Morgunblaðið - 12.06.2006, Blaðsíða 40

40 MÁNUDAGUR 12. JÚNÍ 2006 MORGUNBLAÐIÐ
DIGITAL
Bíó
SAMBÍÓIN KRINGLUNNI
eee
V.J.V.Topp5.is
POTTÞÉTTUR HASARPAKKI.
HÖRKUFÍN STÓRSLYSAMYND SEM STENDUR
UNDIR ÖLLUM VÆNTINGUM
-Þ.Þ. FRÉTTABLAÐIÐ.
SAMBÍÓIN KRINGLUNNI ER EINA STAFRÆ
SAMBÍÓ AKUREYRI SAMBÍÓ KEFLAVÍK
POSEIDON ADVENTURE kl. 8 B.i. 14 ára
X-MEN 3 kl. 8 B.i. 12 ára
DA VINCI CODE kl. 10:10 B.i. 14 ára
INSIDE MAN kl. 10 B.i. 16 ára
SHE´S THE MAN kl. 8 - 10
POSEIDON kl. 8 - 10
FRÁ LEIKSTJÓRA "TROY" OG "PERFECT STORM"
HALTU NIÐRI Í ÞÉR ANDANUM. MÖGNUÐ SPENNA FRÁ BYRJUN TIL ENDA.
POSEIDON ADVENTURE kl. 7 - 9 og 11 B.i. 14.ára.
THE DA VINCI CODE kl. 6 - 8 og 10 B.I. 14 ára
MI:3 kl. 5:30 - 8 og 10 B.I. 14 ára
SHAGGY DOG kl. 6 og 8
eeee
VJV, Topp5.is
VERÐUR HANN HUNDHEPPINN EÐA HVAÐ!
Leitið Sannleikans - Hverju Trúir Þú?
eee
S.V. MBL.
eee
VJV - TOPP5.is
eee
D.Ö.J KVIKMYNDIR.COM
FRÁ LEIKSTJÓRA "TROY" OG "PERFECT STORM"
HALTU NIÐRI Í ÞÉR ANDANUM. MÖGNUÐ SPENNA FRÁ BYRJUN TIL ENDA.
eee
V.J.V.Topp5.is
POTTÞÉTTUR HASARPAKKI.
HÖRKUFÍN STÓRSLYSAMYND SEM STENDUR
UNDIR ÖLLUM VÆNTINGUM
-Þ.Þ. FRÉTTABLAÐIÐ.
FRANK Zappa er mörgum kunnur
enda er tónlist hans í sérflokki.
Hann var þekktur fyrir fjölbreyttar
lagasmíðar, frábæran gítarleik og
líflega sviðsframkomu. Hann lést
úr krabbameini árið 1993. Þegar
Dweezil Zappa, sonur hans, ákvað
að fara í tónleikaferðalag með tón-
list Franks voru margir efins um
að honum tækist að kalla fram þá
miklu töfra sem eru hluti af arfleið
föður hans. Hann fékk til liðs við
sig margt gott fólk úr hljómsveit
Franks, þar á meðal hinn magnaða
saxófónleikara Napoleon Murphy
Brock sem einnig söng á tónleik-
unum og Terry Bozzio fyrrum
trommara Franks. Dweezil lét ekki
þar við sitja, og þrátt fyrir að vera
stórgóður gítarleikari sjálfur réð
hann hinn knáa Steve Vai sér til
fulltingis.
Það hafði löng röð myndast fyrir
utan Hafnarhúsið áður en tónleik-
arnir hófust. Aðstandendur höfðu
flutt þá úr Laugardalshöllinni
vegna dræmrar aðsóknar. Tónleik-
arnir hófust rétt fyrir klukkan níu.
Hljómsveitin byrjaði á því að spila
Imaginary Diseases og frá þeirri
mínútu sem tónlistin byrjaði, var
sem ósýnilegur þráður hefði mynd-
ast á milli hljómsveitarinnar og
tónleikagesta. Hverju einasta lagi
var vel tekið, fólk söng með og
fagnaði. Þar sem Frank Zappa gaf
út tugi platna voru tónleikagestir
hver úr sínu horni tónlistar hans.
Fólk hrífst af ólíkum tímabilum
ferils hans og er það nánast ógern-
ingur að þekkja allt það mikla
magn tónlistar sem hann skapaði.
Meðal þeirra laga sem hljómsveitin
tók voru Imaginary Diseases,
Black Page, Go Back, Don’t Eat
the Yellow Snow, St. Alphonzo’s
Pancake Breakfast og Montana.
Þótt Dweezil Zappa sé kannski
ekki sami gítarsnillingur og faðir
hans var, hefur honum tekist að til-
einka sér stílinn hans ágætlega.
Kunnugir höfðu á orði að hljómur
tónlistarinnar hefði alls ekki verið
frábrugðinn því sem heyra mátti á
hljómleikum Franks. Hljómsveitin
stóð sig reyndar öll með prýði.
Brock, sem spilaði einnig á saxófón
og flautu, söng flest laganna og
gerði það með ágætum. Steve Vai
kom inn eftir tveggja tíma spilerí
og var alveg frábær. Hann er nú
alltaf svolítið þungarokksskotinn,
blessaður kallinn, en það var ekki á
kostnað tónlistarinnar. Ekki var við
því að búast að tónleikarnir yrðu
eins og hjá Frank í gamla daga,
enda ógerningur að feta í fótspor
hans, en þetta tókst vonum framar.
Dweezil hefur lukkast að gera það
sem fáum sonum snillinga tekst og
það er að spila tónlist föður síns af
virðingu og metnaði án þess að
reyna að gera sjálfan sig að ein-
hverri stjörnu innan hennar.
Þegar upp er staðið voru þetta
líflegir tónleikar þar sem persónu-
leiki Franks Zappa fékk að njóta
sína aðeins lengur fyrir okkur sem
þekkjum tónlist hans. Útsetningar
hljómsveitarinnar voru skotheldar,
allur hljóðfæraleikur til fyr-
irmyndar og stemmingin var eins
og best verður á kosið. Í lok tón-
leikanna fögnuðu áhorfendur með
linnulausu lófataki og eins og allar
almennilegar hljómsveitir gera
voru fleiri lög tekin áður en sveitin
kvaddi í síðasta sinn. Þessir tón-
leikar fóru fram út mínum björt-
ustu vonum og það er ekki laust
við að ég verði að bæta aðeins fleiri
Zappa-plötum í safnið mitt.
Fram úr björtustu vonum
Helga Þórey Jónsdóttir
TÓNLIST
Tónleikar
Tónleikarnir Zappa plays Zappa í Hafn-
arhúsinu föstudagskvöldið 9. júní 2006.
Ahmet og Dweezil Zappa kynna hljóm-
sveit sem leikur lög eftir föður þeirra,
Frank Zappa. Sérstakir gestir eru Napo-
leon Murphy Brock, Steve Vai og Terry
Bozzio.
Zappa plays Zappa
Morgunblaðið/Eggert
Útsetningar hljómsveitarinnar voru skotheldar, allur hljóðfæraleikur til
fyrirmyndar og stemmningin var eins og best verður á kosið.
Morgunblaðið/Eggert
„Kunnugir höfðu á orði að hljómur tónlistarinnar hefði alls ekki verið frá-
brugðinn því sem heyra mátti á hljómleikum Franks.“
Í DAG kemur út önnur hljóðversp-
lata bresku sveitarinnar Keane og
nefnist hún Under the Iron Sea.
Hljómsveitinni var spáð góðu
gengi í ársbyrjun 2004 af BBC og
reyndar var henni lofað gulli og
grænum skóm og það sagt bókað,
að hún myndi slá í gegn. Einn af
þekktari útvarpsmönnunum þar,
Steve Lamacq, talaði um meiri-
háttar tónlistarbyltingu, hvorki
meira né minna.
Spárnar rættust svo meira og
minna en þegar ofangreindu var
slengt fram hafði sveitin aðeins
gefið út tvær smáskífur í takmörk-
uðu upplagi á Fierce Panda-
merkinu, sem gaf út Bellatrix á
sínum tíma. Sveitin hafði þó hitað
upp fyrir hljómsveitir á borð við
Thrills, Starsailor og Travis. Sveit-
in er skipuð þeim Tom Chaplin
(söngur), Tim Rice-Oxley (píanó,
bassi, söngur) og Richard Hughes
(trommur, söngur) og merkilegt
verður að teljast að enginn er gít-
arleikarinn.
Fyrsta plata sveitarinnar, Hopes
& Fears, kom svo út í ágúst það ár
og gekk gríðarvel í mannskapinn.
Fór beint í fyrsta sæti breska
breiðskífulistans og hefur í dag
selst í yfir fimm milljónum ein-
taka. Nokkur lög af plötunni náðu
þá mikilli útvarpsspilun, „Somew-
here only we know“, „Everybody’s
changing“ og „Bedshaped“.
Keane túruðu plötuna sem óðir
menn og komu m.a. við á Íslandi
haustið 2004 og léku á Airwaves.
Lag af þeim tónleikum, útgáfa af
„Everybody’s Changing“, kom svo
út á tónleikaplötunni Live Recor-
dings 2004 sem var gefin út vorið
2005.
Keane-liðar voru nánast búnir á
því þegar upptökum lauk á plöt-
unni nýju, enda ekkert grín að
fylgja frumburði sem slær í gegn
eftir. Hin „erfiða önnur plata“
hangir jafnan yfir eins og grýla og
þá fyrst reynir á hvort um menn
eða mýs er að ræða.
Upptökustjóri Járnhafsins var
Andy Green og eins og nafn plöt-
unnar gefur til kynna sækja Keane
á nokkuð myrkari mið en áður.
Green var einnig upptökustjórn-
andi á Hopes & Fears ásamt
Keane en er nú einn skráður sem
slíkur. Tónleikaferðalög Keane
voru löng og ströng og tóku sinn
toll en inn á milli skutust meðlimir
inn í hljóðver og spiluðu það sem
þeir voru með inn á band. Það var
svo í október í fyrra sem loks var
hægt að einbeita sér að fullu að
því að klára plötu númer tvö og
lauk þeirri vinnu í desember.
Fyrsta smáskífa plötunnar, lagið
„Is It Any Wonder?“ er nú þegar
komið í spilun og auk þess hefur
lagið „Atlantic“ verið fáanlegt á
netinu. Platan mun einnig koma út
í takmörkuðu upplagi sem tvöföld
plata, annars vegar geisladiskur
með sjálfri plötunni en svo einnig
mynddiskur. Þar verða myndbönd,
heimildarmynd og hljómleika-
upptökur.
Tónlist | Keane gefur út aðra plötu sína
Önnur plata Keane, Under the Iron Sea, kemur út í dag.
Kafað dýpra