Morgunblaðið - 11.07.2006, Side 28

28 ÞRIÐJUDAGUR 11. JÚLÍ 2006 MORGUNBLAÐIÐ
MINNINGAR
✝ GunnhildurFjóla Eiríksdótt-
ir fæddist á Stafnesi
3. júní 1919. Hún lést
á Heilbrigðisstofnun
Suðurnesja 26. júní
síðastliðinn. For-
eldrar hennar voru
Sveinbjörg Orms-
dóttir, f. 23. október
1889, d. 3. júní 1990,
og Eiríkur Jónsson,
f. 31. janúar 1884, d.
22. ágúst 1940.
Systkini Fjólu eru:
Vilborg, f. 23. des-
ember 1912, d. 28. maí 2003, Sóley,
f. 10. júní 1914, d. 26. janúar 1915,
Jónína Sóley, f. 9. júlí 1915, d. 12.
maí 1920, Júlíus, f. 1. júlí 1916, d.
16. október 2003, Jón f. 28. febrúar
1921, d. 22. mars 1988, Sveinbjörn,
f. 25. ágúst 1923, Eiríkur, f. 8. nóv-
ember 1925, Sigrún Lilja, f. 28. des-
ember 1927, d. 24. mars 2006, Sig-
urður, f. 8. september 1929, Hildur,
f. 25. janúar 1932, og Reynir, f. 13.
janúar 1935.
Fjóla giftist 22. maí 1943 Haraldi
Ágústssyni, f. í Árnhúsum á Skóg-
arströnd 3. október 1910, d. 25.
október 1988. Foreldrar hans voru
Ágúst Líndal Pétursson, f. 1. mars
1888, d. 20. júlí 1984, og Sólveig
12. nóvember 1980, d. 26. febrúar
1998. 5) Sveinbjörg Gunnhildur, f. 7.
júní 1950. Dóttir hennar er Elínrós
Líndal, maki Steinþór Gunnarsson,
synir þeirra eru Alexander, Gunnar
og Arnaldur. 6) Haraldur Líndal, f.
17. ágúst 1952, kvæntur Ólöfu
Thorlacius, f. 3. júní 1958. Börn
þeirra eru: a) Ragnheiður Dögg,
sonur hennar er Oliver, b) Haraldur
Líndal, og c) Arnar. 7) Ágúst Lín-
dal, f. 8. apríl 1957, sambýliskona
Valgerður Sigurjónsdóttir, f. 23.
janúar 1973, börn þeirra eru Andri
og Gunnhildur. Börn Ágústs og
Eddu Olgeirsdóttur eru: a) Olgeir
Líndal, sambýliskona Rut Einars-
dóttir, börn þeirra eru Ísak, Dagur
og Birgitta, b) Hreinn Líndal, c)
Ágúst Líndal, sonur hans er Ágúst,
og d) Aron Líndal.
Þegar Fjóla var á fjórða aldurs-
ári fluttust foreldrar hennar frá
Stafnesi að Skuld í Sandgerði. Það-
an flutti fjölskyldan að Hólum á
Miðnesi, en þar hafði fjölskyldan
byggt sér íbúðarhús. Húsið á Hólum
brann árið 1937. Fjölskyldan fluttist
í Norðurkot, en þar bjó Fjóla þar til
hún 16 ára fór að heiman til Kefla-
víkur. Þar kynntist hún Haraldi
Ágústssyni, en þau giftu sig 1943.
Þau hófu búskap árið 1936 á Hafn-
argötu 41 í Keflavík, en fluttu á
Framnesveg 16 árið 1946 og bjuggu
þar síðan. Árið 1990 flutti Fjóla á
Kirkjuveg 1 og bjó þar til æviloka.
Útför Fjólu verður gerð frá
Keflavíkurkirkju í dag og hefst at-
höfnin klukkan 14.
Jónasdóttir, f. 1. des-
ember 1867, d. 26. des-
ember 1958. Fjóla og
Haraldur eignuðust
sjö börn. Þau eru: 1)
Hreinn Líndal, f. 28.
febrúar 1937. 2) Ei-
ríka Dagbjört, f. 20.
mars 1944, gift Stein-
þóri Eyþórssyni, f. 6.
ágúst 1948, d. 26. októ-
ber 2003. Börn þeirra
eru: a) Margrét Lín-
dal, gift Mogens Mo-
gensen, börn Steinþór
og Helena, b) Þórar-
inn Líndal, kvæntur Rut Magnús-
dóttur, sonur Magnús, og c) Eiríkur
Líndal. 3) Aldís Sjöfn, f. 15. febrúar
1946. Dætur hennar og Jóns Guð-
mundssonar, fyrrverandi eigin-
manns hennar, eru: a) Fjóla Vilborg,
maki Hrafn Hauksson, dætur Aldís
og Hrafnhildur, og b) Svanbjörg Hel-
ena, unnusti Einar Ingvarsson. 4)
Sólveig Hafdís, f. 3. febrúar 1949,
gift Arnbirni Óskarssyni f. 10. jan-
úar 1950. Börn þeirra eru: a) Har-
aldur Líndal, sambýliskona Þóra
Brynjarsdóttir, börn þeirra eru
Gunnhildur, Arnbjörn og Sóldís, b)
Bryndís Líndal, gift Gunnari Ró-
bertssyni, dætur þeirra eru Hafdís
og Nadía, og c) Gunnhildur Líndal, f.
Elsku mamma og tengdamamma,
þá er lífi þínu hér á jörðu lokið, og það
ekki þrautalaust, með öll þín veikindi.
Okkur langar til að skrifa nokkrar
línur til þín, elsku mamma, við gætum
skrifað margar blaðsíður til þín, en
við geymum þær minningar í hjarta
okkar. Við vitum að það hefur verið
tekið vel á móti þér, af pabba, Gunn-
hildi okkar og Steina, ásamt fleirum
úr okkar fjölskyldu sem fallnir eru
frá.
Elsku mamma, takk fyrir allt það
sem þú ert búin að gera fyrir okkur,
þakka þér fyrir að vera til staðar fyrir
okkur þegar Gunnhildur okkar lést,
fyrir faðminn þinn sem alltaf stóð op-
inn og allar bænir þínar.
Já, þú varst svo sannarlega stóri
kletturinn í okkar erfiðleikum og lífi
okkar. Þín verður sárt saknað af okk-
ur, börnum okkar og litlu ömmu- og
afabörnunum okkar. Elsku mamma,
takk enn og aftur fyrir að vera til fyrir
okkur.
Okkur langar að enda kveðju okkar
til þín, með þessu fallega lagi sem var
flutt við útför Gunnhildar okkar.
Í sóleyjarbreiðu
á síðdegi heiðu
nú sit ég við hliðina á þér
og hendinni minni
þú heldur í þinni
vertu mamma, hjá mér.
Er vindurinn þýtur
er veturinn bítur
ef vegurinn holóttur er
skal mamma þig leiða
og leið þína greiða
já, þá er mamma hjá þér.
Spinna örlög minn óskavef
út hann breiðir sig
von mín rætist þó aðeins ef
ég á þig og þú átt mig
Ef heimurinn kaldur
þér gelur sinn galdur
og grá virðist tilveran hér
ég hendinni þinni
skal halda í minni
þá vil ég vera hjá þér.
(Karl Ágúst Úlfsson.)
Við biðjum guð að styrkja öll börn-
in þín, barnabörn, barnabarnabörn og
tengdabörn.
Guð geymi þig að eilífu, elsku
mamma og tengdamamma, kær
kveðja,
Sólveig og Arnbjörn.
Mig langar til að minnast tengda-
móður minnar Fjólu Eiríksdóttur.
Það er skrýtin tilhugsun að þú
skulir vera farin frá okkur. Þú sem
varst höfuð fjölskyldunnar, tengilið-
ur, sem sást til þess að börn, barna-
börn og barnabarnabörn hittust. Ég
minnist oft þeirra stunda þegar þið
hjónin og þú eftir fráfall tengdaföður
míns komuð í heimsókn til Ísafjarðar
þau tíu ár sem við bjuggum þar. Þær
stundir sem við tvær áttum saman
eru mér ómetanlegar. Þar sem við
sátum, spjölluðum saman og prjónuð-
um. Þú sagðir mér frá uppvaxtarár-
um þínum og þinni miklu lífsreynslu.
Alltaf varst þú boðin og búin til að
hjálpa. Það var mér sérstaklega mik-
ils virði þegar Arnar fæddist og þú
komst vestur og varst hjá okkur eins
og á hverju ári í rúman mánuð. Þinn
stuðningur og aðstoð var mér meira
virði en orð fá lýst. Þú varst mann-
eskja sem hafðir skoðanir og vildir
hafa fyrirhyggju í öllum þeim málum
sem huga þurfti að. Þú hafðir göfugt
hjarta, sem ekkert aumt mátti sjá. Til
marks um það er sá stóri vinahópur
sem þú átt, bæði þér tengdur og
ótengdur. Mörgum úr þeim hópi þótt
gott að leita til þín með sín innstu mál.
Þú varst alltaf tilbúin til að hlusta og
benda á hvað betur mætti fara og
hvað væri til ráða. Þú komst þínum
sjónarmiðum á framfæri á hlutlausan
og sannfærandi hátt. Þeir eru ófáir
sem leituðu til þín í sorg sinni og þá
sérstaklega eftir ástvinamissi. Trú
þín var mikil, sem þú fórst vel með.
Þú hlustaðir og varst tilbúin til að
ræða trú þína við þá sem vildu hlusta
og taka þátt í umræðunni.
Fjóla mín, ég vil þakka þér fyrir all-
ar þær stundir sem við áttum saman
og þinn mikla stuðning.
Þín tengdadóttir,
Ólöf.
Nú er hún elskulega amma farin á
æðra tilverustig. Það var lítið annað
en lífsviljinn sem hélt henni gangandi
þessi síðustu ár, því líkaminn var
löngu búinn. En í honum bjó ung og
falleg sál sem skein svo einlægt og
skært að hún blindaði okkur af þeirri
staðreynd að stutt var í endalok henn-
ar hér. ,,Ég er ekkert að fara að
deyja,“ var það síðasta sem hún sagði
við okkur Söbbu frænku fimm dögum
áður en hún kvaddi þennan heim.
Þetta var í fyrsta skiptið sem ég veit
til að amma hafi orðið uppvís að því að
segja ekki satt. En það versta sem
hún vissi var þegar ungunum hennar
leið illa og þar sem ég og Sabba vor-
um á leiðinni til Parísar og Sabba
hafði brostið í grát við að sjá elsku
ömmu svona veika voru þetta þau
huggunarorð sem hún vissi að við
vildum mest af öllu heyra.
Amma Fjóla eins og hún var vana-
lega kölluð var heitt elskuð. Segja má
að hún hafi gefið tóninn í fjölskyld-
unni, því við bárum mikla og djúpa
virðingu fyrir henni og fórum eftir því
sem hún sagði. Hún elskaði okkur öll
á óeigingjarnan og skilyrðislausan
hátt og var klettur í lífi þeirra sem
áttu um sárt að binda. En hún var
ekki einungis vel gerð, heldur einnig
vel gefin kona. Hún aðlagaðist fljótt
öllum þeim tækninýjungum sem urðu
á hennar tíma, en hélt fast í góð og
gömul gildi. Hún fylgdist vel með
stjórnmálum landsins og hafði
ákveðnar skoðanir á flestu því sem á
vegi hennar varð. Hún talaði hispurs-
laust og síður en svo undir rós og við
veltumst oft um af hlátri þegar hún
lét skoðanir sínar í ljós á mjög svo
beinskeyttan hátt. Þrátt fyrir þetta
var hún alltaf ljúf og góð.
Samkennd sú sem ömmu var gefin í
vöggugjöf gerði henni kleift að verða
mikilvægur þáttur í lífi allra sinna af-
komenda. Hún grét með okkur, elsk-
aði okkur, samgladdist okkur og
deildi með okkur vonum og draum-
um. Ömmu sakna ég sárt, því miss-
irinn er mikill. Hún var mér bæði
FJÓLA
EIRÍKSDÓTTIR
✝ GuðmundurMagnússon
fæddist á Selskerj-
um í Múlahreppi í
Austur-Barða-
strandarsýslu 24.
júní 1917. Hann lést
á hjúkrunarheim-
ilinu Skógarbæ í
Reykjavík miðviku-
daginn 28. júní síð-
astliðinn. Foreldrar
hans voru hjónin
Magnús Pétursson
bóndi, lengst af á
Innri-Bakka í
Tálknafirði, og síðar verkamaður í
Reykjavík, og Björg Guðmunds-
dóttir ljósmóðir. Systkini Guð-
mundar eru: Pétur rafvirkjameist-
ari, f. 1916, Kristján, f. 1920, d.
1922, Gunnar skipstjóri, f. 1922,
Kristján húsasmíðameistari, f.
1923, d. 1986, Jakob fiskifræðing-
ur, f. 1926, og Sigríður húsmóðir, f.
1928.
1996. b) Elísabet, f. 1976. c) Kjartan
Ari, f. 1979. 2) Björg geðhjúkrunar-
fræðingur, f. 19.5. 1951. 3) Gunnar
Kristinn læknir, f. 21.6. 1957,
kvæntur Önnu Guðnýju Björns-
dóttur, hjúkrunarfræðingi og ljós-
móður, f. 2.3. 1958. Börn þeirra eru
Elín Birna, f. 1983, Agnes Björg, f.
1987 og Arnór Gunnar, f. 1993. 4)
Örn verkfræðingur, f. 22.9. 1961,
kvæntur Ragnhildi Sigurðardóttur
þroskaþjálfa, f. 8.12. 1963. Börn
þeirra eru Helga, f. 1993, Ísak, f.
1995, og Guðmundur Freyr, f. 1998.
Guðmundur brautskráðist frá
Verslunarskóla Íslands 1940. Á ár-
unum 1940–1956 var hann bók-
haldari og gjaldkeri hjá Skipa-
smíðastöð Reykjavíkur og Lárusi
Óskarsyni & Co. og síðar skrif-
stofustjóri hjá Stilli hf. og Vélsmiðj-
unni Keili hf. Árið 1956 hóf hann
störf hjá endurskoðunardeild fjár-
málaráðuneytisins sem síðar varð
Ríkisendurskoðun. Hann var deild-
arstjóri í Ríkisendurskoðun frá
1964 og skrifstofustjóri 1974–1987,
er hann lét af störfum sökum ald-
urs.
Útför Guðmundar verður gerð
frá Fossvogskirkju í dag og hefst
athöfnin klukkan 13.
Eiginkona Guð-
mundar er Elísabet
Jónsdóttir húsmóðir,
f. á Breiðabólstað í
Miðdölum í Dalasýslu
11.10. 1924. Foreldr-
ar hennar voru hjónin
Jón Sumarliðason,
bóndi og hreppstjóri
á Breiðabólstað í Mið-
dölum, og Guðrún
Magnúsdóttir ljós-
móðir. Guðmundur
og Elísabet gengu í
hjónaband 11.6. 1949
og bjuggu allan sinn
búskap í Reykjavík. Börn Guð-
mundar og Elísabetar eru: 1) Jón
læknir, f. 19.9. 1949, kvæntur
Mörtu Kjartansdóttur hjúkrunar-
fræðingi, f. 6.11. 1951. Börn þeirra
eru: a) Ásdís Björg, f. 1971, gift
Þóri Erni Ólafssyni, f. 1969. Sonur
Ásdísar er Matthías Harðarson, f.
1993, og börn Þóris eru Þórður Ax-
el, f. 1990, og Guðrún Stella, f.
Tengdafaðir minn, Guðmundur
Magnússon, er látinn, áttatíu og níu
ára gamall. Guðmundur ólst upp í
stórum systkinahópi. Einn daginn
kom Sigga systir heim með skólasyst-
ur sína úr Húsmæðraskóla Reykja-
víkur og þar með voru örlög hans ráð-
in. Þau rúmlega þrjátíu ár sem ég hef
þekkt þau hjón hef ég dáðst að hversu
mikið ástríki og samheldni einkenndi
samband þeirra. Síðustu árin hefur
Elísabet sinnt Guðmundi af mikilli
natni og umhyggju og hann launaði
henni það með því að gefa henni bros
sem ekkert okkar hinna fékk. Andlit
hans ljómaði þegar hún gekk inn í
herbergið. Bestu stundir dagsins
voru þegar hún var hjá honum og var
hún óþreytandi að koma við, á hinum
ýmsu tímum dags, eftir að hún flutti
að Árskógum og hann í Skógarbæ.
Við áttum skemmtilegar stundir á
ferð um landið og ávallt var tengda-
mamma með forláta box með smurðu
brauði. Það var alltaf jafnspennandi
að vita hvað væri á bökkunum.
Hugurinn reikar til Þingvalla þar
sem foreldar okkar Jóns áttu sum-
arbústað með Gunnari bróður Guð-
mundar. Þar var oft glatt á hjalla.
Farið í gönguferðir og báturinn tek-
inn og siglt til Sandvíkur eða dorgað.
Mér er sérstaklega minnisstætt að
einn sænskur vinur okkar hafði beðið
okkur að útvega svarta möl í lista-
verk, við vorum búin að fara á ýmsa
staði að leita, en svo þegar ég stóð
með stöngina við vatnið þá var þar
kominn sandurinn sem hann hafði
beðið um, á ströndinni okkar á Þing-
völlum. Sumarbústaðurinn á Þing-
völlum var ekta sumarbústaður, opn-
aður á vorin og lokað á veturna. Þá
voru sængur hengdar upp á band og
stórt rúgbrauð sett á blað á gólfið fyr-
ir mýsnar. Vatninu var dælt upp í hús
frá Þingvallavatni, eldað á gasi og hit-
að upp með kamínu. Stundum kom
steinn í leiðsluna frá vatninu og þá
þurfti að gera við. Öllu þessu stjórn-
aði tengdapabbi með festu og rólyndi.
Honum var oft strítt á því að hann
kunni ekki að reka nagla, en það var
vegna þess að hann kallaði ávallt á
Kristján bróður sinn þegar vinna
þurfti smíðaverk á heimilinu. Tengda-
pabbi hló að þessu og sagði að best
væri að láta fagmenn um verkið.
Með hlýhug og þakklæti í hjarta
þakka ég samfylgdina. Elsku Elísa-
bet, megi Guð styrkja þig á þessum
tímamótum í lífi þínu.
Ég vil þakka starfsfólki Skógar-
bæjar umönnun hans síðastliðin ár og
einnig alúð og umhyggju í garð fjöl-
skyldunnar.
Marta Kjartansdóttir.
Elsku afi, við systkinin viljum
minnast þín með nokkrum orðum.
Þegar við vorum lítil vorum við oft í
pössun heima hjá ömmu og afa í
Hamrahlíðinni. Það var alltaf rólegt
og þægilegt að koma til afa og ömmu
og allt í föstum skorðum. Dagurinn
byrjaði í sundlaugunum og svo kom
afi alltaf heim í hádeginu, amma sauð
ýsu og svo var sest til borðs og hlust-
að á hádegisfréttirnar. Enn í dag
minnumst við þeirra tíma með bros á
vör þegar við heyrum stefið í hádeg-
isfréttunum. Ef tími gafst til þá tefldi
afi oft við okkur áður en hann fór aft-
ur í vinnuna og amma prjónaði og
spjallaði við okkur á meðan. Á sunnu-
dögum var iðulega farið í læri í
Hamrahlíðina. Á meðan amma klár-
aði sósuna rölti afi með okkur að
kaupa gos í glerflöskum. Við horfðum
svo spennt á hann blanda Malti og
appelsíni í grænu könnuna.
Oft lá leið okkar í sumarbústaðinn á
Þingvöllum, þaðan eigum við sérstak-
lega ljúfar minningar um afa okkar.
Hann kenndi okkur m.a. að þræða
maðk á krók og veiða silung í Þing-
vallavatni og keppt var um stærsta
fiskinn. Oft fór hann með okkur út á
vatnið á bátnum Flugunni og afi pass-
aði vel upp á að allir væru í björg-
unarvestum og öruggir í bátnum. Við
eigum öll mjög góðar minningar úr
bústaðnum með fjölskyldunni.
Afi Guðmundur var mjög fróður og
vel lesinn. Hann hafði mjög gaman af
því að ræða þjóðmálin við okkur og
sýndi mikinn áhuga á skólamálum
okkar. Hann sýndi ávallt því sem við
GUÐMUNDUR
MAGNÚSSON
Pantanir í síma 562 0200
Á fallegum og notalegum
stað á 5. hæð Perlunnar.
Aðeins 1.350 kr. á mann.
Perlan
ERFIDRYKKJUR