Fréttablaðið - 09.09.2006, Blaðsíða 44

Fréttablaðið - 09.09.2006, Blaðsíða 44
■■■■ { heimilið } ■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■4 Lilja Nótt hljómar þreytuleg. Það stafar líklegast af framkvæmdum utan við íbúðina hennar að Lindar- götu, sem hún flutti inn í fyrir einu og hálfu ári eftir víðtæka leit að hentugu húsnæði á höfuðborgar- svæðinu. Nánar tiltekið 101. Gagnstætt því sem flestu fólki þætti var hún fyrst óánægð með að íbúðin skyldi vera nýuppgerð þegar hún tók við henni. Hún er nefnilega vön því að búa í göml- um húsum og fannst sálina vanta alveg í íbúðina fyrst hún lét ekki á sjá. Lilja lagði sig því fram við að endurvekja sál hennar, meðal annars með því að fylla hana af gömlum hlutum, en af þeim á hún nóg. „Mér finnst gaman að safna gömlu dóti og hef til allrar ham- ingju fengið mikið gefins, enda hafa íslenskir nemar ekki mikið fé á milli handanna,“ útskýrir Lilja Nótt, sem er á öðru ári í leik- list við Listaháskóla Íslands Hún hefur leikið töluvert bæði á sviði og í kvikmyndum, síðast í franskri mynd sem frumsýnd verður á næsta ári. „Frænka mín stóð til dæmis í flutningi um daginn úr húsi sem hún hefur búið í alla ævi og bauð mér að kíkja í heimsókn til að athuga hvort mig langaði í eitt- hvað,“ heldur Lilja áfram. „Hún á svo mikið af skemmtilegum hlutum að helst hefði ég þurft að dvelja hjá henni í nokkra mánuði til að kom- ast yfir að skoða þetta allt saman.“ Lilja segist loks vera orðin nokk- uð ánægð með þá mynd sem íbúðin hefur tekið á sig eftir að hún flutti inn og ætlar sér að vera um kyrrt þótt það hafi í fyrstu hvarflað að henni að flytja. Hún er líka komin með yfir sig nóg af flutningi enda skipt sautján sinnum um íverustað á síðastliðnum sjö árum. Spurð hvort hún eigi sér ein- hvern uppáhaldsstað í íbúðinni segist Lilju líða sérlega vel á svöl- unum, sem eru mikið nýttar á sumrin. „Þá er ég með allt opið út en við það stækkar íbúðin um tíu fermetra,“ segir hún. „Ég hef átt mikið af góðum stundum þarna með vinum mínum og oft setið að skrafi langt fram eftir nóttu.“ Lilja bætir við að einnig sé gott að tæma hugann úti á svölunum, sérstaklega eftir strembinn dag í skólanum þar sem hún er alltaf að kanna nýjar hliðar á sjálfri sér. „Stærsta áskorunin í ár verður að ögra sjálfri mér í náminu með því að njóta þess að klúðra málunum og læra af reynslunni. Maður verð- ur að sprengja utan af sér tiltekin höft,“ segir hún full af eldmóði og þreytan sem greina mátti í upphafi samtalsins er auðheyrilega liðin úr röddinni. - rve Sóttist eftir húsi með sál Lilja Nótt Þórarinsdóttir safnar fágætum munum og finnst fólk hafa allt of ríka til- hneigingu til að henda hlutum sem hafa safnaragildi. Kisulampi sem Lilja fékk í afmælisgjöf frá vini sínum, en hún telur hann hafa verið keyptan í versluninni Kisunni. FRÉTTABLAÐIÐ/STEFÁN Þennan skemmtilega síma, sem lítur út eins og leikfangaflugvél, fékk Lilja í gjöf frá vini sínum eftir að hún týndi símanum sínum, en hún segir vini og vandamenn duglega við að færa sér skemmtilega hluti. FRÉTTABLAÐIÐ/STEFÁN Handmáluð mynd frá Kúbu af Che Guevara sem Lilja fékk frá foreldrum sínum. Hún hrífst af þessum uppreisnarmanni og er þess fullviss að þau hafi verið gift í síðasta lífi. Lilju finnst ekki aðeins gaman að safna gömlum hlutum heldur líka eyrnalokkum. Hún átti sér engan sérstakan geymslustað fyrir þá og fannst því tilvalið að hengja þá í gluggatjöldin. FRÉTTABLAÐIÐ/STEFÁN Íbúð Lilju er uppfull af alls kyns skemmtilegum hlutum, bæði nýjum og gömlum. Lilja býr í íbúð á annarri hæð á Lindargötu en hún vill helst búa í 101 Reykjavík. FRÉTTABLAÐIÐ/STEFÁN Lilju líður vel á svölunum heima hjá sér, sérstaklega á sumrin þegar hún getur haft svalargluggana opna upp á gátt. FRÉTTABLAÐIÐ/STEFÁN Lilja er landsmönnum að góðu kunn fyrir leik og fór til að mynda með stórt hlutverk í kvikmyndinni Strákarnir okkar í leikstjórn Róberts Douglas. FRÉTTABLAÐIÐ/STEFÁN
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96

x

Fréttablaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Fréttablaðið
https://timarit.is/publication/108

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.