Tíminn - 08.07.1973, Side 1

IC ■NK s
FRYSTIKISTUR
fcr- -/ y
} ; , S2S-T
RAFTORG SÉMI: 26660 RAFIÐJAN SÉMI: 19294
Ánægjulegri
heimsókn
Danadrottn-
ingar lokið
I gær var siðasti dagur hinnar
opinberu heimsóknar Margrétar
Danadrottningar til íslands.
. Enda þótt drottning og maður
hennar kæmu ekki fyrr en seint i
fyrrakvöld til Reykjavikur úr
veizlu bæjarstjórnar á Akureyri,
reis Henrik prins úr rekkju árla
að morgni i gær. Prinsinn brá sér
inn að Elliðaám, til að renna fyrir
lax, en flaug siðan til Vestmanna;
eyja, þar sem hann dvaldi til há
degis.
A meðan heimsótti Margrét
drottning Arnasafn og Barnaspi-
tala Hringsins. Virtist hún hafa
mikla ánægju af báðum þessum
heimsóknum. í hádeginu sátu þau
hjónin boð Reykjavfkurborgar i
Myndlistahúsinu á Miklatúni, en
siðdegis tóku þau á móti dönskum
þegnum, sem búsettir eru á Is-
landi, i Frimúrarahúsinu.
t gærkvöldi buðu drottning og
maður hennar forsetahjónunum
og nokkrum öðrum gestum til
veizlu um borð i konungssnekkj-
unni Dannebrog. Að henni lokinni
sigldu Margrét 2. Danadrottning
og Henrik prins frá íslandi áleiðis
til Danmerkur. Þar með lauk
ánægjulegri heimsókn þjóðhöfð-
ingja Dana til tslands.
Sjá nánar á
bls. 28 og 29
Lesbók Tímans
fylgdi ekki með
blaðinu i gær,
laugardagsblaðinu,
þar sem hún er nú
komin i sumarfri.
Mun hún ekki koma
út i júlimánuði,og á
meðan verður blaðið
sjálft 28 siður á
laugardögum.
154. tölublað — Sunnudagur 8. júlí—57 árgangur
Margrét Danadrottning flettir skinnblöðum Skarðsbókar I Árnagaröi. t fylgd með henni eru Jónas
Kristjánsson, forstöðumaður og Magnús Már Lárusson, Háskólarektor. (Timamynd GE)
Hálfnað
erverk
þá hafið er
I
I
1
sparnaður
skapar
verðmæti
Samvinnubankinn
Forseti íslands:
Heimsókn
drottn-
ingar
tókst vel
Timinn náði tali af herra
Kristjáni Eldjárn, forseta
tslands, og spurði, hvort
heimsókn Danadrottningar
heföi ekki tekizt vel.
— Jú, svaraði forsetinn. —
t alla staði mjög vel. Til
dæmis var förin til Noröur-
lands I gær hin ánægjuleg-
asta. Veörið var ágætt og
móttökurnar voru alls staðar
frábærlega góðar.
Þá innti blaöamaður Tim-
ans hirömeistara drottning-
ar, K.G. Greve Knuth-
Winterfeldt, að þvi sama.
Sagöi hann, að Margrét
drottning væri mjög ánægð
með þær hlýju móttökur,
sem hún hefði alls staöar
hlotið. — Þótt veðriö hafi
ekki alltaf veriö sem bezt,
sagði hirðmeistarinn — þá
hefur heimsókn drottningar
hingað tii islands verið hin
ánægjulegasta.
Bretar undír her
skipavernd drið
1423 d
íslandsmiðum
Á opnu blaðsins i dag birtist
viðtai, sem Jónas Guðmunds-
son átti við dr. Björn Þor-
steinsson, prófessor nú fyrir
skömmu. Þar kemur meðal
annars fram stjórnskipun frá
Rikharði III frá árinu 1423,
þar sem hann fyrirskipar fisk-
veiðar á islandsiniðum undir
herskipavernd. Veiðum þess-
um var hagað á svo til sama
hátt og hinum óiöglegu veið-
um undir herskipavernd, sem
Bretar stunda nú i 1 andhelgi
islands.
HANN ER EINN MÁLSVARA
OKKAR í BRETLANDI
Sem kunnugt er sækja útlend-
ingar mjög hingað til lands til
laxveiöa. Yfirleitt láta þeir sér
nægja að veiöa lax og láta sig
land og þjóð annars litlu eða engu
skipta. Þó hefur alltaf mátt finna
dæmi þess, að útlendingar, sem
upphaflega komu hingað til lax-
veiöa hafi tekið miklu ástfóstri
við land og lýð og sýnt það I verki.
Einn þessara manna er staddur
hérlendis um þessar mundir.
Hann er brezkur og heitir J.A.
Cooper, major að tign, þótt hann
sé hættur öllum afskiptum af her-
mennsku, og er islenzkum lax-
veiðimönnum að góðu kunnur,
enda hefur hann verið árlegur
gestur við islenzkar veiðiár allt
siðan 1959.
En Cooper hefur fleira gert en
að veiöa lax — hann hefur skrifað
fjölda greina um landhelgismáiið
i brezk blöð og tilkynnt Bretum
málstað tslendinga.
Timinn hafði tal af Cooper rétt
áöur en hann hélt út á land til
veiða. Við spurðum hann fyrst,
hvernig á þvi stæði, að hann hefði
farið að skrifa um landhelgisdeil-
una i blöð i Bretlandi.
— Tildrögin voru' þau, sagöi
Cooper, að vinir minir islenzkir
sögðu mér frá málinu og Iétu mig
fá bæklinga um það. Þetta las ég
svo, þegar heim kom til Englands
og fe'kk þá áhuga á málinu og
langaði til þess að vita meira, svo
að ég leitaði til sendiráðsins is-
ienzka i London og fékk frekari
upplýsingar þar. Upp úr þessu fór
ég svo að skrifa um máliö i brezk
blöð.
— Hver heldurðu, að sé afstaöa
almennings i Bretlandi i þessu
efni?
Hún einkennist fyrst og fremst
af mikilii fáfræði. Auk þess er
flest, sem stendur i brezkum
blöðum um það ákaflega vilhallt.
Þar er jafnan dreginn hlutur
brezkra.
Nú hefur fjöldi brezkra blaða-
manna komið hingað til lands
vegna landhelgisdeilunnar og allt
veriö gert til þess að kynna þeim
máliö. Hvernig stendur á þvi, að
skrif þeirra eru samt sem áður
svona hlutdræg?
— Sitt er hvað, það sem þeir
skrifa og hitt sem birt er. Ég hef
sjálfur orðiö fyrir barðinu á þess-
ari hlutdrægni blaðanna — ég hef
skrifað um tuttugu greinar, en
ekki fengið nema fjórtán birtar.
— Annars eiga Islendingar marga
vini og stuðningsmenn I Bret-
landi, þótt þeirra gæti kannski
ekki nógu mikið. Ég vona innilega
Rætt við major
J.A. Cooper
aö máliö leysist fijótlega og án
þess að til átaka komi þvi að allt
slikt er mjög á móti skapi. Ég
held lika, að brezka stjórnin
gugni, þegar búiö verður að
semja við Þjóöverja. — Það er
eindregið álit mitt, að vernda beri
islenzku fiskstofnana.
— Segðu okkur að lokum,
Cooper, hvort þin muni von hing-
að til laxveiöa hér eftir eins og
hingað til?
— Ég kem eins lengi og ég get
lialdiö á stöng — en ég kem ekki
bara til þess að veiöa lax, heldur
lika og ekki siður til þess að hitta
vini mina. HHJ.
K>
J.A. Cooper er keinpulegur
> lopapeysunni