Morgunblaðið - 22.10.2007, Blaðsíða 1

STOFNAÐ 1913 288. TBL. 95. ÁRG. MÁNUDAGUR 22. OKTÓBER 2007 LANDSPRENT EHF. mbl.is
Lengi lifi leikhúsið!
>> 33
Leikhúsin í landinu
ERUM VIÐ TRYGGÐ?
FÁIR SKOÐA SMÁA LETRIÐ EN Á FERÐALÖGUM ER
BETRA AÐ HAFA VAÐIÐ FYRIR NEÐAN SIG >> 18
FRÉTTASKÝRING
Eftir Skapta Hallgrímsson
skapti@mbl.is
MARGAR borgir hafa sýnt því
áhuga að halda heimsmeistaraein-
vígið í skák næsta haust. Reykjavík
bættist í hópinn nýverið en ljóst er
að við ramman reip verður að draga
því aðrir eru komnir mun lengra í
undirbúningsferlinu. Raunhæfur
möguleiki er fyrir hendi en þó vara
kunnugir við of mikilli bjartsýni.
Skákmeistararnir tveir ráða ekki
keppnisstaðnum en gera má ráð fyr-
ir því að þeir hafi eitthvað um það að
segja hvar verður teflt. Það eru góð-
ar fréttir því Morgunblaðinu er sagt
að báðir, Indverjinn Vishwanathan
Anand og Rússinn Vladímír Kram-
nik, séu spenntir fyrir því að tefla á
Íslandi. Anand, sem er nýbakaður
heimsmeistari eftir að hann sigraði
Kramnik fyrir skömmu, hefur oft
teflt í Reykjavík og er í hópi hinna
margfrægu „Íslandsvina“ en Kram-
nik hefur enn ekki teflt hér.
Fyrstu viðbrögð stjórnenda Al-
þjóðaskáksambandsins, FIDE, við
áhuga Íslendinga voru jákvæð og
vitað er að margir í skákheiminum
líta á Reykjavík sem eina af skákhöf-
uðborgum heimsins, eins og það var
orðað við blaðamann; ekki síst af
sögulegum ástæðum; mikilli skák-
hefð, ótrúlegum fjölda íslenskra
stórmeistara, alþjóðlega Reykjavík-
urmótinu sem orðið er gríðarlega
vinsælt, og síðasta en ekki síst vegna
„Einvígis aldarinnar“ 1972, þegar
Fischer og Spassky mættust.
Borgarstjórn Reykjavíkur sam-
þykkti fyrir skemmstu að stofna
skákakademíu í samvinnu við fjögur
fyrirtæki. Meginmarkmiðið er að
efla mjög skákkennslu á meðal ung-
menna og draumur borgaryfirvalda
er að Reykjavík verði orðin sérstök
skákborg árið 2010. Heimsmeistara-
einvígi 2008 yrði stórt skref í þá átt.
Skákar
Ísland
öllum?
Slegist um heims-
meistaraeinvígið
FJÖLMENNI kom saman í sal
Fjölbrautaskólans í Garðabæ í
gær til þess að fagna afmæli
Hrafnistu. Heimilisfólk á Hrafn-
istu sá um fjölmörg atriði í af-
mælinu, en söngatriði, ljóða-
upplestur og leikfimi var meðal
þess sem á boðstólum var.
Meðal atriða var söngur Hrafn-
istukórsins undir stjórn Böðvars
Guðmundssonar, en meðalaldur
kórfélaganna er 88 ár og er elsti
félaginn 97 ára.
Elsti þátttakandinn í afmæl-
ishátíðinni var Leifur Eiríksson
en hann varð hundrað ára á sjó-
mannadaginn síðasta. Hann,
ásamt Ingibjörgu Björnsdóttur,
flutti ljóð við góðan orðstír á há-
tíðinni. | 8 Morgunblaðið/Ómar
Söngur,
leikfimi
og ljóð
Afmælishátíð Hrafnistu fór fram í gær og var elsti þátttakandinn 100 ára
Eftir Örlyg Stein Sigurjónsson
orsi@mbl.is
LJÓST er að björgunarvesti hafa
bjargað lífi fimm manns á Fremra-
Selvatni í Ísafjarðardjúpi á laugar-
dag þegar opnum báti þeirra hvolfdi
skyndilega í kjölfar grimmilegrar
stormhviðu sem kom eins og hendi
væri veifað. Vatnið var ískalt og
þurftu allir bátsverjar að bjarga sér í
land á sundi, fjórar konur og einn
karl. Konurnar komust í land á um
20 mínútum en samferðamaður
þeirra var á aðra klukkustund í vatn-
inu og var að niðurlotum kominn
þegar hann náði landi. Eiginmenn
kvennanna, sem voru í sumarbústað
við vatnið, veittu manninum fyrstu
skyndihjálp með heitu vatni teppi og
öðrum neyðarbúnaði.
Auður Yngvadóttir, ein kvenn-
anna, segir að ferðin hafi byrjað í
ágætisveðri en fólkið hafi skroppið
út á vatnið til veiða sér til skemmt-
unar.
„En þegar við vorum komin út á
vatnið skall á afspyrnuvont veður,“
segir hún. „Þótt veðrið væri í upphafi
stillt lögðum við samt áherslu á að
fara í björgunarvesti og gáfum okk-
ur góðan tíma í að stilla allar ólar
rétt. Ég held að það hafi gert gæfu-
muninn því þegar ég var á sundinu
hugsaði ég um hvað það hafi verið
dýrmætt gefa sér tíma í þetta því
maður fann hvað vatnið reif mikið í
vestið.“
Bátnum hafði hvolft eftir að alda
kaffærði hann að aftan með þeim af-
leiðingum allt fólkið lenti á sundi.
„Það fór allt á kaf á augnabliki,“ seg-
ir Auður. Ein konan í hópnum flækt-
ist í reipi úr bátnum en tókst að losa
sig með aðstoð félaga síns.
„Við syntum strax af stað og náð-
um allar landi eftir um 20 mínútna
erfitt sund því bæði var vatnið ískalt
og blautur klæðnaðurinn þyngdi
okkur. Það var ekki öruggt að maður
næði landi. Þegar í land kom gátum
við ekki staðið í fæturna og hreinlega
skriðum áfram í átt að sumarbú-
staðnum. Við ákváðum tvær að fara í
átt að bústaðnum en sú þriðja varð
eftir til að hvetja þá síðustu til að ná
landi.“
Gat ekki notað talstöðina
Samferðamaður þeirra varð eftir á
kilinum á bátnum úti á vatninu og
hugðist láta reyna á að hann ræki
undan vindinum í rétta átt en gafst
upp á því um síðir og synti í land.
Auður var með talstöð á sér en
tókst ekki að nota hana vegna hand-
kulda. Hún reyndi þá að nota stein-
völu til að ýta á takka en án árang-
urs. Konurnar voru því staddar
sambandslausar á landi í allt að
tveggja km fjarlægð frá sumarbú-
staðnum um klukkan fjögur um dag-
inn. Menn þeirra komu til móts við
þær og var hringt á Neyðarlínuna á
þessum tímapunkti. „Og það mátti
ekki seinna vera því þetta var orðið
spurning um mínútur,“ segir Auður.
„Samferðamaður okkar var þá orð-
inn mjög kaldur niðri við vatnsborðið
þegar eiginmenn okkar komu til
hans.“
Fremra-Selvatn er í Mjóafirði,
mjög innarlega í Ísafjarðardjúpi og
er mjög kalt, ekki síst á þessum árs-
tíma.
„Gátum ekki staðið í fæt-
urna og hreinlega skriðum“
Morgunblaðið/Halldór Sveinbjörnsson
Hólpin Erfið raun að baki. Guðrún Karlsdóttir, Hrafnhildur Sørensen,
Auður Yngvadóttir, Barði Önundarson og Elfa Jóhannsdóttir.
 

    
 
 
 




 


 





 








 
 



 
 
 
 

!
!
 "#
$ "#
 %&