Tíminn - 08.12.1981, Blaðsíða 23

Þriöjudagur 8. desember 1981
UiiItíS'í
23
flokksstarfid
Orðsending frá happdrætti Framsóknarflokksins
Meðal vinninga i happdrættinu er Nordmende myndsegulbandstæki af nýjustu og fullkomn-
ustu gerð. Apple tölva og listaverk eftir valinkunna myndlistamenn. Einnig rafmagns-hand-
verkfæri og tölvuúr frá Þýsk-íslenska verslunarfélaginu.
Alls 14 vinningar fyrir samtals kr. 84.000. Verð miða kr. 25
Pantaðir miðar sendir i giró. Tekið við miðapöntunum i sima 24480
Jólafundur
félags framsöknarkvenna verður að Hótel Heklu fimmtud. 10. des. kl. 20.30. Inntaka nýrra
félaga. Munið jólapakkan^, mætið vel.
Stjórnin
Akranes
Aðalfundur FUF Akranesi verður haldinn miðvikudaginn
9. des. n.k. kl. 20.30 i framsóknarhúsinu, Sunnubraut 21.
Dagskrá: Venjuleg aðalfundarstörf.
Stjórnin.
Jólahappdrætti S.U.F.
Vinningsnúmer jólahappdrættis S.U.F.
7. des. 4964
8. des. 2122
Skrifstofa SUF
Rauðarárstig 18
verður opin á miðvikudögum
og föstudögum
frá kl.12.30-16.30
fréttir
SUIMN-
LENDINGAR
Fjölbreytt úrval
fiskjar:
Ýsa — Ýsuflök — Lúða
— Gellur — Kinnar —
ofl. ofl.
Tökum fisk í reyk
Fiskbúð Glettings
Gagnheiði 5, Selfossi
Frásagnir af Austuriandi
Halldórssoii
Gösta Berlings saga eftir Selmu Lagerlöf, kom fyrst
út 1891 og hlaut heimsfrægð og var strax þýdd á
fjölda tungumála og er nú fyrir löngu klassisk og
gefin út í nýjum og nýjum útgáfum víða um heim.
Selma Lagerlöf fékk Nóbelsverðlaunin árið 1909,
fyrst kvenna. íslenska þýðingin er gerð af Haraldi
Sigurðssyni fyrrum bókaverði og kom út 1940. Henni
var frábærlega vel tekið, enda seldist hún upp á
skömmum tíma. Bókina prýða 16 litmyndir úr sög-
unni eftir Anton Pieck.
Hrannarek eftir Bergsvein Skúlason, hefur að geyma
ýmsa þætti frá Breiðafirði og er þar að finna margvís-
legan þjóðlegan fróðleik.
Geymdar stundir, frásagnir af Austurlandi. Ármann
Halldórsson hefur valið efnið og búið til prentunar.
Þetta eru þættir frá liðinni tíð eftirýmsa höfunda og er
þeim það eitt sameiginlegt að gerast á Austurlandi.
Fróðleg og skemmtileg bók.
Víkurútgáfan
Bílskúr eyðilagð-
ist i eldi
■ Slökkviliðið i
Hafnarfirði var kvatt
að húsinu við Faxatún
25 i Garðabæ laust
eftir klukkan fjögur á
sunnudagsmorguninn.
Þegar slökkviliðið
kom á staðinn var
mikill eldur i bilskúrn-
um og var eldurinn þá
farinn að sviða
sperrur, sem tengja
saman bilskúrinn og
ibúðarhúsið. Slökkvi-
starfiö gekk vel og
fljótlega tókst að
slökkva eldinn, en bil-
skúrinn er að mestu
talinn ónýtur/ þótt
hann sé enn uppi-
standandi.
I baráttunni við
eldinn brenndist einn
slökkviliðsmaður tals-
vert á fæti og húsráð-
andi skarst á hendi.
Eldsupptök eru ókunn.
—Sjó.
Margar rúður
brotnar í Vest-
mannaeyjum
■ Margar rúður voru
brotnar eftir dansleik,
sem haldinn var i
Vestmannaeyjum á
laugardagskvöldið.
Að sögn lögregl-
unnar i Vestmanna-
eyjum voru stórar
rúður brotnar i versl-
uninni Búrið, i Vél-
smiðjunni Völundi og i
Eystri Slipp auk þess
sem smáar rúður voru
brotnar viðar i bæn-
um.
Ekki hefur náðst i
sökudólga, en grunur
leikur á að ölvaðir
unglingar hafi verið
að verki. —Sjó.
Á AKREINA-
SKIPTUM
VEGUM
e=st
□
□P
□
□
□
Ui
** D
á jafnan að aka
á hægri akrein
||U^FERÐAR
eftir helgina
Bútasala á
háskólastigi
■ Veðrið lék við hvern sinn
fingur þessa helgi, á Suðurlág-
lendinu og á Stór —
Reykjavikursvæðinu, eins og
Sigurður Jónasson tók upp á
að nefna byggðina hér, eða frá
strönd Kollafjarðar, að
Straumsvik, þar sem menn
eru þó sammála um að vera
ósammála, sem verður að
teljast allgóð hækkun i upp-
hafi.
Annars hafði Sigurður vist
nafniö af dönskum mjólkur-
flöskum, sem voru brúnar og
með málmloki, og á þvi stóð
Stor-Köbenhavn, auk annars.
Þannig voru það i raun og
veru danskir mjólkurfram-
leiðendur, er gáfu okkur þetta
örnefni, og fer ef til vill vel á
þvi. Danir voru tregir til að
veita Islendingum pólitisk
réttindi og enn nýtur þessi
landshluti ekki fullra póli-
tiskra réttinda.hjá skrefataln-
ingaaðlinum i strjábýlinu,
sem greiðir a.m.k. fimm
sinnum atkvæði i hverjum
þingkosningumjef miðað er
við hjáleiguna á suðvest-
urhorninu sem fékk nafn sitt
af danskri mjólkurflösku.
Myndbandanefnd
skUar áliti
Ef frá eru talin voðaverk,
var videomálið mest á dag-
skrá hjá fólkinu að minnsta
kosti i video-hverfunum, sem
blasa við, þegar komið er til
borgarinnar. Breiðholtið
gnæfiryfiraðra byggð, og þar
býr fólk, sem lætur ekki
skammta sér alla hluti. Við
leiðinlegu sjónvarpi hefur það
brugðist á sérstakan hátt, með
eigin sjónvarpskerfi, sem er
lokað, og ný hyggjast stjórn-
völd taka i lurginn á þvi. Svo-
kölluð myndbandanefnd skil-
aði áliti rétt fyrir helgi. Telur
nefndin það „óviðunandi
ástand”,að fleiri en svokallað
rikisUtvarp, geti sent sjón-
varpsefni inn á heimilin i
landinu. Einkaréttur
skreiðarsjónvarpsins er nefni-
lega i hættu, og þá um leið
kabúlsjónvarp fréttastof-
unnar, sem sér um nauðsyn-
lega innrætingu i öllum mál-
um, er varða hagsmuni á
friðarhöfum heimsins, eða á
hinum friðlausum beltum
jarðarinnar.
Dr. Gaukur Jörundsson
professor i'lögum er formaður
þessarar nefndar.
t Þj iðviljanum, segir á
þessa leið um niðurstöðu próf-
essorsins og nefndarinnar:
„Nefndin telur að skapast
hafi vegna fyrrgreindra lög-
brota ástand sem sé óviðun-
andi — jafnvel þótt búast megi
við þvi að ákvæði um eignarétt
rikisútvarps veröi rýmkuð á
næstunni. Við þetta bætist svo
stórfelld brot á höfundarétti,
bæði við upptöku efnis og ráð-
stöfun myndbanda og þá alveg
sérstaklega með útsendingu
efnis af myndböndum um
sjónvarpskerfi. Talin er brýn
ástæöa til að aðstoöa höfunda
við aö ná rétti sinum. Nefndin
hvetur til endurskoðunar laga
Jónas
Guðmundsson
skrifar

á þessu sviði með tilliti til
breyttrar tækni.”
Rútasala á háskóla-
stigi
Svona fljótt á litið, verður
ekki annað séð, en að Mynd-
bandanefnd hafi skilað góðu
verki, en einkennilegt verður
það þó aö teljast af mennta-
málaráöherra, að gjöra
starfsmann viö þá stofnun i
landinu.er gengur lengst allra
i að hnupla ritverkum og fjol-
falda þau, aö förmanni i slikri
nefnd. Háskólabókasafnið
stundar nefnilega storiðju og
hefur gjört um langa hrið, i að
ljósrita ólöglega bækur eftir
skáld og fræðimenn og borgar
engin höfundarlaun. Þar er nú
ekki verið að „aðstoða höf-
unda við aö ná rétti sinum”
heldur er ryksugan á fullu, og
nú ersvo komið, að safnið eyð-
ir meiri peningum i ólöglegar
útgáfur, eða ljósritun, en til
bókakaupa, að þvi' fróðir menn
hafa tjáð mér.
Það eitt er út af fyrir sig
slæmt, að rikið skuli rannsaka
aðra fyrir svipaða iðju og það
stundar sjálft, og eru höfð i
huga lika skólabókasöfnin öll,
og Landsbókasaf nið með talið.
Oll þessi söfn, framleiða búta
úr hugverkum, taka búta úr
bókum, handa fólki, sem er að
læra.eða fara i próf. Það er að
segja i þeim deildum, þar
sem enn er prófað, ekki bara
gefið.einsog gjörter iHaskól-
anum upp á dönsku, og við
höfum lesið um í blöðum.
Þessi „þjónusta” er veitt fyrir
litið eða ekkert af rikinu.
Hitterkannski engu betraað
svona bútalestur hefur orðið
til þess, að allir þeir sem nám
hafa stundað, eftir að byrjað
var að stela úr bókum með
ljósritunarvélum, hafa orðið
að einskonar bútum sjálfir.
Hafa aldrei lesið heila bók,
aðeins stolna búta.
Já, og vita þar af leiðandi i
raun og veru ekki hvað heil
bók er.
Ég tel, með þetta i huga, að
Myndbandanefnd sú er nú hef-
ur lokið áfanga i störfum, hafi
ekki verið fær um að fjalla um
þetta mál, og það tóma
hræsni, að taka myndbönd
fyrir sérstaklega, en ekki al-
mennt rithnupl, og þá sekustu
stofnanirá vegum rikisins um
leið, og athuga starfshætti
þeirra. Annað er hræsni! Ég
get vel skilið að innrætingar-
menn óttist heimasjónarp, þvi
það dregur úr áhrifum þeirra
er ráða rikisfjölmiðlunum.
Éf tel svo rétt að lokum, að
geta þess að við erum ekki
videovædd fjölskylda.
*