Tíminn - 18.09.1977, Qupperneq 5

Sunnudagur 18. september 1977
5
HMÍSSÍÍÍ
Ég var einu sinni að plægja á
Orlygsstööum þar sem þeir
háðu forðum orustuna Sighvats-
synirog fjendur þeirra, og gerð-
ið var óbreytt ætlaði ég, þar sem
Sturla lá undir garði. Það er
ýmislegt sem veitir manni
ánægju.
,/Æðstiprestur braga"
Þú hefur ekki flikað þvi, en
mér er nú samt kunnugt um að
þú átt mjög létt með að setja
saman visur, ef þvi er að skipta.
Vafalaust hefur þetta starf oröiö
til þess að mörg visan hefur orð-
ið til, þegar þú varst að tæta nið-
ur illgresi i hinum ýmsu sýslum
landsins, og ekki er mér grun-
laust um að Borgfirðingurinn
hafi stundum komið upp i þér,
þegar þú varst að plægja hjá
Húnvetningum og Skagfiröing-
um. Manstu ekki einhverja visu
frá þessum árum?
— Jú, jú. Þær hafa nú komið
nokkrar i visnakveri Sigurðar
frá Haukagili, og ýmsir fleiri
menn hafa skrifað um þær. Mér
finnst þetta nú tæpast svo
merkilegt, að það megi ekki
gleymast. En viðvikjandi þessu,
að ég hafi verið að gera visur,
þá detta mér i hug þær nýjustu.
A þessu súmri fór ég með fjöl-
skyldu minni hringveginr og
hafði mjög gaman af. Ég hafði
ekki búizt við að ég fengi aö sjá
Austurland, og þótti þ.aJ. mjög
gaman. Nú, ég er þannig gerð-
ur, að þegar ég er á ferðalagi,
þá vil ég helzt sjá nöfn þeirra
bæja, sem ég ek fram hjá, ef
þess er nokkur kostur, þvi þá
kemur sagan oft til móts við
mann.
Ég man það t.d., er við fórum
fram hjá bæ Páls Ólafssonar
skálds, þá datt mér i hug þessi
visa:
Orti beztum sólarsýn,
sumargesti i haga.
Einnig hesta, ást og vin,
æðstiprestur braga.
Er ég fór framhjá Hofteigi á
Jökuldal, þá kom mér i hug ris-
mikill bóndi sem þar bjó. Visan
er þannig:
Góðum málum lagði lið,
lengi verka hraður.
Hofteig var hann kenndur við,
virtur fræðimaður.
Skessunni gekk betur
— Hvað fannst þér athyglis-
verðast i ferð þinni um Austur-
land?
— Þaö var nú margt. Ég sá til
dæmis að viða var vel búið á
Austurlandi, góð umhirða og
allgóður húsakostur.
Austfirðingarþurfa aöklifra i
mikla hæð til að komast yfir
sumar heiðarnar. í Oddsskarði
sá ég framkvæmdirnar sem
verið er að vinna að þar, en
mikið gengur þeim seinlegar
heldur en skessunni að bora sig i
gegnum fjallið.
Hversvegna Hveragerði?
— Þú sagðir áðan að þú heföir
búið að Syðri-Völlum i 28 ár, en
þá tókst þú þig upp og fluttir til
Hveragerðis. Var það eitthvaö
sérstakt sem olli þvi að Hvera-
gerði varö fyrir valinu, en ekki
einhver annar staður?
— Það var ef til vill svolitiö
sérstakt sem olli þvi. Það var
eitt sinn, 16 árum áður en ég
flutti hingað, að við fórum tveir
fyrir Búnaðarsamband Vestur-
Húnvetninga að skoða dráttar-
vél, sem var við vinnu austur
,við Markarfljót. Þegar við kom-
um til baka, þetta var i nóvem-
ber i mikilli haustkyrrð, ókum
viö i gegnum Hveragerði, sem
þá var ósköp litið þorp. Það var
alveg logn og allir reykjarstrók-
ar stóöu beint upp i loftið. Þá fór
ég að hugsa: Þegar ég get ekki
starfað lengur sem bóndi, flyt
ég hingað. Þetta er svo óvenju-
lega hlýlegur staður. Ég veit
það ekki, en kannski hefur þetta
Steinbjörn Jónsson söðlasmiður og kona hans Elinborg Jónasdóttir i garðinum að Breiðumörk 11.
ráöíö einhverju um, að ég settist
hér að.
íslenzku hnakkarnir bera
af þeim erlendu
— Nú hefur þetta breyzt mikið
eins og þú sagðir áðan i sam-
bandi við söðlasmiöi. Aður var
markaðurinn fyrst og fremst
bundinn viö dreifbýlið en nú hef-
ur dæmið snúizt við með siauk-
inni hestaeign bæjarbúa.
— Jú, þetta er á vissan hátt
rétt, en það kemur lftið við
söðlasmiðinni hér á landi. Við
erum svo fáir sem stundum
þetta nú orðið og framleiöslan
þvi fremur lítil. Hins vegar er
mikið flutt inn af erlendum
hnökkum sem eru lika miklu
ódýrari.
— Er verðmunur á innlendum
og erlendum hnökkum mikill?
— Já, islenzku hnakkarnir eru
miklu dýrari. Verð þeirra mun
vera i ár nálægt 70 þús. króna en
innfluttu hnakkarnir eru miklu
ódýrari. Hins ber að gæta að
vel gerður Islenzkur hnakkur
endist miklu betur en þessir
ódýru innfluttu hnakkar. Ég tel
mig geta fullyrt það.
— Það mun ekkí ofmælt. Ekki
vænti ég þess, Steinbjörn, að þú
munir hvað fyrsti hnakkurinn
sem þú smiðaðir og seldir,
kostaði?
— Jú, þegar ég byrjaöi að
smiða hnakka, kostuðu spaða-
lausir hnakkar 75 krónur en
spaðaðir hnakkar 100 krónur.
Ég man eftir þvi að
fermingarhnakkurinn minn
kostaöi t.d. þrjátiu og tvær
krónur. En vel að merkja ætli
það hafi ekki tekiö verkamann
þrjá mánuði að vinna fyrir hon-
um i þá daga. Þvi er öðruvisi
farið nú. T.d. seldi ég hnakk i
fyrra manni, sem vann við Sig-
öldu, og sagðist hann vinna fyrir
honum á einni viku.
Heimurinn er eins og
spegilmynd af sjálfum
þér.
— Hvað ert þú gamall Stein-
björn? Er þér nokkuð illa við
þessa spurningu?
— Nei, ég er karlmaður. Ég er
á fyrsta árinu um áttrætt.
— Og þú hefur kunnað vel við
þig i Hveragerði siðan þú komst
hingað?
— Ég hef kunnað vel við mig
alls staðar, þar sem ég hef
dvalizt. Mér hefur alltaf verið
minnisstætt gamalt máltæki
sem segir: „Heimurinn er eins
og spegilmynd af sjálfum þér.
Ef þú grettir þig framan i' hann,
þá ygglir hann sig aftur á móti,
en ef þú hlærö aö honum og meö
honum, þá reynist hann þér kát-
ur og góður félagi”.
Sárt aö vita til þess aö
milljónir þeirra skuli
myrtir.
— Er ekkert sérstakt ofarlega
i huga þér þessa stundina?
— Það er eitt sem mér er efst i
huga, og það er frétt sem ég
heyrði i gærmorgun i útvarpinu.
Ég hef alltaf verið náttúruunn-
andi og þegar ég var aö alast
upp I Borgarfirðinum, þá var
eitt af þvi skemmtilegasta sem
ég gerði, að athuga fuglana og
lifriki þeirra. Ég man þetta
mjög vel. Þarna var hópur far-
fugla, urmull af spóum og lóum
I mýrarjaðrinum. Þarna var
stelkurinn utar i mýrinni, gelt-
andi eins og hans er vani. A
lygnri ánni synti óðinshaninn
með sinar fallegu höfuðhneig-
ingar. Það vakti sérstaka at-
hygli mina hvað samvinna var
góð á milli þessara fugla. Þegar
kjóinn kom var kominn heill
herskari af spóum á loft til að
reka hann i burtu.
En nú heyri ég i fréttum og
haföi reyndar heyrt áður, að
leyft sé að myröa milljónir af
þessum sumargestum okkar
suður á Italiu. Þetta hefur þær
afleiöingar að fuglunum hefur
fækkað mikiö hér hjá okkur. Nú
heyrast aðeins stakar raddir lóu
og spóa, þar sem áður var f jöldi
þeirra. Þaö er sárt að vita til
þessa. Kás.
PETTA EIGA BÍLAR
AÐKOSTA
Skoda Amigo er mjög falleg og stilhrein bifreió. Hun er
búin fjölda tæknilegra nýjunga og öryggió hefur verió
aukió til muna. Komió og skoóió þessa einstöku bifreió