Tíminn - 04.10.1973, Side 27

Fimmtudagur 4. október 1973
TÍMINN
27
urvörninni voru hinir þungu bak-
verðir, sem áttu oft i erfiöleikum
með hina snöggu útherja Hibs,
Arthur Duncan, sem er hreinn
snillingur með knöttinn og Alex
Edwards. Hibernian leikur mikið
upp kantana og byggist sóknar-
leikur liðsins upp á snöggum út-
herjum, sem gefa háar sendingar
inn á markakónginn Alan
Gordon, sem er stórhættulegur i
háum fyrirgjöfum, þar sem hann
er mjög snjall skallamaður.
Hornspyrnur Ólafs Júliussonar
sköpuðu mikinn usla i vörn Hibs.
Þegar hann tók hornspyrnurnar,
komu allir leikmenn Hibs i vörn-
ina og þá var kallað og skipaö
fyrir — leikmennirnir voru
greinilega hræddir við hinar
öruggu horspyrnur Ólafs. Annars
eru hornspyrnur og aukaspyrnur
stórhættulegar á blautum og
þungum velli, eins og Laugar-
dalsvöllurinn var. Leikmenn
þurfa ekki annað en að renna og
missa jafnvægiö til þess að skapa
stórhættu.
Vörn Hibs var yfirleitt vel á
verði i leiknum og stjórnaði fyrir-
liðinn Pat Stanton, vörninni mjög
vel. Hann var bezti maður Hibs i
leiknum, ásamt hinum snjalla út-
herja, Arthur Duncan, sem lék
Keflavikurvörnina oft grátt, með
góðum fyrirgjöfum og einleik.
Keflavikurliðið náði sér ekki
vel á strik i leiknum, leikmenn
liðsins áttu erfitt að fóta sig á
glerhálum vellinum, eins og leik-
menn Hibs. Þá hagnaðist Kefla-
vikurliðið á þvi, að leikmenn Hibs
gátu ekki keyrt á fullri ferö og
þeir áttu erfitt með að útfæra list
sina. Eftir að Keflavikurliðið náði
forustunni, lifnaði heldur yfir þvi.
En eftir að liðiö fékk hið ódýra
mark á sig, var eins og það dofn-
aði yfir leikmönnum liðsins. Ef
heppnin heföi verið með Keflvik-
ingum, þá áttu þeir að fara með
sigur af hólmi gegn Hibs. Steinar
gat gert út um leikinn i lokin, en
eins og fyrr segir þá fór hann illa
með marktækifæri, sem má
segja, að hafi veriö bezta tækifæri
leiksins.
Það er ekki annað hægt en að
hrósa Keflvikingum fyrir leikinn,
þvi að jafntefli gegn Hibs er m jög
góður árangur. Keflvikingar gáfu
áhorfendum mikla von um sigur
og i hálfleik vár mjög liflegt á
áhorfendapöllum. Keflvikingar
mega vel við una, að hafa ekki
tapað nema 3:1 samanlagt gegn
Hibernian þar er þrautæfðir at
vinnumenn skipa allar stöður.
Leikinn dæmdi D.V. Byrne frá
Irlandi og komst hann ásamt
linuvörðunum B. Tuohy og R.C.
Morley, sem eru einnig frá Ir-
landi, vel frá leiknum.
Liðin voru skipuð þessum leik-
mönnum:
KEFLAVtK: Þorsteinn Ólafs-
son, Gunnar Jónsson, Ástráður
Gunnarsson, Einar Gunnarsson,
Guðni Kjartansson, Karl Her-
mannsson, Hjörtur Zakariasson,
Ólafur Júliusson, Gfsli Torfason,
Jón Ólafur Jónsson og Steinar Jó-
hannsson. Vilhjálinur Ketilsson
kom I staðinn fyrir Hjört i siðari
hálfleik og þá kom einnig Friðrik
Ragnarsson inná fyrir Jón ólaf.
HIBERNIAN: Robertson,
Bremner, Schaedler, Stanton,
Black, Blackley, Edwards,
O’Rourke, Gordon, Cropley og
Duncan.
Mörkin skoruðu þeir Hjörtur
Zakariasson fyrir Keflavik á 35.
min. og Pat Stanton fyrir Hibs á
63. min.
Maður leiksins:
Guðni Kjartansson
sos
ROBERTSON...sést hér verja skot frá Astráði Gunnarssyni
GUÐNI KJARTANSSON... bezti maður vallarins, sést hér I sókn.
Þeir voru ekki brosmildir á varamannabekknum hjá Hibs, eftir mark Hjartar.
MARKI FAGNAÐ... Keflvlkingar fagna marki Hjartar.
KEFLVtKINGAR... sækja að Robertson, markverði Hibs.
(Tlmamyndir Róbert)