Tíminn - 24.10.1976, Blaðsíða 3

Sunnudagur 24. október 1976
TÍMINN
3
Alfreð Þorsteinsson:
Auminginn í fræðslu-
ráði Reykjanesumdæmis
og ritstjóri Dagblaðsins
Þaö er ekki deilt um
það lengur, að Dagbiaðið,
undir stjórn þeirra félaga
Jónasar Kristjánssonar
ritstjóra og Sveins R.
Eyjólfssonar fjármála-
kappa, sé sorpblað.
Menn, sem gera sjálfs-
morð að söluvarningi, eru
svo afvegaleiddir, að þeir
ættu alla samúð skilið, ef
ekki vildi þannig til, að
þeir hafa einnig gerzt
sérstakir málssvarar
spillingar og lögbrota i
landinu.
Þannig hefur Dagblaðið, leynt
og ljóst, varið athæfi ýmissa
krataforingja, sem viðriðnir eru
vafasamt skattamál, svo að
ekki sé meira sagt, auk þess,
sem útgáfufyrirtæki á vegum
Alþýðuflokksins hefur orðið
uppvist að lögbrotum. Upp-
lýsingar um þessi mál, blákald-
ar staðreyndir, skjalfestar, sem
lagðar hafa verið á borðið, kall-
ar ritstjóri Dagblaðsins mold-
viðri. Það er einnig nefnt mold-
viðri, þegar bent er á það og
vitnað orðrétt i endurritun
Sakadómsbókar Reykjavikur,
að framkvæmdastjóri Dag-
blaðsins, Sveinn R. Eyjólfsson,
kunni að búa yfir mikilsverðum
upplýsingum i Ármannsfells-
málinu svonefnda. Það er einnig
kallað moldviðri, þegar upplýst
er um einkennilega sum-
arbústaðarsölu fjölskyldu
Sveins R. Eyjólfssonar til Birgis
ísl. Gunnarssonar borgarstjóra,
sölu, sem Sveinn R. vildi ekki
kannast við á föstudegi. en
neyddist til að gefa þveröfuga
yfirlýsingu um á mánudegi næst
á eftir. Og það er sjálfsagt
moldviðri að áliti Jónasar
Kristjánssonar, þegar upplýst
er um tviskinnung hans gagn-
vart dr. Braga Jósepssyni,
hvernig ritstjórinn Jónas
Kristjánsson styður einstakling
i orði, en vegur að honum á
borði sem formaður fræðsluráðs
Reykjanesumdæmis. Sú fram-
koma ber ekki aðeins vott um
siðferðisbrest, heldurer hún eitt
ógeðfelldasta dæmi um hræsni,
sem menn hafa lengi orðið vitni
að.
Rétt er að skoða þetta mál
ögn betur.
Hinn 27. september s.l. skrifar
Jónas Kristjánsson, ritstjóri
Dagblaðsins, eftirfarandi:
„Bragi Jósepsson er há-
menntaður maöur, doktor I upp-
eldisfræðum. Hann hefur góða
starfsreynslu, bæði hér á landi
og i Bandarikjunum, þar sem
hann starfaði um tima. Og sam-
kvæmt skriflegri yfirlýsingu
samstarfsmanna hans I
menntamálaráöuneytinu er
hann þar að auki hinn þægileg-
asti i umgengni á vinnustaö.
Ekkert mælir þess vegna gegn
ftjálsi, úháð dagblað
ÚtKcfandi Dafíblaðið hf.
Framkvæmdastjóri: Sveinn R. Eyjólfsson. Ritstjóri: Jónas Kristjánsson
Fréttastjóri: Jón Birj-ir Pétursson. Ritstjórnarfulltrúi: Haukur HclKason. Aðstoðarfrétta-
stjóri: Atli Stcinarsson. íþróttir: Hallur Símonarson. Hönnun: Jóhannes Rcykdal. Handrit
ÁsKrimur Pálsson.
Blaðamcnn: Anna Bjarnason. Ásseir Tómasson. Berglind Ásgeirsdóttir. Bragi Sigurðsson.
Erna V. Ingolfsdöttir. CJissur Sigurðsson. Hallur Hallsson, Hclgi Pétursson. Jóhanna Birgis-
dottir. Katrín Pálsdóttir. Kristin Lýðsdóttir. ólafur Jónsson. Ómar Valdimarsson. Ljósmyndir-
Árni Páll Jóhannsson. Bjarnleifur Bjarnleifsson. Björgvin Pálsson. RagnarTh. Sigurðsson.
Cijaldkcri: Þráinn Þorlcifsson. Dreifingqrstjóri: Már E.M. Halldórsson. Á
Áskriftargjald 1000 kr. á mánuði innanlands. t lausasölu 50 kr. eintakið.
Ritstjórn Síðumúla 12. simi 83322. auglýsingar. áskriftir og afgreiðsla Þverholti 2. sími 27022. 1
Setning og umbrot: Dagblaðið hf. og Steindórsprcnt hf.. Ármúla 5. J
Mynda- og plötugerð: Hilmir hf.. Siðumúla 12. Prentun: Árvakur hf.. Skeifunni 19.
Auminginn og einrœðisherran
Skelfilegt er til þess að vita, hve
margir menn reynast ómerkilegir, > |
þegar á herðir. Jafnvel dagfars-
prúður maður á borð við Vilhjálm
Hjálmarsson menntamála- mfcjj
ráðherra getur gert sig sekan um .IffiSWi
svo svívirðilega framkomu, að all-
ir sanngjarnir menn hljóta að
standa agndofa.
jónas
kristjahsson
þvi, að isienzka skólakerfið fái
notið starfskrafta Braga. Viþ
höfum ekki allt of mikið af slfk-
um mönnum.”
Svo eindregin er þessi
stuðningsyfirlýsing Jónasar
Kristjánssonar við dr. Braga,
að það myndu engir trúa þvi, ef
það lægi ekki fyrir skjalfest i
gjörðabók fræðsluráðs Reykja-
nesumdærnis. að Jónas hefði
greitt öðrum manni en dr.
Braga atkvæði sitt, þegar
fræðsluráðið gaf umsögn um
umsækjendur um fræðslu-
stjórastöðu i Reykjanesum-
dæmi.
En það var einmitt það, sem
Jónas Kristjánsson, rit-
stjóri Dagblaðsins og formaður
fræðsluráðs Reykjanesumdæm-
is gerði. Hann greiddi Helga
Jónassyni flokksbróður sinum
atkvæði, en ekki dr. Braga.
M.ö.o. Jónas lét flokkshagsmuni
ganga fyrir, en Helgi Jónasson
hefur verið i framboði fyrir
Sjálfstæðisflokkinn i sama kjör-
dæmi og Jónas býr i.
Þessi afstaða Jónasar er
kannski enn þá svivirðilegri fyr-
ir þá sök, að ekki er óliklegt, að
dr. Bragi hefði oröiö ofan á i
atkvæðagreiðslu i fræðsluráð-
inu, ef Jónas hefði beitt sér fyrir
þvi, að hann yrði studdur.
Dr. Bragi Jósepsson, Jónas Kristjánsson og Helgi Jónasson, flokksbróðir Jónasar
Atkvæði féllu þannig, að Helgi
Jónasson hlaut 3 atkvæði,
Kristin Tryggvadóttir 2 at-
kvæði, en tveir sátu hjá, en ann-
ar þeirra lýsti yfir stuðningi við
dr. Braga. Hefði nú Jónas haft
manndóm í sér til að lýsa yfir
stuðningi við dr. Braga i þessari
atkvæðagreiðsiu i stað þess að
Ijá flokksbróöur sinum, Helga
Jónassyni, atkvæði, er allt eins
liklegt, að sá, sem sat hjá, en
lýsti yfir stuðningi við Braga
Jósepsson hefði látið atkvæði
sitt falla á Braga. Þar með
hefðu þrir umsækjendur orðið
jafnir með 2 atkvæði hver. Sem
formaður fræösluráðs hefði
Jónas i framhaldi af þvi getað
beitt áhrifum sinum til að Bragi
Jósepsson fengi þriöja atkvæð-
ið. En til þess kom ekki. Þjónk-
unin við flokkinn sat i fyrirrúmi.
Þannig reyndist Jónas
Krístjánsson dr. Braga Jóseps-
syni. Sjálfur skrifar Jónas i
leiðara eftirfarandi um Vil-
hjálm Hjálmarsson mennta-
málaráðherra eftir að Vilhjálm-
ur hafði skipað Rögnvald
Sæmundsson aðstoðarskóla-
stjóra við Fjölbrautaskólann i
Breiðholti:
„Skelfilegt er tii þess að vita,
hve margir menn reynast
ónterkilegir, þegar á herðir.
Jafnvel dagfarsprúður maður á
borð við Vilhjálm Hjálmarsson
menntamálaráðherra gerir sig
sekan um svo svlvirðilega
frantkomu, að allir sanngjarnir
menn hljóta að standa agn-
dofa.”
Sök menntamálaráðherra var
sú að skipa annan mann en dr.
Braga i embættið.
Og enn skrifar ritstjórinn Jón-
as Kristjánsson:
„Nú er nóg komið. Nú verður
að skera upp herör i iandinu.
Allir menn með sómasamlega
réttlætistilfinningu verða að
taka höndum saman um að
koma cinræöisherranum úr
rá ðuney tisstjóra stóli og
aumingjanum úr ráðherrastóli.
Framkoma þeirra er of alvar-
legur blettur á samvizku
þjóðarinnar, að hún fái
aögeröarlaust staöið undir þvi.”
Þannig er talað og þannig er
skrifaö. En Jónas er ekkert að
hafa fyr'r þvi að kynna fyrir
þjóöinni aukastörf sin i fræðslu-
ráöi Reykjanesumdæmis. Sjálf-
sagt svarar Jónas á þá leið, aö
þessi aukastörf hans séu ekkert
á dagskrá, eins og stjórnmála-
fræöiprófessorinn sagöi á fundi
Samtakanna, þegar hann var
spurður að þvi, hvort ekki væri
eðlilegt, að hann yfirgæfi Sam-
tökin strax i stað þess aö starfa
fram að landsfundi, úr þvi aö
hann heföi tekið ákvöröun um
að ganga i Alþýðubandalagið.
En það er rétt, sem Jónas seg-
ir, að stundum kemur fyrir, ,,aö
allir sanngjarnir menn hljóta að
standa agndófa.”.
—a.þ.
Nýlega gaf Kivanisklúbburinn
HEKLA, Reykjavik til
Dvalarheimilis aldraöra sjó-
manna, Hrafnistu tæki til blóð
rannsókna á rannsóknarstofu
meinatæknis Hrafnistu.
Myndin sýnir afhendingu
tækisins. Frá vinstri Arthúr Þ.
Stefánsson, Axel H. Bender,
Jón K. Ólafsson (forseti
Heklu) Rafn Sigurösson
(forstj. HRAFNISTU) og
Þorsteinn Sigurðsson.