Morgunblaðið - 04.12.2007, Blaðsíða 20

Morgunblaðið - 04.12.2007, Blaðsíða 20
menntun 20 ÞRIÐJUDAGUR 4. DESEMBER 2007 MORGUNBLAÐIÐ Eftir Bergþóru Njálu Guðmundsdóttur ben@mbl.is Norskir sérfræðingar telja nauðsyn-legt að taka upp að nýju kennslu íafmörkuðum kennslustofum til aðbæta lélegan árangur norskra nemenda. Íslenskir kennarar eru almennt ef- ins um ágæti þess að kenna stórum hópum í opnum rýmum, eins og stefnan er víða á landinu. Á vefsíðu forskning.no kemur fram að frá árinu 2000 hefur norskum nemendum farið aftur í lestri, stærðfræði og raungreinum. Þeir eru nú langt undir meðaltalsárangri nemenda í OECD-ríkjunum, ef marka má niðurstöður alþjóðlegu PISA-rannsókn- arinnar frá í fyrra sem voru gerðar opinber- ar í síðustu viku. Æ fleiri norskir sérfræðingar telja nú að hið nýja kennsluform, þar sem hefðbundinni bekkjaskipan er skipt út fyrir hópkennslu í opnu skólarými, sé óheppilegt. Þeir telja nauðsynlegt að taka upp að nýju gamla fyr- irkomulagið með kennslustofum og bekkja- skiptingu. „Þetta veldur ringulreið,“ segir Thomas Nordal, prófessor í kennslufræði. „Nemend- urnir reika um og geta ekki einbeitt sér að því sem þeir eiga að vera að gera, þ.e.a.s. að læra.“ Undir þetta tekur skólasagnfræðingurinn Alfred Oftedal Telhaug. „Kennararnir myndu endurheimta stöðu sína og myndugleika ef við tækjum aftur upp gömlu kennslu- stofuskipanina. Uppbygging kennslunnar og rammar yrðu skýrari,“ segir hann en eins og kerfið er í dag er litið á kennarann sem leið- beinanda og nemendurnir eiga sjálfir að taka ábyrgð á náminu. „Vinnan í tímunum er ekki nægilega mark- viss,“ heldur hann áfram. „Nemendurnir komast of seint af stað með lærdóminn og hætta of snemma.“ Hræddust við hávaðaáreitið Fjölmörg sveitarfélög á Íslandi, þ.m.t. Reykjavík, hafa þá stefnu að kennsla skuli fara fram í opnum rýmum. Nokkrir skólar hafa verið byggðir frá grunni með það að markmiði, s.s. Ingunnarskóli í Grafarholti, Korpuskóli í Grafarvogi og Akurskóli í Reykjanesbæ. „Auðvitað eru skiptar skoðanir um þetta meðal kennara en almennt erum við mjög efins,“ segir Þórður Hjaltested, varaformaður Félags grunnskólakennara. „Við erum einna hræddust við hávaðaáreitið sem verður mikið við þessar aðstæður en vel- ferð kennarans sem starfsmanns er eðlilega ofarlega á baugi hjá félaginu. Trún- aðarlæknir Vinnumálastofnunar hefur t.a.m. fjallað um aðstöðu skrifstofufólks vegna þess að opin rými eru núna tískubylgja í hönnun skrifstofuhúsnæðis. Hans ráðlegging var að menn ættu að fara sér hægt því þetta skap- aði mikið áreiti og álag á fólk.“ Þórður segir þó opin rými ekki alveg ný af nálinni í íslensku skólakerfi. „Á sínum tíma var þetta prófað í Fossvogsskóla sem var byggður upp úr 1970. Hann þótti framúr- stefnuskóli en það endaði með því að þar voru sett upp skilrúm og skólinn hólfaður meira niður en gert var í upphafi.“ Hann segir menn vissulega hafa áhyggjur af árangri nemendanna, ekki síst þeirra sem þurfi aðhald og geti átt erfiðara með að ein- beita sér í opnu starfsumhverfi. Raunar hljóti að fylgja auknum hávaða að erfiðara sé fyrir alla að einbeita sér. „Menn hafa líka lært að það er nauðsynlegt að inni í þessum rýmum sé lokuð stofa svo kennarinn geti tek- ið hópa út úr fjöldanum, t.d. þegar hann er að leggja inn nýtt efni hjá þeim.“ Að sögn Þórðar hefur mikil umræða farið fram um þessi mál meðal íslensku kenn- arastéttarinnar. „Málið snýst líka um að þetta er einfaldlega komið – kennarar voru í sjálfu sér ekkert spurðir hvað þeim fyndist um þessar breytingar heldur var þessu kerfi komið á ofan frá.“ En hvaða skoðun hefur Þórður á því að nemandinn taki sjálfur meiri ábyrgð á eigin námi en áður? „Það hefur verið innleidd sú stefna að nemendur geri sér eigin námsáætl- anir en auðvitað með aðstoð kennarans,“ seg- ir hann. „Þetta getur verið svolítið þungt í byrjun en þegar krakkarnir venjast þessu finnst mörgum kennurum það jákvætt því nemandinn verður meðvitaður um hvað hann er að læra og hvers vegna. En auðvitað eru skiptar skoðanir um þetta líka meðal kenn- arastéttarinnar enda hefur álag á kennara aukist eftir að þessi háttur var tekinn upp.“ Þórður bendir á að best sé að fara sér hægt við svona breytingar. „Í eðli okkar er- um við íhaldssöm þegar kemur að skólastarfi enda eru nemendurnir ekki í góðum málum ef við gerum vitleysur.“ Erfitt að einbeita sér í opnu rými Morgunblaðið/Ásdís Opinn Ingunnarskóli er einn þeirra skóla sem voru byggðir frá grunni með það að markmiðið að kennsla færi fram í opnum rýmum. „Á sínum tíma var þetta prófað í Fossvogsskóla sem þótti framúrstefnuskóli en það endaði með því að þar voru sett upp skilrúm og skólinn hólfaður meira niður en gert var í upphafi.“ Eftir að hafa lesið dagblöðdagsins datt Pétri Stefánssyni þetta í hug: Lesmál eitt af öðru ber, um það varla þarf að kljást. Mér finnst eins og mörgum hér, Morgunblaðið allra skást. Hólmfríður Bjartmarsdóttir tók undir það: Að lesa blöðin leiðist mér lítil menning, efnið hrátt. Moggi af öllum öðrum ber einkum fyrir vísnaþátt. Ármann Þorgrímsson brást við því, auðvitað í bundnu máli: Góða kona, gáðu að þér, glepja tröllin huga þinn fyrst Morgunblaðið orðið er eini sannleiksflytjandinn. Það varð til þess að Hólmfríður breytti vísu sinni, einkum varð aðeins, og Ármann orti: Gott er að fá góðar fréttir, get ég samþykkt skoðun þína. Áhyggjum þú af mér léttir, aftur tek ég gleði mína. VÍSNAHORNIÐ Af Mogga og hag- yrðingum pebl@mbl.is VÉLRÆNN bangsi sem bregst við skilaboðum frá eiganda sínum kann að vera leið til að láta starfsfólk sjúkrahúsa vita af breytingum á líð- an veikra barna, að því er greint var frá á vefmiðli BBC í vikunni. Verið er að koma skynjurum fyr- ir í bangsanum Huggable, eða Knúsa eins og vel mætti kalla hann á íslensku, við MIT-háskólann í Boston. Er til að mynda unnið að því að bangsinn bregðist við faðm- lagi og eins að hann þekki eiganda sinn er hann nálgast, en Knúsi er ætlaður sem félagi fyrir bæði börn og eldra fólk. Vonast vísindamenn- irnir til að bangsinn geti þannig til að mynda sent frá sér boð ef eig- andi hans er kvalinn. Tilraunir á því hversu vel Knúsi virkar verða síðan gerðar á sjúkra- húsi í skosku hálöndunum og er gert ráð fyrir að þær hefjist innan þriggja mánaða. Morgunblaðið/G.Rúnar Bangsar Það getur verið gott að knúsa bangsa og ekki er verra ef hann getur brugðist við faðmlaginu og þekkir eiganda sinn. Vélrænn bangsi fyrir veika krakka DANIR velja nú í síauknum mæli lé- legri vöru er þeir kaupa í matinn – og ástæðan er ekki verðlagið heldur sú að þeir eru búnir að venjast bragðinu, segir á fréttavef Berling- ske Tidende. Danir eru nefnilega margir hverj- ir búnir að venja sig á kalóríusnauð- ar og fituskertar afurðir sem eru bragðbættar ýmist með salti eða sætuefnum og kunna fyrir vikið ekki lengur að meta bindiefnalausar mat- vörur þegar þeir bragða á þeim. Þetta er ein af þeim niðurstöðum sem fram komu á ForbrugerForum- málþingi sem haldið var í vikunni. „Af hverju velur fólk frekar að borða vöru sem hefur á sér slæmt orð?“ spurði formaður neytenda- ráðsins, Camilla Hersom og svaraði spurningunni sjálf. „Af því að það er orðið vant að borða hana.“ Danska neytendaráðið sendi ný- lega frá sér bækling um matvörur, en þar er m.a. að finna niðurstöður sem gerðar voru á matarsmekk meðal-Danans er kom að kjúkling- um. Og niðurstöðurnar voru sláandi. „Lífræni kjúklingurinn fékk lægstu einkunn en matvaran sem gæðalega séð var í neðsta sæti – kjúklinga- bringur marineraðar í sykur- og saltlegi og með 20% auka vatnsinni- haldi, fengu samt hæstu einkunn hjá neytendunum,“ sagði Hersom og kvað geta verið erfitt að venja sig af slæmum matarvenjum. Að sögn Birgitte Escherich hjá ráðgjafarstofunni Kostkompagniet þá liggur vandinn í því að Danir hafa vanið sig á salt, sykur og fituríka matvöru og sleppa frekar því sem er með súru eða bitru bragði. Þar sem að hluta bragðflokkanna vantar er sá hluti heilans sem stjórnar hungr- inu því ekki sáttur nema í stutta stund áður en hugurinn leitar í rusl- fæði á ný. Góði mat- arsmekk- urinn horfinn Morgunblaðið/Árni Torfason Skyndibiti Danir hafa vanið sig á salt-, sykur- og fituríka fæðu.

x

Morgunblaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.