORGUNBLAÐIÐ MÁNUDAGUR 12. SEPTEMBER 2005 17
MENNING
Alþjóðleg ferðamarkaðsfræði
„Að geta sýnt fram á lokapróf í Alþjóðlegri ferða-
markaðsfræði frá jafn virtri stofnun sem IATA/UFTAA
er, hlýtur að teljast gulltrygging fyrir atvinnu innan
ferðaþjónustunnar hvar sem er í heiminum.“
Sigurlaug Valdís Jóhannsdóttir,
Allrahanda.
Námsefnið kemur frá IATA/UFTAA og tekin eru próf í mars nk. og
veitir því alþjóðlega viðurkenningu, en kennslan fer fram á íslensku.
Námið hentar öllum þeim, sem áhuga hafa
og vilja auka þekkingu sína á ferðaþjónustu.
www.menntun.is
Bíldshöfða 18 • Sími 567 1466 • Opið frá kl. 8—22
„HJALTESTED/Íslandi tónleikar“
hljóðaði yfirskriftin á dögunum þeg-
ar tveir ungir afkomendur Sig-
urveigar Hjaltested og Stefáns Ís-
landi komu fram í Ými við ágæta
aðsókn. Söngvararnir stunduðu nám
í Söngskólanum í Reykjavík í lok síð-
ustu aldar og hafa síðan numið og
starfað erlendis; Ingibjörg Aldís
nýjast við Óperuna í Nürnberg.
Þótt ekki kæmi það beint fram
mátti leiða af líkum að kynnirinn
væri faðir Ingibjargar og sonur Sig-
urveigar. Eftir lítið lag á nikkuna
kynnti hann tildrög tónleikanna og
færði nýstofnuðum Minningarsjóði
Margrétar Björgólfsdóttur þakkir
fyrir veittan fjárstyrk. Ekki gaf tón-
leikaskráin heldur glögga skýringu
á fjarveru Ólafs Vignis Albertssonar
í fyrstu þrem lögum dagskrár, þar
sem kynnirinn hljóp í skarðið(?) af
þokkalegu öryggi, jafnvel þótt heyr-
anlegt væri að hann iðkaði ekki
klassískan píanóleik í atvinnuskyni.
Viðfangsefnin voru íslenzk í fyrri
hluta en erlend í þeim seinni. Miðað
við tiltölulega jafna frammistöðu
mætti kannski helzt nefna Vöggu-
ljóð (Sigurður Þórðarson) hjá Stef-
áni en Fuglinn í fjörunni (Jón Þór-
arinsson) hjá Ingibjörgu. Loks
sungu þau saman tangódúett Frey-
móðs Jóhannssonar, Blikandi haf,
við píanó- og harmónikuundirleik.
Eflaust hefur það útheimt tals-
verða dirfsku að bjóða heim óþyrmi-
legum samanburði við ekki aðeins
söngfélagann heldur einnig glæstar
fyrirmyndir viðkomandi forföður
eða -móður – jafnvel þótt kynnirinn
brýndi fyrir áheyrendum að hlusta
ekki þannig. Enda stóðu afkom-
endur allvel fyrir sínu. Vakti ekki
sízt athygli þéttingsglansandi ten-
órrödd Stefáns, er gat á köflum
vissulega minnt á langafann en virt-
ist hins vegar vanta þann herzlumun
viðbótaröryggis sem markviss loka-
þjálfun veitir. T.a.m. á hæsta tón-
sviðinu, þar sem ekkert mátti stund-
um út af bera svo tónninn brotnaði
ekki eða færi að gjamma, líkt og
Fischer-Dieskau átti til í lok ferils-
ins.
Snotur sópranrödd Ingibjargar
hljómaði hlutfallslega lausari í sér,
og einsleitt víbratóið dró í heild meir
úr fjölbreytni og spennu en æskilegt
hefði verið. Hins vegar var túlkun
hennar breiðari hvað dýnamískri
mótun viðvíkur. Styrkvíddin lét sig
aftur á móti alveg vanta hjá ten-
órnum þar sem nánast ekkert fór
niður fyrir forte. Textatúlkun
beggja var að auki með minnsta
móti, eins og raunar mun algengt
meðal yngri óperusöngvara.
Alkunnar óperuaríur seinni hlut-
ans kölluðu á stærri sali og meiri
kraft, og virtust að sama skapi eiga
betur við þá félaga en hið einfalda en
viðkvæma íslenzka sönglag. Bar þar
kannski helzt af söngur Ingibjargar
(á ferskvatnstærri tékknesku) í
hinni íðilfögru aríu Rúsölku til
tunglsins úr óperu Dvoráks, ásamt
hjartnæmri túlkun hennar á Donde
lieta Mímíar úr La bohème. Hjá
Stefáni risu hæst framlög hans til
dúettanna þriggja, er vöktu mikla
lukku, einkum Libiamo-valsinn úr
La traviata. Því miður féll niður að-
alprófsteinninn, Questa o quella úr
Rigoletto.
Ólafur Vignir átti ýmsa fallega
spretti í íslenzku lögunum, en virtist
á köflum einkennilega fingralúinn
eftir þónokkrum hljómborðsfinkum
að dæma.
Í skugga
saman-
burðar
TÓNLIST
Ýmir
Íslenzk sönglög ásamt óperuaríum og dú-
ettum eftir Verdi, Dvorák, Donizetti og
Puccini. Ingibjörg Aldís Ólafsdóttir sópr-
an og Stefán Helgi Stefánsson tenór.
Ólafur Vignir Albertsson píanó. Kynnir:
Ólafur Beinteinn Ólafsson harmónika.
Sunnudaginn 4. september kl. 17.
Einsöngstónleikar
Ríkarður Örn Pálsson
KVIKMYNDAHÁTÍÐIN í Toronto
var sett með pomp og pragt í 30.
sinn fyrir helgina og stendur hún
yfir til 17. september. Kvik-
myndahátíðin er sú stærsta í heim-
inum og þykir afar eftirsóknarvert
að koma myndum sínum þar að.
Athygli vekur að tvær nýjar ís-
lenskar myndir eru heims-
frumsýndar á hátíðinni.
Fyrst ber að nefna stjörnum
prýdda mynd Baltasars Kormáks
A Little Trip to Heaven, sem frum-
sýnd er í dag. Þá er það Bjólfs-
kviða, mynd Sturlu Gunnarssonar
sem er viðamesta mynd sem fram-
leidd hefur verið á Íslandi og er
hún frumsýnd á miðvikudaginn.
Morgunblaðið náði tali af Baltas-
ar Kormáki áður en hann flaug frá
Los Angeles til Toronto með
myndina í farteskinu.
,,Við höfum verið á síðasta snún-
ingi hvað varðar frágang mynd-
arinnar. Ég sá hana fyrst fullbúna
í gær (á föstudag). Það var svolítið
eins og að sitja í farþegasætinu í
bílslysi, voða lítið sem hægt er að
gera.“
En hvernig líst honum á útkom-
una?
,,Ja, þó ég sé varla dómbær á
þessari stundu er ég held ég bara
ánægður, ekki síst vegna frábærr-
ar frammistöðu leikaranna. En
myndin er nú úr mínum höndum
og annarra að dæma hvernig til
tókst og hvert framhaldið verður.
Það getur auðvitað brugðið til
beggja vona.
Við erum heppin að myndin þyk-
ir fyrirfram spennandi og t.d. seld-
ust miðar á frumsýninguna upp á 5
mínútum, við fengum ekki einu
sinni miða fyrir alla okkar aðstand-
endur,“ sagði Baltasar.
Samstarfsverkefni
þriggja landa
Bjólfskviða er samstarfsverkefni
þriggja landa Kanada, Íslands og
Englands.
,,Eins og alltaf er maður örlítið
kvíðinn. En þetta lítur allt vel út
og undirbúningurinn hefur gengið
vel. Það er ánægjulegt hvað mikil
eftirvænting virðist vera fyrir
frumsýningu myndarinnar,“ sagði
Anna María Karlsdóttir, framleið-
andi myndarinnar fyrir Íslands
hönd.
Á netinu fer fram könnun á því
hvaða myndir fólk vill sjá. Fram að
þessu hefur það verið mynd leik-
stjórans David Cronenberg, Hi-
story of Violence sem einnig er
frumsýnd í Toronto sem trónað
hefur í fyrsta sæti, en nú hefur
Bjólfskviða skotið þeirri mynd ref
fyrir rass og er nú komin í efsta
sæti. ,,Þetta er náttúrulega mjög
góð byrjun,“ heldur Anna María
áfram. „Ég er alsæl með myndina
og veit að við eigum eftir að standa
undir þeim væntingum sem til
hennar eru gerðar.“
Á hátíðinni verður líka sýnd
kvikmyndin Strákarnir okkar en
hún var eins og margir vita frum-
sýnd á Íslandi nú fyrir skemmstu.
Fyrir liggur að bæði Þorgerður
Katrín Gunnarsdóttir mennta-
málaráðherra og Valgerður Sverr-
isdóttir iðnaðar- og viðskiptaráð-
herra verða í Toronto meðan á
hátíðinni stendur.
Kvikmyndir | A Little Trip to Heaven frumsýnd í Toronto í dag
Miðar seldust upp á fimm mínútum
Morgunblaðið/Þorkell
Baltasar Kormákur leikstjóri ásamt tökuliði A Little Trip to Heaven meðan á upptökum stóð.
Eftir Steinunni Ólínu Þorsteinsdóttur
steinunnolina@mbl.is
SNARPT og hraðsoðið léttmeti,
skrifað í nánu samráði við tiltekinn
leikhóp með tilteknar þarfir og
byggður á ákveðnu menningar-
ástandi á tilteknum stað og tíma.
Að eilífu er skondið verk, opið og
hrátt og gefur hugmyndaríkum leik-
stjóra og kraftmiklum leikhóp mikla
möguleika á að búa til sýningu sem
er fjörug og innihaldsrík í senn.
En hvernig skyldi svona verki
reiða af í meðförum rússnesks leik-
hússfólks sem starfar undir kjörorð-
unum listræn einlægni og nálægð?
Hvað sér hópur sem býr og starfar
við allt aðrar aðstæður í kraftmiklu
og tætingslegu skemmtiverki Árna
Ibsen um íslenska brúðkaupssiði og
ást á tímum síneyslunnar? Því mið-
ur svarar sýning Hins rússneska
þjóðleikhúss unga fólksins ekki síð-
ari spurningunni, og fyrir vikið er
svarið við þeirri fyrri sú að hópnum
tekst ekki að matreiða þennan til-
tekna efnivið á þann hátt sem hann
þarfnast.
Stærsti hluti vandans er að sýn-
inguna skortir skýra vísun í stað og
stund. Verkið sækir stóran hluta af
skemmtigildi sínu í skýrar teng-
ingar við persónur og týpur í okkar
heimi. Popppresturinn. Hressi þol-
fimikennarinn. Kvótakóngurinn.
Þessi atriði eru ekki skemmtilegt
krydd heldur miðlæg í því að verkið
virki. Auðvitað er engin leið fyrir
leikhús í Moskvu að geta sér til um
fyrirmyndir og menningarástand á
íslandi, en þá er annaðhvort að
tengja efniviðinn við eigin aðstæður
eða finna sér verk sem ekki er jafn
háð jarðvegi sínum.
Þó ég geti eðli málsins samkvæmt
ekki verið alveg viss um það þá virt-
ist mér sýningin ekki vera staðfærð
á nokkurn hátt. Klárlega ekki í
textavísunum eða nöfnum. Fyrir
vikið svífur hún í lausu lofti og inni-
haldið, sem er svo fullt af mögu-
leikum, virkar rýrt.
Einstaka leikarar og atriði hefja
sig yfir þessa vankanta. Þannig
voru fyrstu kynni foreldra brúð-
hjónanna nokkuð
skondin, og vinahóp-
urinn var sannfærandi
og persónurnar vel að-
greindar þó lítið fari
fyrir hverri og einni.
Skarexin Ella Budda
var viðeigandi fyr-
irferðarmikil hjá Jel-
enu Galíbínu.
Heilt yfir skortir
sýninguna samt
snerpu, kraft og kóm-
íska sköpunargleði.
Leikmyndin þvælist
líka fyrir, að sönnu
viðamikil og útlitslega
ágæt, en gerir ekkert
til að leysa sviðsetningarvanda
verksins á frjóan hátt, þar sem hver
örsenan rekur aðra.
Heimsókn Hins rússneska þjóð-
leikhúss unga fólksins
hefur verið afar for-
vitnileg. Þau hafa sýnt
okkur hverju hefð-
bundin nálgun við
klassísk verk getur
skilað í hinni mögnuðu
uppfærslu sinni á
Kirsuberjagarðinum.
Og þau hafa gefið
okkur einstakt tæki-
færi til að sjá hvernig
íslensku efni reiðir af á
framandi slóðum. Þó
svo útkoman hafi ekki
lukkast sem skyldi þá
eru ástæður þess for-
vitnilegar. Þetta var
afar kærkomin heimsókn og við
þökkum kærlega fyrir okkur.
Brúðkaupsþátturinn Da
LEIKLIST
Rossisky Akademicesky
Molodezhny Teater
Höfundur: Árni Ibsen, þýðandi: Júríj
Reshetov. Leikstjóri: Raivo Trass, leik-
mynd: Valeríj Fomin, söngtextar: Natalja
Fílímonova, búningar: V.Q., tónlist: Fe-
liks Kútt, ballettmeistari: Tad Kask, lýs-
ing: Andrej Ízotov, hljóð: Ígor Merkúlov,
söngstjóri: Maxím Olejnikov.
Leikendur: Alexander Khotsjenkov, Alex-
ander Pakhomov, Alexej Maslov, Alexej
Vesjolkin, Darja Semjonova, Denís Ba-
landín, Hlutverkaskipan:, Jelena Galíb-
ína, Natalja Tsjernjavskaja, Nína Akí-
mova, Nína Dvorjetskaja, Oksana
Sankova, Oleg Mosalev, Oleg Skljarov,
Ramílja Ískander, Sergej Pikalov, Úlíana
Úrvantseva, Vera Zotova og Vjatsjeslav
Manútsjarov.
Þjóðleikhúsinu 10. september 2005.
Að eilífu
Árni Ibsen
Þorgeir Tryggvason
Fréttir á SMS