Fréttablaðið - 23.12.2006, Blaðsíða 89

Íslenskir friðarsinnar standa sem
fyrr að blysför niður Laugaveginn
á Þorláksmessu en safnast verður
saman á Hlemmi og leggur gang-
an af stað stundvíslega kl. 18 og er
fólk hvatt til að mæta tímanlega.
Friðargangan á Þorláksmessu er
nú orðin fastur liður í jólaundir-
búningi margra en gangan í ár er
sú tuttugasta og sjöunda í röðinni.
Að venju munu friðarhreyfing-
arnar selja kyndla á Hlemmi í
upphafi göngunnar.
Söngfólk úr Hamrahlíðarkórn-
um og Kór Menntaskólans við
Hamrahlíð undir stjórn Þorgerðar
Ingólfsdóttur kórstjóra taka þátt í
blysförinni sem endar með stuttum
fundi á Lækjartorgi. Þar mun Fala-
steen Abu Libdeh frá Palestínu
halda stutt ávarp. Fundarstóri verð-
ur Arnar Jónsson leikari. Fundin-
um lýkur síðan með friðarsöng.
Friðargöngur verða einnig á
Akureyri en þar verður lagt upp
frá Samkomuhúsinu kl. 20 og
gengið að Ráðhústorginu en á
Ísafirði leggur friðargangan upp
frá Ísafjarðarkirkju kl. 18 og
endar á Silfurtorgi.
Gengið í þágu friðar
Fréttaskýringar í grófum dráttum
Teiknarinn Halldór Baldursson
hefur sótt í sig veðrið jafnt og
þétt frá því hann byrjaði að birta
pólitískar skopmyndir sínar á
síðum Blaðsins í fyrra og í dag
skín stjarna hans mun skærar í
íslenskum fjölmiðlaheimi en
miðilsins sem birtir teikningar
hans. Óhætt er að fullyrða að á
meðan Blaðið var eitt útlitsgall-
aðasta skrípi sem prentað hefur
verið í íslenskri útgáfusögu hafi
teikningar Halldórs verið nán-
ast það eina sem kallaði á að
Blaðinu væri flett og þrátt fyrir
jákvæðar stökkbreytingar þess
eru Halldór og teikningar hans
enn ákveðin kjölfesta.
Líftími hvers tölublaðs dagblaðs
er tæpur sólarhringur og flest
það sem prentað er á síður þeirra
fyrnist því fljótt. Önnur lögmál
gilda um eiturskarpar fréttskýr-
ingar Halldórs sem tekst ítrekað
að bregða ljósi á málefni líðandi
stundar með aðeins einni teikn-
ingu. Það er því ekki aðeins vel
til fundið að safna teikningum
Halldórs saman á bók og tryggja
þeim þannig framhaldslíf held-
ur er með bókinni 2006 í grófum
dráttum kominn einn beittasti
og besti fréttaannáll ársins.
Fjölmiðlungar og elítubloggarar
hafa keppst við að ausa Halldór
og bókina slíku lofi á síðum
sínum að maður hefur
stundum fundið hálf-
partinn til með
blessuðum mann-
inum að vera haf-
inn til skýjanna
af nafntoguðum
besserwisserum.
Í þessu tilfelli vill
þó svo ánægju-
lega til að kenn-
ingar Snorra
Sturlusonar um of
ákaft klapp á bakið
eiga ekki við og Halldór stendur
undir öllu hólinu.
Bókin er þó síður en svo
einungis fyrir „bláblóðunga“
internetsins og ætti að
vera skyldueign á
heimilum alls hugs-
andi fólks þar sem
hér geta kjósend-
ur með gullfiska-
minni fengið
hressandi áminn-
ingu um það að
við lifum á öld
fáránleikans á
Íslandi.
Halldóri er eink-
ar lagið að draga
fram það skop-
lega í orðum og
gjörðum þeirra
sem keyra alla
þjóðfélagsum-
ræðu hérna út
í móa af miklu kappi á meðan
þeir láta líta út fyrir að allt sé í
lukkunnar velstandi.
Halldór nýtur þess vissulega að
heimskan ríður ekki við einteym-
ing á Íslandi og stjórnmálafólk og
aðrir máttarstólpar í samfélaginu
sjá honum endalaust fyrir eðal
efnivið en hann á það skuldlaust
hversu skemmtilega hann klýfur
delluna með penna sínum.
Innkoma Halldórs á þennan
vettvang er þó enn sterkari og
þakklátari vegna þess að lítil hefð
er fyrir beittum pólitískum skop-
teikningum í íslenskum dagblöð-
um. Sigmund hefur vissulega
verið á útkikki eftir hinu skoplega
í rúm fjörutíu ár á síðum Mogg-
ans en þar með er það upp talið.
Halldór stekkur því inn í ákveðið
tómarúm og fyllir það glæsilega
með sérstökum og bráðskemmti-
legum teiknistíl sínum, næmri
sýn á samfélagið og hörkufínum
húmor. Nálgun hans á málefnum
líðandi stundar er meira svona
eins og þeir gera þetta í útlöndum
eins og Egill Helgason bendir
réttilega á í formála bókarinnar.
Teikningar Halldórs, einar og sér,
gera 2006 í grófum dráttum að
eigulegri bók en það spillir síður
en svo fyrir að allur frágangur
bókarinnar og umgjörð utan um
myndirnar eru til hreinnar fyrir-
myndar.
Takturinn í flettingunni er
brotinn skemmtilega upp með
því að breiða úr völdum myndum
á heilsíðu en teikningarnar njóta
sín í botn þegar hægt er að rýna í
þær í stóru broti. Þá er allt annað
að skoða myndirnar þegar þær
eru prentaðar á gæðapappír frek-
ar en venjulegum dagblaðapapp-
ír. Þessi útgáfa er því einfaldlega
brilljant og öllum sem að henni
koma til mikils sóma. Að maður
tali ekki um hversu mikill happa-
fengur hún er fyrir þá sem láta
sig málefni líðandi stundar varða
og fá ekki blaðið Blaðið í hendur
daglega.
20 21 22 23 24 25 26