Réttur - 01.10.1970, Blaðsíða 22

I fangelsum eru prestar og nunnur líka pynduð. Frá fangelsi í Argentinu.
verða að verða „rödd þeirra, sem enga rödd hafa"
og prestarnir fordæmdu því „hið rikjandi auðvalds-
skipulag og rökrétta afleiðingu þess, imperíalism-
ann (heimsvaldastefnuna) á efnahags- og menn-
ingarsviðinu." Og þessir „prestar hins þriðja
heims" kenna því verkamönnum baráttuaðferðir í
verkföllum og kröfugöngum.
I Brasilíu hefur baráttan orðið sérstaklega hörð.
Prestar og nunnur höfðu tekið þar þátt í kröfu-
göngunum gegn einræðisstjórninni. Þegar ríkis-
stjórnin gerði ráðstafanir, kváðust 50 biskupar (af
248) reiðubúnir að fara í fangelsi með trúbræðrum
sínum. Waldyr Calheiros biskup í Volta Redonda
sagði: „Ef núverandi stjórnmálakerfi getur ekki
leyst vandamálin verðum við að koma á sósíalist-
iskri stjórn". I pyntingarklefum lögreglunnar í Bras-
ilíu þjást nú prestar og nunnur við hlið kommúnista
og annarra andstæðinga einræðisstjórnarinnar.
öldum saman hafði kirkjan falið frækorn hins
byltingarsinnaða boðskapar um bræðralag mann-
anna og fordæmingu hinna riku undir heilu hlassi
af hræsni og skinhelgi, kreddu og afturhaldi og
þjónað yfirstéttum mannfélagsins til að gera þeim
alþýðuna auðsveipa og undirgefna.
Nú hristist þetta hlass og skelfur. Jafnvel prélát-
arnir verða að viðurkenna hvað er að gerast.
Biskupinn i Valdivia, forseti biskuparáðstefnunnar
i Chile, José Manuol Santos sagði: „Við viðurkenn-
um í auðmýkt, að vér stóðum ekki alltaf við hlið
hinna smáu og snauðu. Ef Kristur litur á oss, verður
dómur hans harður. Hann getur ekki unað við neitt
auðvaldsskipulag, sem beinist gegn manngildinu."
158