Morgunblaðið - 23.05.2008, Blaðsíða 6

6 FÖSTUDAGUR 23. MAÍ 2008 MORGUNBLAÐIÐ
FRÉTTIR
Eftir Örlyg Stein Sigurjónsson
orsi@mbl.is
DÓMSMÁLARÁÐUNEYTIÐ telur
ósannað að fullyrðingar lögreglu-
stjóra LRH þess efnis, að nektar-
dansmeyjar séu oftast þolendur mis-
neytingar, mansals og glæpa, eigi við
um starfsemi Goldfinger. Hefur ráðu-
neytið því fellt úr gildi ákvörðun
sýslumannsins í Kópavogi um að
synja Baltik ehf. um heimild í rekstr-
arleyfi til þess að fram fari nektar-
dans í atvinnuskyni á Goldfinger.
Lögreglustjóri LRH var umsagnar-
aðili vegna leyfisumsóknar Goldfing-
ers og telur dómsmálaráðuneytið að
hún sé háð verulegum annmörkum og
leiði það til ógildingar á ákvörðun
sýslumanns.
Þegar sýslumaður neitaði að gefa
Goldfinger leyfi fyrir nektardansi, var
ákvörðunin kærð til dómsmálaráðu-
neytisins af hálfu Goldfingers sem
taldi lögreglustjóra hafa farið út fyrir
lögbundið hlutverk sitt. Honum bæri
að gefa út hlutlausa umsögn en hvergi
væri þess getið í lögum að umsagn-
araðilar gætu látið gildisdóm um
starfsemina ráða för við afgreiðslu
umsagna. Brynjar Níelsson lögmaður
Goldfingers bendir í kærunni á að
ekki hafi verið ætlun löggjafans að
leggja í hendur einstakra umsagnar-
aðila að meta hvort nektardans sé
„góður eða vondur“ eða hvar mann-
úðin eða almannahagsmunir liggi í
málum sem þessum.
Neitað um rökstuðning og gögn
Lögmaðurinn bendir á að í umsögn
lögreglustjóra sé ýjað alvarlega að því
að stúlkur á Goldfingar séu þvingaðar
til þess og að skipulögð glæpasamtök
útvegi staðnum stúlkur. Hafi staður-
inn óskað eftir rökstuðningi og gögn-
um til stuðnings þessu en verið neit-
að. Segir lögmaðurinn að það sé
fáheyrt og sennilega einsdæmi að
stjórnvöld fari eftir sögusögnum og
slúðri við ákvarðanatöku um mikil-
væg réttindi eins og hér reyni á. Það
sé brot á Mannréttindasáttmála Evr-
ópu að stjórnvald væni aðila um refsi-
verða háttsemi án þess að hann hafi
verið ákærður og hvað þá dæmdur.
Í umsögn lögreglustjóra segir m.a.
að reynsla undanfarinna ára af eftir-
liti með nektarstöðum sé miður góð.
Þar er átt við afskipti lögreglu vegna
opnunartíma, atvinnuréttinda starfs-
manna og ákvæða um bann við einka-
sýningum á nektardansi í lokuðu
rými.
Nokkur reynsla sé af því hér á landi
að starfsemi sem býður upp á nekt-
ardans byggi nær eingöngu á ungum,
erlendum stúlkum og reynst hafi nær
ómögulegt að kanna stöðu þeirra og
aðstæður og ástæður þess að þær
stunda þessa iðju og hvort þær séu
þvingaðar til þess. Rannsóknir yfir-
valda víða í Evrópu hafi sýnt að þær
stúlkur sem taka þátt í starfsemi sem
fela m.a. í sér nektardans eru oftast
mjög ungar, þó yfir lögaldri, og þol-
endur misneytingar af ýmsu tagi svo
sem vegna fátæktar, áfengis- og/eða
eiturlyfjafíknar og í mörgum tilvikum
fórnarlömb mansals og/eða annarra
glæpa. Lögreglustjórinn lagðist því
gegn nektardansi á Goldfinger.
Í tengslum við umsögn lögreglu-
stjóra um að neita alfarið um leyfi til
þess að heimila veitingastöðum að
bjóða upp á nektardans vegna ríkra
mannúðarsjónarmiða, almannahags-
muna og löggæslusjónarmiða, bendir
dómsmálaráðuneytið á að umsögn
skv. lögum hljóti ávallt að vera bundin
við þann stað sem er til meðferðar
hverju sinni. Þannig geti lögreglu-
stjóri ekki lagst gegn því að allir veit-
ingastaðir fái heimild til að bjóða upp
á nektardans í umsögn sem hann veit-
ir vegna meðferðar tiltekins máls.
Sýslumaður þarf því að taka um-
sókn Goldfingers til meðferðar á ný
og fá nýja umsögn lögreglustjóra
LRH.
Verður að taka
málið upp aftur
Umsögn lögreglu-
stjóra LRH háð
miklum annmörkum
að mati ráðuneytis
Í HNOTSKURN
»Yfirstjórn lögreglunnar munfara yfir forsendur úrskurð-
ar dómsmálaráðuneytisins enda
annast embættið eftirlit með
veitingastöðum samkvæmt lög-
um.
»Úrskurðurinn sem kveðinnvar upp 15. maí hefur hins
vegar ekki borist embættinu enn.
Morgunblaðið/Ómar
Ósannað Fullyrðingar lögreglustjóra um mansal áttu ekki við um starfsemi
Goldfingers að mati dómsmálaráðuneytisins og þarf að gefa nýja umsögn.
Sýslumanni ekki stætt á að synja nektarumsókn Goldfingers
VERÐ á vörukörfu ASÍ hækkaði
mest í klukkubúðunum milli 2. og 3.
vikunnar í maí. Mest hækkaði verð
körfunnar um 2,2% í Samkaupum-
Strax, í 11-11 nam hækkunin tæp-
lega 1% og í 10-11 hækkaði vörukarf-
an um 0,8%. Í lágverðsverslunum
hækkaði verðið á vörukörfu ASÍ um
0,8% í Nettó og 0,7% í Krónunni milli
vikna en var nánast óbreytt í versl-
unum Bónuss og Kaskó. Í öðrum
stórmörkuðum lækkaði verð vöru-
körfunnar um 1,5% í Samkaupum-
Úrvali og um 0,6% í Hagkaupum en í
Nóatúni hækkaði verð körfunnar um
0,3% á milli vikna. Á vef ASÍ kemur
fram að frá því verðlagseftirlit ASÍ
hóf átak í eftirliti með verðbreyting-
um í matvöruverslunum í fyrri hluta
aprílmánaðar hefur verð vörukörf-
unnar hækkað langmest í lágverðs-
verslunum.
Hækkunin á tímabilinu frá 2. vik-
unni í apríl til 3. vikunnar í maí er
mest í Bónus þar sem verð körfunn-
ar hefur hækkað um 7%. Í Kaskó
nemur hækkunin 5,9%, í Krónunni
5,8% og í Nettó hefur vörukarfan
hækkað um 4,5%. Í öðrum stórmörk-
uðum hafa breytingar á verðinu ver-
ið minni. Í Nóatúni hefur verð körf-
unnar hækkað um 2,6% frá því í
byrjun apríl, í Hagkaupum um 1,1%
og í Samkaupum-Úrvali um 0,6%.
Morgunblaðið/Árni Sæberg
Verðbreytingar Enn er vöruverð að hækka samkvæmt könnun ASÍ.
Mest verðhækkun í
klukkubúðunum nú
É
g var búinn að einsetja
mér að fara á Via Appia í
dag, sunnudag, og skoða
kirkjuna Domine Quo
Vadis? Á bak við heitið er
sagan af því þegar Pétur postuli kom til
Rómar að boða fagnaðarerindið heið-
ingjunum. Hann var umsvifalaust
hnepptur í fangelsi og barinn, en slapp
við illan leik úr prísundinni og ætlaði að
forða sér sem skjótast burt úr borginni.
En þegar hann er kominn út á Via
Appia – sem mun vera fyrsta hraðbraut
sögunnar, þráðbeinn vegur sem lá frá
suðurenda Rómar beinustu leið til
Brindisi syðst á Ítalíu – mætir hann
Kristi. Og spyr þá þessarar spurn-
ingar: Domine, quo vadis? Hvert ertu
að fara, herra? Og Jesús svarar: „Ég er
að fara til Rómar að láta krossfesta mig
aftur.“
Pétur skildi sneiðina og sneri við inn
í borgina til að deyja píslarvættisdauða.
Þar er nú Vatíkanið. En á staðnum þar
sem hann mætti Jesú hefur verið reist
kirkja samnefnd spurningunni og að
sögn má enn sjá fótspor Frelsarans í
steininum þar sem þeir mættust. Þenn-
an stað langaði mig til að skoða og eftir
ánægjulega göngu um hin fornu stræti
hoppaði ég upp í strætó sem hafði
„Appia“ meðal viðkomustaða. Og stóð
heima að gata með þessu nafni gekk út
frá einu miklu torgi, að vísu með við-
skeytinu „nuova“, sem ég hefði átt að
gefa gaum, en nuova þýðir „nýr“ á
ítölsku. Eftir þessari götu gekk ég og
alltaf varð borgin ljótari og ljótari, ég
var sýnilega kominn út í þessi úthverfi
sem hafa ekki af neinu að státa nema
þvotti á svölum, veggjakroti og upp-
klístruðum auglýsingum hvar sem færi
gefst. Fáir voru á ferli, ein og ein kven-
snift í plastikpilsi í dyragætt. En þegar
voru farin að birtast skilti sem sýndu
flugvöllinn var mér hætt að lítast á
blikuna og skömmu síðar endaði gang-
stéttin og hraðbrautin tók við.
Mér komu í hug orðin úr Kvöldsálmi
Hallgríms Péturssonar: „dimmt er í
heimi hér/hættur er vegurinn“. Ég var
með lítinn leiðarvísi um Róm og út frá
honum fór smátt og smátt að renna upp
fyrir mér í hverju villan lá: ég var ekki
staddur á Via Appia Antika – og gekk
sömu leið til baka. Þá hafði ég verið sex
klukkustundir samfellt á röltinu.
Á heimleið gekk ég yfir Torg Heil-
agrar Maríu í Trastavere hér steinkast
frá þar sem ég bý. Þar stendur sam-
nefnd kirkja sem var hér líka þegar
Sturla Sighvatsson var leiddur hingað í
böndum: „… en flest fólk stóð úti og
undraðist, barði á brjóstið og harmaði
er svo fríður maður var svo hörmulega
leikinn og máttu eigi vatni halda bæði
konur og karlar“, segir í Sturlungu, að
mig minnir við árið 1232 (þið skulið
samt fletta því upp til öryggis).
En nú stóð á torginu trúður sem var
að leika listir sínar í síðdegisblíðunni.
Mikil kátína og mikið um lítil börn sem
iðulega í miðju númeri hlupu inn á
svæðið til hans og brást ekki að hann
gerði þá hlé á atriðinu og fór að leika á
móti barninu, en leysti það því næst út
með gjöf sem hann var eldsnöggur að
búa til með því að blása út blöðrupylsu
sem hann breytti í geislabaug ýmist
eða sverð. En aðaltöfrabrögðin gerði
hann með uppþvottalegi annarsvegar
og gúmmíhanska hinsvegar. Bjó til
voldugar sápukúlur sem hann síðan gat
leikið sér með, látið tvær verða að einni
eða búið til heilu loftbelgina sem hon-
um tókst að láta ferðast um loftið með
því að blaka höndunum.
PISTILL »En það sem ég vildisagt hafa er þetta: fer
maður nokkurn tímann
erindisleysu?
Pétur
Gunnarsson
QUO VADIS?
Og svo var það gúmmíhanskinn:
hann brá honum yfir höfuðið og breytti
þar með fingrunum fimm í hanakamb,
dró hanskann því næst niður fyrir vitin
og hóf að blása út uns hann var orðinn
að vatnshöfði sem stækkaði og stækk-
aði uns það þeyttist út í loftið.
Hugsa sér að geta haldið svo stórum
hópi föngnum með jafn einföldum með-
ölum: uppþvottalegi og gúmmíhanska!
Þið getið kannski prófað það í uppvask-
inu á eftir?
En það sem ég vildi sagt hafa er
þetta: fer maður nokkurn tíma erind-
isleysu? Ég er að minnsta kosti fróðari
um það hvernig Rómverjar úthverf-
anna búa.
Hljóðpistlar Morgunblaðsins,
Pétur Gunnarsson les pistilinn
HLJÓÐVARP mbl.is