Morgunblaðið - 31.12.2006, Side 39

MORGUNBLAÐIÐ SUNNUDAGUR 31. DESEMBER 2006 39
löngu sem hét The Abortion og ég
ætlaði að gera hana á ensku, en klár-
aði aldrei. Hún óx og óx í hausnum á
mér og ég ákvað að gera hana að
söguþræði í söngleik. Það má lesa
þetta sem ádeilu á nútímann, eins og
margar vísindaskáldsögur – speg-
ilmynd á samtímann.“
– Af hverju söngleikur?
„Þegar ég vann að leikritinu Forð-
ist okkur gerði Davíð Þór Jónsson
tónlistina og ég ákvað að setja söng-
leikjalag inn í mitt leikritið, á drama-
tísku augnabliki. Það tókst með okk-
ur skemmtileg samvinna; okkur
fannst þetta svo skemmtilega auð-
velt að við sögðum í gríni að við yrð-
um að gera saman söngleik. Valur
Freyr leikari tók okkur á orðinu og
það varð úr að við réðumst í þetta.“
– Verður þetta hefðbundinn söng-
leikur?
„Já, þetta verður í stíl við söng-
leiki eins og þeir voru í gamla daga,
en samt ólíkt. Ég var ekki að reyna
að vera frumlegur eða búa til nýja
týpu af söngleik. En mér fannst
vanta nýja söngleiki; það bara hlýtur
að vera því of mikið er gert af því að
endursýna þá. Ég hef svo sem ekk-
ert við þá að athuga, að minnsta
kosti ekki alla, en mér fannst rökrétt
skref að búa til nýjan, bæði hefð-
bundinn og óhefðbundinn.“
– Hvernig er verkaskiptingin milli
ykkar Davíðs Þórs?
„Oftast er ég búinn að semja hluta
af lagatextanum fyrst. Svo segi ég
hvernig lagið eigi að vera, hvað ég sé
að hugsa og við skoðum hvað er að
gerast í leikritinu á þessum tíma-
punkti. Svo spilar hann við textann.
Stundum er ég ekki kominn með
texta og sem jafnóðum og hann spil-
ar. Við erum mikið að keppa hvor við
annan og niðurstaðan er oft allt
öðruvísi en við lögðum upp með.“
Melódískt pönk með rappi
Það er þónokkur gróska í tónlist-
arlífinu í kringum Hugleik. Davíð
Þór er í hljómsveitinni Flís, Benna
Hemm Hemm og Helmus og Dalla.
Tvær síðarnefndu sveitirnar spiluðu
á diskinum sem fylgdi bók Hugleiks
Fermið okkur, myndasögu um borg-
aralegar fermingar, en þar fara slík
börn til helvítis. Lagið á diskinum
var upprunalega samið af Hugleiki
og bróður hans, Þormóði, fyrir
hljómsveitina Útburðir, sem þeir
spila með ásamt nokkrum öðrum.
„Ég kann ekki að greina tónlist-
arstefnuna, en ég rappa og þetta er
svolítið pönkað, ætli við séum ekki
undir áhrifum frá melódísku pönki
með rappi?“
Raunar er sambýlisfólk Hugleiks
og Hrafnhildar úr tónlistargeir-
anum, Lóa Hlín Hjálmtýsdóttir og
Árni Rúnar Hlöðversson, einnig
þekktur sem Árni plús einn, en þau
eru í dúettinum FM Belfast, auk
þess sem hann er annar meðlimur
hljómsveitarinnar Herdoktor. Sjálf-
ur spilar Hugleikur ekki á hljóðfæri.
„Það er ákveðin fötlun sem ég hef
sætt mig við; ég hef ekki lært þá
samhæfingu sem þarf til að læra á
hljóðfæri, ekki frekar en boltaíþrótt-
ir, og ég hef fóbíu gagnvart stökk-
brettum og billiardborðum.“
Hugleikur er ættaður frá Tjörn í
Svarfaðardal og ólst þar upp fyrstu
árin hjá foreldrum sínum. „Ég fer
stundum þangað til að skrifa og er
þá annaðhvort í bústaðnum Reið-
holti eða heima hjá mömmu og
stjúpa.“
Hugleikur segist taka tarnir fyrir
hverja „okkur“-bók og skrifar þá 20
til 30 myndasögur á dag. „Þá er ég
alltaf með blokkina á mér og hripa
niður um leið og mér dettur eitthvað
í hug, til dæmis þegar ég horfi á
sjónvarpið eða tala við vini mína. Ég
er með hugann við verkefnið og leita
að viðfangsefni í öllum samtölum. Ef
ég er einn lít ég í kringum mig og
reyni að finna eitthvað sem kveikir í
mér.“
– Hvenær byrjaðirðu á þessu?
„Það fyrsta sem ég gerði, segir
hann, stendur upp og leitar í bók-
unum, „var risaeðlusaga án orða, um
skipbrotsmann á eyju, sem flýr risa-
eðlur og deyr að lokum. Svo fór ég að
teikna ýmislegt, svo sem draugasög-
ur, án þess að ég velti söguþræð-
inum mikið fyrir mér; þær fjölluðu
að mestu um fólk sem lenti í drauga-
húsi og var étið af draugum. Eftir
það byrjaði ég að gera ofur-
hetjusögur og teiknaði oft með
Þrándi frænda mínum. Ég skóp of-
urhetju sem hét Kam-eðlan, sem var
liðug og gat skotið geislum úr hönd-
unum. Stundum gerðum við sögur
saman um heilu ofurhetjuliðin.
Þrándur sneri sér síðan að myndlist,
en ég hélt áfram að gera myndasög-
ur.“
Hugleikur fæddist á Akureyri og
fyrstu fimm ár ævinnar var hann
mikið á þeytingi á milli Svíþjóðar og
Svarfaðardals. „Þegar ég varð sex
ára flutti ég í Vesturbæinn og hef
búið í Reykjavík síðan þá. Ég á
teikningar frá því ég var þriggja ára
og hef teiknað frá því ég man eftir
mér. Ég man að ég teiknaði fyrst
ljón og krókódíla. Svo byrjaði ég að
teikna þessi hefðbundnu skrímsli
undir áhrifum frá myndasögum.“
– Hvaðan kemur þessi áhugi á
hryllingi?
„Maður hefur bara áhuga á öllu
ótrúlegu; ég veit ekki hvaðan það
kemur. En fyrir mér er hryllingur
frekar íslenskt fyrirbæri og mér
finnst skrýtið að það hafi ekki verið
notað meira í bókmenntum. Það er
til fáránlega lítið af íslenskum hryll-
ingsmyndum; við eigum allar þessar
drauga- og skrímslasögur, heilt
vættatal af skrímslum, en nei, við
ákváðum að gera bara stofudrama.
Hryllingurinn er vannýtt auðlind.
Ég gæti hugsað mér að fara út í
þennan bransa bráðum. Hvers
vegna að hafa alla þessa útburði,
Miklabæjar-Solveigu og Þorgeirs-
bola, öll þessi geðveiku skrímsli, og
þetta situr bara í bókum – þjóð-
sagnasafni. Ef ég á að segja eins og
er, þá veit ég ekki hvaðan þessi til-
hneiging íslenskrar menningar er
komin, að vera svolítið sænsk. Það er
eins og við séum endalaust að kyssa
rassinn á Ingmar Bergman, án þess
ég hafi nokkuð slæmt um rassinn á
honum að segja – en af hverju er
ekki meira blóð?
Ég er náttúrlega mikið fyrir hryll-
ingsmyndir og vil fá meira af slíku.
Eitt dæmi um íslenskt menningar-
hneyksli er að við skyldum hætta að
þýða Valhalla-myndasögurnar; það
voru aðeins þýdd fjögur eða fimm
stykki, en það hafa komið út 13 bæk-
ur í Danmörku og þær fjalla um
menningararf okkar – eru teknar úr
Snorra-Eddu. Hugsanlega hafa
þessar myndasögur ekki selst en það
er líka okkur að kenna! Það er ekk-
ert nýtt að myndasögur flokkist sem
lágmenning og að vissu leyti eru þær
það – þær njóta sín vel sem lág-
menning vegna þess að þær komast
oft upp með meira. Lágmenning er
ekki slæmt orð fyrir mér en það er
eins og þær séu meiri lágmenning á
Íslandi, kannski vegna þess að við
erum enn svo stolt af Nóbels-
verðlaununum. Við ætlum okkur að
halda okkur á þeirri mottu. Að mín-
um dómi er blóðið í draugasögum Ís-
lands vannýtt og þess vegna gæti ég
vel hugsað mér að fara út í einhvern
hrylling á myndasöguformi – og það
væri gaman ef meira væri um það í
bíómyndum. Japan kom af stað nýrri
hryllingsmyndabylgju með sínum
ógeðsmyndum sem eiga rætur sínar
í japönskum þjóðsögum. Það má
segja að það sé nútímaútfærsla á
gömlum sögum.“
Foreldrar Hugleiks skildu þegar
hann var tíu eða ellefu ára, en hann
»Ég hef aldrei hneykslast á fólki sem hneykslast
á mér. Mér finnst það engin fásinna að fólki
skuli finnast ég fara yfir strikið eða sögur mínar
vera ógeðslegar – vegna þess að þær eru það.
NordicaSpa er heilsurækt á heimsmælikvarða
sem veitir fyrsta flokks þjónustu í rólegu og fallegu
umhverfi.
Viðskiptavinir NordicaSpa hafa aðgang að
þjálfara sem fylgir þeim eftir í tækjasal í hvert
skipti sem komið er í heilsuræktina. Boðið er
upp á fjölbreytta hóptíma við allra hæfi. Nánari
upplýsingar um stundaskrá og hóptíma á
nordicaspa.is.
Í heilsulindinni er slökunarlaug og tveir heitir
pottar þar sem boðið er upp á herðanudd. Hjá
pottunum eru einnig tvær vatnsgufur með ilmi og
úti á veröndinni er sauna.
Við leggjum áherslu á andlega og líkamlega
vellíðan – NordicaSpa er heimur út af fyrir sig.