Morgunblaðið - 31.12.2006, Síða 58

Bestu bækur ársins
eru sem hér segir:
5. Desolation Jones.Warren Ellis missti tökin fyrir fáeinum árum. Hann
lenti í persónulegu öngstræti og hætti að geta skrifað nokkuð af viti. Með De-
solation Jones nær hann aftur takinu og hífir sig upp svo um munar. Desol-
ation er leynilögguvísindaskáldsaga úr nútímanum með grunnin í gamaldags
gotneskum hryllingi. Stórkostlegar teikningar JH Williams III gera svo
margslunginn reyfarann að ómissandi skáldverki. Endurkoma ársins.
4. Punisher. Mér hefur verið svo illa við Garth Ennis undanfarin ár að það
jaðrar við eitthvað persónulegt. En þannig virðist hann vilja hafa það. Maður
annaðhvort elskar, hatar eða elskar að hata það sem hann skrifar. Það eru
engar undanþágur gefnar í skrifum hans. Karlmenn eru með byssur, konur
með brjóst, ofbeldið er ljótt og húmorinn kolbikasvartur. Í sögunni The Sla-
vers leyfði hann sér loksins að vera svolítið sorgmæddur og sagan endaði
ekki við síðasta skotbardagann heldur leið áfram í hugskoti lesandans. Has-
arblað með skilaboð.
3. The ACME Novelty Library #17. Úff. Enginn lýsir bernskukvíðanum,
óöryggi unglingsáranna og fullorðinsdepurðinni betur og af meiri húmor en
Chris Ware. Hann er best þekktur fyrir tímamótaverkið Jimmy Corrigan
sem skapað hefur honum sess meðal helstu frumkvöðla myndasögumiðilsins
og með Acme Novelty Library númer 17 heldur hann áfram á þeim djúpsál-
fræðilegu miðum.Litanotkun og ofurnatni í hönnun blaðsíðunnar gerir
myndir Ware oft að hálfgerðum stúdíum í grafík og hann er einn þeirra höf-
unda sem ná hvað best að fanga huga þeirra sem lesa ekki myndasögur að
staðaldri.
2. The Pride of Baghdad. Höfundi Y the last man, Brian K Vaughan er
ekki alls varnað þrátt fyrir orð mín hér að ofan. Út kom á árinu frábær bók
eftir hann, The Pride of Bhagdad, teiknuð af Niko Henrichon sem minnir
helst á hina klassísku teiknimyndasögu Watership Down hvað varðar um-
fjöllunarefni og áhrif á lesandann. Hún fjallar um ljón sem sleppa úr dýra-
garði í Baghdad í nýjasta Persaflóastríðinu. Ljónin eru gædd mannlegri
hugsun og spjalla sín á milli eins og dýr gera í ævintýrum. Waughan nær að
feta hið þrönga einstigi ljóðrænu og afþreyingar sem svo fáum er gefið og
teiknarinn Henrichon ljær myndunum yfirbragð Disney-myndar með hörð-
um raunveruleikablæ.
1. Fables. Mikið er ég fegin að geta gefið Fables-seríunni loksins pláss í árs-
listanum. Bill Willingaham hefur hingað til ekki náð að gera þessa seríu eins
frábæra og hún hefur haft burði til. En loksins raðast púslin á rétta staði.
Nýjasta safnbók seríunnar, Arabian Nights (and Days) og sérútgefin smá-
sagnabálkur; 1001 Nights of Snowfall eru bæði verk sem ber að hampa svo
um munar. Söguhetjurnar, Stóri úlfurinn, Rauðhetta, Gosi, Grísirnir þrír og
fleiri eru teknar úr gömlum ævintýrum og settar í raunverulegt samhengi
þar sem þau lifa saman í mismikilli (ó)sátt og (sundur)lyndi. Willingham sæk-
ir í þennan endalausa sagnabrunn og
vefur sögur sem eru nýjar og ferskar
en um leið klassískar sökum við-
fangsefnisins. Þess má geta að nú á
milli jóla og nýárs kemur 8. bókin í
flokknum út sem verður að teljast
fullkominn endir á þessu myndasö-
guári.
58 SUNNUDAGUR 31. DESEMBER 2006 MORGUNBLAÐIÐ
menning
SKRIFSTOFUPLÁSS ÓSKAST TIL LEIGU
Traustur aðili óskar eftir 300-500 fm skrifstofuplássi á leigu,
gjarnan nálægt miðborginni.
Allar nánari upplýsingar veitir Sverrir Kristinsson.
Sverrir Kristinsson, löggiltur fasteignasali
S
tóru útgáfurnar tvær á ofurhetjuskalanum, DC og Marvel,
settu mesta púðrið í svokölluð „crossover“ sem felast í sögum
sem ganga þvert á marga ofurhetjutitla og tengja þá saman í
marghliða sagnaframvindu … eða svo segir hin opinbera skil-
greining á fyrirbærinu. Flestir áhugamenn vilja þó frekar
kalla þetta afturhvarf til níunda áratugarins þar sem umbúðirnar yf-
irgnæfðu innihaldið og reynt var að toga minna lesna titla upp á vin-
sældum annarra. Marvel hefur vinninginn með Civil War yfir hinni ill-
skiljanlegu Infinite Crisis frá DC. Flottasta útgáfutilraun ársins kom þó
frá DC þar sem Grant Morrison lagði mikið á sig til að skrifa sjö mis-
munandi smáseríur um afdankaðar og gleymdar ofurhetjur og tengja
þær allar saman í heildarsögunni 7 Soldiers. Flott hugmynd sem náði
ekki almennilegu flugi í heild sinni þótt sumar seríurnar hafi verið mjög
góðar.
Vertigo á sinn fyrri stall
Alan Moore var umdeildur eins og flest önnur ár. Hann vann Eisner-
verðlaunin (Óskarsverðlaun myndasögubransans) fyrir söguna sína The
Forty-Niners og gaf loks út langþráða klámverk sitt, Lost Girls, sem
hlotið hefur mjög misjafna dóma. Lost Girls er æsandi flott verk með
gamaldags erótískri framvindu og nútímalega opinskáum myndlýsingum
og mjög í takt við hina evrópsku hefð í fullorðinsmyndasögugeiranum.
Margt er hér fallegt fyrir augað en erfitt á hugann.
Vertigo er nú kominn á sinn fyrri stall sem besta útgáfan fyrir gáfu-
legan hasar. Exterminators, DMZ og Testament, eru frábærar seríur
sem hófu göngu sína á þessu ári. Auk þess hélt gullkálfur útgáfunnar,
Fables, áfram göngu sinni og hinar traustu mjólkurkýr, 100 Bullets og
Hellblazer, ná ennþá upp í kvótann en því miður hefur Y the last man
endanlega misst nytina og fer vonandi í sláturhúsið bráðlega, greyið.
Mannbætandi áhrif
Þenslan er ekki í rénun og mörgum finnst orðið nóg um. En mark-
aðurinn tekur enn við og því halda þýðingarnar áfram. Áhugaverðustu
seríurnar á þessu ári að mínu mati eru gáfumannatryllirinn Deathnote
og „stelpustráka“ krúttfrásögnin Nana.
Nokkur góð verk eftir lítt þekkta höfunda hafa rekið á fjörur mínar.
Sudden Gravity eftir Greg Ruth er frábær frumraun. Ótrúleg nákvæmni
í teikningum og mjög drungaleg og flott flétta sem því miður heldur ekki
dampi í lokin og rennur út í nettan David Lynch. The Scribbler eftir
Dan Schaffer er sömuleiðis mjög áhugavert og spennandi verk þótt sam-
þætting mynda og texta sé eilítið byrjendaleg. American Borne Chinese-
eftir Gene Yang hefur svo mannbætandi áhrif á lesandann.
Í grófum dráttum
Íslenska deildin státar af fáum en ágætum útgáfum. Ungstirnið gamla
Hugleikur Dagson gaf út tvær nýjar bækur, Fylgið okkur, sem er fram-
hald af okkur-skrýtlubálkinum og hina frábæru Eineygði kötturinn Kisi
og hnakkarnir. Ötulasti talsmaður myndasögunnar á Íslandi Jan Pozok
gaf út 11. tölublaðið af myndasögublaðinu Blek með efni eftir sjálfan sig
og aðra auk sögunnar Úrgalla buks unum. Þótt hann vilji ekki láta kalla
sig myndasöguhöfund (og þar ber þeim ekki saman honum og Hugleiki)
þá á Halldór Baldursson eina flottustu útgáfu ársins með samanteknum
skrítlum sínum úr Blaðinu í bókinni Í grófum dráttum.
Myndasögur
ársins 2006
Myndasöguárið 2006 var margslungið og gott.
Heimir Snorrason fjallar hér um það markverð-
asta og velur bestu sögurnar.
1. Rolling Stone – Hvernig væri ef
bankarnar gerðu þeim tilboð sem
þeir geta ekki hafnað?
2. Beck – Myndi sóma sér vel á
Klambratúni næsta sumar.
3. U2 – Bara til að sjá hvort Bono
færði Hr. Ólafi Ragnari sólgler-
augu eða ekki.
4. Take That – Hápunktur næsta
Gay Pride-dags?
5. Patrick Watson – Hápunktur
síðustu Airwaves-hátíðar?
6. Madonna – Ef við erum heppin,
ættleiðir hún okkur öll.
7. Red Hot Chili Peppers – Það
þyrfti að halda þrenna tónleika í
Egilshöll.
8. Justin Timberlake – Áður en
hann fer í mútur.
9. Dolly Parton – Það er að minnsta
kosti hægt að nefna tvær
ástæður.
10. Lordi – Vegna þess að við kusum
þá öll!
Tíu hljómsveitir og tónlistarmenn sem við viljum
fá hingað til lands á næsta ári
Reuters
Sniðugur Bono hefur m.a. fært Páfanum sólgleraugu sín í virðingarskyni.
Reuters
Umdeild Dolly
Parton hefur verið
umdeild um árabil
en engum dylst að
tónlist hennar er
fyrsta flokks.
Árið sem
gengur í garð