Réttur - 01.10.1970, Blaðsíða 10

ÞRÓUNAR-
AÐSTOÐIN
Sameinuðu þjóðirnar og sérstofnanir þeirra
hafa reynt ýmislegt til að auka iðnþróun þró-
unarlandanna, en lítið orðið ágengt. Þrátt fyr-
ir margítrekaðar samþykktir Allsherjarþings
Sameinuðu þjóðanna, um að ríku þjóðirnar
verji 1% þjóðartekna sinna til aðstoðar við
þróunarlöndin hafa fáar þjóðir staðið við
samþykktir þessar enda hefur hundraðshluti
aðstoðar við þróunarlöndin lækkað úr 0,87 %
árið 1961 í 0,62% árið 1966.
Hvernig er svo ástandið í sífjölgandi heimi?
Eftir skýrslum frá Matvæla- og landbúnaðar-
stofnun Sameinuðu þjóðanna FAO, munu
10—15% eða 300—500 miljónir manna í
heiminum þjást af vannæringu, eða hungri,
sem merkir að þessir íbúar jarðar fá færri
hitaeiningar í fæðu á dag en maðurinn þarfn-
ast. Erfiðara er að áætla nákvæmlega hve stór
hluti jarðarbúa þjáist vegna rangrar næring-
ar þó telur matvæla- og landbúnaðarstofnun-
in að um 1500 milljónir manna þjáist af
þeim sökum. Ef leysa á hungurvandamálið
þarf m.a. að auka matvælaframleiðsluna. Frá
seinni heimsstyrjöldinni fram á þennan ára-
tug hefur matvælaframleiðslan aðallega auk-
izt í þróunarríkjunum eða um 30% á hvern
íbúa. I þróunarlöndunum, þar sem næringar-
skorturinn er mestur hefur matvælafram-
leiðslan ekki náð að fylgja fólksfjölguninni
eftir og ef halda á sama bili milli fólksfjölda
og matvælaframleiðslu verða íbúar þróunar-
landanna að hafa tvöfaldað framleiðslu sína
árið 2000.
Einn er sá hluti aðstoðar, sem ríku þjóð-
irnar veita þróunarlöndunum, oftast undir
nöfnunum efnahagsaðstoð eða hernaðarað-
stoð. Því miður hefur það reynzt svo, að slík
aðstoð er oftast runnin af rótum gróðavonar
og pólitískra sjónarmiða, enda getur hún að-
eins leitt til aukinnar styrjaldarhættu og vald-
ið enn meiri hörmungum meðal íbúa þriðja
heimsins.
I skýrslum um samanlagða aðstoð ýmissa
ríkra þjóða við þróunarlöndin kemur í ljós að
aðeins um 10% hennar fer um hendur Sam-
einuðu þjóðanna og hjálparstofnana samtak-
anna. Það má teljast kaldhæðni örlaganna að
ríku þjóðirnar skuli veita þróunarlöndunum
aðstoð við að byggja upp og bæta lífsafkomu
íbúanna, en hrifsa síðan allt aftur með því
að senda þeim vopn og vígvélar til eyðingar
og ganga jafnvel sjálfir fram í að sprengja
í loft upp fyrri uppbyggingu og spúa eitur-
efnum yfir akurlönd.
Til að þykjast ná 1% markinu um þróun-
araðstoð, kalla ríku þjóðirnar allt aðstoð í
bókhaldi sínu t. d. gjafir, allar lánveitingar,
hernaðaraðstoð, tækiaðstoð og vörubirgðalán.
146