Morgunblaðið - 29.12.2007, Síða 4

4 LAUGARDAGUR 29. DESEMBER 2007 MORGUNBLAÐIÐ
FRÉTTIR
Eftir Sunnu Ósk Logadóttur
sunna@mbl.is
„VIÐ viljum minna þig á að skuld
þín hjá Og Vodafone er komin í van-
skil,“ segir í upphafi innheimtu-
bréfs sem karlmanni barst frá
Intrum Justitia nú rétt fyrir jólin.
Skuldin sem um ræðir og Intrum
hefur tekið að sér að innheimta er
ein króna. Er hún orðin þriggja ára
gömul. Með kostnaði og ítrek-
unargjaldi er skuld mannsins við
fyrirtækið nú komin upp í 1.351
krónu og óskast greidd innan tíu
daga frá dagsetningu bréfsins, ell-
egar hækki hún enn frekar.
„Mér brá heldur betur í brún þeg-
ar ég fékk umslagið frá Intrum og
hélt að ég væri lentur í einhverjum
hrikalegum vandamálum,“ segir
maðurinn. „En þegar ég opnaði um-
slagið komst ég að því að höfuð-
stóllinn er þessi eina króna sem er
búin að hlaða utan á sig.“
En þetta er ekki í fyrsta skipti
sem maðurinn lendir í vandræðum
vegna þessarar sömu krónu. Haust-
ið 2004 var hann staddur erlendis
og komst þá að því að farsímanum
hans hafði verið lokað. Kom það
manninum verulega á óvart því fyr-
irtækið sem hann starfar hjá átti
númerið og greiddi alla reikninga
samviskusamlega.
Er maðurinn kom heim hafði
hann samband við Og Vodafone og í
ljós kom að hann var í einnar krónu
skuld við fyrirtækið. Það var svo
aftur ástæða þess að símanúmerinu
var lokað. „Það skilur enginn
hvernig þessi skuld myndaðist hjá
mér persónulega og hvað þá að sím-
anum skuli hafa verið lokað út af
einni krónu,“ segir maðurinn.
Starfsmaður Og Vodafone lofaði
manninum að skuldin yrði strikuð
út og átti hann sér því einskis ills
von þegar bréfið frá Intrum barst
fyrir jólin.
„Ég hef engar áhyggjur haft fyrr
en núna, þremur árum seinna, þeg-
ar ég fæ rukkun rétt fyrir jólin.“
Maðurinn hafði samband við
Intrum eftir að innheimtuseðillinn
barst og baðst fyrirtækið afsökunar
og sagði að um mistök væri að
ræða. „Þannig að ég þarf ekki að
borga krónuna né uppsafnaðan
kostnað vegna hennar.“
Hann er þó ekki alveg í rónni.
„Ég er ekki sannfærður um að
skuldin hafi verið felld niður,“ segir
maðurinn og talar af biturri
reynslu. „Það var fullyrt fyrir
þremur árum að það yrði gert en
annað kom á daginn. Ég treysti því
engu. Ég býst alveg eins við því að
þessi króna muni halda áfram að
elta mig í kerfinu.“
Hundeltur af krónu í kerfinu
Barst bréf frá Intrum þar sem skuld upp á eina krónu var innheimt
LAGT var hald á um fimm og hálft
kíló af fíkniefnum sem komu hingað
til lands með hraðsendingu frá
Þýskalandi um miðjan nóvember-
mánuð. Engin hefur verið handtek-
inn vegna málsins sem er í rannsókn
hjá lögreglunni á Suðurnesjum. Að
sögn Jóhanns R. Benediktssonar,
lögreglustjóra á Suðurnesjum, er
kominn skriður á rannsóknina, bæði
í Þýskalandi og hér á landi.
Þetta er mesta magn af svoköll-
uðum hörðum fíkniefnum sem lagt
er hald á með hraðsendingu til
landsins, en fyrir nokkrum árum var
lagt hald á um 10 kíló af hassi. Efnin
sem nú um ræðir eru fimm kíló af
amfetamíni og hálft kíló af kókaíni.
„Á sama tíma og við fögnum því að
við erum að ná svona mikið af efn-
um, þá vekur það ákveðinn ugg
hversu harðsvíraðir og stórtækir
þessir glæpahópar eru orðnir,“ seg-
ir Jóhann.
Fíkniefni
falin í hrað-
sendingu
Eftir Örlyg Stein Sigurjónsson
orsi@mbl.is
AÐFANGADAGSKVÖLD var nokkuð óvenju-
legt í lífi ungra hjóna, þeirra Sindra Grétars-
sonar og Kolbrúnar Rakelar Helgadóttur, sem
héldu jólin á sjúkrastofu Sindra á Landspítalan-
um en þar liggur hann rúmfastur eftir alvarlegt
vinnuslys 20. desember. Hann var við vinnu sína
í nýbyggingu í Mánatúni þegar hann féll 10
metra niður á jörð og beinbrotnaði illa. Raunar
telur hann sjálfur vissa heppni að hann skyldi
ekki slasast enn verr. Sindri er smiður og starf-
ar hjá Byggjanda, er þaulvanur 12 tíma vinnu-
degi – og má helst ekki vera að því að liggja
lengi í rúminu, segir hann með kerskni í rödd-
inni.
Fimmtudagurinn 20. desember virtist ætla að
verða venjulegur dagur í lífi hins atorkusama
smiðs í miðri hringiðu atvinnulífsins, þegar
skyndileg breyting varð á. Sindri var á efri hæð-
um hússins að vinna við þunga járnbita þegar
einn bitinn kræktist í peysu hans og dró hann í
gegnum handrið á vinnupallinum.
„Mér tókst að hanga í handriðinu og sveifl-
aðist utan á því,“ segir hann. „Ég lenti síðan á
öðru handriði tveimur hæðum neðar og fór í
gegnum það. Að lokum féll ég niður á jörðina
þar sem ég lenti á fleka og rúllaði síðan undir
stiga. Mér skilst að þetta hafi verið fáránleg leið
sem ég féll – og í raun eina mögulega leiðin til að
geta lifað fallið af. Ef ég hefði fallið beint niður,
þá hefði ég lent á stétt og það hefði örugglega
ekki verið gott,“ segir hann og telur að með því
að hanga í handriðinu og sveifla sér til hliðar
hafi miklu verið bjargað.
Eftir að Sindri lenti á jörðinni hélt hann með-
vitund en var illa brotinn. Hann handleggs-
brotnaði á báðum höndum og tvílærbrotnaði á
hægra fæti. Hann var í þrjá sólarhringa á gjör-
gæsludeild og var síðan fluttur á bæklunar-
skurðdeild Landspítalans, þar sem þéttur skóg-
ur af jólakortum frá vinum og fjölskyldu prýðir
stofuna að ógleymdu jólatré sem þau hjónin
geymdu gjafir undir. Þær voru svo opnaðar á
aðfangadagskvöld eftir að þau höfðu borðað
heimatilbúinn jólamat á stofunni. „Í rauninni
voru jólin flutt hingað og það var ofsalega nota-
legt,“ segir Rakel. „Við erum búin að sjá að það
skiptir engu máli hvar jólin eru haldin, svo lengi
sem rétti andinn svífur yfir vötnum.“ Þau hafa
fengið mikinn stuðning frá vinum, nágrönnum
og ættingjum og Sindri segir alveg magnað
hvað allir í kringum þau hjónin séu hjálpfúsir
varðandi hvað sem vera skal við rekstur heimilis
og fjölskyldu. „Baklandið er svo sterkt og það er
svo gott að eiga svona góða að,“ segir hann.
Og nú er að snúa sér að batanum með já-
kvæðu hugarfari. „Maður hefur ekkert upp úr
því að vera fúll eða bitur. Þetta er bara enn eitt
verkefnið sem kom að vísu óvænt upp, en þá
þarf að leysa það. Ég hef bara allt of mikið að
gera til að liggja uppi í rúmi og fyrsta verkefnið
er því að koma sér á fætur.“
Sindri ber mikið lof á starfsfólk Landspítal-
ans en segir að gríðarlegt álag á því dyljist eng-
um.
Allt stóðst sem sagt var
Rakel segir að sem aðstandanda hafi sér verið
sinnt af miklum almennilegheitum og þegar hún
hitti mann sinn rétt fyrir fyrstu aðgerðina nefn-
ir hún sérstaklega hvað allir voru tillitssamir.
„Það stóðst allt sem sagt var og það skiptir gríð-
arlega miklu máli,“ segir hún.
Hvað endurhæfingu snertir segir Sindri að
læknar telji enn of snemmt að spá í þau mál, en
sjálfur stefnir hann á endurhæfingu á Grens-
ásdeild og segist munu sinna endurhæfingunni
hratt og vel. Í raun má segja að endurhæfing sé
þegar hafin, því hún felst í ýmsu öðru en að
reyna að ganga. Til að mynda notar Sindri litla
blástursflautu reglulega til að þjálfa lungun,
sem er mikilvægt í rúmlegu og lyfjatöku. Rakel
segir gríðarlegar framfarir sjást frá því að æf-
ingatækið var fyrst notað, því fyrst hafi Sindri
þurft að láta minna sig á að anda inn – og síðan
út. En núna eru öndunaræfingarnar orðnar
mun kröftugri og allt annað er upp á teningnum
núorðið.
Sindri Grétarsson smiður á batavegi eftir alvarlegt vinnuslys þegar hann féll 10 metra úr nýbyggingu
„Fyrsta verk-
efnið er að koma
sér á fætur“
Héldu jólin hátíðleg á sjúkrastofunni með jólatré
Í HNOTSKURN
»Sindri féll 10 m og telur hann vissaheppni að hann skuli hafa lent á þeim
stað sem hann lenti á, rétt hjá steyptri stétt.
»Sindri hefur farið í þrjár aðgerðir og ertvílærbrotinn á hægra fæti og hand-
leggsbrotinn á báðum höndum.
»Slysið varð rétt fyrir jólin og þótt ekkihafi beinlínis verið á dagskránni að
verja jólum á sjúkrahúsi segja þau hjónin að
aðfangadagskvöld á sjúkrastofunni hafi
verið afar notalegt og hafa þau fengið mik-
inn stuðning frá ættingjum og vinum.
Morgunblaðið/RAX
Fall Nýbyggingin við Mánatún var vettvangur slyssins 20. desember sl. Sindri segir að enn
verr hefði getað farið ef hann hefði lent á stétt við húsið. Hann slapp við það en brotnaði þó illa.
Morgunblaðið/RAX
Rúmfastur „Ég hef bara allt of mikið að gera til að liggja uppi í rúmi,“ segir Sindri Grétarsson
sem vill komast sem fyrst á fætur. Með honum er eiginkona hans, Kolbrún Rakel Helgadóttir.