Morgunblaðið - 20.08.2007, Blaðsíða 36
36 MÁNUDAGUR 20. ÁGÚST 2007 MORGUNBLAÐIÐ
/ KRINGLUNNI
NANCY
DREW
YNGSTI OG KLÁRASTI EINKASPÆJARI HEIMS ER NÚ MÆTT Á HVÍTA TJALDIÐ
BYGGT Á HINUM FRÁBÆRU
NANCY DREW BÓKUM
ÓVÆNTASTA
STELPUMYND ÁRSINS!
eee
H.J. - MBL
/ ÁLFABAKKA
RATATOUILLE m/ensku tali kl. 3 - 5:30 - 8 - 10:40 LEYFÐ
RATATOUILLE m/ensku tali kl. 8 LEYFÐ DIGITAL
RATATOUILLE m/ísl. tali kl. 3 - 5:30 LEYFÐ DIGITAL
THE TRANSFORMERS kl. 5 - 8 - 10:30 B.i.10.ára
THE TRANSFORMERS kl. 10:30 B.i.10.ára DIGITAL
THE TRANSFORMERS kl. 5 - 8 - 10:50 B.i.10.ára LÚXUS VIP
NANCY DREW kl. 6 - 8:10 - 10:20 B.i.7.ára
GEORGIA RULE kl. 8 B.i.7.ára
HARRY POTTER 5 kl. 3 - 8 B.i.10.ára
SHREK 3 m/ísl. tali kl. 3 - 4 - 6 LEYFÐ
OCEAN´S 13 kl. 10:30 B.i.7.ára
RATATOUILLE m/ísl. tali kl. 4:30 - 5:30 LEYFÐ DIGITAL
RATATOUILLE m/ensku tali kl. 8 - 10:30 LEYFÐ DIGITAL
THE TRANSFORMERS kl. 8 - 10:40 B.i. 10 ára DIGITAL
GEORGIA RULE kl. 10:10 B.i. 7 ára
HARRY POTTER 5 kl. 4:30 B.i. 10 ára
NANCY DREW kl. 8 B.i. 7 ára
48.000
GESTIR
SÝND MEÐ ÍSLENSKU TALI
VERSLAÐU MIÐA Á NETINU Á WWW.SAMBIO.IS
HLJÓÐ OG MYND
FRÁ ÞEIM SÖMU OG FÆRÐU OKKUR TOY STORY, FINDING NEMO,
THE INCREDIBLES OG CARS KEMUR SKEMMTILEGASTA MYND ÁRSINS.
NÝJASTA MEISTARAVERK
PIXAR OG DISNEY
GETUR ROTTA ORÐIÐ
MEISTARAKOKKUR Í FÍNUM VEITINGASTAÐ?
SÝND M
EÐ ÍSLE
NSKU
OG ENS
KU TAL
I
eeeee
- LIB, TOPP5.IS
MYNDDISKAR»
MYNDDISKAR
Spennumynd
Tell No One (Ne le dis à personne)
Frakkland 2006. Myndform 2007. 125
mín. Bönnuð yngri en 14 ára. Leikstjóri:
Guillaume Canet. Aðalleikarar: François
Cluzet, Marie-Josée Crozet, Kristin Scott
Thomas.
FRAMÚRSKARANDI, frönsk saka-
málamynd hefst á því að kyrrðin er
rofin á friðsælu sumarkvöldi í sveit.
Þetta eru bernskuslóðir Alex læknis
(Cluzet), og Margot konu hans (Cro-
zet), þau hafa verið að njóta veðurblíð-
unnar þegar hún hverfur sjónum,
finnst myrt og hann rankar við sér eft-
ir líkamsárás. Raðmorðingi er dæmd-
ur fyrir ódæðið og málinu er lokið.
Átta árum síðar finnast lík á svæð-
inu með gögnum sem varpa grun á
Alex. Málið er tekið upp að nýju, og
hremmingar hans virðast óyfirstíg-
anlegar eftir því sem atburðarásin
gerist dularfyllri. Morðið fyrir átta ár-
um er aðeins toppurinn á ísjaka í
gruggugu vatni.
Myndir á borð við Ne le dis à per-
sonne, á að sýna í kvikmyndahúsi en
er ekki treyst í slaginn. Sjálfsagt
vegna þess að hún er frönsk, alla vega
bendir enski titillinn til þess. Þétt og
spennandi frá fyrstu mínútu til þeirrar
síðustu og lausn málsins liggur sann-
arlega ekki í loftinu fyrr en undir blá-
lokin. Sagan er bragðmikil, fléttan er
flókin og áhorfandinn verður að halda
augunum opnum. Sagan sem handritið
er byggt á er eftir bandaríska saka-
málahöfundinn Harlan Coben, hann er
í hópi þeirra færustu og Frökkum hef-
ur lukkast vel að flytja baksviðið yfir
hafið. Leikstjórnin er traust og þétt,
leikararnir trúverðugir og ferskir í
landi sem sýnir nánast alfarið eng-
ilsaxneskar myndir. Ef þið hafið gam-
an af krimmum, er þessi með þeim
bestu í ár.
Sæbjörn Valdimarsson
Segðu engum „Ef þið hafið
gaman af krimmum, er þessi
með þeim bestu í ár.“
Segðu það engum
MYNDDISKAR
Gamanmynd
Take The Money And Run Bandaríkin 1969. Scanbox. 85 mín. Öll-
um leyfð. Sölumyndband (Tiger, 600.-)
Leikstjóri: Woody Allen. Aðalleikarar:
Woody Allen, Janet Margolin.
FYRSTA leikstjórnarverkefni þáver-
andi gamanleikarans og uppistand-
arans Allens, er eitt hans langbesta. Í
meinfyndna, sviðsetta heimild-
armyndarstílnum sem stingur af og
til upp kollinum í verkum hans.
Viðfangsefnið er Virgil (Allen),
manngarmur sem er gjörsamlega
fyrirmunað að gera ærlegt eða óheið-
arlegt handtak. Mistekst sem hljóð-
færaleikari (reynir að blása í sellóið),
skóburstari (hrækir á kúnnann í stað-
inn fyrir skóinn), og sem smáglæpa-
maður (fær þyngstu dóma fyrir litlar
sem engar sakir). Allen lifir sig inn í
hlutverk veimiltítunnar, við njótum
hans bestu hliða sem brandarasmiður
og hann fer á kostum sem leikstjóri.
Take the Money and Run, inniheldur
nokkur ódauðleg Allen-atriði, líkt og
bankaránstilkynninguna sem er svo
illlæsileg sakir stafsetningarvillna að
snepillinn fer fyrir bankastjórann. Al-
len gerir endalaust grín að eldri
myndum, ekki síst gangstermyndum
4. áratugarins, og á góðan dag.
Sæbjörn Valdimarsson
„Heimildarmynd um
hinn fullkomna lúða
Í FRÉTT Morgunblaðsins
fyrr í mánuðinum var fjallað
um grein sem kvikmynda-
leikstjórinn Woody Allen rit-
ar í NYT, í kjölfar fráfalls
Ingmars Bergman. Þar seg-
ist Woody meðal annars
hafa reynt að fylgja fordæmi
síns sænska starfsbróður,
„… vinna verk mín eins vel og mér
framast var unnt hverju sinni; reyndi
að láta hvorki glepjast af hinum kjána-
lega heimi vinsældanna né detta í hlut-
verk „glans“-leikstjórans; gerði bara
kvikmyndir og sinnti svo hinni
næstu …
Enginn efast um vandvirkni Allens
og það leynir sér ekki að hann lætur
ekki glepjast af auðveldum und-
ankomuleiðum, en e.t.v. um sinn af
meistara Bergman. Líkt og kemur
fram hér á síðunni, fór Allen af stað
með einkar áberandi og áhugaverðum
hætti. Take the Money and Run, er að
margra áliti grínaktugt meistaraverk,
öðrum óháð og einstaklega frumlegt.
Hann fylgir því eftir með þremur, gull-
vægum gamanmyndum og þá
er röðin komin að verðlauna-
myndinni Annie Hall, sem
gjarnan er talið hans besta
verk.
Síðan kemur röðin að Berg-
man-eftirlíkingum. Interiors
(’78), kemur fimm árum á eftir
Viskningar och rop, skyldleik-
inn leynir sér ekki í aðalpersónunum,
systrunum þremur, né heldur and-
blænum; depurðin og fjölskylduraun-
irnar eru hins vegar léttvægar fundn-
ar í samanburði við ólýsanlega möruna
sem sænski meistarinn leggur á
herðar áhorfendum sínum.
Allen léttir síðan á sálinni með fáein-
ar, vel lukkaðar gamanmyndir uns
skugginn af Bergman myrkvar honum
sýn á nýjan leik og úr verður ást-
arraunasagan September (’87). Þrí-
leiknum þunga lauk með Another
Woman ári síðar og upp frá því hefur
Allen ekki látið glepjast út af eigin
stefnu og oftar en ekki með minn-
isstæðum árangri.
Í basli með Bergman
Sæbjörn Valdimarsson
Woody Allen