Tíminn - 18.09.1977, Side 29

Sunnudagur 18. september 1977
•
29
einnig miöað við vinnutima. Til
dæmis um það var siðasta
sending okkar 27-28 tn., sem
skorin voru á riímri viku.
— tJt frá þessari reynslu sýn-
ist mér að einn maður sem kann
að þessum verkum að standa,
geti hæglega skorið 20 tonn á
viku, en þá er aðeins nýtt önnur
fjaran á degi hverjum. Þetta
þýðir 80 tn. hjá f jórum mönnum,
sem er sami fjöldiog er i vinnu-
flokkunum. Það þætti dágóð út-
koma hjá vinnuflokkunum, og
henni er hægt að ná án tækja.
— Skurðarprammarnir eru
reyndar þannig tæki, að þá er
ekki hægt að nota nema i góðu
veðri. í sumar var þangið eink-
um skorið með orfi og ljá þegar
það var slegið á floti, en með
sigð þegar farið var um f jörur
og skorið.
— Net er i kringum skerið þar
sem skorið er, og vinnuflokk-
arnir sekkjuðu þangið á
prömmunum i netpoka' jafn-
óðum, en síðan var allt saman
dregið á leguból þangað til skip
verksmiðjunnar Karlsey sótti
það. Við hjónin drógum hins-
vegar netið upp i fjöru og hand-
mokuðum i pokana. Það
reyndist ekki ýkjamikið sein-
legra, en auðvitað erfiðara.
— Það er mitt álit, að hanna
þurfi og framleiða færibands-
búnað á flotholtum sem sé ein-
göngu miðaður við pokunina.
Prammarnir eru alltof erfiðir til
þessara hluta og þá er ekki hægt
að hreyfa þegar eitthvað er að
veðri.
Konurnar stóðu sig sízt
verr
— Þangskuröur er ekki erfið
vinna, þvi það er ekki hægt að
beita átökum við þetta. Hins-
vegar er bakraun þegar skorið
er með sigðum i fjörum.
— Það voru að mestu leyti
kárlar i vinnuflokkunum i sum-
ar, þó var ein og ein kona stöku
sinnum um tima og stóðu þær
sig ekki siður en við hinir við»
þetta starf.
— Megnið af fólkinu, sem
vann við þangskurðinn i sumar
og i verksmiðjunni er búsett i
nágrenni Reykhóla. Segja má
að byggðarlagið standi og falli
með Þörungaverksmiðjunni.
Nokkrar fjölskyldur hafa flutzt
að vegna þessarar starfsemi.
Reykhólasveit hefur byggt
nokkur einbýlishús, sem eru
leigð út til starfsfólks og það
yrði þvf reiðarslag fyrir sveitar-
félagið ef þessi rekstur leggðist
niður.
Viðskiptin við landeigendur
hafa verið nokkrum erfiðleikum
bundin.
Verksmiðjan borgar landeig
endum ákveðið gjald fyrir hvert
tonn af þangi sem tekið er i
landi þeirra, eða 200 kr. á tonn-
ið. Bændum þykir þetta litil
greiðsla. Það hefur því frá byrj-
un staðið i stappi aö fá þang-
tökuréttindi. Menn eru hræddir
við ágang I sambandi við hlunn-
indi: sel og æðarfugl. Það er
eðlilegt, þetta er ekki það gjald
að það hvetjibændur tilað leyfa
vinnuflokkum að æða um við-
kvæm hlunnindalönd sin.
Þangtekja verði eins og
hver önnur hlunnindi,
sem bændur annist
sjálfir
— Égtel að framtiðin hljóti að
verða sú að bændur nytji sjálf-
ir þanglönd sin og þangtekja
verði föst og trygg hlunnindi, en
málum ekki skipað svo að óvið-
komandi aðilar geri út vinnu-
flokka á lönd þeirra.
— Þörungaverksmiðjan þyrfti
að þróast upp í full afköst, sem
eru 150 tn. á dag. Nú er aðeins
um þriðjungsafköst að ræða
vegna skorts á heitu vatni. En
þótt nægilegt vatn yröi fyrir
hendi, tel ég ófæra leið að svipta
verksmið junni upp i full afköst á
fáum árum.

$ SAMBANDIÐ BYGGINGAVQRUR
SUÐURLANDSBRAUT 32- EINNIGINNAKSTUR FRÁ ARMÚLA29
SlalalsIslálálalÉiSlsIaláBlálalalalálalalalálslsIsIalalalslálalsIalslslalslalsIálaB
— Það má segja að verk-
smiðjan hafi verið alltof stór i
fyrstunni og það verði að beita
mikilli lipurð í stjórnun og sam-
skiptum við fólkið og þá aðal-
lega landeigendur ef hún á að ná
aðþróastsvo sem æskilegt væri.
Þarna þarf að verða veruleg
breyting á frá því sem var i
fyrstu, ef losna á um þá hnúta
sem þá mynduðust. Það er að-
eins hægt að hugsa sér hægfara
þróun á Þörungaverksmiöjunni
og þangvinnslunni i nágrenni
Reykhóla, öll stökk i þessu efni
hljóta að misheppnast.
— Um áframhaldandi rekstur
er ekki gott að segja að svo
komnu máli. Mér þykir trúlegt
aðfélag heimamanna muni eiga
kost á að halda áfram rekstrin-
um. Starfið i sumar hefur verið
- mjög góö reynsla og tekizt hefur
að sýna fram á hvað hægt er að
gera ef málin eru tekin réttum
tökum.
— Atvinnan við Þörunga-
vinnsluna er lifsspursmál fyrir
byggðarlagið. Og þegar má sjá
dæmi um jákvæöa þróun. Það
voru ekkiaðeins ég og kona mín
sem unnum sjálfstætt að þang-
skurðinum í Múlanesi i Múla
sveit sem komin er I eyði að
mestu en eigendurnir hafa not-
að til sumardvalar, störfuðu
nokkrir menn i sumar við þang-
skurð með góðum árangri og
eru þvi þannig setztir að aftur i
sveitinni að hálfu leyti. Ef menn
geta náð verulegum hluta árs-
tekna sinna i þessari vinnu á
nokkrum mánuðum breytir það
mjög afstööu þeirra gagnvart
þvi hvort þeir eigi að vera um
kyrrt eða flytjast á brott.
SJ

glóðarkerti
fyrir f lesta
dieselbila
f lestar
dráttarvélar
og aðrar
vinnuvélar og
dieselvélar
til sjós og
lands.
Póstsendum hvert ó iand sem er
ARMULA 7 - SIMI 84450