Morgunblaðið - 23.04.2007, Blaðsíða 23

Morgunblaðið - 23.04.2007, Blaðsíða 23
MORGUNBLAÐIÐ MÁNUDAGUR 23. APRÍL 2007 23 Vegna mikils aðstreymis aðsendra greina í aðdraganda alþingiskosninganna verður formi þeirra greina, sem lúta að kosningunum, breytt. Er þetta gert svo efnið verði aðgengilegra fyrir lesendur og auka möguleika Morgunblaðsins á að koma greinunum á framfæri fyrir kosningar. Alþingiskosningar Hernaðaríhlutun Íslendinga í Írak hefir margsinnis verið lýst af undirrituðum. Frá upphafi hefir sú skoðun hans ver- ið bjargföst að með henni hafi nafn Ís- lands verið svívirt á óafmáanlegan hátt. Sökudólgarnir í málinu hafa að vísu báðir hrökklast frá völdum, en eftir sit- ur þjóðin með vanvirðuna. Von- andi rennur sá dagur, að Íslend- ingum takist að deyfa þá illvígu ímynd, sem á þjóðina var klínt líka með öllu á ólögmætan hátt. Tilvitnun í stefnuræðu forsætis- ráðherra Íslands á Alþingi hinn 2. október 2003: „Sú ákvörðun sem tekin var í vor um að skipa Íslandi í sveit með rúmlega þrjátíu öðrum ríkj- um í bandalag hinna staðföstu þjóða í Íraksstríðinu átti sér skýr- ar forsendur. Stjórn Saddams Husseins var ógn við frið og stöð- ugleika í heiminum og hafði í meira en áratug hunsað ályktanir og kröfur Sameinuðu þjóðanna um afvopnun. Ekki mátti bíða eftir að henni yxi ásmegin og yrði enn hættulegri en áður. Íraksstríðið, sem þannig var löghelgað af sam- þykktum Sameinuðu þjóðanna, kom í veg fyrir það og frelsaði írösku þjóðina undan Saddam Hussein og böðlum hans. Nú er unnið að því að koma landinu á réttan kjöl eftir hremmingar harð- stjórnarinnar. Þá stefnu hljóta all- ir, sem vilja frið í þessum heims- hluta, að styðja af heilum hug. Ísland hefur þegar lagt sitt af mörkum til uppbyggingarstarfsins í Írak og mun halda því áfram.“ Að slíku tali þarf engum orðum að eyða, en minna má á að þáver- andi framkvæmdastjóri Samein- uðu þjóðanna marglýsti því yfir, að innrásin í Írak hafi verið ólögmæt. Okkar maður tilkynnti hinsvegar hinu háa alþingi að Íraksstríðið hafi verið „löghelg- að“ af samþykktum SÞ. Það er óþarft að rekja fyrir almenningi hinar ægilegu afleið- ingar stríðsins. Nær 700 þúsund Írakar drepnir; tvær milljónir á flótta í landi sínu og aðrar tvær flúnar úr landi. Og svo er haldið áfram á Ís- landi að skjóta skjöldum fyrir afglöpin af stjórnarherrum. Fyrir skemmstu sjónvarpaði RÚV fundi stjórnmálamanna á Selfossi. Annað aðalefni þess fundar var kynnt sem utanrík- ismál. Skemmst er frá því að segja að aðalefni þess þáttar var þjark um innflytjendamál, upp- spunnið vandamál af lærisvein- um Carls Hagen í Noregi, sem láta sér lynda að plægja þann at- kvæðaakur með þeim hætti að vekur andstyggð manna. Ekki eitt orð um Íraks-málið. Raunar ekkert um viðkvæm ut- anríkismál yfirleitt. Skyldu menn þó halda, að af ýmsu væri að taka í þeim gríðarlega mála- flokki. T.d. óhemjulega aukinn fjáraustur til þjónustunnar, sem tekur út yfir allan þjófabálk. Um það þarf hinsvegar engum blöðum að fletta hverra erinda RÚV gengur með slíku hátterni. Hið óhlutdræga RÚV ætlar greinilega að ganga þegjandi framhjá stærstu afglöpum í endilangri sögu íslenzkra utan- ríkismála. Ráðamenn RÚV hafa augljóslega ákveðið að Íraks- málið skuli a.m.k. ekki verða kosningamál á skjá þess. Við lestur greinar Davíðs Loga Sigurðssonar í Morg- unblaðinu 15. þ.m. um Íraks- stríðið féll undirrituðum allur ketill í eld. Svívirðan mesta Eftir Sverri Hermannsson Höfundur er fv. alþingismaður. Eins og fleiri varð ég fyrir mikl- um vonbrigðum við lestur skrifa Hjörleifs Guttormssonar í Frétta- blaðinu 12. apríl s.l. þar sem hann hvet- ur Ómar Ragn- arsson til þess að draga til baka framboð Íslands- hreyfingarinnar – lifandi lands. Þetta eru því miður ekki ný viðhorf hjá starf- andi stjórnmálaflokkum um ný framboð, en mér vitanlega hafa þessi viðhorf um Íslandshreyf- inguna ekki verið sett fram op- inberlega áður. Ég vil helst ekki trúa því að lýðræðisvitund Hjör- leifs standi á svo veikum grunni að hann líti svo á að með nýju fram- boði, sem hefur umhverfismál í fyrirrúmi, sé vegið að baráttu- málum og hagsmunum Vinstri grænna og þar með tilvonandi þingmönnum þeirra. Náttúruvernd og umhverfismál almennt varða þjóðina alla. Þau eru ekki einkamál Vinstri grænna og í raun er ekki gott að þetta mikla baráttumál tengist fyrst og fremst einum stjórnmálaflokki. Það verður hins vegar að segja Vinstri grænum til hróss að sá flokkur hefur undanfarin ár staðið sig vel í náttúruverndarbaráttunni. Jafn ljóst er að fylgi við Vinstri græna einskorðast við hug- myndafræði sem aðeins hluti þjóð- arinnar getur hugsað sér að styðja. Meðal annars af þessum ástæðum fór Íslandshreyfingin – lifandi land af stað og ætlar sér stórt hlutverk. Enginn ætti að fara í grafgötur með að á bak við hið nýja framboð ríkir mikil hugsjón og óeigingjarnt starf. Að breikka hóp grænna þingmanna ætti miklu frekar að vera fagnaðarefni fyrir Vinstri græna en ógnun við starf þeirra. Þeir ættu að geta treyst því áfram að fá atkvæði vinstri sinnaðs fólks og ekki mun skemma fyrir hjá þeim að halda vel á spöðunum í umhverfismálunum. Að loknum landsfundum Okkur hjá Íslandshreyfingunni er ljóst að gríðarleg vakning hefur orðið meðal þjóðarinnar í umhverf- ismálum og fólk hefur komið auga á að tækifærin liggja víðar en í stóriðju. Sem betur fer hefur þessi bylgja náð inn í raðir allra stjórn- málaflokka, en dæmin sanna, svo ekki verður um villst, að stór- iðjublindan er ekki læknuð. Grænn bakgrunnur á sviði lands- fundar Sjálfstæðisflokksins hefur vaflaust átt að gefa kjósendum og landsfundarfulltrúum hugmynd um breytt og betra viðhorf til nátt- úruverndar innan flokksins, en í samþykktum fundarins er ekkert sem bendir til þess að á Sjálfstæð- isflokkinn sé að treysta í þessum efnum. Stóriðjustefnan hefur ekki verið gefin upp á bátinn á þeim bæ, mörgum þar innanbúðar til mikilla vonbrigða. Mikil og sannfærandi vinna ligg- ur að baki breyttum áherslum inn- an Samfylkingarinnar varðandi umhverfismál. Um þessa stefnu- breytingu má lesa í bæklingi um Fagra Ísland og um þessi mál eru fagrar ályktanir í samþykktum landsfundar. Þessari viðhorfs- breytingu ber að fagna, en eftir stendur þó að forystumenn flokks- ins fá í hnén og standast ekki til- boð um álver í einstökum byggð- arlögum. Engu er því að treysta á þeim bæ í þessum efnum frekar en fyrri daginn. Ekki þarf að fara mörgum orð- um um stefnu Framsóknarflokks- ins í þessum málum og mér kæmi ekki á óvart að fylgishrun þar ætti m.a. rætur að rekja til stór- iðjustefnunnar. Ný framtíðarsýn Augu margra, fyrir nýrri og bjart- ari framtíðarsýn án mengandi stóriðju, opnuðust meðal þjóð- arinnar eftir þrotlausa baráttu margra og ábendinga um tækifæri sem hægt er að nýta án þess að stórskaða landið okkar. Þessari baráttu er þó ekki lokið. Íslands- hreyfingin – lifandi land var stofn- uð til að fylgja eftir þessari bylgju og koma til móts við það fólk sem ekki finnur skoðunum sínum far- veg í öðrum stjórnmálaflokkum. Íslandshreyfingin hefur komið sér upp heimasíðu islandshreyfing- in.is þar sem helstu áhersluatriði og upplýsingar um hreyfinguna er að finna. Í stefnuyfirlýsingu og í aðgerðaáætlun er tekið á helstu málum sem þjóðina varða. Sérstök áhersla er lögð á frelsi til athafna og jöfnun búsetuskilyrða þar sem sjálfbær nýting lands og sjávar er höfð að leiðarljósi. Framboðið er nýtt og stuttur tími til kynningar, en ég leyfi mér hér að hvetja alla til að kynna sér stefnu okkar og taka málefnalega afstöðu fyrir uppgjörið á kjördag. Vafasöm heilræði úr óvæntri átt Eftir Snorra Sigurjónsson Höfundur er lögreglufulltrúi og skip- ar 5. sæti á framboðslista Íslands- hreyfingarinnar – lifandi lands í Reykjavíkurkjördæmi suður Morgunblaðið birtir á baksíðu á föstudag stórmerkilegar nið- urstöður skoð- anakönnunar sem Capacent Gallup gerði fyrir blaðið. Samkvæmt könn- uninni telja 52,6% 10% fjármagns- tekjuskatt vera hæfilegan. 27,9% töldu hann of lágan og 19,5% of há- an. Þegar spurt var um afstöðu fólks varðandi tekjuskatt fyr- irtækja töldu 58,2% svarenda að 18% tekjuskattur væri hæfilegur. 22,7% töldu hann of lágan, en 19,1% of lágan. Þessar niðurstöður fela í sér vísbendingu um að lands- menn séu ánægðir með þá stefnu sem við höfum framfylgt á síðustu árum hvað varðar tekjuskatt fyr- irtækja og fjármagnstekjuskatt. Stóra fréttin í könnuninni og það athyglisverðasta við hana er að samkvæmt henni telja hvorki meira né minna en 74,1% landsmanna 35,72% tekjuskatt einstaklinga of háan! 24,4% telja þetta skatthlutfall hæfilegt en einungis 1,5% telja tekjuskattinn of lágan og vilja því væntanlega hækka hann. Það vek- ur athygli í niðurstöðum könnunar- innar að 69,8% karla telja tekju- skatt of háan, en hvorki meira né minna en 78,2% kvenna. Á síðasta kjörtímabili réðst rík- isstjórnin, undir forystu Sjálfstæð- isflokksins, í mestu skattalækkanir á lýðveldistíma. Tekjuskattur ein- staklinga var lækkaður um 3% og skattleysismörk hækkuð, há- tekjuskattur afnuminn, virð- isaukaskattur á nauðsynjavörur var lækkaður úr 24,5% og 14% í 7%, elsti skattur Íslandssögunnar, eignaskatturinn, var afnuminn og erfðafjárskattur lækkaður stór- kostlega. Áður hafði tekjuskattur fyrirtækja verið lækkaður, fyrst úr 50% í 30% og síðar úr 30% og niður í 18%. Samfylkingin og Vinstri grænir börðust með oddi og egg gegn þessum skattalækkunum á fólkið í landinu. Fyrir það geta þeir ekki þrætt. Niðurstaða skoðanakönnunar Capacent Gallup er rothögg fyrir skattastefnu vinstriflokkanna. Að minnsta kosti hljóta talsmenn þeirra að hafa vankast duglega þegar þeir lásu niðurstöður hennar á baksíðu Morgunblaðsins, enda sýna þær að skattastefna Samfylk- ingarinnar og Vinstri grænna hef- ur ekki átt upp á pallborðið hjá al- menningi í landinu. Niðurstöðurnar eru hins vegar ánægjulegar fyrir okkur Sjálfstæð- ismenn. Við höfum verið í far- arbroddi fyrir skattalækkunum á fólk og fyrirtæki í landinu og ætl- um okkur að halda áfram á sömu braut og gera betur á næsta kjör- tímabili. Stuðningur almennings í könnun Capacent Gallup við stefnu okkar í skattamálum styrkir okkur í þeirri trú að við séum á réttri leið. 71,4% sammála Sjálfstæðisflokknum Eftir Sigurð Kára Kristjánsson Höfundur er þingmaður Sjálfstæðisflokksins í Reykjavík. GREIN, sem Guðjón Ólafur Jónsson, þingmaður Framsókn- arflokksins, ritar og birtist á þessum vettvangi sl. laugardag, kallar á svar. Hann heldur því fram að ég hafi með skammarlegri fram- komu vanvirt stúdenta og stúdentaráð á fundi sem þessir aðilar gengust fyrir sl. þriðjudag. Stóryrði Guðjóns Ólafs virðist mega rekja til þess sem kalla mætti „skapandi heyrn“ og er notað yfir það fyr- irbæri þegar menn heyra það sem þeir vilja heyra en ekki það sem sagt er. Á fundinum var fjallað um stefnumörkun Stúd- entaráðs HÍ í málefnum stúdenta og þau atriði sem stúdentar leggja mesta áherslu á í baráttu sinni fyr- ir bættum kjörum. Þar á meðal eru húsnæðismál. Ég gerði þar grein fyrir stefnu VG, sem felst í því að fjölga félagslegum búsetu- úrræðum, ekki síst fyrir stúdenta. En til að sýna fram á hvernig pólitísk umræða um búsetuúrræði getur þróast út á óvæntar og skapandi brautir, þá sagði ég fundarmönnum frá hugmynd sem ættuð er frá Suðurnesjum og tengist atvinnuuppbyggingu á svæð- inu og framtíðaráformum Hitaveitu Suðurnesja um Orkuháskóla á Suðurnesjum. Þarna suðurfrá leita menn nú leiða til að nýta mannvirki þau og aðstöðu sem herinn skildi eftir sig. Þar á meðal eru íbúðir fyrir rúmlega 900 fjölskyldur og 1400 einstaklingsíbúðir. Þar sjá menn fyrir sér möguleika á að nýta íbúðirnar sem stúdentaíbúðir eða „campus“ fyrir væntanlegan orkuháskóla en vegna umfangsins hafa menn spurt sig hvort ekki sé hugsanlegt að íbúðirnar gætu líka nýst húsnæðislausum stúdentum á höfuðborgarsvæðinu. Sam- göngur milli svæðanna eru orðnar greiðari en áður var og hægur vandi að koma á tíðum strætóferðum þarna á milli. Væntanleg göng undir Öskjuhlíðina myndu svo gera þennan kost enn væn- legri. Loks má nefna framtíðarsýn þá, sem kann að vera nær okkur í tíma en ætla mætti, þ.e. raflest milli Keflavíkurflugvallar og mið- borgar Reykjavíkur. Frá þessum hugmyndum suðurnesjamanna sagði ég á fundi Stúdentaráðs HÍ. Djarfar hugmyndir eru í eðli sínu skapandi og í þeim eru fólgin óvænt sjónarhorn sem leitt geta til nýstárlegra lausna á vanda- málum og opnað sýn til litríkrar framtíðar. Og það sýndi sig á fund- inum að ungt fólk er opið fyrir því að ræða slíkar hugmyndir, því fátt annað nýstárlegt bar til tíðinda á fundinum og ekkert kallaði fram jafn ferska vinda í umræðunni. Svona var nú það … en ekki eins og Guðjón Ólafur lýsir í greinarkorni sínu. Í því afbakar hann málflutning minn og skrumskælir á þann hátt sem framsókn- armönnum hættir til að skrumskæla hlutina. Eða hverjir leyfa sér að tala um „sjálfbær álver“ aðrir en framsóknarmenn … ? Skapandi heyrn Guðjóns Ólafs Eftir Kolbrúnu Halldórsdóttur Höfundur er alþingismaður VG í Reykjavík. ÁRNI Mathiesen fjallar í grein hér í blaðinu 8. apríl um ummæli mín um finnska undrið sem byggðist á því að í stað vatns- aflsvirkjana og verksmiðja hefðu Finnar byggt upp efnahagsundur í kringum hátækni á síðustu árum. Árni bendir á að til þess að knýja finnska undrið þurfi að reisa 1600 MW kjarn- orkuver og spyr hvort þetta sé sú umhverfisvæna leið sem fara eigi og hvar eigi að reisa kjarn- orkuver. Því er til að svara að Finnar eru 17 sinnum fleiri en Íslendingar svo að hér á landi þyrfti aðeins 100 MW virkjun fyrir hlutfallslega orkuþörf. Þekkingar- og há- tækniiðnaðurinn er mengunarlaus og skap- ar margfalt fleiri störf á orkueiningu en ál- verin. Ef menn vilja er hægt að hanna húsakynnin þannig að þau skapi litla sem enga sjónmengun. Meira að segja orku- frekustu tölvufyrirtækin, sem starfrækja gagnageymslur og gagnaúrvinnslu, þurfa mun minni orku á hvert starf en álver. Í samtali mínu við einn af forsvarsmönnum slíks tölvufyrirtækis nýlega kom fram að orkunotkunin í byrjun yrði allt að 200 MW og að starfsmenn yrðu á þriðja hundrað. Samkvæmt því skapar hvert MW hjá slíku orkufreku tölvufyrirtæki rúmlega eitt starf eða meira en tvöfalt fleiri störf á orkuein- ingu en hjá álveri. Svona fyrirtæki þarf útibú úti á landi. Ef það er heppilegra að reisa álver, hvers vegna nota Finnar þá ekki 1600 megavöttin sín til stóriðju? Páll Magnússon bendir í sinni grein á að stjórn- völd hafi með heppilegri löggjöf þegar skapað gott rekstarumhverfi fyrir þekk- ingar- og hátækniiðnað og útrás hans. En um þetta gildir eins og fleira hjá Fram- sókn, – þetta lítur ágætlega út í orði en ekki á borði. Forráðamenn fyrirtækjanna sem eiga að njóta löggjafarinnar kvarta sáran yfir ruðningsáhrifum stóriðju- og virkjanaframkvæmdanna sem birtast m.a. í þenslu, verðbólgu, okurvöxtum og geng- issveiflum. Af hverju taka Finnar hátækni fram yfir álver? Eftir Ómar Ragnarsson Höfundur er formaður Íslandshreyfing- arinnar – lifandi lands.

x

Morgunblaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.