Réttur - 01.10.1970, Side 13

veldast er að minnka fjölskyldustærðina í
þróunarlöndunum með því að breyta hinni
óhagkvæmu efnahagsskipan og skapa rétt-
láta skiptingu jarðeigna. Það að þróunarlönd-
in geta ekki nýtt allt vinnuafl sitt, er ekki
hægt að skýra með of örri fólksfjölgun, held-
ur liggur orsökin í stjórnmála- og efnahags-
kerfi þróunarlandanna, sem heldur bænda-
alþýðunni á stigi fræðslu- og atvinnuleysis.
Auk þess líta margir fulltrúar þróinarland-
anna á boðskapinn um takmörkun barneigna,
sem ótta yfirstéttar heimsins og hinrn ríku
þjóða við vaxandi fjölda bændaalþýðu og líta
á áróðurinn, sem lið í þeirri stefnu ríku þjóð -
anna að varðveita óbreytt ástand í alþjóða-
málum og áframhaldandi arðrán iðiaðar-
ríkjanna.
NIÐURLAG
Með hliðsjón af kenningunni urn höfuðból-
in og hjáleigurnar, sem kynnt var í upphafi
greinaflokksins, má álykta sem svo, að ef að-
stoð iðnaðarríkja við hinar snauðu þjóðir þ.e.
hjáleigurnar eigi að koma að einhverju gagni,
þá verði þessi yfirdrottnun að víkja. Lítið stoði
að veita þeim ríkjum aðstoð, þar sem fámenn
yfirstétt, er lýtur erlendum áhrifum og stund-
ar óhófseyðslu, viðheldur lénsskipulagi og
bændaánauð. I samræmi við þessa kenningu
er því einnig haldið fram, að aðstoðin í dag
vegi aðeins að örlitlu leyti upp á móti því
ráni, sem ríku þjóðirnar stunda með því að
viðhalda ranglátum verzlunarháttum, þar sem
hráefnaframleiðandinn fer stöðugt halloka.
Því verða þær kröfur stöðugt háværari, að
hinar ríku iðnaðarþjóðir rýmki ver2lunarkjör-
in og láti af núverandi yfirdrottnun. Af þró-
unarlöndunum er hins vegar krafi2t, að tekin
verði upp réttlát skipting jarðeigna og fylgt
framfarasinnaðri efnahagsstefnu. En til þess
að svo megi verða, þarf að eiga sér stað bylt-
ing á þjóðfélagsháttum í þriðja heiminum.
149