Morgunblaðið - 03.12.2005, Síða 55

MORGUNBLAÐIÐ LAUGARDAGUR 3. DESEMBER 2005 55
MINNINGAR
✝ Sigríður EmmaGuðmundsdóttir
fæddist í Reykjavík
hinn 22. september
1921. Hún andaðist
í Heilbrigðisstofnun
Suðurlands laugar-
daginn 26. nóvem-
ber síðastliðinn.
Foreldrar hennar
voru hjónin Guð-
mundur Magnús-
son, skipstjóri, f.
22.11. 1876 í
Stekkjartröð í Eyr-
arsveit, d. 18.8.
1959 í Reykjavík, og Valgerður
Víglundsdóttir, húsmóðir, f. 13.9.
1883 á Ísafirði, d. 9.2. 1954 í
Reykjavík. Eftirlifandi 11 systk-
ina eru Einar Sigurgeir Guð-
mundsson og Magnús Kristberg
Guðmundsson, báðir til heimilis í
Reykjavík.
Maki Sigríðar Emmu var Hans
Bjarnason, húsgagnasmiður, f.
23.4. 1923, d. 22.11. 1991. Börn
Sigríðar Emmu eru: 1) Svavar,
búsettur í Reykjavík, kona hans
er Elísabet Magnúsdóttir, hennar
börn eru Guðmundur Magnús,
Páll Línberg, Guðrún Ósk og
Böðvar Ágúst. 2)
Guðmundur, búsett-
ur á Selfossi, kona
hans er Jóna Krist-
björg Hafsteindótt-
ir, börn þeirra eru
Hafsteinn Már,
Anna María, Lovísa
Ýr og Sigríður
Emma. 3) Valgerð-
ur, búsett á Sel-
fossi, maður hennar
er Ríkharður, börn
hennar eru Haf-
steinn og Ólöf Jóna.
Sigríður Emma
ólst upp í Reykjavík. Hún fór ung
að vinna við ræstingar, en starf-
aði síðar að bókbandi hjá Prent-
smiðjunni Helgafelli.
Þau Hans stofnuðu fyrst heim-
ili í Reykjavík. Um tíma áttu þau
heima á Hellu á Rangárvöllum,
en fluttust á Selfoss árið 1968.
Eftir lát manns síns átti Emma
heima í Grænumörk á Selfossi í
nokkur ár, en vistaðist síðan á
dvalarheimilinu Sólvöllum á Eyr-
arbakka.
Útför Sigríðar Emmu verður
gerð frá Selfosskirkju í dag og
hefst athöfnin klukkan 11.
Elsku mamma. Með þessum lín-
um langar mig að kveðja þig. Margt
er mér minnisstætt. Mér er sérstak-
lega ofarlega í huga tíminn sem við
áttum saman árin eftir að hann
pabbi dó. Þá bjó ég í Reykjavík. Oft
komstu þá í heimsókn til mín. Við
vorum sem bestu vinkonur. Rápuð-
um saman í búðir, elduðum saman
og áttum gott spjall yfir kaffiboll-
anum.
Ekki þurfti stórt eða mikið frá
þinni hendi til að það gleddi mig.
Eins var um þig. Ég man líka alltaf
hvað mér þótti vænt um það er þú
tókst þér far með rútunni austan frá
Selfossi og heimsóttir mig þegar ég
átti hana Ólöfu Jónu. Þú birtist bara
óvænt á fæðingardeildinni færandi
hendi. Ég var alsæl, mamma mín.
Þú varst hjá mér mörg jólin, það
voru góðar stundir sem við áttum þá
ásamt Hafsteini og Ólöfu Jónu. En
aldurinn færðist yfir og þú fluttir á
dvalarheimili, fyrst á Grænumörk-
inni á Selfossi, seinna á Sólvelli á
Eyrarbakka. Til dægrastyttingar
fórstu að stunda útsaum og prjóna-
skap.
Mörg og falleg voru hannyrða-
stykkin sem þú gerðir þar. Sum
þeirra gafstu mér, þau eru mér sem
fjársjóður, dýrmæt minning um þig.
Heilsu þinni fór hægt hrakandi en
alltaf var stutt grínið og brosið
fylgdi þér alla tíð, allt til enda.
Ég man síðasta afmælisdaginn
þinn 23. september vel, mamma. Ég
heimsótti þig að Sólvöllum og við
fórum í bíltúr saman. Það lá svo
ljómandi vel á þér og við skemmtum
okkur svo vel. Ég var svo kát og
ánægð þegar ég kom heim frá þér
þennan dag.
Það var aftur á móti döpur stúlka
sem hraðaði sér á spítalann daginn
eftir. Þú hafðir dottið morguninn
eftir og slasast illa. Við tók tími sem
var erfiður, stundum var ég vongóð
um að þú næðir bata en svo fór þó
ekki, mamma mín.
Það var erfið en friðsæl stund
þegar þú skildir við hinn 26. nóv-
ember síðastliðinn. Við vorum hjá
þér systkinin ásamt Jónu og Elísa-
betu. Þreytt en þakklát. Þakklát fyr-
ir þann tíma sem við áttum með þér
og þakklát fyrir þína hönd.
Mig langar að þakka mágkonu
minni, Jónu Hafsteinsdóttur, fyrir
þann stuðning sem hún var mér á
erfiðum stundum. Hún reyndist þér
líka afar vel, mamma mín.
Einnig vil ég þakka starfsfólkinu
á Dvalarheimilinu Sólvöllum og
starfsfólkinu á Heilbrigðisstofnun
Suðurlands fyrir góða umönnun.
Bros þitt mun fylgja mér alla tíð.
Ég kveð þig, mamma, með söknuði
og þökk.
Fegurðin er frá þér barst,
fullvel þótti sanna,
að yndið okkar allra varst,
engill meðal manna.
Hlutverk þitt í heimi hér,
þú hafðir leyst af hendi.
Af þeim sökum eftir þér,
Guð englahópa sendi.
Sú besta gjöf er gafst þú mér,
var gleðisólin bjarta,
sem skína skal til heiðurs þér,
skært í mínu hjarta.
(B.H.)
Ég elska þig.
Þín
Vala.
Elsku tengdamamma. Nú er kom-
ið að kveðjustund. Ég kveð þig með
söknuði og trega en gleðst samt yfir
að þú sért búin að fá hvíldina. Tár
blika á kinn, tár gleði og þakklætis
fyrir að hafa fengið að kynnast þér.
Þú varst yndisleg kona í alla staði,
kát, brosmild og áttir auðvelt með að
gera að gamni þínu. Við höfum átt
samleið í um 23 ár og höfum við allt-
af náð vel saman. Fórum saman í
leikhús, til útlanda, út að borða og
dansa.
Mikið hefur verið spjallað yfir
kaffibolla og gerðum við að gamni
okkar og hlógum oft dátt. Barna-
börnum þínum varst þú ávallt góð og
eiga þau eftir að minnast þín með
gleði og bros á vör.
Síðustu æviárin bjóstu á Sólvöll-
um á Eyrabakka og fór vel um þig
þar, gladdir bæði heimilisfólk og
starfsmenn.
Tvo síðustu mánuði dvaldir þú á
sjúkrahúsi og síðast á Sjúkrahúsi
Suðurlands.
Að lokum vil ég segja þér, elsku
Emma, að ég elskaði þig jafnmikið
og mína eigin móður. Þakka þér fyr-
ir að hafa verið til, ég veit að þér líð-
ur vel að vera komin til eiginmanns
þíns og allra þinna ástvina.
Ég kveð þig með þessum sálmi
eftir Valdimar Briem:
Hin langa þraut er liðin,
nú loksins hlaustu friðinn,
og allt er orðið rótt,
nú sæll er sigur unninn
og sólin björt upp runnin
á bak við dimma dauðans nótt.
Fyrst sigur sá er fenginn,
fyrst sorgar þraut er gengin,
hvað getur grætt oss þá?
Oss þykir þungt að skilja,
en það er Guðs að vilja,
og gott er allt, sem Guði er frá.
Nú héðan lík skal hefja,
ei hér má lengur tefja
í dauðans dimmum val.
Úr inni harms og hryggða
til helgra ljóssins byggða
far vel í Guðs þíns gleðisal.
Kveðja.
Þín tengdadóttir,
Jóna.
Elsku amma. Kallið er komið og
komið er að kveðjustund.
Alltaf er jafnerfitt að þurfa að
kveðja einhvern svo nákominn sér
og sérstaklega jafnlífsglaða og ynd-
islega konu eins og þig, amma.
Ég get ekki annað en brosað þeg-
ar ég sit með sjálfri mér og rifja upp
alla þá tíma sem við höfum átt sam-
an. Alltaf hefur þú verið svo jákvæð
og síbrosandi, sama hvað hefur bját-
að á hjá þér. Mínar fyrstu minningar
eru frá því á Tryggvagötunni hjá
ykkur afa eða eins og ég sagði alltaf
hjá ömmu og afa á Tryggvó. Það var
ekki svo sjaldan sem ég var þar hjá
ykkur og alltaf varstu svo glöð þegar
við barnabörnin komum til þín og
varstu alltaf búin að fara í bakaríið
og kaupa snúða þegar þú vissir að
við kæmum í kaffi eða ef þú vissir að
ég kæmi í hádegismat þá gerðirðu
alltaf uppáhalds hrísmjölsgrautinn
minn, sem mér fannst alls staðar
annars staðar vondur en hjá þér.
Þér fannst ekkert skemmtilegra
en að dekra aðeins við okkur krakk-
ana. Áttir alltaf suðusúkkulaði og
kóngabrjóstsykur inni í skáp handa
okkur.
Þær eru margar skemmtilegar og
góðar minningarnar sem ég hef og
hefur þú kennt mér það, elsku
amma, að það að brosa og vera já-
kvæð kemur manni langt áfram á
lífsleiðinni.
Ég kveð þig með bros í hjarta,
elsku amma, því ég veit að nú líður
þér vel og ert komin til afa.
Mér finnst ég varla heill né hálfur maður
og heldur ósjálf bjarga, því er verr.
Ef værir þú hjá mér, vildi ég glaður
verða betri en ég er.
Eitt sinn verða allir menn að deyja.
Eftir bjartan daginn kemur nótt.
Ég harma það, en samt ég verð að segja,
að sumarið það líður allt of fljótt.
(Vilhj. Vilhj.)
Þín
Anna María.
Elsku amma, þín er sárt saknað,
en við vitum að þú ert komin á betri
stað þar sem þú getur hvílst og notið
friðar.
Í minningu okkar verður þessi
brosandi og glaða kona sem mun
alltaf eiga stað í hjörtum okkar.
Rauðar rósir
englar senda
himnar kalla
á lífsins enda.
(Lovísa.)
Þínar sonardætur,
Lovísa Ýr og
Sigríður Emma.
SIGRÍÐUR EMMA
GUÐMUNDSDÓTTIR
✝ Frímann MárSigurðsson
fæddist 11. septem-
ber 1954. Hann lést
erlendis 15. nóvem-
ber síðastliðinn.
Foreldrar hans voru
Friðrún Þóra Fjóla
Friðleifsdóttir, f. 3.
mars 1932, d. 20.
mars 1963, og Sig-
urður Ísfeld Frí-
mannsson, f. 4. sept-
ember 1930, d. 1.
desember 1996.
Systkini Frímanns
Más eru: Guðrún Marta Sigurðar-
dóttir, f. 5. mars 1951, Óskar Ís-
feld Sigurðsson, f. 18. apríl 1957,
Helga Sigurðardóttir, f. 2. maí
1960, og Erlendur Ísfeld Sigurðs-
son, f. 11. maí 1966.
Börn Frímanns Más eru: Frí-
mann Ísleifur, f. 22. apríl 1990, bú-
settur í Bandaríkjunum, móðir
Tim Nuamnui Snyder, og Marta
Sigríður, f. 14. maí
1999, búsett á Hellu,
móðir Wimonrat
Srichakham.
Frímann Már ólst
upp í Oddhól á
Rangárvöllum hjá
afa sínum og ömmu,
Frímanni Ísleifs-
syni, f. 1. feb. 1901,
d. 18. sept. 1990, og
Mörtu Sigurðar-
dóttur, f. 19. júní
1908, d. 16. ág. 2002.
Frímann Már bjó
síðan á Hellu á
Rangárvöllum til dánardags.
Hann stundaði ýmis störf bæði til
sjós og lands en lengst af var hann
þó við bílamálun heima hjá sér á
Borgarsandi 6 á Hellu.
Útför Frímanns Más verður
gerð frá Odda á Rangárvöllum í
dag og hefst athöfnin klukkan 14.
Jarðsett verður á Breiðabólstað í
Fljótshlíð.
Elsku bróðir. Nú ert þú farinn.
Það eru svo margar minningar
sem koma upp í huga minn þessa
dagana. Af þér í Oddhól, litlum
gutta, hlaupandi og ninnandi, ung-
lingi sem gekk óhræddur á vit æv-
intýranna, ungum manni að byggja
sér heimili, manni sem miðlaði mér
af reynslu sinni og þekkingu, fé-
laga og vini sem opnaði heimili sitt
fyrir mér og fjölskyldu meðan við
byggðum okkar heimili. Sem
manni sem ég öfundaði oft af
dirfsku sinni og þori. Þér sem
sýndir skilning þegar enginn annar
skildi, hlustaðir þegar enginn ann-
ar vildi hlusta.
Þér sem léðir mér öxl þína til að
halla mér að þegar syrti í álinn. Öll
samtölin okkar um allt og ekkert.
Stundin okkar saman við kistuna
hennar ömmu. Það er svo margs
að minnast og svo margar fallegar
minningar sem ég geymi.
Elsku Frímann Ísleifur og
Marta Sigríður.
Megi góður guð styrkja ykkur í
sorginni.
Far þú í friði,
friður Guðs þig blessi,
hafðu þökk fyrir allt og allt.
(V. Briem.)
Guðrún (Dúna) Marta.
Elsku Mári. Það er eitthvað svo
skrýtið að hugsa til þess að þú sért
látinn. Ég man þegar þú birtist
óvænt í heimsókn hjá okkur í Sví-
þjóð. Á þeim tíma þekkti ég þig
ekki svo vel. Seinna þegar við
fluttum aftur heim var ég svo lán-
söm að kynnast þér betur. Þú
tókst á móti okkur á heimilinu þínu
á meðan við vorum að bíða eftir
nýju húsi. Mín fyrstu kynni af
myndböndum voru heima hjá þér.
Þá opnaðist fyrir mér nýr heimur.
Eftir að við fluttum varst þú
heimagangur hjá okkur og við hjá
þér. Dyrabjöllur voru algjör óþarfi.
Þú áttir til að birtast inni á eldhús-
gólfi án nokkurs fyrirvara. Fékkst
þér kaffisopa og ræddir um heima
og geima. Það var alltaf svo gott að
leita til þín þegar eitthvað bjátaði
á. Ég talaði á meðan þú hlustaðir
og vannst við að gera upp einhvern
af þeim óteljandi bílum sem öðl-
uðust nýtt líf í bílskúrnum hjá þér.
Á seinni árum hittumst við ekki
svo oft en þó yfirleitt þegar ég hef
verið í heimsókn hjá pabba á
Hellu. Þegar við hittumst var það
alltaf eins og ég hefði hitt þig í
gær. Þín er saknað og ég vona að
þú hafir öðlast frið hvar sem þú ert
núna.
Þín
Anna Heiða.
FRÍMANN MÁR
SIGURÐSSON
Hjartkær móðir okkar, tengdamóðir, amma og
langamma,
GUÐRÚN ARADÓTTIR,
Aragötu 5,
síðustu ár Skjóli,
verður jarðsungin frá Dómkirkjunni miðvikudaginn
7. desember kl. 15.00.
Þeir, sem vilja minnast hennar, vinsamlegast láti
líknar- og menningarfélög njóta.
Ari H. Ólafsson, Þorbjörg Þórisdóttir,
Björn G. Ólafsson, Helga Finnsdóttir,
Jónas Ólafsson,
barnabörn og barnabarnabörn.
Ástkær móðir okkar og amma,
SIGURBJÖRG SNORRADÓTTIR,
lést á heimili sínu, Grettisgötu 57a, laugardaginn
26. nóvember.
Útför hennar fer fram frá Hallgrímskirkju miðviku-
daginn 7. desember kl. 13:00.
Ásgeir Sveinsson,
Snorri Sveinsson,
Karólína Sveinsdóttir
og barnabörn.
Okkar ástkæra unnusta, dóttir, systir, mágkona og
frænka,
KRISTJANA HILMARSDÓTTIR,
Groningen,
Hollandi,
lést á sjúkrahúsi í Groningen föstudaginn 2. des-
ember.
Ben Fogge,
Hilmar Ægir Arnórsson, Hafdís Guðmundsdóttir,
Kristín Halla Hilmarsdóttir,
Ásthildur Hilmarsdóttir,
Guðmundur Hilmarsson, Sigríður Kristjánsdóttir
og systkinabörn.