Fréttablaðið - 07.05.2003, Blaðsíða 20

Bústaður Rannveigar er íBreiðagerðislandi á Vatns-leysuströnd, þar sem oft
blása kaldir vindar og aðstæður
til gróðurræktar eru að sama
skapi erfiðar.
„Þarna var enginn gróður fyrir
og jarðvegurinn lélegur,“ segir
Rannveig. „Bústaðurinn stendur
eiginlega á hellu, en það er eins og
hafi myndast jarðvegur þegar
maður fór að vesenast í þessu.“
Rannveig byrjaði gróð-
urræktina við bústaðinn
fyrir rúmum tuttugu
árum og nú nýtur hún af-
rakstur erfiðisins. „Ég
gróðursetti allt sem er á
lóðinni. Það sem var erf-
iðast var kuldinn og
vatnsleysið, þarna var
gamall brunnur sem var
löngu uppþornaður og
ekkert vatn að hafa, þannig að
maður varð að hafa það með sér.“
Rannveig hefur ekki tölu á því
sem hún hefur sett niður við bú-
staðinn, en nefnir sem dæmi
birki, Alaskavið, háfjallatind, elri,
barrtré eins og furu og greni, sól-
berjatré og rifs. „Svo er ég með
hansarós sem blómstrar óskap-
lega fallega,“
Rannveig rifjar upp að fyrir
mörgum árum, í einhverjum
kosningaslagnum, gáfu Alþýðu-
bandalagsmenn fólki plöntur til
gróðursetningar. „Þetta eru
kommaplönturnar mínar, sem
eru nú um alla lóð hjá mér og
orðnar afar fallegar,“ segir hún
hlæjandi.
Að koma upp trjálundi og
sælureit er margra ára vinna.
„Það er ómæld vinna á bak við
hvert tré,“ segir Rannveig. „Það
þarf að hlúa að gróðrinum og
sýna óendanlega natni, annars
hrynur allt.“ ■
7. maí 2003Hús og garðar2
Sækið sumarið
til okkar!
TUTTUGU ÁRA VINNA
Gróðurinn er enn ekki farinn að taka vel við sér suður með sjó, en innan tíðar stendur þar allt í
blóma.
„Komma“-
plöntur um
alla lóð
Rannveig
Þórólfsdóttir er
ein þeirra sem
hafa kljást við
náttúruöflin á
Íslandi og komið
sér upp falleg-
um gróðurreit
við sumarbú-
staðinn.
Á VATNSLEYSUSTRÖNDINNI
Rannveig hefur komið sér upp sælureit við
bústaðinn þrátt fyrir að aðstæður til gróð-
urræktar séu ekki ákjósanlegar.
GRENITRÉN VORU
EKKI STÓR ÞEGAR
HAFIST VAR HANDA
Nú prýða þau garðinn
sígræn og fögur.
Arfi er erfiður viðureignar ogekkert eitt ráð til sem losar
fólk við hann til frambúðar.
Gott ráð er að hella sjóðandi
heitu vatni yfir hann í trjábeð-
inu, en við það drepst arfinn, en
trjáræturnar drepast hins veg-
ar ekki þar sem þær liggja svo
djúpt að vatnið er orðið kalt
þegar það kemst að þeim. Ann-
að ráð er að þekja beðin með
trjákurli, helst af hreinum viði,
og svo er auðvitað bara að
reyta, en það er gott fyrir bæði
líkama og sál.
Svo er hugmynd að bera arf-
ann í hús og nota hann í salat,
en blöðin ku vera lostæti með
tómötum, gúrku og kannski ör-
litlum fetaosti. ■
EINS OG FÍFILL Í TÚNI...
Túnfíflar og arfi bragðast að sögn vel þó
ekki séu það uppáhaldsplöntur garðeig-
enda og oftast til ama.
Arfi er illur viðureignar:
Illgresi
með fetaosti