Morgunblaðið - 31.12.2006, Qupperneq 41

MORGUNBLAÐIÐ SUNNUDAGUR 31. DESEMBER 2006 41
eins og lesandinn væri staddur í slát-
urhúsi heilagra kúa.
„Morgunblaðið hefur talað um að
ég sé að brjóta tabú og ég hef ekkert
nema gott um það að segja. Í Irish
Sun var mér nánast stillt upp sem
glæpamanni; mér fyndist það bara
fyndið að fólk yrði illa úti í lífinu og
að ég hagnaðist á ógæfu annarra.
Blaðamaðurinn bar þetta undir við-
mælanda sem hann vissi að myndi
hneykslast til að búa til fréttina og
auðvitað móðgast fólk yfir því sem
ég skrifa. Ég veit alveg úr hvaða átt
ég kem og hef aldrei átt erfitt með
það. Penguin, útgáfufyrirtækið mitt,
var himinlifandi yfir fréttinni, enda
fannst þeim þetta frábær auglýsing í
þessu útbreidda slúðurblaði, sem
slær ýmist upp Paris Hilton eða
barnaperrum. Írar eru þekktir fyrir
gott skopskyn, en Írland er stærra
land en Ísland og þess vegna er
meira um teprur, auk þess sem það
er hákaþólskt land, sem skapar
skemmtilegar andstæður í fólkinu.
Ég hef aldrei hneykslast á fólki
sem hneykslast á mér. Mér finnst
það engin fásinna að fólki skuli finn-
ast ég fara yfir strikið eða sögur
mínar vera ógeðslegar – vegna þess
að þær eru það. Ef öllum fyndist
þetta allt í lagi og þessar sögur væru
normið væri eitthvað alvarlegt að.
Ég var að horfa á viðtal við Dave
Chapelle; gaman að líkja sér við
hann,“ segir Hugleikur og brosir.
„Þar sagði hann frá kvörtunum
vegna þáttar um Ku Klux Klan, sem
var dálítið beinskeyttur, og að það
væri mikilvægt við allan húmor af
þessu tagi að hann kæmi umræðu af
stað – það að umræðan væri til stað-
ar skipti höfuðmáli.“
Rýnt í ósýnilegan heim
– Er boðskapur í sögum þínum?
„Flestir sem lesa sögur mínar sjá
að mér finnst misnotkun hræðilegt
fyrirbæri. En mín afstaða kemur
ekki fram, að öðru leyti en því að ég
bendi á að misnotkun sé hversdags-
legt fyrirbæri og það er eiginlega
djókið – að misnotkun skuli yfirhöf-
uð eiga sér stað úti um allt án þess
að talað sé um það, þó að meira sé
gert af því en áður í spjallþáttum og
metsölubókum. Annars er þetta
ósýnilegur heimur allt í kringum
okkur sem er svo fáránlegt að ég bý
til brandara um það.“
– Mamma þín segir að hún myndi
ekki gefa móður sinni bók.
„Þetta segja margir, segir Hug-
leikur hæglátur. „Ég held að hún
kaupi þetta sjálf. Ég geri ekki mikið
af því að gefa mína bók í jólagjöf.
Kannski finnst mér það of augljóst,
ekki nema mér detti ekkert annað í
hug.“
Hugleikur snaraði bókinni sjálfur
yfir á ensku. „Áður en ég fór til JPV
hafði ég gefið út valdar sögur úr
Elskið okkur og Drepið okkur vegna
þess að fólk var alltaf að segja að ég
yrði að gera það. Úr varð lítil bók
sem nefnist Our Prayer eftir lagi
með Beach Boys, en Friðrik Sólnes
átti hugmyndina að því. Þegar JPV
hafði gefið út hinar bækurnar sagði
ég þeim að það myndi borga sig að
gefa út á ensku. Og ég gerði sjálfur
textann, átti einhverjar þýðingar
fyrir og vissi hvernig sumt var orð-
að, auk þess sem ég hef fylgst vel
með á þeim anga myndasögumark-
aðarins sem er á ensku.“
– Í einum ritdómnum varstu sagð-
ur miðlungsteiknari.
„Já,“ segir Hugleikur og hlær.
„Það var nú bara fyrir Kisa. Og
gagnrýnandinn gaf bókinni tvær
stjörnur vegna þess að það voru auð-
ar síður aftast! Ég gerði bókina um
Kisa vegna þess að mig langaði til að
vinna meira með hann og einnig til
að athuga hvort einhver á annað
borð fílaði þetta. Hún seldist upp
fyrir jólin sem gerir það að verkum
að get hugsað mér að fara yfir í Kisa
á næsta ári. Ég veit ekki hvort ég
geri aðra „okkur“-bók, allavega í
einrömmungastíl. Ég er búinn að
fylla kvótann í bili, en það er aldrei
að vita hvað gerist ef mér dettur
eitthvað í hug. Ég er með nokkra í
hausnum, en samtals eru þetta ná-
kvæmlega sex hundruð brandarar
og það var viljandi gert að fylla upp í
þá tölu. Ef ég bæti við, þá yrði það
afar stutt, 66 brandarar, þannig að
þeir yrðu alls 666. Ég get hinsvegar
hugsað mér að gera aðra bók í sama
stíl og Fermið okkur, eina sögu en
samt í spýtukallastíl.“
– Stendur til að gera sögur með
flóknari teikningum?
„Kisi er auðvitað með flóknari
teikningum en „okkur“-bækurnar.
Og ég hef velt fyrir mér zombíubók,
hryllingsmyndasögum sem ég
myndi skrifa og teikna. Og mig lang-
ar líka til að skrifa sögu sem annar
teiknar; fyrir því er löng hefð í
myndasögubransanum. Það fyndna
er að ég ætlaði alltaf að verða ofur-
hetjuteiknari. Í menntaskóla teikn-
aði ég voðalegar gellur,“ segir hann
og dregur úr möppu teikningar af
miklum hasarpíum.
„Ef maður ætlar að verða mynda-
söguteiknari á Íslandi er enginn tími
til þess að gera flottar teikningar því
maður getur ekki lifað af því nema
maður hafi komið sér á framfæri.
Þess vegna fór ég út í skrípamynd-
irnar og sú fyrsta var fyrir tímaritið
Blek um Koto-Mata.“
Á fyrstu síðu sögunnar, sem nær
yfir sex síður, kynnir Koto-Mata sig
til leiks: „Komiði nú öll margblessuð
og sæl börnin mín og segiði halló við
Koto-Mata, geimfarann ógurlega!!
Hann er einn af þekktari farand-
leigumorðingjum í alheiminum og
þið ættuð öll að taka ykkur hann til
fyrirmyndar. Húrra! Húrra!“
Hugleikur heldur áfram: „Það eitt
að Kisi fæddist leiddi til þess að
Koto-Mata varð útundan, en ég von-
ast til að ég endurveki hann. Svo fór
ég í Listaháskólann, varð upptekinn
af öðru og þannig urðu „okkur“-
bækurnar til.“
Það er forvitnilegt að fletta
möppu Hugleiks með teikningum af
skrímslum og ýmsum persónum, svo
sem klappstýru með ofvaxnar hend-
ur, og ljóst að þar er enginn miðl-
ungsteiknari á ferð. „Það er mik-
ilvægt fyrir myndasöguhöfunda að
halda því gangandi að skissa persón-
ur, jafnvel bara á einni teikningu,
þannig að þær fæðist reglulega. Þú
sérð til dæmis kóngulóna á fyrstu
síðu sögunnar um Koto-Mata,“ segir
hann og bendir á litla kónguló efst á
síðunni, sem kynnir sig til leiks sem
eineygðu kóngulóna Bjössa. „Síðan
gerði ég eineygða köttinn Kisa
mörgum árum síðar; þetta er eitt-
hvað sem setið hefur fast í mér.“
Af neikvæðri umfjöllun
En Hugleikur er ekki maður ein-
hamur því auk teikninga og söng-
leiks er hann einn höfunda að ára-
mótaskaupinu, ásamt bræðrunum
Ara og Úlfi Eldjárn, Margréti Örn-
ólfsdóttur og Þorsteini Guðmunds-
syni. „Reynir Lyngdal [leikstjóri]
hringdi í mig í september og tveim
dögum síðar mætti ég á fund með
hinum höfundunum. Þetta er frekar
ólíkur hópur, en samt hefur honum
verið lýst sem FERSKUM,“ segir
hann og hlær. „Svo hefur stundum
komið fram að Skaupið hljóti að
verða með svörtum húmor; ég næ
ekki alveg þeirri umræðu, sé ekki að
það sé samheiti yfir það sem við er-
um að gera.“
– En þú getur náttúrlega ekkert
sagt um hvað þið eruð að gera?
„Ég get sagt að eins og vanalega
verða sumir ánægðir með Skaupið
og sumir ekki. Það sem ég hef séð
finnst mér mikil snilld.“
Hugleikur lítur á tölvuna og segir
svo hlæjandi: „Ég googlaði sjálfan
mig, geri það af og til, og setti inn
áramótaskaupið og Hugleik. Þá kom
upp gaur sem hefur enga trú á þessu
og segir: „Hvernig dettur RÚV í hug
að fá eitthvað hálfsofandi, órakað
nörd sem kallar sig Hugleikur til að
sjá um Áramótaskaupið, mann sem
hefur fengið athygli á að krassa á
blað eitthvað krot með bundið fyrir
augun og náð að markaðsetja það í
verslanir sem myndasögur þar sem
„rúnka“ og „fróa“ er annað hvert orð
í textunum.“
Hugleikur kímir eftir lesturinn.
„Ég hef ekki fengið mikið af nei-
kvæðri umfjöllun en finnst það alltaf
gaman, þó að stundum sé hún svolít-
ið undarleg. Mér finnst bara gaman
að lesa slæmt um sjálfan mig; ef ég
fæ kikk út úr einhverju, þá er það
það.“
Sjálfsmynd Svona lítur Hugleikur Dagsson út þegar horft er í gegnum
hans eigin gleraugu.
Útsalan
hefst þriðjudaginn 2. janúar
v/Laugalæk • sími 553 3755
ÚTSKRIFT nemenda frá Borg-
arholtsskóla fór fram miðvikudaginn
20. desember sl. 85 nemendur voru
útskrifaðir af hinum ýmsum braut-
um skólans. Fjölmargir nemendur
fengu verðlaun fyrir góðan náms-
árangur og félagsstörf við útskrift-
ina. Hæstu einkunn á stúdentsprófi
fékk Björg Hákonardóttir af nátt-
úrufræðibraut.
Í ræðu sinni til útskriftarnema
lagði Ólafur Sigurðsson skólameist-
ari út af orðunum: Það sem þér viljið
að aðrir menn gjöri yður, það skuluð
þér og þeim gjöra.
(C) MOTIV-MYND, Jón Svavarsson
Útskrift frá Borgarholtsskóla