Fréttablaðið - 17.05.2005, Síða 13

ÞRIÐJUDAGUR 23. nóvember 2005
þau yfir daginn þegar hvað heit-
ast er. Sömuleiðis upp brattan
tind, Devil’s Thumb. Um nóttina
eru hlaupararnir komnir niður í
1.000-2.000 feta hæð en Gunn-
laugur segir að það verði ekkert
léttara því að þá verði
hlaupararnir orðnir svo þreyttir.
Fjallaljón og skröltormar
„Snjóalög eru mikil og þau gera
hlaupið erfiðara. Árið 1995
þurfti til dæmis að hlaupa 30-40
kílómetra í snjó. Hitinn getur
líka skipt máli. Hitinn getur orð-
ið töluvert mikill um miðjan dag-
inn í fjórum gljúfrum sem hlaup-
ið er í gegnum og það getur mað-
ur ekki búið sig undir. Ýmislegt
getur líka komið upp á. Skipu-
lagningin í hlaupinu er mikilvæg
hjá hverjum og einum, að fara
ekki of hratt af stað þó að menn
séu eldfrískir þegar þeir leggja
af stað. Maður leggur af stað í
besta formi lífs síns og sólar-
hring seinna kemur maður í
mark í versta formi lífs síns,“
segir Gunnlaugur. „Þetta tekur
á.“
Gunnlaugur hefur lesið frá-
sagnir af fjallaljónum og
skröltormum á hlaupaleiðinni.
Fyrir tíu árum segir hann að
hlaupara í æfingahlaupi hafi
verið banað af fjallaljóni. „Ég er
ekki að segja að það sé allt vað-
andi í fjallaljónum en þegar
hlaupararnir æfa þarna þá eru
þeir með sérstakar blístrur sem
eiga að fæla þau í burtu en í
hlaupinu verður auðvitað tölu-
verð umferð. Ég hef ekki heyrt
af því að menn hafi orðið fyrir
ásókn ljóna í sjálfu hlaupinu en
ég hef lesið að skröltormarnir
séu til staðar. Maður verður bara
að gæta að þeim, sérstaklega
yfir daginn þegar það er heit-
ast,“ segir hann.
- Hvað ætlarðu að gera ef þú
mætir skröltormi á leiðinni?
„Reyna að hoppa yfir helvít-
ið,“ svarar hann. „Annars er ekki
hægt að búa sig undir þetta.
Maður verður bara að takast á
við það þegar þar að kemur. Svo
er dimmt á nóttunni og þá hleyp-
ur maður með höfuðljós. Þá
verður erfiðara að sjá hvað er
framundan þannig að maður get-
ur ekki tryggt sig gagnvart öllu.“
ghs@frettabladid.is
Í KJÖLFAR MÖMMU Litlir álftarungar
svamla með móður sinni á tjörn í Þýska-
landi.