Tíminn - 23.03.1975, Blaðsíða 3

Sunimdagur 23. marz 11)75.
TÍMINN
3
Minningarsýning Guðmundar
Einarssonar fró Miðdal
„Allur góður skáldskapur
stendur föstum rótum í veru-
leikanum, en er kryddaður með
rómantik”. — Svo kvað Grön-
dal.
Þessi sigildu spekiorð eiga við
um hvaða listgrein sem er. Ég
minntist þeirra i gær, er ég at-
hugaði verk Guömundar Ein-
arssonar, sem nú eru sýnd á
Kjarvalsstöðum.
Þarna blasir við glampandi
rómantik, sprottin úr óendan-
legum blæbrigðum islenzkrar
náttúru. Guðmundur þekkti
auðnir öræfanna jafnt og
byggðu bólin og það á öllum árs-
tiðum. Hann var hámenntaður
og vel gefinn listamaður og náði
tröllatökum á verkefnunum.
Tilviljanakennt er hér ekkert.
Hann veit hverju sinni hvað
hann ætlar að gera og það gerir
hann með öruggum huga og
hendi. Stundum er hann loft-
kenndur, silkimjúkur. Hitt veif-
ið blýþungur, dulúðugur og
draumkenndur. Lika getur hann
verið harður og hrottalegur.
Alls staðar hefur hann þó fasta
jörð undir fótum, Álftahjón við
heiðartjörn, skarfar á skerjum
og rjúpur við frerans rönd,
Skjaldbreiður i næturdrunga,
logandi sólris o.s.frv.
Þarna eru þvi sem næst að
jöfnu olíu- og vatnslitamyndir.
Oft málar hann vatnslitamyndir
ióvenjulega stóru „formati” og
stundum með þyngri litum en
talið er að vatnslitum henti. Þó
fer ekki illa á þvi.
Þá komum viö að eirstungun-
um og teikningunum. Af þeim er
hér töluvert safn. Guðmundur
fékkst fyrstur Islendinga við
eirstungur og enn bera stungur
hans hæst á voru landi. Tækni-
lega eru þær vel gerðar, þvi að
hann var góður teiknari, en á
þeim slóðum nýtur sin hvergi
hans gjósandi rómantiska skap-
gerð.
Hér er smávegis sýnishorn af
myndhöggvaralist Guðmundar
og leikkeragerð. Þar um er ó-
þarft að fjölyrða, það sem hvert
mannsbarn þekkir. Þó skal þess
getið, að á einum stað á sýning-
unni stendur forkunnarfagurt
risaker. Svo sem kunnugt er hóf
Guðmundur fyrstur manna leir-
keragerð hér á landi, og á þvi
sviði var hann mikilvirkur sem
annars staðar.
Guðmundur var mikill ferða-
og fjallamaður — náttúrubarn
af lifi og sál. Það var ekki aðeins
heimalandið, sem hann þekkti
hátt og lágt. Fyrir utan þessi
svonefndu menningarlönd, sem
við heimsækjum, þekkti hann
Grænland og Lappabyggðir i
Finnlandi, svo sem sjá má á
sýningunni. Hann var mjög
handgenginn Löppum og er þó
talið örðugt að komast i náin
kynni við þá. En fyrir hispurs-
lausri ljúfmennsku standast
engar harölæstar hurðir.
Guömundur var prýðilega rit-
fær og sagði skemmtilega frá.
Sem starfsbróðir var hann
traustur og ljúfur og gaman var
að vera með honum á laxveið-
um.
Þeir voru vinir Asgeir forseti
og Guðmundur frá Miðdal. Þar
mátti sjá tvo glæsta.
Ásgeir Bjarnþórsson.
PHILATELIC PRESS CLUB.
Stærstu samtök þeirra er
starfa við að skrifa um frimerki
eru vafalitið bandariski
klúbburinn The Philatelic Press
Club, að undanskildum alþjóða-
samtökunum A.I.J.P.
Arlega veitir þessi klúbbur
einhverri póststjórn sérstaka
viöurkenningu fyrir hvernig hún
vinnur með þeim, sem skrifa
um frimerki og býr að söfnurum
þeim er skipta við hana.
Árið 1973 hlaut sænska póst-
stjórnin þessa viðurkenningu,
sem er veglegur silfurskjöldur á
tréplötu, með áletrun, sem gerir
grein fyrir hvers vegna viðkom-
andi póststjórn hefir hlotið
skjöldinn og er þetta áletrunin
sem er á skildi þeim er Sviar
fengu:
„Sænska póststjórnin hefir ver-
ið valin, sem vinnandi viður-
kenningar Philatelic Press Club
árið 1973. Þessi verðlaun eru
veitt árlega þeirri rikisstjórn,
sem álitin er hafa veitt sérstak-
lega góða þjónustu og samvinnu
þeim, er atvinnu hafa af að
skrifa um frimerki og fri-
merkjasöfnun. Er þetta i
fimmta sinn er evrópsk þjóð er
þannig heiðruð.
Sviþjóð var eitt af fyrstu lönd-
um, er stofnaði sérstaka fri-
merkjasölu fyrir safnara og
skrifstofu fyrir almenn viðskipti
við þá, er um þau mál skrifa og
hefir i mörg ár dreift upplýsing-
um um nýjar útgáfur og póst-
þjónustu. Þetta innifaldi ekki
aðeins upplýsingar um tæknileg
atriði um frimerkin, teiknara
þeirra, gröft og framleiðsluað-
ferðir, en einnig upplýsingar um
uppruna myndanna, sem notað-
ar voru, til að auðvelda fri-
merkjaþáttum að gefa lesend-
um sinum beztu mögulegar
upplýsingar.
Einnig er tekið til athugunar
hversu góð þjónusta er veitt af
frimerkjasölunni við innlenda
og erlenda safnara og kaup-
menn, sem skipta við hana.
Sérstaklega mikilvægt er
hvernig Sviþjóð notar ágóðann,
sem verður af frimerkjasölunni
til að hvetja til söfnunar sem
virðulegrar tómstundaiðju og
menntandi. I mörg ár hafa þess-
ir sjóðir aukið umsvif og rekstur
Póstminjasafnsins og fri-
merkjasafns þess i Stokkhólmi,
eins hins bezta sem til er i dag.
Það sem meira er um vert, —
þeir hafa einnig runnið til rann-
sókna og sérfræðinga með út-
gáfu bóka, sem eru sérhæfðar á
þessu sviði. Þar sem þessar út-
gáfur eru styrktar, er hægt að
selja þær almenningi á enn
lægra verði, en væru þær ein-
göngu gefnar út á verzlunar-
grundvelli.
Við að taka endanlega
ákvörðun á ári hverju, hefir
nefnd atvinnumanna tekið sér
þrjá mánuði til að athuga úr-
klippur úr heimspressunni um
frimerki áður en vinnandi er
valinn. Dómnefndin 1973 var
undir formennsku Charles
Hahn, frimerkjanýjungarit-
stjóra Chicago blaðsins „Sun-
Times”.
Þetta eru aðalatriðin úr þvi
sem segir á skildi hinna snæsku
frænda okkar og svo birtum við
mynd skjaldarins.
Hvenær hlýtur Island slikan
skjöld?
SiguröurH. Þorsteinsson.
NU ER HVER
SÍÐASTUR
T

mm
Tttr.
!i':' ,r.!
ií&iiý 1
úA á
i
Aðeins fdeinir dagar eftir.
Tókum fram nýjar
terylene- og
ullarbuxur.
k Enn er urval af
I lOKkafotum
K stokum |okkum
|\ leðurjökkum.
il kuldafííkum
I dömu
íf og herra,
m blússum,
* pilsum,
skyrtum,
bolum
o.m.fl.
LÁTID EKKI HAPP
ÚR HENDI SLEPPA
50-70% afsláttur
u
yp KARNABÆR
* Útsölumarkaður Laugavegi 66