Fréttablaðið - 26.10.2003, Blaðsíða 30

30 26. október 2003 SUNNUDAGUR
Ég veit núna
af hverju
vorið og ég erum
vinir...
Þetta er upphafið á ljóði eftirKára Stefánsson, forstjóra Ís-
lenskrar erfðagreiningar, sem
birtist með viðtali við Kára í
Fréttablaðinu fyrir ekki ýkja
löngu. Kári yrkir í frístundum en
hefur ekki mikið verið að flíka
ljóðagerð sinni, en þó hafa að
minnsta kosti tvö ljóð eftir hann
birst á prenti. Bjarni Ármanns-
son, bankastjóri Íslandsbanka,
þykir ekki einungis hafa vit á við-
skiptalífi og fjármálum heldur
einnig á hinum blæbrigðum
mannlífsins og er mikill listunn-
andi. Hann hefur ort allnokkur
ljóð um ævina en er sagður fara
með þá iðju sína eins og manns-
morð. Bekkjarbræður Haraldar
Johannessens ríkislögreglustjóra
segja hann hafa verið iðinn við að
sinna skáldskapargyðjunni í
menntaskóla, sem kemur ekki á
óvart þegar haft er í huga að hann
er sonur Matthíasar Johann-
essens, skálds og ritstjóra. „Ég
var ritstjóri skólablaðs Mennta-
skólans í Reykjavík, var í ritnefnd
skólablaðsins og varð ritstjóri í 6.
bekk. Ég skrifaði ýmislegt í blað-
ið, sögur og ljóð, stundum undir
dulnefni,“ segir Haraldur. „Ein-
hvern tímann sýndi ég karli föður
mínum kveðskapinn og hann hló
svo mikið að ég ákvað að það væri
sú vísbending sem ég þyrfti til að
hætta þessu. Síðan hef ég ekki
sett saman vísu.“
Forstjóri skrifar smásögur
Benedikt Jóhannesson, fyrr-
verandi stjórnarformaður Eim-
skips og framkvæmdastjóri
Talnakönnunar, dundar við það í
frístundum að skrifa smásögur.
Ein þeirra, Forleikur – Engin smá
saga, birtist í afmælisriti til heið-
urs Baldri Hafstað í maí 1998.
Önnur birtist í afmælisriti Sigurð-
ar Konráðssonar, frænda hans, í
ágúst síðastliðnum. Hún nefnist
Bréf frá himnum og aðalpersónan
er smiðurinn og nýlistamaðurinn
Jesús Hannes Kristinsson. Upp-
hafið er á þessa leið:
„Það voru margir á ferli í
Bankastrætinu og Jesús þurfti að
skáskjóta sér framhjá ungum
konum með barnavagna og svifa-
seinum öldungum. Við Mál og
menningu stóðu tveir ungir menn
í rykfrökkum og virtust vera að
virða fyrir sér nýjustu bækurnar
sem stillt hafði verið upp í glugg-
ann, en af því að Jesús þekkti
mannlífið vissi hann að þeir voru
að spegla sig í
rúðunni. „Verðbréfaguttar,“ hugs-
aði hann og hristi höfuðið...“
Síðar í sögunni er Jesús boðað-
ur á Biskupsstofu til fundar við
þrjá biskupa:
„Nú var Jesús kominn alveg að
biskupunum þremur og gat virt
þá fyrir sér. Sá yngsti var með
þennan áunna, góðlega svip sem
landsmenn þekktu frá stórhátíð-
um. Hægra megin var forveri
hans, rauðhærður, kringluleitur
maður sem hafði holdafar eins og
hann hefði alltaf haft meiri
áhuga á sjálfum sér en guði al-
máttugum. Vinstra megin var svo
forni biskupinn, beinaber og svo-
lítið tryllingslegur til augnanna,
hefði getað minnt á Jóhannes
skírara á efri árum.“
Biskuparnir hafa fengið skilaboð
frá Guði um endurkomu Jesú og
eiga brýnt erindi við þennan nafna
hans. Sagan er fjörlega skrifuð og
smellin eins og fyrri sagan Forleik-
ur. Báðar sýna að höfundurinn hef-
ur hæfileika á ritvellinum.
„Myrkrið varir eilíflega“
Ljóðataugin er sterk í mörgum
stjórnmálamanninum, til dæmis í
forsætisráðherra landsins, Davíð
Oddssyni, sem hefur gefið út tvö
smásagnasöfn. Steingrímur Her-
mannsson, fyrrverandi forsætis-
ráðherra, setur saman vísur en
segist þó nokkuð hafa dregið úr
þeirri iðju með árunum. Hann orti
um fyrstu kynni sín af vini sínum
og baráttufélaga í pólitík, Eðvarði
Sturlusyni:
Er tók ég hönd hans mér trúlega
leist,
því takið var sterklegt og heitt,
að ei fengi nokkur rönd við oss
reist,
ef rerum við borðið á eitt.
Núverandi sendiherra Íslands í
Svíþjóð og fyrrverandi mennta-
málaráðherra, Svavar Gestsson,
er listelskandi maður en lítið hef-
ur frést af kveðskap hans síðan í
menntaskóla. Þá birti hann eftir
sig ljóð í skólablaði Menntaskól-
ans í Reykjavík. Ljóðið nefnist
Myrkur. Hér er brot:
“Myrkur!
Komdu og svertu, eyðileggðu
sundraðu
allt, allt sem heitir „hið góða“
Gakktu áfram og
hrintu hinu góða í fari mannsins
beint, dýpst í gapandi helvíti.
Sjá, hið góða deyr.
Hið illa blívur
Skrattinn blívur
Myrkrið varir eilíflega.
Myrkrið var Jóni Sigurðssyni,
fyrrverandi iðnaðarráðherra og
núverandi forstjóra Norræna
fjárfestingarbankans, einnig að
yrkisefni. Ljóð hans birtist í
skólablaði Menntaskólans á Akur-
eyri:
Myrkur, myrkur.
Himinninn yfir jarðskorpunni er
fylltur myrkri.
Í lok ljóðsins segir:
Það kvöldar. Um ármilljónir
hefur sólin,
móðir jarðar, skinið á
lífvana jörð og búið í haginn
fyrir morgun lífsins, og nú
hnígur hún í fyrsta sinn
til viðar - við sjóndeildarhring,
sem umlykur lifandi veru.
Jón var ansi afkastamikið
skáld á menntaskólaárunum og
ljóð hans voru náttúruljóð, um
fjöll og tinda, goluna, grösin og
trén og í fullkominni mótsögn við
hina hörðu jarðbundnu ímynd
sem Jón hafði sem stjórnmála-
maður.
„Hið ljósa man í
minni okkar“
Jóni Baldvini Hannibalssyni er
margt til lista lagt og á til að setja
saman vísur þegar vel liggur á
honum. Hann mun hins vegar
vera misfljótur til. Fyrir allmörg-
um árum var Jón Baldvin á göngu
með Hjalta Kristgeirssyni (Ung-
verja-Hjalta) um öræfi Íslands.
Þar var lítið um afþreyingu og
þeir brugðu á það ráð að reyna að
koma saman vísu. Jón Baldvin
hefur sagt að gangan hafi tekið 17
tíma og það hafi tekið 15 tíma að
koma vísunni saman. Hjalti átti
fyrstu línuna:
Farið höfum vér fjallabing
Nokkrum klukkustundum síð-
ar svaraði Jón Baldvin hátt og
snjallt:
fjarri leiðri mannþyrping
Þeir félagar þrömmuðu í
nokkrar klukkustundir áður en
Hjalti sagði:
auðn og helvíti allt í kring
Enn liðu nokkrar klukkustund-
ir og þá botnaði Jón:
Ekki er það fyrir vesaling.
Jón Baldvin er nú sendiherra í
Finnlandi og dvölin þar virðist
ekki hafa dregið úr skáldgáfu
hans. „Ég uppgötvaði í finnska
skerjagarðinum í sumar að það er
gott að yrkja á sundi,“ segir hann.
„Ég var með hugann heima, hjá
dóttur minni Snæfríði og Mörtu
ljósálfi, dótturdóttur minni.“ Þeg-
ar hann synti framhjá stoltri æð-
arkollu með ungann sinn datt Jóni
þessi vísa í hug:
Íslandssól
Augun blá og ljósir lokkar
sem lýsi mjöll í morgunsól.
Hið ljósa man í minni okkar
mætir sinni Íslandssól.
„Og síðan bætti ég við,“ segir
Jón, „meðan sólin þurrkaði mig á
klettinum:“
Söknuður
Hafið hvíslar úr fjarska
hafaldan djúp og blá.
Berðu henni Bryndísi kveðju
mína
brimkaldri ströndu frá;
ég hef skrifað í sandinn
mína saknaðarþrá.
Formaður Samfylkingarinnar,
Össur Skarphéðinsson, vann á sín-
um tíma verðlaun í smásagnasam-
keppni Menntaskólans í Reykjavík.
Saga hans segir frá samskiptum
drengs og gamals manns. Drengur-
inn ritar söguna og er ekki sérlega
sleipur í stafsetningu:
„jeg veit kvur jeg er.
... og kvur ertu þá gæskur litli,
seijir hann, og pjakkar með
stabbnum sínum á brúnan hrák
á öðrum skónum. jeg er grund-
völlur heimsins seiji jeg án
nokkurs hroka. jeg er æskan og
þarafleiðandi lífið. jeg er sí-
breytileikinn, ferskleikinn, hin
sífellda verðandi, frjókoddn al-
lífsins. jeg, er jeg...“
Össur er fámáll þegar forn
skáldskapariðkun hans berst í tal
og segist hvorki eiga sögur né ljóð
í skúffum.
„Séra Hjálmar sefur ber“
Þingmenn eru margir afar iðnir
við að koma saman vísum við hin
ýmsu tækifæri. Halldór Blöndal,
forseti Alþingis, þykir sérlega af-
kastamikill og sömuleiðis Jón
Kristjánsson heilbrigðisráðherra.
Konurnar sinna þessari iðju víst
lítt. Þó er Ásta Ragnheiður Jóhann-
esdóttir þar undatekning.
Þegar Hjálmar Jónsson, núver-
andi dómkirkjuprestur, var þing-
maður voru þau Ásta Ragnheiður
Jóhannesdóttir eitt sinn á ferð á
fund í Norðurlandaráði. Hjálmar
sat á Saga Class en Ásta var í al-
mennum sætum. Þau kváðust á og
gengu vísurnar á milli á servíett-
um en tilefnið að vísunum var að
Hjálmar upplýsti við innritun á
farangrinum að hann hefði
gleymt náttfötunum sínum heima.
Ásta kvað:
Séra Hjálmar sefur ber
sængurfötin duga.
Væri ég bara á vegg hjá þér
voða lítil fluga.
Hjálmar svaraði:
Hress í bragði Ásta er
án þess að vera skass.
Ó, að hún væri orðin ber
inni á Saga Class.
Víða leynast skáld og rithöfundar, ekki síst meðal þeirra sem getið hafa sér frægðarorð fyrir annað en að gefa út skáldsögur og ljóða-
bækur. Á meðal stjórnmálamanna, fjölmiðlamanna og viðskiptamógúla er að finna fullt af fólki með skáldgáfur og margir dunda
sér við að skrifa smásögur eða yrkja ljóð. Fréttablaðið hafði uppi á nokkrum góðum dæmum um skáldskap fræga fólksins.
„Þessi froskur framdi
ekki sjálfsmorð“
HALLGRÍMUR THORSTEINSSON
Hann hefur fengist talsvert við ljóðagerð og skrif á prósa. Þegar hann var í Bandaríkjunum
og sótti tíma í skáldskap í háskóla orti hann á ensku.
ÁSTA RAGNHEIÐUR JÓHANNESDÓTTIR
Orti til Hjálmars Jónssonar: „Séra Hjálmar
sefur ber“. Hjálmar svaraði um hæl.
JÓN BALDVIN HANNIBALSSON
„Ég uppgötvaði í finnska skerjagarðinum í sumar að það er gott að yrkja á sundi.“