Tíminn - 30.09.1973, Blaðsíða 24

24
TÍMINN
Sunnudagur 30. september 1973
Hans Fallada: Hvaðnú,i ingi maður?
92 . r Þýðing Magnúsar Asgeirssonar
stööugt: „Krymna er fyrir utan.
A ég að fara með honum?”
„Nei! nei” hvislar Pússer æst.
„Það er útkljáð mál. Ég geri mér
ekki að góðu, að þú fáist við þess
háttar. Við getum lifað án þess að
stela”.
Nú er barið, og röddin i
Krymna heyrist, lágmælt og
kumpánleg: „Pinneberg, komdu,
við erum að fara”.
Pinneberg er stokkinn fram úr
rúminu. „Ég var nú hálfpartinn,
búinn að lofa honum að koma með
þeim”, segir hann og er á báðum
áttum”.
Pússer svarar engu oröi.
„Pinneberg! Heyrirðu ekki,
svefnpurkan þin?” Krymna er að
verða óþolinmóður. Pinneberg
þreifar sig fram til dyranna og
sér hinn stóra skrokk bera
svartan við rúðuna.
„Nú, loksins!” rymur Krymna
fyrir utan.
„Heyrðu, Krymna! Svo ég segi
þér nú eins og er, var ég að tala
um þetta við konuna mina og hún
vill ekki — ”.
„Þú vilt það þá ekki!”.
„Þú skilur það, Krymna, að ég
vildi þaö gjarnan sjálfur, en
konan min — ”.
„Sittu þá heima!” kallar
Krymna. „Við hinir björgum
okkar án þin”.
Pinneberg stendur um stund
kyrr við kyrnar og sér hatta fyrir
Krymna, stórum og þreknum,
unz han hverfur i myrkrið. Nú
marrar aftur i garðshliðinu. Hann
er farinn. Pinneberg starir samt
enn út i myrkrið og stynur þungan
nokkrum sinnum. Honum er kalt,
en þá fyrst þegarhann heyrir að
Dengsi er vakandi snýr hann sér
við og læðist inn aftur.
Dengsi þarf að f>á pottinn og
Dengsi vill fá brúðuna sina, þegar
hann er kominn niður i rúmið
aftur. „Búa min!” hvislar hann i
syngjandigælurómi: „Búamin!”
Pinneberg tritlar um á tánum i
stuttu skyrtunni sinni og fullnægir
ýmsum smáóskum sonar sins.
Hann nostrar við drenginn, ekki
eins og hann væri mamma hans,
heldur lika með þeirri alúðlegu
lagsmennsku, sem tengir saman
alla karlmenn.
Pússer sefur vært, og nú sofnar
Dengsi lika. Pinnéberg skriður
varlega upp I rúmið. Hann er
orðinn kaldur i gegn, en gætir
þess þó vandlega, að snerta ekki
við konu sinni. Ef hún yrði þess
vör, að honum er kalt, myndi hún
strax vefja hann i faðm sér til að
hlýja honum og þá væri útséð um
svefninn hennar.
Þarna liggur hann nú með nötr-
andi tennur og getur ekki sofnað.
Það borgar sig ekki heldur héðan
af. Þau verða bráðum að fara á
fætur.
Hann er fullur af áhyggjum.
Fyrst og fremst kvelur það hann,
að nú hefir hann kannski gert
Krymna að óvini sfnum. Ef
Krymna vill, getur hann vel spillt
fyrir Pinnebergsf jölskyldunni hjá
hinum hérna i garðahverfinu
„Framtiðarvonir” — og i öðru
lagi spyr hann sjálfan sig, hvar
hann eigi nú að fá eldivið. Ef hann
hefði farið i leiðangur með hinum
eftir eldivið, þá hefðu þau vel
getað sparað kolatöflurnar. Og i
þriðja lagi á hann að fara inn I
borgina i dag til að sækja kreppu-
styrk og þaðan til meistara Putt-
breese, sem ennþá á sex mörk
eftir af húsaleiguni. Ekkert
gremst Pinneberg meira en að
þurfa að láta peninga af höndum
við Puttbreese. Hann drekkur þá
bara undir eins upp. Þá er það
annað mál með Heilbutt. Hann á
eiginlega að fá afborgun i dag. Ef
Pinneberg lætur hann hafa tiu
mörk, þá er heldur ekkert eftir af
kreppustyrknum.
Pinneberg hugsar með sér: Það
má guð vita, hvar viö eigum að fá
mat og eldsneyti næstu viku! Og
guð veit það auðvitað ekki heldur
• Svona liður timinn hjá þeim,
viku eftir viku og mánuð eftir
mánuð og það eru engar horfur á
því að nokkurn tima verði breyt-
ing til batnaðar. Það er ömur-
legast af þvi öllu saman.
Loksins sofnar Pinneberg allt i
einu. Hann vaknar og er þá orðinn
hlýr og notalegur og langar til að
sofa lengur. En klukkan er sjö.
Vekjaraklukkan hringir. Pússer
sefur eins og steinn. Og Pinne-
berg lætur hana sofa.
Hann kveikir á litla oliulamp-
anum með bláa hjálminum og er
þegar önnum kafinn, bæði við
það, að kveikja upp i ofninum og
búa til morgunmatinn og sjá um
að Dengsi fari ekki að veröa
órólegur og ónáða móður sina. En
það er auðvelt að verða við
kröfum Dengsa að þessu sinni.
„Ka-ka!” hvislar hann. Það
táknar að hann vilji fá uppáhalds-
leikfangið sitt, sem er vindlinga-
hulstur, fullt af gömlum spilum, i
rúmið til sin.‘ Pinneberg fær
honum spilin og hvislar i áminn-
ingarrómi:
„Nú verður þú að vera stilltur,
drengur minn. Mamma sefur og
pabbi kemur strax aftur!”.
Pinneberg hleypur út að vatns-
dælunni i garðinum, þvær sér og
fyllir kaffiketilinn af vatni. Hann
sker brauð og smyr það með
smjörliki. Pússer sefur áfram i
næði.
Hann breiðir vaxdúkspjötlu á
borðið og setur bolla á þaö. Hann
hellir kaffi á könnuna og gætir
þess, að eldurinn deyi ekki I litla
ofninum, sem er eins og trumba i
laginu.
Pússer sefur og sefur. •
Skyldi Pinneberg vera alveg
búinn að gleyma myndinni, sem
þau sáu einu sinni með Jach-
mann? Þar var þetta nefnilega
alveg eins. Konan lá i rúminu og
maðurinn sá um innanhús-
verkin! En samt er það nú ekki
eins. Þvi að Pússer er sannarlega
engin löt stássrófa! Hún verður
að þræla allan daginn. Þess
vegna er hún þreytt og þarf að
njóta þess svefns, sem hún getur
fengið. Það er Pússer, sem er
orðin forsjón fjölskyldunnar! Það
er engin liking með henni og þess-
ari ljósrauðu, peningafiknu kvik-
myndadömu, með hina frammjóu
áfjáðu hofróðufingur.
Þegar Pinneberg hefir nærri
lokið við að klæða Dengsa, segir
hann i hálfum hljóðum: „Pússer,
nú verður þú vist að fara að
klæða þig”.
„Já”, segir hún og er strax
glaðvöknuð, og meðan hún klæðir
sig i skyndi, spyr hún: „Hvernig i
fór þetta með Krymna?”
„Hannvarð auðvitað önugur!”.
„Jæja, látum hann bara vera
það!-----Ég aftek alveg, að þú
takir þátt I þess háttar-
Pinneberg reynir að klóra i
bakkann. „í raun og veru er þetta
nú enginn áhætta. Þeir eru sex
eða átta saman, þegar þeir fara
yfir i skógarteiginn, og þó að ein-
hver lögregluþjónninn kynni að
koma auga á þa,' myndi hann lik-
lega kinokasérvið þvi að leggja i
þá svo marga i einu.
„Alveg sama!segir Pússer.
„Enn erum við ekki svo langt
leidd, að við þurfum að stela eldi- ,
við”.
„En hvaðan eigum við að fá
peningana fyrir honum?” spyr
Pinneberg.
„I dag verð ég hjá Kramers-
fólkinu að staga og bæta. Þar fæ
ég þrjú mörk fyrir utan matinn. Á
morgun fæ ég kannske vinnu
allan daginn við að staga og bæta
hjá Rechlin. Það verða lika þrjú
mörk og fæði. Næstu viku hefi ég
verið pöntuð þrjá daga aftur. Það
litur út fyrir að ég ætli að geta
fengið nóg að gera hérna út frá”.
„En þetta er allt of mikið útslit
fyrir þig”, segir Pinneberg. „Og
svo þessi smánarborgun! Þrjú
mörk fyrir niu tima vinnu!”.
„En ég fæ allt af vel að borða. f
Þegar ég tek kvöldmatinn heim
með mér er hann nógur handa I
okkur báðum”. |
„Þú átt að borða þinn mat
sjálf”, segir Pinneberg og reynir
að gera sig mjög svo einbeittaní j
rómnum. „Ég sé vel hvað þú ert
orðin föl og tekin”.
Nú er orðið albjart. Sólin er
komin upp. Þau geta slökkt á 1
lampanum. Dengsi situr á hnjám y
föður sins. Hann drekkur mjólk- i
1514
Lárétt
1) Skaðleg,- 6) Eyja,- 10)
Sama.- 11) Tónn,- 12)
Kaupstaður.- 15) Vendir,-
Láyétt
2) Kalla.- 3) Skrökva,- 4)
Tindar.- 5) Vopn,- 7) Vindur.-
8) Spil.- 9) Eins,-13) S fuldur,-
14) Neitun,-
Ráðning á gátu No. 1513
Lárétt
1) Rugla,- 6) England.- 10)
YY,- 11) ÓÆ,- 12) Starfið,- 15)
Gráta,-
Lóðrétt
2) Ung,- 3) Lóa.- 4) Leysa.- 5)
Ódæði.- 7) Nyt,- 8) Lár,- 9)
Nói.- 13) Aur,- 14) Fát.

liit Hs IHi i
Sunnudagur
30. september
8.00 Morgunandakt. Herra
Sigurbjörn Einarsson bisk-
up flytur ritningarorð og
bæn.
8.10 Fréttir og veðurfregnir.
8.15 Létt morgunlög. Þýzkir
listamenn flytja veiði-
mannalög og skógarsöngva.
9.00 Fréttir. Útdráttur úr for-
ustugreinum dagblaðanna.
9.15 Morguntónleikar. (10.10
Veðurfregnir) a. Frá Bach-
tónlistarkeppninni i Leipzig
i fyrrasumar. 1: Vladimir
ívanoff verðlaunahafi fiðlu-
keppninnar leikur Fiðlukon-
sert i a-moll eftir Bach. 2:
Lionel Party verðlaunahafi
sembalkeppninnar leikur
Enska svitu i e-moll eftir
Bach. 3: Gyöngyver Szil-
vassy leikur Krómatiska
fantasiu og fúgu eftir Bach
— Soffia Guðmundsdóttir
kynnir. b. Pianókonsert nr.
4 i G-dúr op. 58 eftir Beet-
hoven. Wilhelm Kempff og
Filharmóniusveit Berlinar
leika, Ferdinand Leitner stj.
11.00. Messa i Háteigskirkju.
Prestur: Séra Arngrimur
Jónsson. Organleikari:
Marteinn Friðriksson.
12.15 Dagskráin. Tónleikar.
12.25 Fréttir og veðurfregnir.
Tilkynningar. Tónleikar.
13.15 Mér datt það i hug. Gisli
J. Ástþórsson spjallar við
hlustendur.
13.35 islenzk einsöngslög. Þor-
steinn Hannesson syngur.
Fritz Weisshappel leikur á
pianó.
14.00 A listabrautinni. Jón B.
Gunnlaugsson kynnir ungt
listafólk.
15.00 Miðdegistónleikar: Frá
tónlistarhátið I Vin i júni s.l.
Sinfóniuhljómsveit Vinar-
borgar og Alfred Brendel
leika, Carlo Maria Giulini
stjórnar. a. „Litið
næturljóð” (K525) eftir
Mozart. b. Píanókonsert I C-
dúr (K503) eftir Mozart. c.
„Gæsamamma”, svita eftir
Ravel.
16.10 Þjóðlagaþáttur i umsjá
Kristinar ólafsdóttur.
16.15- Veðurfregnir. Fréttir.
17.00 Barnatimi: Ágústa
Björnsdóttir stjórnar. a.
„Ég skai samt iæra að
synda” Nokkrar frásagnir
af Lalla i Botni. Flytjendur
með stjórnanda: Halldór
Ingi Haraldsson (9 ára) og
Hjalti Aðalsteinn Júliusson
(14 ára). b. Barnavlsur
Sigriður Hannesdóttir syng-
ur visur eftir Böðvar Guð-
laugsson og Steinunni
Sigurðardóttur frá Hvoli.
Undirleik annast Magnús
Pétursson. c. Útvarpssaga
barnanna: „Knattspyrnu-
drengurinn” Höfundurinn,
Þórir S. Guðbergsson, les
(3).
18.00 Stundarkorn með austur-
risku óperusöngkonunni
Hilde Guden, sem syngur
barnalög frá ýmsum lönd-
18.45 Veðurfregnir. Dagskrá
kvöldsins.
19.00 Fréttir. Tilkynningar.
19.20 Fréttaspegill
19.35- Svipast um á Hólastað.
Herra Sigurbjörn Einarsson
biskup flytur ræðu i Hóla-
dómkirkju (Hljóðritun frá
Hólahátið 29. júli i sumar).
20.00 tslenzk tónlist
20.30 Vettvangur 1 þættinum
er fjallað um kynslóðabilið.
Umsjón: Sigmar B. Hauks-
son.
21.00 Frá samsöng Foikunga-
kórsins i Selfosskirkju i júli
s.i. Söngstjóri: Gerhard
Frankmar.
21.20 „Harðsporar”, smásaga
eftir Jón Hjalta Guðmundur
Magnússon leikari les.
22.00 Fréttir.
22.15 Veðurfregnir.
Eyjapistill. Bænarorð.
22.35 Dansiög. Hreiðar
Astvaldsson danskennari
velur og kynnir.
23.25 Fréttir i stuttu máli.
Dagskrárlok.