Fréttablaðið - 12.05.2005, Blaðsíða 27

Landsbyggðin og höfuðborgin
Jóhanna B. Jónsdóttir skrifar
Enn á ný er okkur Íslendingum att
saman í fáránleika skoðanakönnunar
um Héðinsfjarðargöng. Höfuðborgar-
búar vilja sitt, hér býr jú helmingur
landsmanna og óþarfi að vera að
„puðra“ peningum í landsbyggðar-
menn. Þvílík skömm!
Eflaust hefði verið rétt að leggja Siglu-
fjörð bara niður þegar síldin hvarf og
búið var að mergsjúga allt sem hægt
var þar og flytja suður. Á sínum tíma
fengu líka nokkrir sérvaldir „gæða“-
menn fiskinn okkar gefins og allt í einu
var enga vinnu að hafa á mörgum
stöðum á landinu. Varla hafa þeir legið
andvaka „kvótakóngarnir“ þess vegna.
Hefði ekki verið réttast að leggja þessa
staði bara niður?
En nú fer eflaust að fara um höfuð-
borgarbúa, því nú á tölvu- og tækniöld
er hægt að flytja flest fyrirtæki og þjón-
ustu ríkisins út á landsbyggðina og rétt
að gera það, því með bættum sam-
göngum ættu höfuðborgarbúar að
geta skroppið „út á land“ eftir þjónust-
unni, eins og landsbyggðamönnum
hefur verið gert „auðvelt“ hingað til að
skreppa „suður“ eftir allri þjónustu.
Rangfærslur húsfriðunarsinna
Frank Ú. Michelsen, úrsmíðameistari og
stjórnarmaður í Þróunarfélagi miðborg-
arinnar skrifar
Ég vil mótmæla óvönduðum vinnu-
brögðum þeirra sem standa fyrir svörtu
borðunum á húsum við Laugaveg. Mikl-
ar rangfærslur einkenna mjög málflutn-
ing þeirra sem eru á móti uppbyggingu
Laugavegar allt frá upphafi og þrátt fyrir
leiðréttingar hirða þeir lítt um sannleik-
ann í málinu. EKKI hefur verið gefin
heimild til að rífa 25 hús við Laugaveg-
inn í nýju deiliskipulagi. Hægt er að
sækja um að fjarlægja megi allt að 25
hús ef hægt er að sýna fram á að ný hús
falli vel að umhverfi sínu. Það er ljóst að
sum þessa húsa verða ekki fjarlægð,
m.a. „Brynju“húsið að Laugavegi 29 þar
sem eigandi þess húss hefur lýst því yfir
að það verði ekki fjarlægt. Einnig er hús-
ið að Laugavegi 17 alltaf talið með þrátt
fyrir að margbúið sé að leiðrétta „mis-
skilning“ þeirra sem á móti eru uppbygg-
ingu Laugavegar.
Þegar þetta er skrifað blakta svartir borð-
ar á Laugavegi. Í mínum augum blakta
þeir til „skammar“ þeim sem víla ekki
fyrir sér að hagræða sannleikanum í
blekkingum sínum til að ná sínu fram.
Sameiginleg viljayfirlýsing
rektors Viðskiptaháskólans á
Bifröst og forsætisráðherra um
stofnun nýrrar prófessorsstöðu í
samvinnufræðum við skólann og
sameiginlega fjármögnun henn-
ar hafa enn á ný vakið umræður
um sambúð ríkisvalds og fræði-
manna. Ekki eru nema nokkrir
mánuðir síðan slík mál voru síð-
ast í brennidepli í kringum út-
gáfu bókar um ráðherra Íslands
og önnur hátíðahöld vegna 100
ára heimastjórnar Íslendinga
sem voru á forræði þáverandi
forsætisráðherra. Önnur dæmi
hafa verið nefnd um tilhneig-
ingu ráðamanna til að stýra
þeirri stefnu sem rannsóknar-
starf í landinu tekur hverju sinni
og á sviði hug- og félagsvísinda
er nærtækt að nefna Kristnihá-
tíðarsjóð og landafundaafmæli.
Ég hef sjálfur, eins og að ég
held margir aðrir, reynt það á
eigin skinni hvernig er að elta
slíka strauma og beygja rann-
sóknarefni undir þær línur sem
lagðar eru. Áhyggjuefnið er e.t.v.
ekki fyrst það að reynt sé að hafa
áhrif á niðurstöður einstakra
rannsókna heldur fremur hvern-
ig því takmarkaða fjármagni sem
varið er til rannsókna sé beitt til
að ýta undir rannsóknir sem eru
stjórnvöldum á hverjum tíma
þóknanleg. Þá hætta rannsóknir
að vera á forræði fræðasamfé-
lagsins sjálfs og færast inn á
borð þeirra sem eiga einungis að
leggja almennar línur og skapa
umgjörð fyrir öflugt vísinda-
starf.
Ekki er nema eðlilegt að skóli
sem stendur á gömlum grunni
eins og Viðskiptaháskólinn á Bif-
röst vilji halda minningu frum-
kvöðuls og stjórnanda til ára-
tuga á lofti og leiti til ríkisvalds-
ins með styrk til þess. Munurinn
á því að minnast stofnanda skól-
ans með opnun nýs tölvuvers
eða bókasafns og því að stofna
og kenna við hann prófessors-
stöðu kemur hins vegar skýrt
fram í þeim drögum að starfs-
lýsingu sem lesa má í viljayfir-
lýsingu rektors og ráðherra:
„Markmiðið með því að setja
á fót ofangreinda prófessors-
stöðu verði að efla rannsóknir og
vitneskju um sögulegar rætur
samvinnuhugsjónarinnar, um
sögu og feril samvinnustarfs á
Íslandi og þann skerf sem sam-
vinnan hefur verið í framförum
og þjóðlífi, en ekki síður um það
hvernig samvinnufélagsformið
hefur verið að ryðja sér til rúms
á ný í auknum mæli í ýmsum
löndum. Þá verði rannsakað sér-
staklega hvernig samvinnufé-
lagsformið geti nýst í íslensku
atvinnulífi á 21. öld. Enn fremur
verði rannsakaður skerfur
Jónasar Jónssonar frá Hriflu til
stjórnmálaþróunar, samskipti
við aðrar þjóðir, framfara,
menningar og þjóðlífs.“
Það sem er merkilegt hér er að
hér er verið að stofna prófessors-
stöðu um hugmyndafræði, pólitík
jafnvel, sem er arfleifð jafnt Við-
skiptaháskólans og þess stjórn-
málaflokks sem núverandi foræt-
isráðherra tilheyrir. Mig grunar
að hér sé nánast um einsdæmi að
ræða í opinberum stuðningi af
þessu tagi við æðri menntastofn-
anir hér á landi, að beinlínis sé
ætlunin að stofna prófessorsstöðu
í hugmyndafræðilegri arfleifð
stjórnmálaflokks, eins og Guð-
mundur Jónsson prófessor orðaði
það svo ágætlega í bréfi á
Gammabrekku póstlista sagn-
fræðingafélagsins.
Ef við gerum ráð fyrir að Við-
skiptaháskólinn á Bifröst hafi haft
frumkvæði að þessu samkomulagi
vakna ýmsar spurningar: Hvers
vegna sækist skólinn eftir sér-
stakri fjármögnun til að stofna
þessa stöðu? Hefði hún verið
stofnuð án stuðnings forsætis-
ráðuneytisins eða hefði annað
fræðasvið haft forgang? Er hún
stofnuð vegna þess að þarna var
sóknarfæri, fjárhagslegt fremur
en fræðilegt, og ræður fjármögn-
unin þannig hvers konar staða er
stofnuð. Geta skólar, ríkis- eða
einkareknir, rannsóknarstofnanir
og einstaklingar aukið möguleika
sína á fjármögnun með því að
höfða beint til hagsmuna þeirra
sem ráða fjárveitingum opinberra
fjármuna og hvaða áhrif hefur
slíkt á vísindastarf í landinu?
Í öllu falli finnst mér áhyggju-
efni hvernig hugmyndin á bakvið
þessa stöðu er kynnt í viljayfirlýs-
ingu rektors og ráðherra sem ber
óneitanlega brag einhvers konar
fagnaðarerindis framsóknar.
Þessi grein birtist áður á vefrit-
inu kviksaga.is.
Fagna›arerindi Framsóknarflokksins
27FIMMTUDAGUR 12. maí 2005
BRÉF TIL BLAÐSINS
AF NETINU
DAVÍÐ ÓLAFSSON
SAGNFRÆÐINGUR
UMRÆÐAN
NÝ PRÓFESSORS-
STAÐA VIÐ BIFRÖST
Hjá símaveri Reykjavíkurborgar fær› flú allar uppl‡singar
um fljónustu og starfsemi borgarinnar og
samband vi› flá starfsmenn sem flú flarft a› ná í.
4 11 11 11F
fiJÓNUSTA FYRIR fiIG!
fiorgeir verkfræ›ingur
Gu›rún sjúkrali›i
Dagbjartur umsjónarma›ur
umfer›arljósa Halldóra hjá
Vinnuskóla Reykjavíkur
Lifi byltingin
Á námsárum mínum í Bretlandi var t.d.
móðins meðal stúdenta að vera róttæk-
ir. Lýsti það sér m.a. í því að stúdenta-
hreyfingar hétu ekki geldum nöfnum
eins og Vaka eða Röskva (svo ekki sé
minnst á Háskólalistann) heldur Róttæki
byltingarsinnaði kommúnistaflokkurinn,
Ennþá róttækari og ennþá byltingarsinn-
aðri kommúnistaflokkurinn eða jafnvel
Alþjóðlegi róttæki og byltingarsinnaði
kommúnistaflokkurinn. Sumir náðu þó
aldrei svo langt að verða aðili að slíkri
hreyfingu heldur töldu sig hafa sýnt rót-
tækni í verki með því að fara sjaldan í
bað. Afar sjaldan.
Sverrir Jakobsson – murinn.is
Þeir missa þá varla niður um sig
Það virðist því sem það sé verið að bjóða
bæði upp á belti og axlabönd fyrir lög-
regluna í þessum málum. Lögregla hefur
nægan tíma að fá upplýsingar um IP töl-
ur frá dómara, án þess að eiga á hættu
að verða af einhverjum upplýsingum,
þar sem frumvarpið gerir ráð fyrir að
upplýsingar verði skráðar í hálft ár. Það
hefur ekki verið hægt að benda á eitt
einasta dæmi þar sem þarf að hafa
hraðari hendur í þessum málum en öðr-
um málum þar sem þarf að fá dómsúr-
skurð t.d. til hlerunar eða húsleitar.
Hérna er þó allt skráð og auðvelt að
skoða á eftir!
Tómas Hafliðason – frelsi.is
fia› sem er merkilegt hér er
a› hér er veri› a› stofna
prófessorsstö›u um hugmynda-
fræ›i, pólitík jafnvel, sem er
arfleif› jafnt Vi›skiptaháskól-
ans og fless stjórnmálaflokks
sem núverandi forætisrá›-
herra tilheyrir.