Fréttablaðið - 18.10.2003, Page 29

LAUGARDAGUR 18. október 2003
Christopher Paolini er nýorðinnnítján ára gamall og býr í af-
skekktri sveit í Montana í Banda-
ríkjunum. Hann er á leið með að
verða vellauðugur á skrifum sín-
um. Fimmtán ára gamall settist
hann niður og fór að skrifa sögu
um dreng, sverð, töfrastein og
dreka. Foreldrar hans, sem eiga
lítið útgáfufyrirtæki, sáu um að
prenta bókina. Rithöfundurinn
Carl Hiaasen veitti því athygli að
12 ára stjúpsonur sinn virtist heill-
aður af bókinni og hafði samband
við útgefanda sinn Alfred A.
Knopf sem hafði samband við Pao-
lini og bauð honum 500.000 dollara
fyrir útgáfuréttinn á bókinni og
tveimur framhaldsbókum. Knopf
er útgefandi Philips Pullmans sem
Paolini hefur mikið dálæti á. Bók
Paolinis nefnist Eragon og er nú í
þriðja sæti á New York Times-
barnabókalistanum. Bretar buðu í
bókina á nýafstaðinni bókamessu í
Frankfurt og líklegt er að fleiri
lönd fylgi í kjölfarið. Kvikmynda-
rétturinn að bókinni hefur þegar
verið seldur fyrir stjarnfræðilega
háa upphæð.
Eragon á að verða þriggja
binda verk. Paolini er nú að skrifa
bók númer tvö en segist þegar
vita í huganum hvernig verkið
eigi að enda. Paolini hefur aldrei
notið formlegrar menntunar.
Móðir hans, sem er kennari,
kenndi honum og systur hans
heima. „Ég hefði aldrei skrifað
Eragon ef ég hefði farið í ríkis-
skóla,“ segir Paolini, sem segir að
einangrun og skortur á nánum
vinum hafi eflt ímyndunarafl
hans. Velgengni Eragon hefur
valdið því að Paolini hefur látið af
hugmyndum um frekara nám og
hyggst einbeita sér að skrifum. ■
Gríðarleg fjölmiðlaumfjöllunvarð þegar poppstjarnan
Bertrand Cantat var handtekinn
fyrir morð á sambýliskonu sinni,
frönsku leikkonunni Marie Trin-
tignant. Nú eru risnar miklar
deilur í Frakklandi vegna bókar
sem móðir Marie, Nadine, hefur
skrifað um síðustu daga dóttur
sinnar. Bertrand situr í fangelsi
og verjandi hans fór fram á að
bókin yrði tekin af markaði þar
sem hún væri líkleg til að hafa
áhrif á réttarhöldin. Þeirri kröfu
hans var neitað. Í bókinni kallar
Nadine Bertrand hvað eftir ann-
að morðingja en hann hefur sagt
að dauði Marie hafi verið hörmu-
legt slys. Nadine segist ekki sjá
eftir neinu sem hún segir í bók-
inni. „Hvernig get ég annað en
hatað?“ spyr hún.
Bókin er afar tilfinningarík,
eins og við er að búast. Hún er
skrifuð sem bréf til Marie, fjög-
urra barna móður, sem var að
leika aðalhlutverkið í sjónvarps-
mynd um rithöfundinn Colette í
Vilnius þegar hún lést. Nadine
leikstýrði dóttur sinni í mynd-
inni. Á einum stað í bókinni segir
Nadine: „Ég endurlifi síðustu
klukkustund þína. Þú hafðir tíma
til að vera hrædd. Hrædd við að
deyja. Þú hlýtur að hafa reynt að
flýja. En hann var stór og sterk-
ur, morðingi þinn.“ Í bókinni
ásakar Nadine sig fyrir að vera
háð svefntöflum en hún dvaldi á
sama hóteli og Marie og tók tvö-
faldan skammt af svefntöflum
kvöldið sem Marie lést. „Elsku
litla dóttir mín. Fyrirgefðu mér,“
skrifar hún. „Klukkan var eitt að
nóttu og ég var sofandi. Kannski
kallaðirðu „mamma“ særðri
röddu. Af hverju fann ég ekki að
þú þarfnaðist mín?“
Bertrand hefur haldið því
fram að Marie hafi fallið og rek-
ið sig í eftir rifrildi þeirra á milli
en krufning leiddi í ljós að hún
hafði orðið fyrir gríðarlegum
höfuðhöggum. Marie lá í dái í
nokkrar klukkustundir áður en
hún var flutt á spítala. Bertrand
hringdi ekki á sjúkrabíl og heldur
því fram að hann hafi talið að
Marie væri sofandi. Það var bróð-
ir Marie sem kom að og sá að
ástand systur sinnar var alvar-
legt. Marie lést á sjúkahúsi fimm
dögum síðar.
Nadine segir að eftir á að
hyggja hefði átt að vera ljóst að
samband Marie og Bertrands
yrði ekki til gæfu. Bertrand yfir-
gaf eiginkonu sína, Christinu,
skömmu eftir að hún fæddi ann-
að barn þeirra, til að vera með
Marie. Nadine segir Bertrand
hafa verið sjúklega afbrýðisam-
an vegna ástar Marie á sonum
sínum fjórum og vináttu hennar
við barnsfeður sína þrjá.
Nú er unnið að klippingu sjón-
varpsmyndarinnar um Colette. Á
einum stað í myndinni hrópar
Marie í hlutverki Colette: „Ég vil
lifa, ég vil lifa... Ég var sköpuð til
að vera hamingjusöm“. „Það er
ekki auðvelt að hlusta á þessi
orð,“ segir Nadine. ■
Ég hef ávallt verið mikill lestr-arhestur og hef mikla ánægju
af góðum bókum,“ segir Dagný
Jónsdóttir, alþingismaður og les-
andi vikunnar, aðspurð um uppá-
haldsbækurnar sínar. „Fyrst upp í
hugann kemur uppáhaldsrithöf-
undurinn Knut Hamsun og þá sér-
staklega bók hans Gróður jarðar.
Næstur kemur höfundurinn Gest-
ur Pálsson og mjög svo raunsæis-
legar sögur hans,
þær segja hlutina
hreint út og án
m á l a l e n g -
inga. Það er
að mínu
skapi. Bókin
Sælir eru
einfaldir eft-
ir Gunnar
Gunnarsson
skildi mikið
eftir og þá sér-
staklega skilning á lífi og tog-
streitu fólks.
Einkenni okkar Íslendinga er
áhugi okkar á ævisögum. Ég deili
þeim áhuga og hef verið að lesa í
gegnum bækur Guðjóns Friðriks-
sonar um Einar Benediktsson. Það
tók mig nokkurn tíma að lesa þær,
sér í lagi annað bindið en maður
kynnist týpunni vel. Ég las á sín-
um tíma ævisögu Einars sem
Jónas frá Hriflu skrifaði og hún
var alveg stórkostleg og lýsti per-
sónunni náið. Nú er á náttborðinu
ævisaga Jóns Sigurðssonar eftir
Guðjón. Mér fannst spennandi
að glugga í hana, sér í lagi eftir
lýsingar á Jóni í bókunum um
Einar.
Léttmeti er nauðsynlegt með
og eftir að hafa verið að lesa
skýrslur á daginn og tölulegar
staðreyndir er ljúft að hvíla sig og
slaka á með léttri bók. Ég var að
enda við bókina Fast
Friends eftir Jill
Mansell. Dálítið
svartur húmor um fína og fræga
fólkið og hvað það á erfitt með að
finna og höndla hamingjuna. Hef
lúmskt gaman af henni.
Að lokum vil ég nefna barna-
bókaseríuna Sitji guðs englar eft-
ir Guðrúnu Helgadóttur, en þær
bækur eiga jafnt erindi við full-
orðið fólk sem og börn, sér í lagi
nauðsynlegar ef maður þarf á
andlegri upplyftingu að halda.“ ■
DAGNÝ JÓNSDÓTTIR
„Léttmeti er nauðsynlegt með og eftir að hafa verið að
lesa skýrslur á daginn og tölulegar staðreyndir er ljúft
að hvíla sig og slaka á með léttri bók.“
CHRISTOPHER PAOLINI
Ævintýrabók hans Eragon er að gera hann
ríkan og frægan. Hann hyggst einbeita sér
að skrifum.
Unglingur
slær í gegn
Hamsun í uppáhaldi
MARIE TRINTIGNANT
Móðir hennar hefur skrifað umdeilda bók
um síðustu daga dóttur sinnar.
Kveðja móður
veldur titringi
Einkenni okkar
Íslendinga er áhugi
okkar á ævisögum. Ég deili
þeim áhuga og hef verið að
lesa í gegnum bækur Guð-
jóns Friðrikssonar um Einar
Benediktsson. Það tók mig
nokkurn tíma að lesa þær,
sér í lagi annað bindið, en
maður kynnist týpunni vel.
,,