Tíminn - 06.04.1975, Side 40

Sunnudagur 6. aprfl 1975.
Nútima búskapur þarfnast
BJllfER
haugsugu
Guöbjörn
Guöjónsson
GBÐI
fyrirgódan mui
$ KJÖTIÐNAÐARSTÖÐ SAMBANDSINS
Treysta þarf á betl
við gerð kvikmynda
segir Þorsteinn Jónsson, kvikmyndagerðarmaður- er að Ijúka
við kvikmynd um bónda, „sem hefur orðið eftir í sögunni"
Gsal—Heykjavík — Þorsteinn
Jónsson kvikmyndagerðarmað-
ur hefur um nokkurt skeið unnið
aö gerð heimildarmyndar um
vestfirzkan bónda, sem enn not-
ar eingöngu handverkfæri og
gamlar isienzkar aðferðir við
bústörfin. Þorsteinn hófst handa
viö gerð myndarinnar árið 1971,
og fékk styrk frá Menntamála-
ráði til verksins, að upphæð kr.
650 þús., fyrir u.þ.b. tveimur
árum. Sú fjárhæð hefur þó ekki
nægt tii að ijúka verkinu, og að
sögn Þorsteins vantar um 300
þúsund kr. til aö fullgera kvik-
myndina. Hefur hann nú leitað
til Búnaðarfélags tslands og
Stéttarsambands bænda um
styrk, og hafa báðir aðilarnir
tekiö málaleitan hans vel.
Blaðamaður spurði Þorstein
um efni myndarinnar f aðalat-
riðum.
— Myndin fjallar raunar um
mann, sem hefur orðið eftir i
sögunni. Hann býr i afskekktum
firði á Vestfjörðum, sem hefur
verið alveg einangraður þar til
fyrir stuttu, og hefur bóndinn
búiö við frumstæð skilyrði.
Hann er orðinn aldraður og ræð-
ur vart við búskapinn, en getur i
raun og veru ekki flutzt i bæinn,
þvi hann kann fátt til verka þar.
Hann hefur þvi að nokkru leyti
orðið innlyksa i sinum af-
skekkta firði, getur hvorki farið
né verið. Myndin fjallar talsvert
um það atriði.
Að sögn Þorsteins er kvik-
myndin svo að segja fullbúin frá
hans hendi, en eftir er að senda
hana út i kópieringu og vinnslu.
Vegna eðlis efnisins hefur
myndatakan tekið nokkuð lang-
an tima, þvi að Þorsteinn hefur
þurft að dvelja vestra á öllum
árstimum.
— Það er vandræðaástand að
vinna að gerð kvikmynda hér á
landi, þvi að kvikmyndagerðar-
maður verður i raunir.ni að
treysta á betl til að fjármagna
svona hluti, — og svo er enginn
gróði af fyrirtækinu, þegar þvi
er lokið, þvi óhægt er um vik að
koma kvikmynd i dreifingu.
Sagði Þorsteinn, að það eina,
sem ákveðið væri, i sambandi
við sýningu myndarinnar, væri
að hún yrði sýnd i sjónvarpinu.
— Ef kvikmyndahúsin vildu
taka myndina til sýningar, væri
ekkert þvi til fyrirstöðu frá
minni hendi, en kvikmyndahús-
in hafa verið mjög treg til að
sýna islenzkar myndir, sagði
Þorsteinn Jónsson að lokum.
Bóndinn á Kleifum — I kvik-
mynd Þorsteins Jónssonar.
“yapr;
FLUGVALLARFRAMKVÆMDIR
í SÚGANDAFIRÐI í SUMAR
— BRÝN ÞÖRF ÚRBÓTA í SAMGÖNGUMÁLUM, SEGIR
OLAFUR ÞÓRÐARSON, SKÓLASTJÓRI Á SUÐUREYRI
BH-Reykjavlk. — ,,Það er fyrir-
hugað að gera flugvöll hérna hjá
Suðureyri i sumar, 5—600 metra
braut og 30 metra breiða,” sagði
Ólafur Þórðarson, skólastjóri á
Suðureyrifí samtali við blaöið i
gær. „Flugbrautin verður upp-
hækkuð, þannig að unnt verði að
nota hana mestan hluta ársins.
Það verður flugfélagið Vængir,
sem kemur til með að annast
áætlunarflugið hingað. Vængir
hafa fyrir nokkru sótt um þetta,
og var samþykkt i hreppsnefnd-
inni hér að mæla með þvi, að þeir
fengju þetta, með tilliti til flugs til
Reykjavikur. Hér er um að ræða
gifurlega samgöngubót til staðar,
sem er einangraður, hvað sam-
göngur á landi snertir, allan vet-
urinn, að heita má.”
Ölafur kvað það hafa staðið til
nokkuð lengi, að Vængir fengju
þetta flug, eða allt frá þvi, að
TBR-BYGGING AÐ RISA
VIÐ SUÐURLANDSBRAUT
BH-Reykjavik. — Glæsileg bygg-
ing á vegum Tennis- og badmin-
ton-félags Reykjavikur er aö risa
á grundunum hjá Glæsibæ inni
við Suöurlandsbraut. Verkinu
hefur miðað vel áfram upp á sið-
kastið, og er útlit fyrir, að þarna
skapist innan tiðar heppileg að-
staða fyrir iðkendur þessarar
ágætu ijiróttar. Af þessu tilefni
sneri blaðið sér til Garðars
Alfonssonar, sem haft hefur veg
og vanda af byggingunni fyrir
liönd TBR, og innti hann frétta.
Það standa vonir til, að við get-
um farið að ljúka byggingunni,
sagði Garðar. — Þetta hefur tekið
nokkurn tima, rúmlega eitt og
hálft ár er siðan byrjað var á
framkvæmdum. Þetta verður
veglegasta hús. Jarðhæðin verð-
ur um 1000 fermetrar, og svo er
þarna kjallari um 200 fermetrar
þar verða lika gufuböð og þrek-
raunasalur, og svo eru böð þarna
á jarðhæðinni, á bak við gaflinn,
sem þegar er risinn. Félagsheim-
ilið verður svo uppi á böðunum.
Það er sem sagt búið að steypa
alit nema nyrðri gaflinn.
Við inntum Garðar eftir þvi,
hvernig loftið væri hugsað.
— Það eru bogar, sem reistir
verða frá jarðhæðinni og yfir. Við
erum jafnvel að hugsa um að ráð-
ast i að reisa þakið áður en gafl-
inn verður steyptur, og gæti þá
farið svo, að við færum að vinna
fljótlega að þvi.
Þá spurðum við Garðar, hvort
áhugi væri á þessum iþrótta-
greinum.
— Það hefur verið mikill áhugi
á badminton, en við höfum verið i
vandræðum með tennisinn, þvi
að aðstaða hefur ekki verið fyrir
hendi. Nú vonumst við til, að hún
skapist þarna. Það er reiknað
með tennisvelli þarna á svæðinu.
Okkur var það forvitniefni,
hvort þarna væri keppnisaðstaða.
— Já, það er keppnisaðstaða
inni, og æfingaaðstaða fyrir bad-
minton.
Og hvenær vonast TBR til að
komast inn?
— Við verðum bara að vona
það bezta. Framundan eru fjár-
frekar framkvæmdir, og nú reyn-
ir á, hvað við dugum. En við vit-
um, að þetta hefur mikil áhrif til
góðs á starfsemina.
Vængir misstu áætlunina til Þing-
eyrar, en þá hefðu Vængir fengið
vilyrði fyrir áætlunarflugi til Súg-
andafjarðar hjá þáverandi ráða-
mönnum.
Ólafur kvað mikla þörf fyrir
slika samgöngubót, þvi að Súg-
firðingar væru heldur óhressir,
yfir þvi, hvernig tekizt hefði til
með vegalögnina fyrir nokkrum
árum yfir Botnsheiðina, hvað
vegurinn væri snjóþungur, þrátt
fyrir lagfæringarnar. Megnið af
þeim vegi væri þannig, að unnt
væri að breyta honum stórkost-
lega til batnaðar. Það hefði tekizt
með blásara að ryðjast yfir heið-
ina og opna hana i nokkra daga i
vetur.
„Mér finnst of litið gert af þvi
að athuga að moka upp úr Súg-
andafirðinum, upp á heiðarbrún
hérna megin frá og kanna siðan,
hvort ekki megi keyra ofan á
snjónum þvert yfir heiðina. Það
þyrfti kannski að fara á jarðýtu
eins og þrjár ferðir til þess að
troða slóðina, en svo hef ég trú á
þvi, að þarna mætti aka á venju-
legum fólksbilum eftir förunum,
þegar frostið væri búið að herða
þau.”
Ólafur Þórðarson kvað það
hafa verið ákaflega misjafnt,
hversu lengi vegir hefðu verið
lokaðir niður i Súgandafjörðinn,
en taldi, að með þvi að nota snjó-
blásarann mætti halda veginum
opnum fram að áramótum undir
flestum kringumstæðum. Ef til
vill ekki upp á hvern einasta dag,
en þóalltaf tvo—þrjá daga i viku.
Fyrstu þrjá mánuði ársins kvað
Ólafur ákaflega erfitt að eiga við
þessa leið, það væru snjóþyngstu
mánuðirnir, en hann hefði þá trú,
að þegar mesta veðurvonzkan
væri úr, þ.e.a.s. i lok febrúar, að
þá væri hægt að hefja ferðir að
nýju yfir heiðina. Moka upp úr
Súgandafirðinum og aka siðan of-
an á.
Varðandi göngin yfir heiðina
sagði Ólafur, að meðan vegurinn
væri jafn lágur og hann væri
núna, færi skafrenningurinn, sem
alltaf væri á þessum tima, allur i
göngin, safnaðist þar saman, og
þá væri það sá kaflinn, sem erfið-
ast væri að fara um.
Kvað Ólafur talsvert hafa verið
gert af þvi innsveitar i Súganda-
firði að aka ofan á hjarninu með
þeim árangri, að menn fýsti að
reyna þetta einnig við fjallaleiðir.
„Við þurfum mjög nauðsynlega
að halda uppi samgöngum við
ísafjörð. Þvi er nú þannig farið,
að þessi læknamiðstöð, sem við
eigum að njóta góðs af, er stað-
sett þar, og það verður vægast
sagt að telja að það sé harla litið
öryggi i þeirri ráðstöfun, sem hef-
ur verið, að læknirinn dveljist á
tsafirði þann tima ársins, sem
lokað er. Þess vegna er það bein
öryggisráðstöfun að halda vegin-
um opnum eins og málum er nú
háttað.”
„Flugvöllurinn kemur örugg-
lega að mjög miklu gagni,” sagði
Ólafur ennfremur. „Við vorum
komnir á eftir nágrannabyggðar-
lögunum i samgöngumáfum, all-
verulega, þvi að við þurftum að
sækja i annan fjörð til þess að
komast á flugvöll, en það kemur til
með að lagast verulega. Aftur á
móti verðum við eftir sem áður
háðir tsafirði með þjónustu
margs konar, svo að það er mikill
þrýstingur á það að fá samgöngur
á landi bættar. Það verður að segj
ast eins og er, að þegar t.d.
landsmót á skiöum er haldið á
Isafirði, þá er það ákaflega erfitt
að sitja hérna hinum megin við
fjallið og vita, að þarna er ekki
um nema 5—6 kilómetra að ræða
til þess að komast á færan veg.”

% Y'
iV.or*
19. OP"'-

rfio'
3 v'

Férðamiðstöðin hf.
Aðalstræti 9 Símar 11255 og 12940
Skipuleggjum ferðir fyrir
einstaklinga og hópa —
um allan heim