Tíminn - 20.05.1995, Blaðsíða 15

Laugardagur 20. maí 1995

15
Örlagarík mistök
Þaö er ekki hægt að ímynda sér
hvaöa endi þau mál geta fengið,
þar sem lögreglunni er tilkynnt
um mannshvarf. Stundum
bregöa menn sér fyrirvaralaust
burt til að freista gæfunnar, í
nokkrum tilvikum er maki aö
flýja ömurlegt hjónaband, en
stundum er full alvara á ferðum
eða morðmál.
í Kaliforníu hefur slíkum mál-
um fjölgað, þar sem hinn horfni
reynist hafa verið myrtur.
Sunnudaginn 27. febrúar
1994 kom kona inn á eina af
lögreglustöðvum San Diego
borgar. Hún bar að móður
hennar, Marjorie May, 57 ára,
væri saknað.
Konan var í mikilli geðshrær-
ingu og reyndist erfitt aö taka af
henni skýrslu um máliö vegna
uppnáms hennar. Hún hrópaði
í sífellu: „Ég veit aö hún er dáin,
Michael hefur gert henni eitt-
hvað."
Sonurinn
Konan var nýkomin úr heim-
sókn til móbur sinnar, en þar
hafbi hálfbróðir hennar, Micha-
el Potenziani, 32 ára, sagt henni
að mamma þeirra hefbi farið
fyrirvaralaust í ferðalag með
nýjum vini daginn áður.
Lögreglumenn fóru með kon-
unni til heimilis Marjorie og
ræddu við bróður hennar. Hann
var kurteis og rólegur, hleypti
lögreglunni inn, en var þurrari á
manninn við hálfsystur sína.
Ung kona lá á sófanum í stof-
unni þegar lögregluna bar að
garði. Hún hét Beth Evans og
svaf þungum svefni, mögulega
undir áhrifum fíkniefna.
Michael sagbi lögreglumönn-
unum að móðir sín hefði farið
daginn áður til að skipta ávísun,
en síðan hefði hann ekki séð
hana. Conti yfirfulltrúi sagði
ekki neitt, en leit á minnisgögn-
in þar sem annað kom fram.
Límbandiö
Conti gerði sér far um að hafa
andrúmsloftið afslappað og
þægilegt og spurði kurteislega
hvort hann gæti rétt aðeins
fengið ab litast um í íbúðinni.
Michael kvað það sjálfsagt.
Hann skoðaði herbergi Marjorie
sérstaklega og tók eftir kartoni
af Chesterfield sígarettum á
náttborðinu. Tvo pakka vant-
aði. Einnig leit hann í veskið
hennar og fann þar skilríki
hennar en enga peninga.
Conti skoðaði því næst her-
bergi Michaels og tók strax eftir
gulu límbandi í ruslafötunni.
Eitthvað var fast við límbandiö
sem líktist löngu hári.
Rauður Ford, bíll Marjorie,
stóö í innkeyrslunni. Conti
spurði hvar lyklarnir væru og
Michael fann þá fyrir hann.
Hann fékk leyfi hjá Michael til
að líta inn í bílinn. Þegar Conti
kíkti í skottið, sá hann ábreiðu
með rauðum blettum og meira
af gula límbandinu. Þá lágu
gleraugu Marjorie í botninum á
skottinu.
Handtakan
Jaime Conti hafbi verið yfir-
fulltrúi í níu ár og hann sá strax
að það var eitthvað mikiö að í
þessu máli. Samt hafði hann
ekkert nema grun sinn við að
styðjast, það var ekki hægt ab
ákæra soninn fyrir mannrán
eða morð með þessum gögnum
einum. Hins vegar handtóku
Chivers.
þeir ungu stúlkuna fyrir fíkni-
efnanotkun. Ábur en Conti fór
aftur á 'stöbina lét hann fletta
nafni Michaels upp í móður-
tölvunni og datt í Iukkupottinn,
ef svo má segja. í ljós kom að
Michael hafði gerst sekur um ít-
rekuð umferðarlagabrot og
hafði ekki mætt fyrir rétti
nokkrum dögum áður. Þar með
var hægt að handtaka hann.
Yfirheyrslur
Þegar á stöðina var komiö var
kl. 2 að nóttu, en Conti lét þab
ekki aftra sér frá að hringja í
besta mann sinn, Steve Chivérs.
Chivers hafði mikla reynslu af
sakamálum sem þessum og
hann skoraðist ekki undan kall-
inu og var mættur innan hálf-
tíma. Chivers settist gegn Mi-
chael og hóf þriöju gráðu yfir-
heyrslu. Michael var rólegur I
fyrstu, hélt sig við fyrri fram-
burð og gerði mikið úr ást sinni
til móðurinnar. Hann sagðist
ennfremur hissa á að hafa fund-
ið það sem lá í skottinu á bíln-
um. Hann tók sérstaklega fram
að skottið hefði verið tómt síð-
ast er hann leit inn í bílinn.
Stutt kynni
Næst beindi Chivers spjótum
sínum að konunni. Hún var illa
tætt og virtist ekki með á nótun-
um í fyrstunni. Chivers gerði
henni ljóst að afbrot hennar
væri smávægilegt, en sagöist
vera að rannsaka mál þar sem
mjög alvarlegur glæpur hefði
mögulega veriö framinn og refs-
ing hennar gæti orbið þung, ef
hún bæri ljúgvitni eða leyndi
hann upplýsingum.
Beth svaraði að hún hefði ver-
ið vakandi samfleytt í nokkra
sólarhringa á krakk-trippi. Hún
haföi fyrst kynnst Michael nótt-
ina áður, þar sem hann ók um á
rauðum bíl móður sinnar. Mi-
chael stoppaði hana á götunni
og spurði hvort hún vissi um
stað til að kaupa krakk, hann
ætti peningana. Saman höfðu
þau farið til dópsala í nágrenn-
inu sem hún þekkti og haldiö
siðan heim og reykt krakkið.
Skömmu síðar féll hún í dá og
hafði vaknað vib að einkennis-
klæddir lögreglumenn stóðu yf-
ir henni.
Heimild fékkst hjá dómara til
að hafa skötuhjúin í gæsluvarð-
haldi og húsið var skoðað hátt
og lágt. Við þá rannsókn fund-
ust gluggatjöld á snúru og þótti
grunsamlegt að Michael hefði
gripið hvöt til hreingerninga
innanhúss þegar mamma hans
brá sér frá um stund.
Fátæk gengilbeina
Marjorie hafði starfað sem
gengilbeina á veitingahúsi í
grenndinni sl. þrjú ár. Þegar
vinnuveitandi hennar heyrði að
Marjorie væri saknaö, svaraði
hann að bragði: „Þiö ættuð að
gefa syni hennar sérstakar gæt-
ur. Hann er vondur maður."
Rannsókn lögreglunnar
næstu daga leiddi í ljós að dag-
inn fyrir hvarfið haföi Marjorie
unniö 600 dali í happdrætti.
Vinir hennar sögðu hana hafa
glaðst mjög yfir vinningnum,
en vegna skulda hefði hún ekki
leyft sér annan munað en ab
kaupa karton af uppáhaldssígar-
ettunum sínum. Það var því frá-
leitt að Marjorie hefði ákveðið
að fara skyndilega burt úr borg-
inni sígarettulaus.
Aumingi eba af-
brotamaður?
Þrátt fyrir að málið færi ágæt-
lega af stað, leið mánuður og
ekkert markvert gerðist. Conti
og mönnum hans hafði þó lærst
að Marjorie var að reyna að fá
Raubi Fordinn utan vib hús fórnarlambsins.
SAKAMAL
son sinn til að flytja út, enda var
hann á kafi í eiturlyfjum og fór
illa með fé hennar og eignir.
Hann var búinn að vera at-
vinnulaus í 3 ár og sökk sífellt
dýpra í dópið. Var hann ekki
orðinn of skaddaður af neyslu
til aö fremja hið fullkomna
morð?
Líkið finnst
11. maí fannst loks líkib af
Marjorie í eyðimörk skammt frá
San Diego. Algjör tilviljun olli
því að líkið fannst. Gröf hennar
hafði verið of grunn og villt dýr
höfðu grafið upp feng sinn til
átu. Líkið var mjög illa farið af
völdum þeirra þegar það fannst.
Ekkert lík — ekkert mál er
stundum sagt um morðmál al-
mennt. Því létti Conti og Chi-
vers verulega þegar staðfest var
að líkið væri af Marjorie, en þeir
áttu fljótt eftir að verða fyrir
vonbrigðum.
Krufningin sýndi nefnilega ab
dánarorsök var algjörlega óljós.
Ekki hafði verið eitrað fyrir
Marjorie, engin bein voru brot-
in og engir áverkar á líkinu sem
sagt gætu til um orsök dauðans.
Innyfli hennar voru svo illa far-
in eftir rotnunina og villidýrin
ab lítið var hægt að rannsaka.
Michael var samt ákærður
formlega, en málið var ekki
sterkara en það að honum var
sleppt úr haldi gegn vægri
tryggingu fram að réttarhöldun-
um.
Michaei Potenziani.
Réttarhöldin hófust í desem-
ber sama ár og sækjendur voru
vonlitlir um að hægt yrði ab
sanna sekt Michaels. Ef það mis-
tækist, myndi hann erfa hús-
eignina og flestar eigur móður-
innar. Allt virtist í lausu lofti
þangað til Michael Potenziani
sjálfur var kallaður til vitnis.
Örlagarík mistök
Michael gerbi verjanda sinn
steinhissa er hann breytti fyrri
framburbi „í beinni útsend-
ingu". Nú sagðist hann hafa
vaknað um morguninn og
fundið móður sína látna af
völdum hjartaáfalls. Hann hafði
ákveðib ab gera henni síðasta
greiðann með því að keyra hana
út í eyðimörkina og grafa hana
þar, þar sem hún hefði ávallt
notið sólsetursins í eyðimörk-
inni.
Þetta voru örlagarík mistök.
Hægt var að sýna fram á staöl-
eysu þessarar sögu, m.a. þar sem
afgreiðslukvittun sannaði að
Michael hafði keypt límbandið
sem fundist hafði, blóðblettirnir
reyndust úr Marjorie og svo
mætti lengi telja. 26. janúar
1995 var Michael Potenziani
fundinn sekur um morð að yfir-
lögöu ráði í ábataskyni og
dæmdur til 70 ára fangelsisvist-
ar. Verjandi hans hefur hins
vegar áfrýjað, en úr þessu er sekt
hans nánast sönnuð. Samt vita
menn ekki enn hvernig hann
fór að því að myrba móður sína,
enginn veit þab nema hann
sjálfur. ■