Fréttablaðið - 27.10.2006, Síða 80

27. október 2006 FÖSTUDAGUR44
tonlist@frettabladid.is
TÓNNINN GEFINN
Trausti Júlíusson
Eitt af því sem vakti athygli mína á Airwaves-hátíðinni sem nú er
nýlokið er hve margir af íslensku þátttakendunum spiluðu tónlist sem
hægt væri að kalla rafpopp. Þeirra á meðal voru Johnny Sexual,
Sometime og Hairdoctor sem spiluðu á Gauknum á laugardagskvöldið
og FM Belfast, Coctail Vomit, Bloodgroup og nýja sveitin hennar Svölu
Björgvins, Steed Lord, sem allar spiluðu á Pravda. Pravda hefur
reyndar verið vanmetinn tónleikastaður á Airwaves undanfarin ár. Þar
hefur maður upplifað marga frábæra tónleika fyrir hálftómum sal.
Auk þeirra tónlistarmanna sem þegar hafa verið nefndir er rétt að
bæta við Berglindi Ágústsdóttur og Donnu Mess sem spiluðu utan
hinnar opinberu dagskrár á Kaffi Hljómalind á laugardagskvöldið. Og
eflaust hafa þeir verið fleiri.
Þessir tónlistarmenn eru að sjálfsögðu ekki allir eins, sumir þeirra
eru t.d. dansvænni en aðrir, en allt er þetta elektrónískt popp og flestir
þessara tónlistarmanna eru að gera góða hluti. Hver ætli sé ástæðan
fyrir þessari grósku? Að einhverju leyti eru þetta kannski áhrif frá
elektró-klash-bylgjunni og sveitum eins og Hot Chip og The Knife, en
það má örugglega líka þakka þennan aukna áhuga á rafpoppi velgengni
ofursveitarinnar Trabant. Hún er ein af fáum íslenskum sveitum sem
ganga jafnt í liðið sem hlustar á X-ið og FM ...
Besta nýja íslenska
sveitin sem ég sá á
Airwaves var einmitt
Bloodgroup. Skemmtilegar
lagasmíðar, flott sánd,
frábær söngkona og sérlega
gleðirík og stuðmikil
sviðsframkoma. Tékkið á
laginu Hips Again á
Myspace síðunni þeirra
http://www.myspace.com/
bloodgroup.
Trabant-heilkennið
BLOODGROUP Gleðirík og
flott á sviði.
Í SPILARANUM
The Decemberists - The Crane Wife
The Hidden Cameras - Awoo
Badly Drawn Boy - Born in the U.K.
The Hold Steady - Boys and Girls in America
Buttercup - 1500 dagar
THE DECEMBERISTS BUTTERCUP
Síðasta sólóplata afríska
tónlistarmannsins Ali Farka
Toure kom út á dögunum.
Freyr Bjarnason kynnti sér
feril þessa merka kappa,
sem lést í mars síðastliðn-
um.
„Það er ekki endilega tónlistin
sem skiptir höfuðmáli heldur hvað
þú hefur að segja. En tónlistin
verður að vera góð ef fólk á að
geta hlustað á orðin,“ sagði Ali
Farka Toure eitt sinn. Sýnir þetta
vel hugsunarhátt þessa tónlistar-
manns sem var sá fyrsti í Afríku
til að ná almennri hylli í heimsálf-
unni.
DNA blússins
Ali Farka Toure hefur verið lýst
sem hinum afríska Johnny Lee
Hooker, sem er frasi sem þeir
báðir voru víst orðnir afar þreytt-
ir á að heyra. Kvikmyndaleikstjór-
inn Martin Scorsese lýsti því einn-
ig yfir að Toure væri DNA
blússins, sem er heldur ekki ama-
leg samlíking.
Toure fékk á gæfuríkum ferli
sínum tvenn Grammy-verðlaun.
Allt þar til hann lést var hann mik-
ils virtur fyrir að blanda hefð-
bundinni malískri tónlist við
bandaríska blúsinn með eftir-
minnilegum árangri. Er hann
sagður hafa komið Malí á heims-
tónlistarkortið og er fyrir löngu
orðinn goðsögn þar í landi.
Tónelskur hrísgrjónabóndi
Ali Farka Toure fæddist í Malí í
Afríku 31. október árið 1939 og
var því 66 ára þegar hann lést úr
krabbameini fyrr á árinu.
Hann vakti ekki athygli utan
Afríku fyrr en hann var farinn að
nálgast fimmtugt. Árið 1979 gaf
hann út plötu sem hét einfaldlega
Ali Farka Toure og fékk góðar við-
tökur. Næstu ár á eftir fór hann í
tónleikaferðir um Bandaríkin og
Evrópu og tók upp helling af efni
en fékk á endanum nóg og sneri
sér árið 1990 að hrísgrjónarækt
heima í Malí.
Ry Cooder og Grammy
Fjórum árum síðar var hann þó
aftur kominn á stjá eftir að upp-
tökustjóri hans hafði sannfært
hann um að taka upp plötuna Talk-
ing Timbuktu ásamt bandaríska
blúsaranum Ry Cooder, sem síðar
átti eftir að taka upp með kúb-
verskum tónlistarmönnum plöt-
una Buena Vista Social Club með
frábærum árangri.
Talkin Timbuktu fékk mjög
góðar viðtökur og fékk Grammy-
verðlaunin sem besta heimstón-
listarplatan. Toure hafði þó lítinn
áhuga á frægðinni og sneri fljót-
lega aftur á hrísgrjónaakur sinn.
Erfið veikindi
Næsta plata Toure, Niafunké,
kom út árið 1999. Hvarf hann þó
fljótt úr sviðsljósinu og birtist
ekki aftur fyrr en á síðasta ári
þegar tvær plötur sem hann tók
upp snemma á níunda áratugnum
voru gefnar út í tvöföldum pakka
sem nefndist Red & Green.
Síðasta platan sem kom út
áður en hann lést var In the Heart
of the Moon. Þótt hann glímdi við
erfið veikindi tókst honum að
ljúka við eina plötu í viðbót,
Savane, sem kom út fjórum mán-
uðum eftir andlát hans.
Raunsæir textar
Savane er afar áhugaverð plata
sem blúsaðdáendur ættu að falla
kylliflatir fyrir. Á plötunni tvinn-
ar Toure á skemmtilegan hátt
saman blús og afríska tóna þannig
að útkoman verður afar seið-
andi.
Toure var þekktur fyrir að
syngja á hinum ýmsu tungumál-
um, sjaldnast þó á ensku. Sú er og
raunin hér þar sem afrískan er í
fyrirrúmi. Það kemur þó ekki að
sök heldur gefur þvert á móti
raunsæjum textunum um ástina
og lífið í Malí, sem eru bæði
prentaðir á ensku og frönsku,
aukið vægi.
Afríski blúsbóndinn allur
ALI FARKA TOURE Malíski blúsbóndinn lést í mars síðastliðnum eftir farsælan feril.
> Plata vikunnar
Bubbi - 06.06.06
„06.06.06 er fínn afmælispakki sem ætti
að falla í kramið hjá Bubbaaðdáendum.
DVD-útgáfan nær enn betur að fanga þá
hátíðarstemningu sem ríkti á tónleikun-
um.” - TJ
Tónlistargagnrýndandinn
virti David Fricke hjá
tímaritinu Rolling Stone
fer lofsamlegum orðum
um tónlistarhátíðina
Iceland Airwaves í pistli
sínum.
Rétt eins og á síðustu
hátíð var Fricke hrifinn
af Jakobínarínu og sagði
hljómsveitina jafnvel
betri í þetta skiptið.
„Hljómsveitin fór í gegn-
um ofur-popp-pönklögin
Sleeping in Seattle og
His Lyrics are Dangerous
með miklum glæsibrag. Sýndu þeir aukinn
þéttleika sem skýrist af æfingum og ævintýrum
þeirra undanfarna tólf mánuði,“ sagði Fricke.
Hann var einnig ánægður með Mugison
og líkti frammistöðu hans
í Listasafni Reykjavíkur
við Led Zeppelin í
kántrí-blússtuði. Fricke
hreifst jafnframt af
Skakkamanage, Diktu,
Ghostdigital og tónleikum
Jóhanns Jóhannssonar í
Fríkirkjunni.
Einnig minntist
hann bæði á fegurð
norðurljósanna og á
íslenska tungu sem
hann sagði ákaflega
flókna. „Flestar íslensku
hljómsveitirnar sungu
á ensku en spjall þeirra á sviðinu og grínið
þeirra var allt á þeirra eigin tungumáli, sem
er flókið og næst fornu víkingamáli af öllum
tungumálum í Skandinavíu,“ sagði hann.
Ánægður með íslenskar sveitir
DAVID FRICKE Fricke var hæstánægður með
nýafstaðna tónlistarhátíð Iceland Airwaves.
KÁRI JÓNSSON Bassaleikarinn
og rannsóknarstjórinn saknar
íslensku sveitarinnar Hjálma.
FYRST OG SÍÐAST KÁRI JÓNSSON
SLOAN
- SMEARED
Ég myndi
segja að
sú plata
sem hefur
sennilega haft
mest áhrif á
mig er platan
Smeared með
kanadísku
hljómsveit-
inni Sloan. Platan kom út árið 1992
þegar 200.000 naglbítar var að stíga
sín fyrstu spor og því má segja að
platan hafi mótað tónlist naglbít-
anna að einhverju leyti. Heimasíða
hljómsveitarinnar er www.sloan-
music.com.
Uppáhaldslög: Lögin Underwhelmed
og I am the Cancer voru í mesta
uppáhaldi hjá mér og
hvort um sig meist-
araverk.
HJÁLMAR
- HJÁLMAR
Síðasta plata sem
ég keypti var
platan Hjálmar
með samnefndri
hljómsveit.
Platan er snilld
frá upphafi
til enda og
gott innlegg
í íslenska
tónlist-
arflóru. Það
er mjög leitt
að þeir eru
hættir.
Aðrar góðar:
Aðrar plötur
sem maður
hlustaði mikið
á voru
til dæmis Ten með Pearl Jam,
Nevermind með Nirvana,
svarta platan með Metallica
og þessar klassísku rokk-
plötur sem tröllriðu öllu á
þessum tíma.
V
in
n
in
g
ar
v
er
ð
a
af
h
en
d
ir
h
já
B
T
Sm
ár
al
in
d.
K
ó
p
av
o
g
i.
M
eð
þ
ví
a
ð
t
ak
a
þ
át
t
er
tu
k
o
m
in
n
í
SM
S
kl
ú
b
b.
9
9
kr
/s
ke
yt
ið
.
9
hver vinnur.
Vinningar er
u
bíómiðar,
DVD myndi
r
og margt flei
ra!
Sendu SMS
JA WBF
á númerið 190
0
og þú gætir un
nið
miða fyrir tvo!
Geggjuð grínm
ynd
með bræðrunu
m
Luke og Owen
Wilson
Frumsýnd 27.
okt.