Fréttablaðið - 06.11.2006, Side 16

nær og fjær
„ORÐRÉTT“
Vangaveltur eru meðal íslenskra
langhlaupara um að halda hundrað
kílómetra hlaup á Íslandi og yrði
það í fyrsta sinn sem svo langt
hlaup er haldið hér. Gunnlaugur A.
Júlíusson langhlaupari segir að
mikill spenningur séu fyrir því að
halda hlaupið á næsta ári eða þarn-
æsta ári og allar líkur að af því
verði. Líklegast sé að hlaupið verði
hringhlaup í miðbænum.
„Það eru æ fleiri farnir að sjá
að þeir geta þetta og ég held að
þeim muni fjölga á komandi árum.
Þeir eru margir sem hlaupa mar-
aþon út og suður og margir hlaupa
mjög hratt. Þennan hóp langar í
nýjar áskoranir,“ segir Gunnlaug-
ur sem sjálfur hefur unnið mörg
afrek í hlaupum.
Líklegt er að Félag 100 kíló-
metra hlaupara standi fyrir hlaup-
inu og læri af hlaupi sem fram fór
á Borgundarhólmi 2004 þar sem
hlaupið var kringum eyjuna. Tut-
tugu drykkjarstöðvar þurfti. „Það
er dálítið mál að manna drykkjar-
stöðvarnar ef hlaupið er beint
milli tveggja punkta en það er
minna mál ef hlaupinn er lítill
hringur, þá þarf bara tvær drykkj-
arstöðvar,“ segir hann.
Ýmsar leiðir koma til greina.
Gunnlaugur segir að hægt sé að
hlaupa í Nauthólsvík, þar sem
hringurinn er 2,3 kílómetrar, eða
úr miðbænum vestur á Seltjarnar-
nes og til baka. Sá hringur er tíu
kílómetrar. „Ef hlaupið er í mið-
bænum gætu einhverjir glæpst til
að horfa á,“ segir hann.
Ekkert mál er að hlaupa sama
hringinn hring eftir hring. „Það er
mjög gott að hlaupa með sólgler-
augu,“ segir Gunnlaugur. „Þau
þekjast smám saman af svita og
salti og þá lokast maður inni og er
bara í sínum heimi.“
Hringhlaup í miðbænum
Öll heyrum við flökkusögur
einhvern tíma á lífsleið-
inni. Þetta eru krassandi
sögur í ólíkindadúr, sumar
hafa gengið marga hringi
og birtast aftur og aftur
með hverri nýrri kynslóð.
Yfirleitt eru „pottþéttar“
heimildir fyrir sögunum,
vinur vinar eða einhver í
mötuneytinu. Tvær nýjustu
flökkusögurnar á Íslandi
tengjast kakkalökkum og
hættulegum hurðum. En er
eitthvert sannleikskorn í
þeim?
Kaninn er farinn. Það er engin
flökkusaga. Flökkusagan er hins
vegar sú að stórir amerískir kakka-
lakkar eiga að hafa fundist víða í
Reykjavík upp á síðkastið. Með
sögunni fylgir að fólkið sem kakka-
lakkarnir finnast hjá á það eitt
sameiginlegt að hafa nýlega keypt
húsgögn hjá Sölu varnarliðseigna í
gamla Blómavalshúsinu.
„Þetta er algjör vitleysa!“ full-
yrðir Ólafur Sigurðsson meindýra-
eyðir. „Það er samt fullt af fólki
sem hefur hringt í mig út af þessu
til að spyrja hvort þetta sé satt.
Flökkusagan er því greinilega
útbreidd. Það hafa ekki komið upp
nein kakkalakkamál hér á höfuð-
borgarsvæðinu lengi og ég segi
þessu fólki að strjúka bara yfir
þessi húsgöng með sápuvatns-
blautri tusku og passa að þrífa vel
kverkarnar.“
Ólafur hefur unnið á Keflavík-
urvelli og segir kakkalakkavanda-
mál þar mun sjaldgæfari en fólk
heldur. „Kaninn var með mjög gott
prógramm og vann allt eftir
ströngustu stöðlum hersins. Ef
kakkalakkamál komu upp, sem
kom fyrir, var ekki hætt fyrr en
búið var að leysa málið og útrýma
kvikindunum. Þeir sem tóku við
húsunum þarna gengu því miður
ekki inn í sama gæðakerfi, svo
þetta gæti kannski orðið eitthvað
mál seinna.“
Annar meindýraeyðir, Jón Hall-
dórsson, tekur í sama streng og
Ólafur. Hann segist bara einu sinni
hafa þurft að vinna í máli í Reykja-
vík þar sem amerískir kakkalakk-
ar komu við sögu. „Það var reynd-
ar löngu fyrir tíma þessarar
varnarliðseignaverslunar,“ segir
hann. Ameríski kakkalakkinn er
um fjórir sentimetrar á lengd og
því mun stærri en evrópska teg-
undin sem sjaldnast fer yfir
einn sentimetra. „Það er
algengara að það komi
upp mál þar sem minni
tegundin kemur við
sögu,“ segir Jón,
„en það hefur
ekkert með
Kanann að gera. Þá er
frekar um að ræða
að óværan laumar
sér með í búslóð
þegar fólk er að
flytja heim frá hlýrri lönd-
um.“
Önnur flökkusaga sem nú heyr-
ist oft fjallar um sjálfvirku snún-
ingshurðirnar sem bæði
má finna í Smáralind
og Kringlunni. Sagan
segir að þessar
hurðir séu stór-
hættulegar og
að algengt sé að
smáhundar
hreinlega kubbist í
sundur í þeim.
Þetta er satt, en
sagan hefur vaxið gífurlega í
munnlegri geymd. Ekki er
nema um einn hund að ræða og
hann „kubbaðist ekki í sundur“
eins og flökkusagan segir heldur
sást varla á honum eftir að hann
hálsbrotnaði.
Þetta var hvolpur af kavalier-
tegund sem var kallaður Ljóni.
Stúlka sem var með hann fyrir
utan norðurhlið Smáralindar lenti
þar í samræðum við vinkonu sína.
Slaki var á bandinu og Ljóni greyið
tók upp á því að elta fólk sem var á
leið inni í Smáralindina. Þegar að
hurðinni kom vildi svo illa til að
hundurinn lenti á milli ytra og
innra glers á snúningshurðinni og
hlaut bana af. Þetta gerðist í ágúst
árið 2003 og ekki hafa orðið fleiri
slys á smáhundum né öðrum gælu-
dýrum í Smáralind svo vitað sé.
Kakkalakkar í húsgögnum
og hurð drepur hund
Sundlaug inni í skáp
Skjöð 21
Eggert Bjarnason
sölumaður hjá RV
R
V
62
19
B
Þegar gæðin skipta máli
Lotus Professional borðpappírsvörur
Á t
ilbo
ði
í nó
vem
ber
20
06
Lot
us L
inSt
yle
serv
íett
ur,
disk
am
ottu
r, „
löb
era
r“
og
dúk
ar
Til hátíðabrigða
Í verslun RV að Réttarhálsi eru
nú á tilboði Lotus LinStyle
dúkar og servíettur í mörgum
litum. Einnig eru á tilboði
ýmsar gerðir af servíettum,
diskamottum og „löberum“
með jólamynstri.
Takmarkað magn er í boði af sumum
jólavarningi. Fyrstur kemur fyrstur fær.
Flýið Stuðbolti