Réttur - 01.04.1979, Page 27

gefin frjáls“°) - m. ö. orðum: „að þeir
megi okra á alþýðu eftir vild.
Þeir heimta „fríverslun" og frjáls
gjaldeyrisviðskipti“. - Þeim nægir ekki
gjaldeyrissvindlið, sem nn er framkvæmt,
- svindlið á að verða ótakmarkað og lög-
legt! - Svo á víst ríkiS bara að taka enda-
laust lán erlendis, til þess að jafna hall-
ann á erlendum viðskiptum, sem þeir
þegar valda með „frelsi“ sínu. í árslok
1978 eru erlendar skuldir 230 milljarðar
ísl. kr., - ein milljón á hvert mannsbarn.
Alikálfarnir heimta að lán séu tekin með-
an þau bara fást, til að fullnægja „frelsi“
þeirra og gróðaþorsta.
Og það er auðséð hver á að borga:
„Vísitölubindingu launa þarf að al-
nema og samræma kaupmátt launa
greiðslugetu atvinnuveganna," segja ali-
kálfarnir í plaggi sínu („Stefna Verslunar-
í'áðs íslands í efnahags- og atvinnumál-
um. Fréttabréf 4 - 1979.)
Það þarf ekki að nelna nema þessar
þrjár kröfur til þess að mönnum verði
ljóst hvert þessir ábyrgðarlausu alikálfar
afætubáknsins stefna:
Algert „frelsi“ fyrir þá til að braska
með erlendan gjaldeyri, sem ríkið á að
útvega, - aðstöðu til taumlauss okurs á
almenningi, - og bann við að verkalýð-
urinn fá rönd reist við þeirri dýrtíð, sem
þeir með þessu margfalda, með þvi
að hindra alla vísitölubindingu iauna. -
M. ö. orðum: alræði braskaranna, en
vægðarlausa kúgun launafólks. Það kalla
þessir herrar „frelsi".
Og þeir senda „fræðimenn" sína út af
orkinni til þess að villa almenningi sýn.
„Frjáls verslun“ var eitt sinn framsæk-
ið kjörorð rísandi borgarastéttar gegn
einvaldskonungum og þýjum þeirra.
Kenning þessi átti rétt á sér á 19. öld.
En í dag eru það einokunarhringar,
sem drottna í auðvaldsheiminum, eins
og fávísir og vankunnandi ráðherrar „við-
reisnar“-stjórnarinnar ráku sig óþyrmi
lega á, er jreir ætluðu að selja kísilgúr
á „hinum frjálsa markaði", sem þeir láta
„fræðimenn“ sína vegsama.
„Frelsið“, sem þessir fræðimenn bás-
una út í dag, er frelsi auðhringanna til
að drepa þá smáu, - „frelsi“ hins ríka til
að ræna þann fátæka, - frelsi þess sterka
til að beygja þann veika. Það er frelsi
villidýrsins, frelsi Irumskógarins í mann-
legum samskiptum. Þessi „frelsis“-boð-
skapur er blekking hinna voldugu hringa
til að fá smáþjóðirnar til að opna allar
gáttir fyrir sér, svo þeir geti gleypt þær.
- Þetta hjal er sem fals-hjal úlfsins til að
gleypa litlu rauðhettu, — og það vantar
þann veiðimann, er skotið gæti úlfinn,
ef hún lætur blekkjast til að lofa honum
að gleypa sig.
Það er samhjálp mannanna, en ekki
vi 11 idýrshættir þeirra liver gegn öðrum,
sem fleytt hefur mannkyninu fram gegn-
um hættur aldanna. Og það er samhjálp
allra íslendinga með viturlegri og rétt-
látri stjórn á öllum jrjóðarbúskap vorum,
sem ein getur bjargað þjóðinni úr vanda
hennar nú.
Og hvernig stendur á því að þessi
braskaraklíka heimtar nú algert ,,frelsi“
fyrir sig og lögbundna kaupkúgun gagn-
vart verkalýð?
Orsökin er að jreir komast ekki leng-
ur upp með „ameríska patentið“, sem
þeir einir „kapitalista" í Evrópu liafa
notað nú í 30 ár: Að græða með gengis-
fellingum, stela þannig sparifénu al
107