Tíminn - 30.12.1973, Blaðsíða 40

N

fyrir góóan mai
^ KJÖTIONADARSTOÐ SAMBANDSINS
Sér fyrir óorðna atburði og spóir:
Boðskapur
er veldur
sinnaskiptum
þjóðarinnar
SpámaAur Tlmans aft þessu
sinni er miftaldra maftur, sem
nú er búscltur i náf'renni
Iteykjavikur, en er fæddur n(í
uppalinn isveit. I*efiar liann var
kominn á fullurAinsár varft hann
aft bref>fta búi veffna heilsu-
brests ofi flultist þá i kauptún i
nágrenni lieimaliaf'a sinna of'
fyrir nokkrum árutn flulli liann
svo suftur, þar sem lionuni
liauflst vinna, sem ekki reynir á
likamsþrck lians. IVIafliirinn vill
ekki láta nafns sins j'etið, þvi aft
hann senist liafa nój' ónæði af
fólki, sem þekkir til hans og veit
um bæfileika hans tíl að sjá fyr-
ir óorðna liluti Oft vill láta spá
lyrir sér. Sjálfur ler hann dult
meft þessa f'áfu sina of? sef'ist
rcyna eltir mætti aft spyrna á
móti sýnum þeim, er hirtast
lionuni en liann fær ekki vifi ráft-
ift.
ÆUingi þessa manns benti
Timanum á af> heimsækja hann
og fá hann til að segja frá hvers
hann hefur orðif) visari um at-
burfii ársins, sem senn gengur i
garh. llann tók þessari mála-
leitan illa i fyrstu, en fyrir þrá-
beifmi varh hann vift óskum okk-
ar af> skýra frá þvi helzta, sem
borih hefur fyrir duldar sjónir
hans og hann álitur að fram
muni koma á árinu.
Við spurðum hann i fyrstu
með hvaða hælti hann spáði fyr-
ir um óorðna atburði. iiann
kvaðst ekki spá neinu og vildi
alls ekki kalla sig spámann.
Hann sagðist aldrei á ævi sinni
hafa spáð i spil og hafa skömm á
slikum kúnstum sem spilaspá
mennsku og þeim, sem þykjast
rýna i framtiðina i óþvegnum
kaffibollum.
,,Ég var kominn á tólfta ár,
þegar óg komst að raun um, að
ýmislegt, sem ég hafði skynjað
öðru hverju allt frá bernsku. var
óraunverulegt og sjálfur hafði
ég enga hugmynd um að fyrir
mig hafði borið óorðna atburði,
fyrr en hún amma min. sem var
ihorninu hjá foreldrum minum,
sá sambandið milli þess, sem ég
hafði stundum sagt henni um
sýnir minar og þess sem siðar
varð. Gamla konan haföi hljótt
um þetta og sagði mér, að ég
skyldi ekki segja öðrum frá en
sér. Við þetta stóð ég þar til hún
var látin, en mér fannst að ég
yrði að segja einhverjum frá
sýnum minum, en aldrei nema
þeim sem næst standa mér.”
Viðspyrjum manninn hvernig
sýnir hans bera fyrir.
,,Ég á ekki gott með að út-
skýra það fyrir öðrum.. En hún
amma min skildi það. Sumir
munu eflaust kalla þetta
drauma, en ég geri það ekki. Eg
hef aldrei Verið vel hraustur
likamlega og hef ávallt orðið
fljótt þreyttur af erfiðisvinnu og
þurfti að leggja mig fyrir eftir
að hafa reynt á mig. Þá bera
sýnir stundum fyrir sjónir mér
og ég heyri raddir. Þetta er ekki
alltaf vel skýrt og ég reyni ekki
að einbeita mér til að sjá eða
heyra það sem fyrir ber. Þegar
þetta kemur yfir mig er ég þess
ávallt meðvitandi, að ég er vak-
andi og skynja umhverfið. Sýn-
irnar vara misjafnlega lengi og
einatt liða þær á brott, ef ein-
hver kemur inn eða ég er trufl-
aður á annan hátt. A eftir er ég
oft dasaður og stundum sofna
ég, en man samt greinilega
hvað fyrir bar er ég vakna.”
Eru þessar sýnir alltaf
greinilegur fyrirboði einhvers,
sem á eftir að koma fram?
,,ftg veit þaðekki. Stundum sé
ég skýrt hvað er að gerast án
þess að vita hvar það er eða
hverjir lenda i þvi, sem ég sé.
Oft er það að löngu siðar er ég
heyri eða les um skipstapa eða
önnur slys, að ég skil, að ég hef
séð atburðinn fyrir.
Einnig ber iðulega fyrir mig
sýnir, sem ég skil ekki og kemst
aldrei að hvað boðuðu, eða sitt-
hvað sem mér er sýnt, sem ég
kann ekki að ráða. Siðan hún
amma min dó hefur enginn get-
að skýrt fyrir mér ýmislegt,
sem ég sé og skil ekki, eða út-
lagt það á réttan hátt.
Stundum birtist mér fólk, sem
ég veit að er látið. Það talar til
min, en ég veit að ekki er ætlazt
til að ég svari, eða spyrji nokk-
urs. A einu hef ég oft furðað
mig, og það er hvers vegna
gamla konan, hún amma min
hefur aldrei vitjað min eftir að
hún dó, en hún vissi allra manna
bezt um þessa hæfileika mina,
að skynja það sem er handan
þeirrar sjónviddar, sem flestum
mönnum er gefinn. En mér býð-
ur i grun, að hún hafi einu sinni
viljað láta mig vita um gleðiat-
burð i lifi minu. Það var áður en
fyrsta dótturdóttir min fæddist.
Þá bar fyrir mig glaðlegt
stúlkuandlit, sem brosti til min.
fog þekkti ekki þetta andlit, en
fannst það vera mér nákomið.
Það var ekki fyrr en siðar, að
það laukst upp fyrir mér að
þetta var andlit ömmu minnar
þegar hún var ung stúlka, en ég
hafði auðvitað ekki séð hana
fyrr en hún var orðin gamal-
menni."
Við spyrjum manninn, hvort
hann hafi gert nokkuð til að
þroska með sér yfirskilvitlega
hæfileika sina.
,.Nei. það hef ég ekki gert,
fremur reynt að ba'gja sýnunum
frá mér, þvi að þær eru mér oft
til óþæginda. Ég hef aldrei farið
á miðilsfund eða reynt vitandi
vits að ná sambandi við verur
frá svokölluðum öðrum heimi.
En á siðari árum hef ég lagt mig
meira eftir þvi en áður. að setja
það sem ég verð áskynja i sam-
band við það. sem siðar verður
og fram kemur. Sumt er greini-
legt og ég veit að það á eftir að
ske. en annað er meira eins og i
móðu og ber fyrir mig á nokkurs
konar táknmáli, sem ég er ekki
alltaf fær um að ráð i. en þó er
mér orðið það ljósara á siðari
árum en áður, er ég hugsaði
minna um það sem fyrir mig
bar."
— Hvers hefur þú orðið visari
um atburði næsta árs?
,,Það, sem mér er gefið að sjá
og fram á að koma, fer nú ekki
alveg cftir almanakinu, en sitt-
hvað þykist ég vita, sem fram
kemur áður en langt um liður.
Er þar fyrst til að taka snemma
ársins, sem nú fer brátt að
kveðja sá ég teikn á himni, sem
sló mig óhugnaði og ég þorði
ekki að minnast á við nokkurn
mann. Skært ljós nálgast
jörðina óðfluga og stækkaði eftir
þvi sem nær dró og virtist mér
vigahnöttur þessi breiða sig yfir
himinhvolfið og gleypa jörðina.
Þetta skelfdi mig mjög, enda
hélt ég þetta vera fyrirboða
mikilla ótiðinda. En að áliðnu
sumri las ég i blöðum, að hala-
stjarna væri að nálgast og
mundi vera i jarðnánd nærri
áramótum og skina skært á
himni, og fjarlægjast jörðina
aftur — án þess að valda spjöll-
um. Létti mér þá, þvi að þarna
þykist ég hafa fengið ráðning-
una á sýninni. Annars fæ ég ekki
séð að mikil tiðindi gerist á ári
komanda, að minnsta kosti ekki
hér á landi. Miklar sviftingar
verða i þjóðmálum og fer þar
margt öðru visi en ætla mætti að
óreyndu. Eg hef ekki lagt mig
eftir dægurmáium um dagana,
en ég þykist vita að einhver
óstjórnlegur hávaði verði hér
um sumarmál, en mér er
það svolitið ógreinilegt þvi að
þar blandast saman erjur og
flokkadrættir manna, sem
aldrei sitia á sátts höfði þótt
vinir séu, en sættir takast um
siðir og allt fellur i ljúfa löð og
rennur i sina farvegi áður en
lýkur.
Engar stórfelldar náttúru-
hamfarir verða hérlendis á ár-
inu. hvað sem siðar kann að
verða. Að afliðandi vetri mun
gripa um sig nokkur skelfing,
sérstaklega á Suðurlandi, vegna
merkja um óróleika i jörðinni.
en ég fæ ekki séð að manntjón
eða stórskaðar hljótist af. Ég
þóttist vita um harða tið fram-
anaf vetri og munu harðindin
haldast fram á góu. öðru hvoru
léttir til, en það verða aðeins
spilliboltar. sem ekki gera ann-
að en vekja vonir um betri tið.
Það vorar snemma og sumarið
verður gott. að undanskildum
kafla að áliðnum slætli. en það
gerir minna. þvi að þá riða
menn um héruð og sinna minna
atvinnu- og búnaðarvafstri, og
verður mikill óróleiki um gjör-
vallt landið.
1 haust eftir réttir. liklega i
októbermánuði, verður atburö-
ur, sem skiptir alþjóð og mun
draga langan dilk á eftir sér.
Vegna þeirra, er málið varðar,
mun ég ekki skýra nánar hvers
konar atburður þetta er, þvi að
við getum i engu breytt þvi sem
verba á, jafnvel þótt við vitum
hvað fyrir á að koma.
Á árinu mun koma fram mað-
ur meðal þjóðarinnar, sem
veldur miklum sinnaskiptum.
Maður þessi er ekki óþekktur,
en hefur litill gaumur verið gef-
inntil þessa, eða fram að þeim
tima er hann gerir boðskap sinn
heyrinkunnan og verður honum
fálega tekið i fyrstu, en brátt
mun fólk fara að leggja við eyr-
un og uppljúkast þá þau sann-
indi, sem maðurinn hefur fram
•að færa og miðlar öðrum. Boð-
skapurinn mun eiga sér harð-
snúna andstæðinga, sem reyna
árangurslitið að tortryggja
flytjandann og boðskap hans, en
áhangendur hans verða mun
fleiri og áhrif hinna gömlu sann-
inda, sem flutt verða með
nýstárlegum og uppljúkandi
hætti, verða mikil og þjóðinni til
blessunar er timar liða, en það
verður ekki fyrr en siðar. Hér
verður ekki beinlinis um að
ræða neina trúarvakningu i
þeim skilningi, sem lagður er i
þaðhugtak. heldur miklu frem-
ur siðferðislega breytingu á
hugarfari og háttum, sem bygg-
ist á breyttu og endurskoðuðu
verðmætamati i veraldlegum og
andlegum efnum.
Þetta verður hið merkasta.
sem skeður hér á landi. þótt
hreyfingin fari hægt af stað og
menn þekki ekki sinn vitjunar-
tima, en augu þjóðarinnar
munu uppljúkast og meta þetta
merkisár þótt siðar verði.
Ýmis skakkaföll verða á ár-
inu. sem ég hirði ekki um að tina
til, þvi að ástæðulaust er að
vekja kviða i brjóstum þeirra er
fyrir þeim verða. Gleðirikir og
filessunarlegir atburðir munu
einnig koma upp á og verða
þeir lika að biða sins tima, þvi
að mikils er um vert að allir
haldi hugarró sinni svo lengi
sem kostur er.
Erlendis frá verður það helzt
að frétta, að styrjöld brýzt út
austan Evrópu. Verða miklar
viðsjár og dragast mörg lönd
inn i deilurnar en stórslysi verð-
ur afstýrt á siðustu stundu fyrir
tilstilli góðra manna og beggja
vina. Þjóðhöfðingjaskipti verða
hja tveim stórveldum og hyggja
menn i fyrstu að breyting verði
á stefnu þeirra og framkvæmd
mikilsverðra mála, en er fram i
sækir verða þær vonir að engu
og allt sækir i sama farið aftur.
Þrir mikilsverðir og þekktir
stjórnmálamenn látast fyrir
næstu áramót, hinn fyrsti þeirra
snemma á árinu og verður hann
mörgum harmdauði, en aðrir
láta sér fátt um finnast. Einnig
munu tveir heimsþekktir
skemmtikraftar, sem báðireiga
sér marga aðdáendur hér á
landi, farast með vofveiflegum
hætti, og vekur fráfall þeirra
mikið umtal, sem endast mun
fram eftir áratugnum og jafnvel
lengur, Þá hefur brugðið fyrir
mig sýn, sem ég get ekki skilið
á annan hátt en þánn, að slys
verði utan jarðarinnar. Ég hef
orðið var við sams konar fyrir-
brigði áður, en það var fyrir tið
geimferða manna, og skildi ég
ekki þá hvað það boðaði, en
gerði það siðar. Þetta var und-
arleg sýn, að sjá jarðbundnar
verur, sem voru utan þessa
heims og hlutu þar örlög sin. En
þeim farnaðist vel að lokum,
ekki siður en þeim er kveðja
þetta lif hér á jöfðinni.
Mikil tiðindi berast fra suður-
hveli jarðar, en þar verður mjög
róstusamt bæði i vestri og suðri
og skipan þjóða riðlast og verð-
ur ekki útséð um hvernig fara
muni i næstu framtið.”
Ekki dugði að reyna á þolrif
hins framsýna og spyrja nánar
um atburði. sem hann lét liggja
að, að hann sæi fyrir, en vildi
ekki láta uppi. Hann kvaðst hafa
sagt frá þvi. sem hér er haft eft-
ir honum hálfnauðugur og bað
þess lengstra orða, að sem
minnst væri eftir sér haft, þvi að
hann vildi hvorki vekja tálvonir
né ótta með þvi að segja fyrir
óorðna atburði, þvi að enginn
má sköpum renna, hvort sem
hann veit sina æfi fyrir eða ekki,
og rás timans verður ekki
breytt.